(nil): Konstantinos Tampouris (konstamp(@)x-treme.gr)
Ημερομηνία: Δευ 03 Ιαν 2000 - 10:57:04 EET

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Κατόπιν παροτρύνσεως του μέγα Γιώργου Μακρή, γράφω το παρακάτω πραγματικό συμβάν, το οποίο δεν σκόπευα να αναφέρω λόγω του shocking περιεχομένου του:

Βράδυ Πρωτοχρονιάς. Μέσα στα ξημερώματα ψάχνω να βρω ταξί να γυρίσω σπίτι, όταν ξαφνικά βλέπω ένα λεωφορείο με επιβάτες να περνάει και ξαφνιάζομαι. Αρκετά περίεργο, αφού τα λεωφορεία δεν κυκλοφορούσαν "επισήμως" εκείνη την ώρα. Τέλος πάντων...

Μετά από αρκετή ώρα βρίσκω ελεύθερο ταξί. Ο ταξιτζής πήγαινε εκείνη την ώρα με τη γυναίκα του να γλεντήσει και είπε να κάνει το "ψυχικό", μια που το σπίτι μου ήταν στο δρόμο τους.

Οι δυο τους αρχίζουν να συζητάνε:

(Τ: Ταξιτζής, Γ: Γυναίκα ταξιτζή, Ε: Εγώ)

Τ: "Κοίτα πού πάνε όλοι..."
Γ: "Και στο εξωτερικό το ίδιο γίνεται. Σήμερα γιορτάζουν όλοι."
Τ: "Ναι, αλλά στο εξωτερικό τις άλλες μέρες κοιμούνται όλοι κώλο με κώλο από τις οχτώ... Εδώ πέρα αν πεις στον Έλληνα να σηκωθεί στις τρεις, στις τρεις θα είναι όλοι έξω... Σ' αυτό το καταραμένο μέρος! Σ' αυτό το καταραμένο μέρος!"

Ξαφνικά γυρίζει προς το μέρος μου:

Τ: "Ξέρεις, νεαρέ, γιατί λέω το μέρος καταραμένο; Γιατί εδώ τη γνώρισα..."

Η γυναίκα του έχει αρχίσει να γελάει και να τον πειράζει, αλλά αυτός συνεχίζει να μου μιλάει:

Τ: "Εδώ σήκωσε το χέρι και την πήρα. Αν δεν είχα σταματήσει εδώ, δεν θα την είχα πάρει. Και όχι μόνο αυτό. Είχα πάει πενήντα μέτρα παρακάτω και γύρισα όπισθεν. "Δεσποινίς, μήπως θα μπορούσα να σας πάω κάπου;""
Ε: "Όμως τα θέλατε και τα πάθατε!"
Γ: "Ακούς τί σου λέει; Σωστά. Εσύ φταις! Τί μιλάς τώρα;"
Τ: "Πήγαινε στο Σταθμό Λαρίσης. Πήγαιναν με μια φίλη της στην Καρδίτσα για καφέ... Στις εννιά. Για καφέ οι κοπέλες..."

Γυρίζει προς τη γυναίκα του:

Τ: "Τουλάχιστον δε μου γνώρισες και τη φίλη σου να σας πάρω παρτούζα και τις δύο..."
Γ: "Τί λες βρωμόστομε; Σταμάτα!"
Τ: "Δε μου τη γνώρισες να σας πάρω παρτούζα και τις δύο!"
Γ: "Σταμάτα πια. Σταμάτα!"
Τ: "Τί να σταματήσω, που σταμάτησα και σε πήρα..."

Μετά από λίγο, και αφού τους έχω πει κάποιο ανέκδοτο που μου θύμισαν, προσπερνάμε μια κοπέλα που έψαχνε ταξί. Στον ταξιτζή, που δεν σταμάτησε, κάνει εντύπωση το κενό που υπήρχε ανάμεσα στα μπροστινά της δόντια.

Τ: "Πού πας κοπέλα μου με τέτοια δόντια; Πού πας;"

Γυρίζει προς εμένα:

Τ: "Τη φαντάζεσαι να παίρνει τσιμπούκι;"
Γ: "ΠΑΨΕ ΠΙΑ. ΜΗ ΜΙΛΑΣ ΑΛΛΟ. ΠΑΨΕ!"
Τ: "Τη φαντάζεσαι να σου παίρνει τσιμπούκι; Η πούτσα θα περνάει ανάμεσα απ' τα δόντια..."
Γ: "ΠΑΨΕ! ΣΤΑΜΑΤΑ!"

Εκείνη, πλέον, τη στιγμή δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο από το να κρατάω την κοιλιά μου από τα γέλια...

Κωνσταντίνος Ταμπούρης

• Επόμενο μήνυμα: Dimitris Karadimos: "Οι φωτογραφίες"
• Προηγούμενο μήνυμα: John Boumis: "Ρουφιανοανταπόκριση"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]