(nil): leda Sfirikidou (ledas(@)ac.anatolia.edu.gr)
Ημερομηνία: Πεμ 21 Μαΐ 1998 - 11:54:12 EEST

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

"Περί Νεότητος και Σοφίας" Μέρος ΙV

        Στο μακεδονίτικο κάμπο τα τρακτέρια με τις γράνες οργώνουνε τη γη. Πίσω
από τα τρακτέρια, τρέχουνε κατοσταριές ολόκληρες τα λελέκια που βρίσκουνε
στο νεοσκαμμένο χώμα πολύ φρέσκα και νόστιμα σκουλήκια και τα καταπίνουνε
ατόφια μονομπούκι. Λοιπόν ο κύριος καθηγητής είναι ένα τρακτέρι και πίσω
τα σκουλήκια της σοφίας του, πελαργοί οι φοιτητές πετάνε να επωφεληθούνε
από τη νιόσκαφτη διδασκαλία του. Κανένας δεν τον χωνεύει (οι πελαργοί όμως
τα συμπαθάνε τα τρακτέρια), κείνα τα μικρά μοχθηρά μάτια του πίσω από τα
πενς-νε σε παγώνουνε και κάνουν τη συμπάθειά σου να πέση στη μεγάλη
κατάψυξη του μίσους. Κι η Κατερίνα από την Κατερίνη, που τελείωσε το
γυμνάσιο με άριστα (συγχαρητήρια κι έπαινοι του τοπικού φύλλου δια την
"φερέλπιδα νέαν ήτις . . ."), ήρθε γεμάτη ελπίδες να γεμίσει το ταγάρι της
με σοφία, νοίκιασε δωμάτιο, την κηδεμόνευε ένας θείος με θεία που τους
ενοχλούσε, έτρωγε στα γεύματα της ΧΑΝ, πάφθηνα και ηθικά (ως αρμόζει εις
χριστιανικάς και σεμνάς νεάνιδας), έπεφτε με τα μούτρα στις φυλλάδες,
κοιμόταν νωρίς και φορούσε σεμνά μανίκια μέχρι τον αγκώνα (σημείο μόρφωσης
και ανωτερότητας). Είχε και μερικά σπιθουράκια στο πρόσωπο (πόσα
εκατομμύρια άνθρωποι ζούνε από τις κρέμες για τα σπιθουράκια των
κοριτσιών;), τη λέγαν όλοι "καλή κοπέλα" (άμα σε χαρακτηρίζουνε για απλώς
καλό, είναι σα να σε βαθμολογούνε ότι είσαι ικανός για τη μετριότητα). Τα
βράδυα άμα κουραζότανε να μελετάει, έβγαινε στο παράθυρο (πάνω στ' αστέρια
καθόταν η Ιουλιέτα κι ο Ρωμαίος σκαρφάλωνε σε μια σκάλα από φως να φιλήσει
τους βοστρύχους της, πάντα ξανθούς και πάντα αέρινους).
        Η Κατερίνα δεν είχε ουλίτιδα, δεν είχε και τίποτα το σειρηνικό
(καημενούλες Κατερίνες της επαρχίας που φτάνετε τα όνειρά σας σ' ένα μισθό,
σ' ένα νέο σχετικά σύζυγο, σε μια μέτρια ευζωία και σε δώρα τις μέρες των
Χριστουγέννων). Μέσα στα στήθη της (μπαίνοντας αριστερά), χτυπούσε μια
χλιαρή καρδούλα, από κείνες τις καρδιές σπουργιτιού που χαμογελάνε στον
κύκλο τους και ρίχνουνε λάδι στις τρικυμίες τους. 'Ηθελε ένα δίπλωμα, όπως
ήθελε ένα φουστάνι, έναν έρωτα, ένα ταξίδι, ένα λαχείο, έναν ηλίθιο σύζυγο
και μερικά παιδιά (βρώμικα μούτρα, πολλές φωνές, εξυπνάδα σε γραμμή
κανονικότητας και υπακοήν εις τα ηθικά διδάγματα). 'Ηθελε να τη χαιρετάνε
με σεβασμούς κει πέρα στους δρόμους της Κατερίνης (πώς είσθε μαντάμ;) και
να την έχουνε πια παράδειγμα και καμάρι τους. Ο πατέρας, μέτριος αστός,
εισοδηματίας (γελέκο στολισμένο με καδένα, μουστάκι, λίγο πάχος,
ανατολίτικο), στήριξε όλες τις ελπίδες του στο θηλυκό του (δεν είχε
αρσενικό), και τη φανταζότανε μια μεγαλοφυία που θα τιμούσε τη φαμίλια (όλα
τα παιδιά, όλων των ανθρώπων, ξεκινάν για μεγαλοφυίες, αλλά μένουν από
μπενζίνα στη μέση του δρόμου). Μεγάλωσε με τούτη την πεποίθηση ριζωμένη
μέσα της, να γίνει μεγάλη (δε γίνεσαι ψηλός μόνο και μόνο επειδή το θέλεις,
ούτε σπουδαίος επειδή το ονειρεύτηκες).
-----------------

λήδα
CARPE DIEM.

______________________________________________________________________

 Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
 Πληροφορίες --> https://anekdota.duckdns.org/jokes_list.html
______________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: Anonymous: "Anekdota me ton Michael..."
• Προηγούμενο μήνυμα: Alexander Haronitakis: "Read Me First"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]