JotD / QotD Ελληνική Λίστα Ανεκδότων (JotD)


Θέμα: Ποντιακά και αθιβολές


(nil): Γόρτυς (gortys(@)freemail.gr)
Ημερομηνία: Πεμ 30 Δεκ 1999 - 08:48:45 EET

Τα ποντιακά:

Γιατί οι δικαστές φέρνουν ένα Πόντιο για μάρτυρα στα δικαστήρια;

-Γιατί από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια;
**********
Γιατί ο Πόντιος έκανε ασφάλεια ζωής;

-Γιατί έμαθε ότι και ένας φίλος του που πέθανε πήρε αποζημίωση η οικογένειά
του πέντε εκατομμύρια και σκέφτηκε ότι αύριο μπορεί να 'ναι αυτός ο τυχερός.
**********
Πώς πέθανε ο τελευταίος Πόντιος γιατρός;

-Εξέτασε τον εαυτό του!
**********
            *Αγωνία........*
Απ' το πρωί ο Πόντιος γερο-ναυτικός είχε βγει μαζί με τα δυο παιδιά στη
φουρτουνιασμένη θάλασσα για να κερδίσει το ψωμί του.
Όμως οι ώρες περνούσαν και οι τρεις ψαράδες δεν φαίνονταν πουθενά. Η γυναίκα
του ψαρά άρχισε ν' ανησυχεί. Η θύελλα δυνάμωνε. Τα κύματα ακούγονταν να
σπάνε με μανία πάνω στα βράχια. Ακουμπισμένη στο παράθυρο περίμενε να φανεί
η βάρκα που θα έφερνε πίσω τον άντρα και τα δυο της παιδιά.
Η ώρα περνούσε γρήγορα. Η αγωνία της όλο και φούντωνε. Και η φτωχιά γυναίκα
δεν έβλεπε πουθενά στον ορίζοντα τη βάρκα. Απελπισμένη έκλεισε το παράθυρο
και πήγε ν' ανοίξει ένα άλλο, γιατί σ' αυτό που σκεκόταν δεν είχε θέα προς
τη θάλασσα.
**********
            *Διαφορές*
Ο μικρός Πόντιος στον πατέρα του:
-Μπαμπά, ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σ' ένα πολυβόλο και σ' ένα πιστόλι;
-Να, παιδί μου: είναι σα να μιλάει η μαμά και ν' απαντάω εγώ......
**********
          *Η Φαντασία της*
Η Πόντια σταματάει έναν αστυφύλακα:
-Συγνώμη, ψάχνω για έναν άντρα όμορφο, ψηλό, γεροδεμένο, κομψό....
-Ο πατέρας σας είναι; ρωτάει ο αστυφύλακας.
-Όχι, δεν έχω καμία σχέση μαζί του. Αν όμως κατά τύχη τον συναντήσετε πέστε
του ότι θα χαρώ πολύ να τον γνωρίσω........
**********
            *Εξήγηση*
Ρωτούν τον Πόντιο:
-Γιατί δεν παντρευτήκατε ποτέ;
-Για ποιο λόγο; Έχω ένα σκυλί που γαβγίζει μέρα-νύχτα, ένα παπαγάλο που
βρίζει μέχρι τα μεσάνυχτα, και μια γάτα που ξεπορτίζει κάθε βράδυ.
**********
Και οι αθιβολές:

Ο δάσκαλος της τρίτης τάξης ήταν καχεκτικός, με ποδαράκια λιγνά σαν του
τζίτζικα, σκροφούλες στο λαιμό του και μια κεφάλα χοντρή, γεμάτη σπυριά.
Είχε μανία με την καθαριότητα και μας φώναζε κάθε μέρα
-Ζώα, γουρούνια, αν δεν πλένεται κάθε μέρα με σαπούνι, δε θα γίνετε ποτέ σας
άθρωποι.
Ώρες μας έπαιρνε τ' αυτιά ποιά φωνήεντα είναι μακρά, ποιά βραχέα και τι τόνο
να βάλουμε, οξεία ή περισπωμένη. Κι εμείς ακούγαμε τις φωνές στο δρόμο, τους
μανάβηδες, τους κουλουρτζήδες, τα γαϊδουράκια που γκάριζαν και τις
γειτόνισσες που γελούσαν, και περιμέναμε πότε να χτυπήσει το κουδούνι, να
γλιτώσουμε.
Μια μέρα, ήταν άνοιξη, χαρά Θεού, τα παράθυρα ήταν ανοιχτά κι έμπαινε η
μυρωδιά από μια ανθισμένη μανταρινιά στο αντικρυνό σπίτι. το μυαλό μας είχε
γίνει κι αυτό ανθισμένη μανταρινιά και δεν μπορούσαμε πια ν' ακούμε για
οξείες και περισπωμένες. Κι ίσια ίσια ένα πουλί είχε καθίσει στο πλατάνι της
αυλής του σκολειού και κελαηδούσε. Τότε πια ένας μαθητής, χλωμός,
κοκκινομάλλης, που 'χε έρθει εφέτος από το χωριό, Νικολιό τον έλεγαν, δε
βάσταξε, σήκωσε το δάχτυλο
-Σώπα, δάσκαλε, φώναξε. σώπα, δάσκαλε, ν' ακούσουμε το πουλί!
______________
Από το βιβλίο του Ν. Καζαντάκη: Αναφορά στον Γκρέκο.

