(nil): Γόρτυς (gortys(@)freemail.gr)
Ημερομηνία: Πεμ 25 Νοε 1999 - 08:54:32 EET
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]
Με την ευκαιρία θα ήθελα να ευχηθώ στην Κατερίνα, αλλά και σε όλες τις
Αικατερίνες, Καίτες, Κατίνες κλπ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
*************************
Πώς πανηγυρίζουν οι Πόντιοι;
-Γυρίζουν γύρω από ένα πανί!
**********
Πώς συμπαραστέκονται ολόψυχα οι Πόντιοι;
-Μπαίνουν σ' ένα μεγάλο ψυγείο με πάγο για να είναι όλο.......ψύχος!
**********
Γιατί ο κουρασμένος Πόντιος ξαφνιάζεται;
-Γιατί συλλογίζεται πως μπορεί να νιώθει βαρύ το κεφάλι του, μολονότι
είναι..............άδειο!
**********
Γιατί οι Πόντιοι παντρεύουν την θλιμμένη και απαισιόδοξη κόρη τους μ' έναν
μαύρο;
-Για να ταιριάζουν εφόσον κι εκείνη τα βλέπει όλα..........μαύρα!
**********
Γιατί κουνούσε το μαντήλι του ο Καπετάνιος Πόντιος του ναυαγοσωστικού πλοίου
βλέποντας ένα ναυάγιο;
-Γιατί νόμιζε ότι οι ναυαγοί που πνιγόντουσαν και κουνούσαν τα χέρια τους
τον......χαιρετούσαν!!!
**********
Ποιο βιβλίο με βάθος διαβάζουν οι Πόντιοι;
-Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα!
**********
Γιατί οι δικαστές φέρνουν ένα Πόντιο για μάρτυρα στα δικαστήρια;
-Γιατί από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια;
**********
Γιατί ο Πόντιος έκανε ασφάλεια ζωής;
-Γιατί έμαθε ότι και ένας φίλος του που πέθανε πήρε αποζημίωση η οικογένειά
του πέντε εκατομμύρια και σκέφτηκε ότι αύριο μπορεί να 'ναι αυτός ο τυχερός.
**********
Πώς πέθανε ο τελευταίος Πόντιος γιατρός;
-Εξέτασε τον εαυτό του!
**********
Αγωνία........
Απ' το πρωί ο Πόντιος γερο-ναυτικός είχε βγει μαζί με τα δυο παιδιά στη
φουρτουνιασμένη θάλασσα για να κερδίσει το ψωμί του.
Όμως οι ώρες περνούσαν και οι τρεις ψαράδες δεν φαίνονταν πουθενά. Η γυναίκα
του ψαρά άρχισε ν' ανησυχεί. Η θύελλα δυνάμωνε. Τα κύματα ακούγονταν να
σπάνε με μανία πάνω στα βράχια. Ακουμπισμένη στο παράθυρο περίμενε να φανεί
η βάρκα που θα έφερνε πίσω τον άντρα και τα δυο της παιδιά.
Η ώρα περνούσε γρήγορα. Η αγωνία της όλο και φούντωνε. Και η φτωχιά γυναίκα
δεν έβλεπε πουθενά στον ορίζοντα τη βάρκα. Απελπισμένη έκλεισε το παράθυρο
και πήγε ν' ανοίξει ένα άλλο, γιατί σ' αυτό που σκεκόταν δεν είχε θέα προς
τη θάλασσα.
**************************************
Και οι αθιβολές:
Μια βολά(1) του 'ρχεται νιούς(2) γραμματιζούμενου να πάει, λέει, στα Σφακιά,
να βρει ένα καπετάνιο, να του ανιστορηθεί και να γράψει κανένα βιβλίο.
Παει στ' Ασκύφου, θωρεί ένα και του λέει
-Κατέεις, μπάρμπα, κιανένα καπετάνιο επαέ, που τον-ε θέλω;
Τον-ε ξανοίγει(3) ο άλλος κάμποσο κι απόης(4) τ' απηλογάται:
-Είντα κατέεις, απατός σου, να μου 'πεις κιανένα που να μην επαέ(5)
καπετάνιος;
______________
(1)= φορά
(2)= σ' ένα
(3)= κοιτάζει καλά-καλά
(4)= έπειτα
(5)= εδώ
Δημοσιεύθηκε από τον Μ. Γρηγοράκη, στο βιβλίο του: Εύθυμες Κρητικές
Ιστορίες.
-26-
Ο παπάς είχε 10 ενορίες. Ήταν όμως δραστήριος, νέος ακόμα και τις πρόφταινε
όλες, στις Κυριακάτικες λειτουργιές και στις τοπικές γιορτές. Μόνο το Πάσχα
ζοριζόταν, κι άμα τον αστειευόταν οι χωριανοί του, που τον αγαπούσαν και τον
σέβουνταν πολύ, τους έλεγε.
<<Κάνω θραύση, χριστιανοί. Εκατό Ευαγγέλια εδιάβασα απόψε. Έφαγα μερικά, ο
Θεός να μου συγχωρέσει, αλλά τα πιο πολλά τα διάβασα παντού>>.
Έζωνε το τζουπέ στη μέση του, άπλωνε τις ποδάρες του -σαράντα πόντους
πατούσες υπολόγιζαν οι χωριανοί-, πηδούσε μάντρες και χαμόκλαδα για να πει
το <<η ζωή εν τάφω>>. Κάποτε στο δρόμο του τύχαινε κανένα ερημοκκλησάκι. Ας
ήταν βιαστικός. Παραμέριζε.
