(nil): leda Sfirikidou (ledas(@)ac.anatolia.edu.gr)
Ημερομηνία: Πεμ 30 Απρ 1998 - 11:09:23 EEST
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]
Λοιπόν, θα κάνω κάθε φορά σαφές στο θέμα περί τίνος πρόκειται, και οι
διαφωνούντες, ένας, μπορεί να το σβήσει αδιάβαστο. Αυτοί που περιμένουν
όμως, πολλοί, ας χαρούν σήμερα τη συνέχεια και το τέλος του "Αστυνομικού"
του Ν. Τσιφόρου από τα ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ. Δεν πιστεύω να θέλετε περίληψη του
α μέρους, ε? Για τους fan του είδους μια υπόσχεση: Εχω κουράγιο να γράψω
και να στείλω ολόκληρο βιβλίο. Υπάρχουν αριστουργήματα του Τσιφόρου. Για
τους αντίθετους στην εν λόγω πρωτοβουλία, η ίδια προηγούμενη φράση δεν
είναι υπόσχεση, είναι απειλή. Σας φιλώ με αγάπη.
----------------------------------------------------------
- Και ποιοι θα 'ταν οι λόγοι; τόλμησε να πει πολύ δειλά.
- Ου! Υπάρχουν ένα σωρό λόγοι, χαμογέλασ' απαίσια ο σύζυγος. Εκδίκηση,
ζήλεια. Ας πούμε ότι το θύμα είχε σχέσεις με μια παντρεμένη γυναίκα. Δεν
μπορεί να το 'κανε ο άντρας της;
- Ο άντρας της;
- Ναι, γιατί; Εγώ, αν εσύ . . . τέλος πάντων αν η γυναίκα μου . . . δεν
θα δίσταζα καθόλου να πιάσω αυτόν τον παληάνθρωπο και να τον κόψω
κομματάκια, κομματάκια.
Ο κύριος σώπασε. 'Ενα κουνούπι ήρθε, βούισε λίγο στ' αυτιά της κυρίας
έτσι σα να τραγουδούσε στ' αυτάκι της το τραγούδι του Ιάγου. Η κυρία το
'διωξε, το κουνούπι και η καραμούζα του φύγανε ψηλά προς τις στρατόσφαιρες
του ταβανιού. Οι υποψίες όμως μείνανε στ' αυτιά της.
-'Ηταν ένας παληάνθρωπος, είπε ο σύζυγος.
- Τον ή . . . τον ήξερες;
Το πρόσωπο του κυρίου φόρεσε τη μάσκα ενός Φαντομά.
- Μπορεί, έκανε με φωνή μυστηρίου και ελαφρώς μπάσα.
'Υστερα έγινε ειρωνικά αφηγηματικός.
- Παρακολούθησέ με. Ο δράστης είχε αφορμές. Φοράει λοιπόν λαστιχένια
γάντια, εκείνα που έχεις στην κουζίνα και πλένεις τα πιάτα, φοράει κουρέλια
στα παπούτσια του για να μην υπάρχουν ούτε τ' αποτυπώματα από τις σόλες
του. Δημιουργεί κι ένα άλλοθι. Εγώ αίφνης, ήμουν χθες βράδυ στο σινεμά.
Δέκα με δώδεκα, να και το απόκομμα του εισητηρίου. Μπορούσα όμως να μπω
και να βγω αμέσως. Μπορούσα να είχα δει το έργο προχθές δέκα με δώδεκα και
να είμαι απόλυτα ενημερωμένος. 'Υστερα αλ-λάζοντας τρία ταξί να βρεθώ
κοντά στο σπίτι του. Μόλις βρεθώ εκεί, ανεβαίνω, φτάνω στην ταράτσα,
γλυστράω από τον φεγγίτη και βρίσκομαι στο δωμάτιό του. Αυτός δεν με
περιμένει. 'Εχει ξαπλώσει και διαβάζει το μυθιστόρημα που βρήκανε πλάι
του. Εγώ τον αρπάζω από τον λαιμό. Γελάω κι όλας. Παληάνθρωπε. 'Ατιμε!
