(nil): Akis Karnouskos (akis(@)ceid.upatras.gr)
Ημερομηνία: Τρι 18 Ιαν 2000 - 19:13:51 EET

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Και ενα κείμενο που ξέθαψα απο το αρχείο μου. περιγράφει αρκετές γνωστές
καταστάσεις :) Για τον συγγραφέα δεν έχω στοιχεία ...

Ciao,
akis

Μεγάλη φαντάζομαι ήταν η χαρά σας όταν επιτέλους κατορθώσατε να
εισέλθετε στο κορυφαίο τεχνολογικό εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας
(και ένα από τα καλύτερα στην Ευρώπη), όπως ήταν και η δική μου. Τέτοια
αισθήματα ψυχικής ευφορίας είναι βέβαια καλό να υπάρχουν
πάντα και μακάρι να μην λείψουν ποτέ από κανέναν σας και για οποιοδήποτε
ζήτημα, όμως συνήθως όσον αφορά στο ΕΜΠ δεν κρατάνε
πέρα από το πρώτο εξάμηνο και συγκεκριμένα πέρα από την πρώτη εξεταστική
περίοδο.

Μολονότι η ατμόσφαιρα που επικρατεί στις εξεταστικές (τουλάχιστον στο
τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η\Υ - προσοχή,
θα πρέπει να το γράφετε ολόκληρο γιατί μπορεί να σας διορθώσουν) θα σας
βοηθήσει να λέτε τρομακτικές ιστορίες στα εγγόνια σας ("Που
λες Δημητράκη, δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το παγωμένο πρωινό του Γενάρη
που ξεκίνησα για να δώσω Ανάλυση Ι..."), δεν είναι ωστόσο
καθόλου βέβαιο ότι θα επιζήσετε της εμπειρίας έχοντες σωας τας φρένας
για να λέτε τις ιστορίες σας σε κάποιον άλλον εκτός του πάντα
φιλικού ψυχολόγου σας. Οι μόνες ευχάριστες εξεταστικές είναι αυτές που
κρατάνε λίγο γιατί τότε το μαρτύριο κρατάει λίγο. Όταν
όμως οι εξεταστική κρατάει πολύ (40 και βάλε μέρες, ούτε νηστεία να
κάναμε...) τότε στο τέλος της ο φοιτητής θυμίζει προσφάτως
ξυλοφορτωμένο Ρωμαίο λεγεωνάριο στα κόμιξ του Asterix: "Καταταγείτε,
καταταγείτε μας έλεγαν..."

Το πρώτο φοβερό που βλέπει ο νέος Ηλεκτρολόγος στη σχολή του -πριν ακόμα
από τις εξετάσεις, καθώς αυτές τείνουν να εξαφανίσουν
όλες τις προηγούμενες τρομακτικές εμπειρίες και φοβίες, από το φόβο των
κατσαριδών μέχρι και το φόβο των βιασμών- διαβάζοντας τον
εντυπωσιακό Οδηγό Σπουδών είναι ότι στα 27 μαθήματα των δύο πρώτων ετών,
τα 15 ανήκουν στο Γενικό Τμήμα. Από Φιλοσοφία μέχρι
Μιγαδική Ανάλυση και από Χημεία μέχρι Κβαντική Μηχανική, όλα τα μαθαίνει
ο καλός Ηλεκτρολόγος. Φυσικά, επειδή υπάρχουν και κακοί
Ηλεκτρολόγοι, στα υπόλοιπα μαθήματα η ύλη περιλαμβάνει πάλι αυτά τα
οποία θα έπρεπε να είχαν μάθει στα μαθήματα του γενικού
τμήματος. Έτσι ο τριτοετής Ηλεκτρολόγος ξέρει πλέον απ' έξω κι ανακατωτά
τους μετασχηματισμούς Fourier και Laplace, αλλά μόλις και
μετά βίας έχει προλάβει να πιάσει ένα κολλητήρι (ε, πώς, ΤΕΙτζήδες
είμαστε;).

Το δέυτερο φοβερό είναι το γεγονός ότι τόσο τα Μαθηματικά όσο και η
Φυσική που διδάσκονται από τους καθηγητές του Γενικού Τμήματος
(με κάποιες εξαιρέσεις, οφείλουμε να πούμε) είναι Μαθηματικά για τα
Μαθηματικά και Φυσική για τη Φυσική. Ο νέος φοιτητής Ηλεκτρολόγος
(πρέπει να το γράφουμε με κεφαλαίο γιατί πρέπει να ξεχωρίζουμε από τους
ηλεκτρολόγους των άλλων σχολών...) οφείλει να μπορεί να
απαγγείλει με ευφράδεια στον ύπνο του όλα τα κριτήρια σύγκλισης σειρών,
να μπορεί να λύνει γενικευμένα ολοκληρώματα με μια ματιά,
χωρίς τη χρήση ειδικών πινάκων, να παίζει στα δάκτυλα όλους τους
πιθανούς συνδυασμούς προβλημάτων με εκκρεμή και φυσικά να
μπορεί να προβλέψει απ' ευθείας και εποπτικά τις φορές όλων των
διανυσμάτων σε ένα σύνθετο πρόβλημα δυναμικής καθώς είναι
αντιεπιστημονικό να υποθέτει φορές και μετά να βρίσκει αρνητικές
αλγεβρικές τιμές στα διανύσματα. Πως; Η διανυσματική ανάλυση λέει
άλλα; Ε, κόβεται και αυτή.

