(nil): Γιάννης Καλατζής (kalatzis(@)x-treme.gr)
Ημερομηνία: Παρ 17 Σεπ 1999 - 14:29:00 EEST
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]
Είναι ένα πολύ αηδιαστικό ανέκδοτο, λίγο παλιό, που περισσότερο λέγεται (με τις κατάλληλες κινήσεις και -κυρίως- ήχους), παρά γράφεται, αλλά που μου αρέσει πολύ (νομίζω το είχανε παίξει και στο ΑΜΑΝ):
Μια φορά ήτανε τρείς φίλοι. Ο ένας ήτανε φυματικός, ο άλλος είχε καρκίνο στο λαιμό, και ο τρίτος ήτανε κανονικός.
Μια Κυριακή πρωί λοιπόν, κάνανε βόλτα στην Αθήνα. Ήτανε πολύ πρωί όμως, και στους δρόμους δεν ήτανε ψυχή. Καθώς περνούσανε μπροστά από το Zonar's, το μεγάλο ζαχαροπλαστείο της οδού Πανεπιστημίου, λέει ο ένας, ο φυματικός:
- Παιδιά, πάμε στοίχημα 10 χιλιάρικα ότι τη ρίχνω τη βιτρίνα;
- Σιγά μην τη ρίξεις, του λένε οι άλλοι, πάει το στοίχημα.
Στέκεται ο τύπος απέναντι από τη βιτρίνα, και προετοιμάζεται: χχχχουιιτ (εδώ ακούγονται κατάληλοι αηδιαστικοί ήχοι ρουφήγματος μύτης και συγκέντρωσης ροχάλας). Συγκεντρώνει το υλικό κανονικά στο στόμα του, και με μια ελαφριά κίνηση της κεφαλής προς τα πίσω... Φτουυυ... στέλνει με δύναμη το περιεχόμενο ακριβώς στο κέντρο της βιτρίνας.
Ντόιοιοιονγκ, κάνει η βιτρίνα, ταλαντεύεται λίγο το τεράστιο κρύσταλλο, ζουμιά αηδιαστικά πηχτά πράσινα τρέχουν εκεί -- το τζάμι όμως δεν έσπασε.
- Ρε γαμώτο, λέει ο τύπος, ορίστε, πάρτε το στοίχημα.
- Κάντε πίσω, λέει αυτός με τον καρκίνο στο λαιμό, πάμε 10 χιλιάρικα ότι θα το ρίξω εγώ;
- Έφυγε, του λένε οι άλλοι.
Στέκεται με τη σειρά του απέναντι από τη βιτρίνα, προετοιμάζεται κι αυτός κανονικά: χχχχουιιτ και ξανάμανά χχχχουιιτ πιο αηδιαστικά... και μετά: Φτουουου... Ντόιοιοιονγκ, ξανά η βιτρίνα, την πετυχαίνει ακριβώς εκεί που την είχε πετύχει κι ο άλλος... Ταλαντεύεται πάλι το τζάμι, καφέ ζουμιά ανακατεμένα με πράσινα τρέχουν προς τα κάτω -- αλλά η τζαμαρία ακλόνητη.
- Ρε γαμώτο, λέει κι αυτός, δεν τα κατάφερα, ορίστε, πάρτε τα λεφτά.
- Κάντε πίσω, λέει κι ο τρίτος, ο κανονικός. Πάμε 50 χιλιάρικα ότι θα τη ρίξω ΕΓΩ τη βιτρίνα;
Σκάνε στα γέλια οι άλλοι.. - Τι να τη ρίξεις εσύ ρε κακομοίρη, εδώ εμείς δεν μπορέσαμε που έχουμε και τόσα προσόντα, θα τη ρίξεις εσύ;
- Πάει το στοίχημα; επιμένει ο κανονικός.
- Και βέβαια πάει, λένε οι άλλοι.
Πάει λοιπόν ο κανονικός στο τζάμι, βγάζει τη γλώσσα του, και εκεί που έτρεχαν τα αηδιαστικά ζουμιά με μια χαρακτηριστική επιδέξια κίνηση - σλουουουρπ - τα μαζεύει όλα, πράσινα, καφέ και άσπρα γλοιώδη υγρά. Προετοιμάζει το "υλικό" στο στόμα του -- εκείνη τη στιγμή όμως, βγαίνει ο μαγαζάτορας! Τον βλέπει,
- Τι συμβαίνει φίλε; του λέει συνωφρυωμένος ο μαγαζάτορας.
Πανικόβλητος αυτός, καταπίνει (γκλουουπ !!), και λέει: - Τίποτα, να, απλώς κοιτάζαμε...!
______________________________________________________________________
Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
Πληροφορίες --> https://anekdota.duckdns.org/jokes_list.html
______________________________________________________________________
- Επόμενο μήνυμα: Stavros Zilianakis: "Re: Ζωή μετά θάνατον , πριν και κατά την διάρκεια..."
- Προηγούμενο μήνυμα: NIKOS J. FARSARIS: "Πολιτικοί"
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]