'Επαιζες πάντα εις βάρος μου. Θέλησες να με καταστρέψεις. Σφίγγω,
σφίγγω, ο βλάκας πεθαίνει με αγκομαχητά. Τότε βγάζω το σουγιά μου, ξέρεις
εκείνο τον Ιταλικό, φοράω μπροστά μια πετσέτα για να μη λερωθώ και . . .
- Στάσου, έγινε κάτασπρη η κυρία.
- Ναι, είναι πολύ μακάβριο για μια γυναίκα. 'Οταν τελειώνω, ανοίγω τα
συρτάρια. Τ' αναστατώνω όλα. Βρίσκω εκείνο το ποσόν που γράφουνε.
Εξακόσιες λίρες. Τις πέρνω, σκαρφαλώνω στο φεγγίτη και νάμαι στο δρόμο.
'Ενα χιλιόμετρο μακρύτερα, πετάω το σουγιά μου στον υπόνομο. Αλήθεια, τι
έγινε ο σουγιάς μου;
- Προχτές τον είχες, μόλις ακούστηκε η κυρία.
- Και χάθηκε; 'Υστερα πάω κάπου, δε λέω πού και θάβω τις λίρες μέσα σ'
ένα τενεκεδένιο κουτί. Εκείνο το κουτί που σου ζήτησα από τα μπισκότα!
Και τώρα σε ρωτώ. Ποιος μπορεί να με υποψιαστεί; Τίνος να πάει το μυαλό
ότι εγώ . . .
Η κυρία δεν άκουγε άλλο. Είχε λιποθυμήσει.
- Ανόητες που είναι οι γυναίκες, της έτριβε τα χέρια ο σύζυγος. Ορίστε!
Δεν μπορείς να κάνεις ούτε μια εικασία. Τι την έπιασε δηλαδή, και
λιποθύμησε έτσι; Δε θέλεις να νόμιζε ότι εγώ; . . .
Πήγε, έφερε τον αιθέρα, της τον έβαλε κάτω από τη μύτη. Η κυρία
εξακολουθούσε να είναι λιπόθυμη. Ο σύζυγος έβαλε το καπέλο του κι έτρεξε
στο φαρμακείο. Μόλις έφυγε,κ η κυρία συνήλθε. 'Ετριψε τα μάτια της, πήγε
στο τηλέφωνο και πήρε έναν αριθμό.
- Φρίξο! Εσύ είσαι αγάπη μου; 'Ακουσε. Ο άντρας μου τα ξέρει όλα.
'Ολο το σχέδιο. Ακόμα και το πώς μπήκες από τον φεγγίτη. Μόνο που δεν
κατάλαβε ότι όλη η δουλειά έγινε για τις λίρες. Τις έχεις τις λίρες;
Ωραία! Βγάλε τα εισητήρια. Θα φύγουμε μεθαύριο. Δεν τον αντέχω πια.
Καταλαβαίνεις; Δεν μπορώ να ζω μ' έναν άνθρωπο που τον υποπτεύομαι συνεχώς
ότι είναι . . . δολοφόνος.
Κι ο σύζυγος έτρεχε για γιατρό . . .
----------------------
Να ευχηθώ και καλό μήνα γιατί θα τα ξαναπούμε από Δευτέρα
λήδα
TODAY IS THE FIRST DAY OF THE REST OF MY LIFE!
______________________________________________________________________
Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
Πληροφορίες --> https://anekdota.duckdns.org/jokes_list.html
______________________________________________________________________
- Επόμενο μήνυμα: Σγουραμάλης Απόστολος: "Anekdotο sta Ellinika"
- Προηγούμενο μήνυμα: Vana Doufexi: "Re: Tsiforos . . . part II"
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]