Και με τούτα και με τ' άλλα φτάσαμε και στην εξεταστική. Νομίζατε ότι θα
εξετάζεστε όλοι οι Ηλεκτρολόγοι στα ίδια θέματα; Μα καλά, που
βρισκόσαστε; Αφού σε όλη την περίοδο είχαμε δύο τμήματα με διαφορετικούς
καθηγητές, γιατί να το χαλάσουμε τώρα; Αφήστε που ο κάθε
άνθρωπος κουβαλάει τη δική του τρέλα, η οποία συνήθως δεν είναι συμβατή
με την τρέλα του διπλανού του και έτσι μπορεί να σκοτωθούν
για το ποια θέματα είναι πιο κατάλληλα για να κόψουν τον περισσότερο
κόσμο. Μπα, είναι πολύ ασφαλέστερο να γράψει το κάθε τμήμα τα
δικά του. Εδώ, προς αποκατάστασιν της αλήθειας, οφείλουμε να πούμε ότι
αυτό δεν συμβαίνει σε όλα τα μαθήματα. Στα Μαθηματικά, ας
πούμε, οι καθηγητές έχουν καταλάβει ότι δεν έχει νόημα να βάζουν
ξεχωριστά θέματα, αφού μπορεί να βάλει ο καθένας ό,τι θέλει (και όσο
θέλει). Επίσης στα Μαθηματικά οι καθηγητές ξεπερνούν πάντα τους τρεις
(για ένα μάθημα!) καθώς οι Ηλεκτρολόγοι είναι γεύμα
γευστικότατο και θρεπτικότατο, τους το σύστησε και ο διαιτολόγος τους
για να ρίξουν τη χοληστερίνη. Μια που είναι τόσοι πολλοί έμαθαν
να συνεργάζονται χωρίς προβλήματα.

Τέλος πάντων, ξεπερνάς την πρώτη (και κάθε άλλη μετά την πρώτη)
εξεταστική και περιμένεις τα αποτελέσματα. Ξέρεις ότι έγραψες καλά,
έχεις αυτοπεποίθηση και πας να επιβεβαιώσεις το 7 ή το 8 που είσαι
σίγουρος ότι έχεις γράψει. Βρίσκεις την κατάσταση, ψάχνεις το όνομά
σου (αν και ξέρεις ότι δεν χρειάζεται, αφού έγραψες καλά) και βλέπεις
δίπλα ένα 4. Ξανακοιτάς, το ίδιο. Βέβαιος ότι πρόκειται για λάθος
προσπαθείς να βρεις τον καθηγητή για να του εξηγήσεις ότι το γραπτό σου
χρειάζεται αναθεώρηση. Μετά από πολλές προσπάθειες
καταφέρνεις να βρεις τον καθηγητή διαθέσιμο. Μπαίνεις στο γραφείο του.
Τον κοιτάς λέγοντας ευγενικά καλημέρα. Σε κοιτάζει μη λέγοντας,
επίσης ευγενικά, τίποτα. Του λες ότι έγινε κάποιο λάθος. Μεγάλο λάθος.
ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΛΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ ΛΑΘΟΣ. Βγάζει
το γραπτό σου χαμογελώντας αινιγματικά. Το κοιτάει. Το ξανακοιτάει,
κουνώντας το κεφάλι του αυτή τη φορα. Σε ξανακοιτάζει λαίμαργα,
νομίζεις, αλλά μπορεί να είναι και ιδέα σου (εμένα μου λές...). "Ναι",
λέει, "θα μπορούσα να σας βάλω μία μονάδα παραπάνω. Όμως αγνοείτε
βασικά πράγματα και γι' αυτό δεν το κάνω. Να το ξαναδώσετε κύριε". Ή θα
μπορούσε να πει "Ναι, θα μπορούσα να σας βάλω άλλη μια η
δύο μονάδες. Τι έτος είστε;" "Πρώτο", απαντάς εσύ, αγνοώντας τι σε
περιμένει."Ε, μικρός είστε ακόμα, μπορείτε να το ξαναδώσετε."Ύστερα
από όλα αυτά, τίποτα δεν μπορεί να σε κλονίσει πλέον. Έχοντας (κάποτε)
αποφοιτήσει από το ΕΜΠ θα έχεις οπλιστεί με όλα τα
απαραίτητα εφόδια για να επιβιώσεις στον άγριο ετούτο κόσμο. Τίποτα δεν
μπορεί να σε εκπλήξει.

