(nil): Diakoyanni Emmanuela (e.diacoyanni(@)bull.gr)
Ημερομηνία: Πεμ 18 Μαΐ 2000 - 10:39:22 EEST

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

> ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΡΙΣΜΑ
> >
> > Ενα κείμενο του Νίκου Δήμου που έκανε (μέσω Internet) το γύρο του
> > κόσμου...
> >
> >
> >
> > 1. Είμαστε το "ισχυρό φύλο". Και ζούμε - σε μέσο όρο - επτά χρόνια
> > λιγότερο
> > από το "ασθενές".
> >
> > 2. Σκεφθείτε: επτά ολόκληρα χρόνια ζωής. Η επαχθέστερη φυλετική διάκριση
>
> > που
> > έγινε ποτέ.
> >
> > 3. Και μόνο τα επτά χρόνια αρκούν για να καταρρεύσει ο μύθος της
> > καταπίεσης.
> > Πού ακούστηκε οι καταπιεζόμενοι να ζουν περισσότερο από τους
> καταπιεστές;
> >
> > 4. Φαινομενικά μοιάζει να σας καταπιέζουμε - εξωτερικά. Αυτό όμως,
> κυρίες
> > μου, είναι δική σας επινόηση. Όπως οι τρομοκράτες προκαλούν τις
> > δικτατορίες
> > που τους βοηθάνε να καταλήξουν κάποτε στη λαϊκή κυριαρχία, έτσι κι εσείς
>
> > μας
> > εγκαταστήσατε "κυρίαρχους", για να δημιουργήσετε την τρομοκρατία της
> > ενοχής.
> >
> > 5. Και ισχυρότερη καταπίεση από αυτήν της ενοχής δεν υπάρχει.
> >
> > 6. 'Aντρας σημαίνει ένοχος. Για όλα.
> >
> > 7. Αρχίζετε τη μαζική παραγωγή και διανομή ενοχής σαν μητέρες. Και
> > συνεχίζετε σαν αδελφές, ερωμένες, σύζυγοι . . .
> >
> > 8. Από όλα τα πολυεθνικά μονοπώλια το πιο αλλοτριωτικό είναι το
> μονοπώλιο
> > της ενοχής. Και το έχετε εσείς!
> >
> > 9. Η ενοχή είναι που μας κόβει επτά χρόνια. Η ενοχή φέρνει τα εμφράγματα
>
> > και
> > τα έλκη.
> >
> > 10. Χάρη σε σας νοιώθουμε πάντα ένοχοι. Από τη στιγμή που δεν θα βάλουμε
>
> > το
> > πουλόβερ μας (Γιαννάκη! θα με πεθάνεις!) ως τη στιγμή που πεθαίνουμε
> > (Γιάννη
> > μου, πού με αφήνεις!) Έτσι που του έρχεται του Γιάννη να ζητήσει
> > συγγνώμη...
> >
> > 11. Ένοχοι όταν σας αγκαλιάζουμε (σας πνίγουμε). Όταν δεν σας
> αγκαλιάζουμε
> > (αδιαφορούμε). Όταν αφήνουμε τη μαμά μας (εγώ που έδωσα τη ζωή μου για
> > σένα!). Όταν δεν την αφήνουμε (μα επιτέλους, άντρας είσαι εσύ;). Όταν
> σας
> > παντρευόμαστε (σου έδωσα τα καλύτερά μου χρόνια!) κι όταν - οϊμέ! - δεν
> > σας
> > παντρευόμαστε (το αυτό, πιο δραματικά). Όταν σας πηδάμε (με πλάνεψες, με
>
> > ζάλισες, με παρέσυρες!) κι όταν δεν σας πηδάμε (κατάλαβα - δεν
> μπορείς!).
> > Όταν είμαστε ευγενείς (τοιούτος είναι;) κι όταν δεν είμαστε (τι
> > αγροίκος!).
> > Κι αλίμονο αν στην ευγενή πράξη της συνουσίας δε δεήσει να σας
> επισκεφθεί
> > ο
> > οργασμός. Ένοχοι εμείς και για αυτό. Αποκλειστικά. (Δεν τα καταφέρνεις,
> > χρυσέ μου!).
> >
> > 12. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα...
> >
> > 13. Η ενοχή μας αγκαλιάζει τα πάντα: φταιμε για τον πληθωρισμό, για τους
>
> > πολέμους, για την ενεργειακή κρίση - ακόμα και για τον καιρό.
> >
> > 14. Στην πραγματικότητα η μητριαρχία ουδέποτε έληξε. 'Aλλαξε μόνο μορφή.
>
> > Από
> > την ωμή δικτατορία του ρόπαλου, έγινε η εξευγενισμένη τυραννία των
> > πλεγμάτων.
> >
> > 15. "Πίσω από κάθε μεγάλο άντρα υπάρχει μια γυναίκα" Ίσως. Αλλά
> οπωσδήποτε
> > πίσω από κάθε νευρωτικό, μαμόθρεφτο, αναποφάσιστο, ευνουχισμένο,
> κακομοίρη
> > άντρα υπάρχει σίγουρα μια γυναίκα.