*****************************
Στην Ανωγειανή οικογένεια βρισκόταν όλες οι ηλικίες: από τα 90 χρόνια και
βάλε της γιαγιάς, μέχρι τα μικρά κοπέλλια των 8 - 10 χρονώ.
Το 'φέρε η κακή ώρα και πέθανε ένα μικρό κοριτσάκι 10 χρονώ. Το σπίτι
βυθίστηκε στη μαύρη θλίψη: μοιρολόγια, φωνές, πόνος αβάσταχτος, και μέσα σ'
όλα αυτά, μια συγγένισσα του αδικοχαμένου παιδιού έλεγε και ξανάλεγε
-Γιάε, γιάε(1), τάξε πως δεν εύρισκε(2) ο Χάρος να πάρει κιανένα-ν άλλο από
'παέ μέσα, μόνο....
Η γιαγιά, που είχανε δει πολλά τα μάτια της και δεν μιλούσε ίσαμε 'κείνη την
στιγμή, αναντράνισε την συγγένισσα που στεκόταν δίπλα της και της λέει
σιγανά, μα καθαρά
-Κάνε, μπρε, τη δουλειά σου, και στου Θεού τα καμώματα μην ανακατεύεσαι.....
______________
(1)= κοίταξε, ιδές
(2)= σαν να μην εύρισκε
Δημοσιεύθηκε στην Φωνή των Ανωγείων, Φεβρουάριος 1977.

***********************************
Ο Σχολικός Επιθεωρητής κυνηγούσε τον δάσκαλο. Δεν τον άφηνε σε χλωρό κλαδί.
Ο δάσκαλος του το φύλαγε.
Μια μέρα πήγε να κάνει επιθεώρηση, με πρόθεση να βρει κάποια ασήμαντη αφορμή
να προσβάλει πάλι και να ταπεινώσει τον δάσκαλο.
Λέει ο δάσκαλος στα παιδιά της έκτης τάξης, μπροστά στον Επιθεωρητή
-Θα σας διδάξω σήμερα τη σημασία που έχει η στίξη, στο νόημα μιας φράσεως.
Σηκώνει ένα μαθητή στον πίνακα και του λέει
-Γράψε τη φράση:
<<Ο Επιθεωρητής είναι ζώο ο χοίρος ερωτά τον μαθητή Κώστα>>.
Στρέφεται τώρα προς τους μαθητές και τους εξηγεί:
-Αν τα σημεία στίξεως μπούνε σωστά στη θέση τους, η φράση γίνεται έτσι:
<<Ο Επιθεωρητής: Είναι ζώον ο χοίρος; ερωτά τον μαθητή Κώστα>>, ενώ αν τα
σημεία της στίξεως μπούνε αλλιώς η φράση γίνεται:
<<Ο Επιθεωρητής είναι ζώον. Ο χοίρος; ερωτά τον μαθητή Κώστα>>.
______________
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα του Ρέθεμνου: Κρητική Επιθεώρηση, από τον Α.
Σταυρουλάκη.

Θα μπορούσα να προσθέσω:
<<Ο Επιθεωρητής είναι ζώον; Ο χοίρος ερωτά τον μαθητή Κώστα>>.
Η αθιβολή αυτή δείχνει με σκωπτικό τρόπο ότι πολλές φορές ο τύπος ("το
τυπικόν") έχει ουσία.

Χρόνια Πολλά.
Νότης Παπαδουλάκης.

______________________________________________________________________

 Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
 Πληροφορίες --> https://anekdota.duckdns.org/jokes_list.html
______________________________________________________________________


Γραφτείτε και εσείς στην Ελληνική Λίστα ανεκδότων (JotD) και στείλτε τα ανέκδοτά σας!!!

Επιστροφή στον κεντρικό κατάλογο αυτού του αρχείου