Φυσικά όλα αυτά είναι δύσκολο να συμβούν σε μια μόνο εξεταστική. Είναι
σίγουρο όμως ότι θα συμβούν κατά τη διάρκεια δύο ή τριών. Όλα
τα περιστατικά που αναφέρονται είναι αληθινά και όποιος θέλει
περισσότερες πληροφορίες, η δεν με πιστεύει, μπορεί να μου στείλει mail.
Ελπίζω να είναι σαφής ο χιουμοριστικός χαρακτήρας του κειμένου και
κατανοώ πλήρως ότι τα περισσότερα από τα μαθήματα δεν είναι
τόσο δύσκολο να περαστούν, τουλάχιστον όχι για όσους προετοιμάζονται
κατάλληλα. Παρ' όλα αυτά, όταν σε κάποιο μάθημα βλέπει
κάποιος (όχι φοιτητής) την πλειοψηφία των φοιτητών να έχουν πάρει
βαθμούς άνω του 8, η απλώς να έχουν περάσει, (φαινόμενο σπάνιο,
αλλά όντως υπαρκτό) η πρώτη σκέψη που σχηματίζεται στο μυαλό του είναι
ότι ο καθηγητής τους πέρασε όλους στο "τζάμπα" ή ότι τα
θέματα ήταν πολύ εύκολα, ή κάτι σε αυτές τις γραμμές. Όταν όμως αυτός ο
κάποιος βλέπει μια άλλη κατάσταση, σε ένα άλλο μάθημα, κατά
την οποία περνάει μόνο ένα 10-20% των εξετασθέντων, σκέφτεται αμέσως ότι
οι φοιτητές είναι αυτοί που φταίνε γιατί δεν διαβάζουν, δεν
παρακολουθούν και αδιαφορούν για τα πάντα εκτός από το ποδόσφαιρο και το
τάβλι. Ο καθηγητής σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πάντα στο
απυρόβλητο.

Υπάρχουν μαθήματα δύσκολα και μαθήματα πολύ δύσκολα, όμως στις
περισσότερες περιπτώσεις αυτό δεν οφείλεται τόσο στο μάθημα,
όσο στον καθηγητή που καλυμμένος πίσω από την έλλειψη ελέγχου και
αξιολόγησής του αυθαιρετεί ασυστόλως, ασκώντας την εξουσία του
πάνω σε αυτόν που όυτως ή άλλως δεν μπορεί να αντιδράσει. Δεν είναι τόσο
θέμα καλού ή κακού καθηγητή, όσο θέμα καλού ή εμπαθή
ανθρώπου. Νομίζω ότι αρκετοί καθηγητές έχουν κάποιο απωθημένο από την
εποχή που ήταν οι ίδιοι φοιτητές και η καθηγητική αυθαιρεσία
ήταν ακόμη μεγαλύτερη από τη σημερινή. Κάποιοι από αυτούς ίσως και να
πιστεύουν πραγματικά ότι οι φοιτητές τους δεν είναι παρά ένας
συρφετός νεολέρων με μακριά μαλλιά και σκουλαρίκια, ανάξιοι να γίνουν
μέλη της κοινωνίας ως μηχανικοί. Όποιος και να είναι ο λόγος,
υπάρχουν μαθήματα στα οποία πρέπει να φτύσεις αίμα για να τα περάσεις
χωρίς να είναι από μόνα τους τόσο δύσκολα. Και βέβαια αυτό
που πονάει περισσότερο είναι όταν βλέπεις τους μισούς συμφοιτητές σου να
περνούν σχετικά ανώδυνα το ίδιο μάθημα που εσύ
σκοτώθηκες για να περάσεις (πολλές φορές με την τρίτη ή τέταρτη
προσπάθεια), επειδή ο καθηγητής του άλλου τμήματος είναι
διαφορετικός από τον δικό σου. Δηλαδή όσοι έχουν ονόματα που αρχίζουν
π.χ. από Α-Λ είναι εξ ορισμού καλύτεροι και ικανότεροι από τους
άλλους. Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά;

______________________________________________________________________

 Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
 Πληροφορίες --> https://anekdota.duckdns.org/jokes_list.html
______________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: Sparta Technicians: "jotd"
• Προηγούμενο μήνυμα: Akis Karnouskos: "Ιστορίες Καθημερινής Τρέλας"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]