> >
> > 16. Η κοινωνιολογική έρευνα έχει αποδείξει πως το 85% των αποφάσεων της
> > οικογένειας παίρνονται άμεσα ή έμμεσα από τις γυναίκες (κυρίως έμμεσα).
> >
> > 17. Αριστουργήματα μακιαβελικής πολιτικής. Μας υποβάλλετε την απόφασή
> σας
> > και μετά (αν τα πράγματα δεν πάνε καλά) μας θεωρείτε υπεύθυνους για
> αυτή.
> >
> > 18. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα...
> >
> > 19. Η φεμινιστική προπαγάνδα μας έχει ζαλίσει με την εικόνα της γυναίκας
>
> > σκλάβας - που τρωει τα χέρια της στη μπουγάδα...
> >
> > 20. Και η εικόνα του άντρα υποζυγίου (του κουβαλητή) που δουλεύει για να
>
> > χάνει η κυρία του στο κουμ-καν?
> >
> > 21. Φανερό είναι πως υπάρχουν αρκετές γυναίκες που δε σκοτώνονται για το
>
> > νοικοκυριό. Ίσως να υπάρχουν κι άλλες που δεν παίζουν κουμ-καν. Αλλά
> > άντρες
> > μη κουβαλητές δεν υπάρχουν.
> >
> > 22. Και δε φτάνει που ζείτε επτά χρόνια περισσότερο από μας, είστε και
> > προνομιούχες στον έρωτα.
> >
> > 23. Οι γυναίκες είναι ικανές για απεριόριστο αριθμό οργασμών την ημέρα -
>
> > εσείς, κύριε, μπορείτε τρίπαξ?
> >
> > 24. Και με τη νέα σεξουαλική επανάσταση έχουν κατορθώσει να μας περάσουν
>
> > όλη
> > την ευθύνη για την ικανοποίησή τους.
> >
> > 25. Έτσι αν η κυρία είναι βραδυφλεγής, είσαι υποχρεωμένος να δουλεύεις
> δύο
> > ώρες σαν χαμάλης - χρησιμοποιώντας όλες τις τεχνικές του Alex Comfort,
> των
> > Masters και Johnson της Καμασούτρα και του Σουκιγιάκι για να χτυπήσουν
> > κάποτε οι καμπάνες.
> >
> > 26. Αν δεν χτυπήσουν φταίει ο κωδωνοκρούστης. Ποτέ ο κώδων.
> >
> > 27. Και το τραγικότερο προνόμιο; Μια γυναίκα δεν είναι ποτέ ανίκανη (ή
> και
> > αν κάποτε έτσι νοιώσει - δεν φαίνεται).
> >
> > 28. Α! Η τρομακτική τρωτότης του γυμνού άντρα - όπου μπορείτε με μια
> ματιά
> > να προσμετρήσετε την ψυχική του κατάσταση!
> >
> > 29. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα...
> >
> > 30. Λένε πως το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο είναι να κάνεις το κέφι σου
> > και
> > να σε πληρώνουν για αυτό.
> >
> > 31. Υπάρχει πιο μεγάλο κέφι από τον έρωτα;
> >
> > 32. Αλλά ποιον πληρώνουν για αυτό; Όχι βέβαια τους άντρες . . .
> >
> > 33. Οι μεγάλες εταίρες είναι η κορυφαία στιγμή της γυναικείας
> > παντοδυναμίας.
> >
> > 34. Γοήτευαν, γλεντούσαν, κυβερνούσαν, διάλεγαν τους εραστές τους και
> > αποσπούσαν περιουσίες για να δίνουν αυτό που η φύση χαρίζει δωρεάν σε
> > όλους.
> >
> > 35. Σαν να τιμολογούμε τον ήλιο ή το οξυγόνο.
> >
> > 36. Αλλά και οι ταπεινές πόρνες είναι απόδειξη δύναμης. Γιατί - ποιος
> > πληρώνει ποιον; Αυτός που έχει ανάγκη.
> >
> > 37. Κι εσείς, κυρίες μου, δεν είχατε ποτέ ανάγκη. Ο νόμος της προσφοράς
> > και
> > της ζήτησης πάντα μεροληπτούσε για σας.
> >
> > 38. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα...
> >
> > 39. Οι γυναίκες καταναλώνουν τετραπλάσιο εισόδημα από αυτό που παράγουν
> > (μαζί με τα οικιακά). Κατ' επέκταση οι άντρες απολαμβάνουν το ένα
> τέταρτο
> > της δουλειάς τους (πού είσαι Μαρξ με την υπεραξία σου... Να δεις ποιος
> > δουλεύει... ή μάλλον ποιος δουλεύει ποιον!!)
> >
> > 40. Δύο πράγματα μισούσα στη ζωή μου - το στρατιωτικό και την εργασία.