<<Στάσου, κακορίζικε Αϊ Δημήτρη ερημοσπίτη, να σου πω και σένα μερικά, οι
μέρες που είναι, να μη παραπονάσαι>>.
Έμπαινε μέσα, μουρμούριζε ένα τροπάριο, άναφτε ένα κερί κι έφευγε.
Δυο ανθρώπους δε χώνεψε στη ζωή του. Τον επίσκοπό του και το δάσκαλο του
χωριού. Ο Επίσκοπος κάθε τόσο τον τιμωρούσε για τις παράξενες ιδέες του και
για το φέρσιμό του και πάντα τον κατσάδιαζε.
Ο δάσκαλος, ένας κουτός, επιδειχτικός κι εγωιστής άνθρωπος, επιστατούσε στο
γιαπί του Σχολείου που έχτιζαν με προσωπική εργασία οι χωριανοί. Έδινε
εντολές. Πέρασε ο παπάς.
-Είντα κάνετε μωρέ, ανοίξετε παραθύρια, νοτικά κι ανατολικά, να μπει φως, να
'μερέψουν τα κοπέλλια.
-Είπε ο δάσκαλος να μην ανοίξουμε νοτικά, γιατί θα μπαίνουνε τα κουνούπια,
από το ποταμό, που είναι νοτικά.
Έπιασε το καλιμαύχι του ο παπάς να μη του φύγει.
-Κι είντα, νυχτέρι θα κάνεις, δάσκαλε και φοβάσει τα κουνούπια;
Κοκκάλωσε ο δάσκαλος. Δεν ήξερε τι να πει.
-Και την ημέρα κυκλοφορούν κουνούπια, γέροντα.
-Και δεν ανοίγεις παράθυρα νοτικά για να μη μπούνε;
-Μάλιστα.
-Μνήστητί μου, Κύριε! Και τα στιβάνια των-ε θα χαλάσουν να πάνε από το
βορεινό παραθύρι να μπουν, σαν θέλουν;
Όταν πέθαινε ένας γέρος στις ενορίες του, τον έψελνε βιαστικά και τέλειωνε
με το στερεότυπο
-Καλά σου τα 'παμε, γέρω σύντεκνε. Άμε στο καλό τώρα. Ρίξετέ τον-ε στο
λάκκο, μα καλά πορπάτηξε.
Όταν όμως πέθαινε ένα παλληκάρι, η συγκίνηση δεν τον άφηνε να μιλήσει. Τα
δάκρυα τον έπνιγαν.
<<Παιδί ήτανε, Αρχάγγελέ μου. Δεν τ' άφηνες το μαύρο να λιαστεί λιγάκι. Του
δίνεις μια και το θερίζεις. Γέρους βρίσκεις στο δρόμο, παίρνε, ν' αδειάζει ο
τόπος. Όχι νέους>>.
Καθόταν στο μνήμα, δεν έκανε ανάκαρα να τελειώσει. Έκλαιγε μαζί του ο λαός.
Γινόταν σύθρηνο.
Ήτανε μερικοί κλέφτες και μπαταξήδες που δεν πηγαίναν στην εκκλησιά. Αυτούς
τους έβρισκε στα χωράφια, τους προσκαλούσε στη <<θερινή σκήτη>> του πούχε
φτιάξει πάνω στ' αλώνι του, σ' ένα βράχο 10 μέτρα ψηλό, που 'χε σκαλίσει
σκαλοπάτια στο πλευρό του και δυο μικρές γούρνες, μια για νερό και την πιο
μικρή για κρασί.
Ύστερα από μια γουλιά κρασί τους έβαζε να ξομολογηθούν και να μετανοήσουν.
Είχε κι ένα παλαιϊκό εικόνισμα και τους όρκιζε. Κανένας δεν πατούσε τον όρκο
του.
Κάποτε ξομολογούσε ένα μεγάλο κλέφτη της Ενορίας.
-Έκλεψα, γέροντα, και σένα τον πετεινό.
-Τον κόκκινο, μωρέ; Καλά του 'κανες, του κεφάλα, και με ξυπνά αξημέρωτα.....
-Και του Λαζαρή τον τράγο.
-Φτωχός άνθρωπος είναι. Να του δώσεις αύριο κι όλας ένα δικό σου. Σύμφωνοι;
-Μάλιστα γέροντα......
______________
Δημοσιεύθηκε από τον Ν. Αγγελή, στην Κρητική Πρωτοχρονιά του 1962: <<Ένας
παπάς>>.
**********************************
Όσοι θέλουν να παραπονεθούν, τους παρακαλώ πάρα πολύ να στείλουν τη γκρίνια
τους στη λίστα που .... έφτιαξε η Κατερίνα Κωνσταντίνου (GotD: Grinia of the
day), την οποία και ευχαριστώ πολύ.
Ναι, ναι ο ίδιος αδιόρθωτος με τις αθιβολές.
Νότης Παπαδουλάκης
:-})
______________________________________________________________________
Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
Πληροφορίες --> https://anekdota.duckdns.org/jokes_list.html
______________________________________________________________________
- Επόμενο μήνυμα: Γόρτυς: "Ανέκδοτα χωρίς αθιβολές. Και χωρίς ποντιακά. Και χωρίς αθλητικά. Και χωρίς γκρίνιες"
- Προηγούμενο μήνυμα: George T. Milakis: ":-))))))"
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]