> Και
> > μ
> > ' έπιανε ζάλη όταν σκεφτόμουν πως το ωραίο φύλο - αυτονόητα - δεν είχε
> > υποχρέωση ούτε για το ένα, ούτε για το άλλο.
> >
> > 41. Οι γυναίκες παραπονιούνται πως δεν πληρώνονται σαν άντρες. Έχετε δει
>
> > όμως πολλές γυναίκες να εργάζονται "σαν άντρες".
> >
> > 42. Μια στατιστική αναφέρει πως οι γυναίκες απατούν τους άντρες σε
> > μικρότερο
> > ποσοστό (35% έναντι 48%).
> >
> > 43. Μια άλλη στατιστική όμως λέει πως οι γυναίκες λένε ψέματα σε
> > μεγαλύτερο
> > ποσοστό (58% έναντι 22%).
> >
> > 44. 'Aρα η πρώτη στατιστική είναι ψευδής κατά 58%. 'Aρα οι γυναίκες
> > απατούν
> > τους άντρες τους σε μεγαλύτερο ποσοστό.
> >
> > 45. 'Aλλωστε απάτη δεν είναι να κοιμάσαι με κάποιον άλλο - απάτη είναι
> να
> > λες ψέματα.
> >
> > 46. Παρατηρήστε τα ζευγάρια σε μια λουτρόπολη. Όσο περνάνε τα χρόνια ο
> > μέσος
> > άντρας ολισθαίνει βαθμιαία στο ρόλο του ταλαιπωρημένου, ηλικιωμένου,
> > καρτερικού συνταξιούχου. Είναι γεμάτος παραίτηση, εγκαρτέρηση και
> υποταγή.
> >
> > 47. Ενώ όσο περνάνε τα χρόνια η μέση γυναίκα μεταμορφώνεται σε μέγαιρα.
> > Απαιτητική, φωνακλού, υστερική, αυταρχική, καταπιεστική... πεθερά.
> >
> > 48. Όσο περνούν τα χρόνια το κάθε φύλο δείχνει το πραγματικό του
> πρόσωπο.
> >
> > 49. Και το δικό μας πρόσωπο θέλει και καθημερινό ξύρισμα!
> >
> > 50. Αφού όμως οι γυναίκες είναι το ισχυρό φύλο, τότε τι χρειάζεται η
> > απελευθέρωση της γυναίκας;
> >
> > 51. Η απελευθέρωση της γυναίκας είναι για τις γυναίκες η μεγαλύτερη
> παγίδα
> > -
> > και για μας η τελευταία ελπίδα.
> >
> > 52. Έτσι και ολοκληρωθεί, σωθήκαμε! Τι είναι το να πλύνεις τρία πιάτα,
> > μπροστά στο να κουβαλάς όλες τις ευθύνες (και την ενοχή) του κόσμου?
> >
> > 53. Φαινομενικά η απελευθέρωση της γυναίκας θέλει να καταρρίψει την
> > εξωτερική καταπίεση - ελπίζοντας πως θα συντηρήσει την εσωτερική.
> >
> > 54. Αλλά αυτό είναι λάθος. Το δίχτυ της ενοχής είναι αποκλειστικό όπλο
> του
> > υποτιθέμενου αδύναμου. Μόλις δυναμώσουν θα το χάσουν. Και θα λυθούν τα
> > νήματα που μας κινούν (ή μας δένουν).
> >
> > 55. Έτσι η "απελευθέρωση" της γυναίκας θα γίνει η απελευθέρωση του
> άντρα.
> >
> > 56. (Και θα πάψω επιτέλους να ανοίγω τις πόρτες και να κρατάω παλτά.
> Ποτέ
> > δεν κατάλαβα το γιατί.)
> >
> > 57. Ζήτω λοιπόν η απελευθέρωση της γυναίκας! Μια δεκαετία αφού
> > ολοκληρωθεί,
> > θα δείτε ποιος θα ζει επτά χρόνια παραπάνω.
> >
> > 58. Θα δείτε ποιος θα αισθάνεται ένοχος όταν (και οπότε) δεν υφίσταται
> > ερωτική διέγερση.
> >
> > 59. Θα δείτε ποιος θα βγάζει χαρτζιλίκι κάνοντας το (κατά εξοχήν) κέφι
> > του...
> >
> > 60. Φαλλοκράτες όλου του κόσμου ενωθείτε. Κρατήστε λίγο ακόμα τους
> φαλλούς
> > σας (ξέρω πόσο δύσκολο είναι).
> >
> > 61. Αφήστε τις γυναίκες να μαίνονται κατά των φαλλών. Θα τους κάνουν
> έτσι
> > είδος "ουσιώδες εν ανεπαρκεία"
> >
> > 62. Μόνον τότε οι φαλλοί πραγματικά θα κυβερνήσουν τον κόσμο!
> >
> >
> >
> >
> >
>

• Επόμενο μήνυμα: Diakoyanni Emmanuela: "FW: To Learn the Turkish language ..."
• Προηγούμενο μήνυμα: Makris Giorgos: "Που είπες ;;; + Αγγλικό"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]