(nil): Μπάμπης Δημόπουλος (babisdhm(@)x-treme.gr)
Ημερομηνία: Τρι 31 Οκτ 2000 - 22:33:45 EET

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Καλό το μανιφέστο. Σφαιρική εικόνα, πρωτότυπη παρουσίαση. Πάντα τέτοια.
Και ένας μεζές :
>Πως είναι το αντίθετο της ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ?
>ΡΟΥΦΑΜΟΝΙΚΑ !
----- Original Message -----
From: Γ.Καφφετζής <gkaff(@)x-treme.gr>
To: Joke of the Day ... <Jokes(@)ceid.upatras.gr>
Sent: Tuesday, October 31, 2000 9:57 PM
Subject: JotD... Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα...

>
> 1. Είμαστε το "ισχυρό φύλο". Και ζούμε - σε μέσο όρο - επτά χρόνια
> λιγότερο από το "ασθενές".
>
> 2. Σκεφθείτε: επτά ολόκληρα χρόνια ζωής. Η επαχθέστερη φυλετική
> διάκριση που έγινε ποτέ.
>
> 3. Και μόνο τα επτά χρόνια αρκούν για να καταρρεύσει ο μύθος της
> καταπίεσης.
> Πού ακούστηκε οι καταπιεζόμενοι να ζουν περισσότερο από τους
> καταπιεστές;
>
> 4. Φαινομενικά μοιάζει να σας καταπιέζουμε - εξωτερικά. Αυτό όμως,
> κυρίες μου, είναι δική σας επινόηση. Όπως οι τρομοκράτες προκαλούν
> τις δικτατορίες που τους βοηθάνε να καταλήξουν κάποτε στη λαϊκή
> κυριαρχία, έτσι κι εσείς μας εγκαταστήσατε "κυρίαρχους", για να
> δημιουργήσετε την τρομοκρατία της ενοχής.
>
> 5. Και ισχυρότερη καταπίεση από αυτήν της ενοχής δεν υπάρχει.
>
> 6. 'Aντρας σημαίνει ένοχος. Για όλα.
>
> 7. Αρχίζετε τη μαζική παραγωγή και διανομή ενοχής σαν μητέρες. Και
> συνεχίζετε σαν αδελφές, ερωμένες, σύζυγοι . . .
>
> 8. Από όλα τα πολυεθνικά μονοπώλια το πιο αλλοτριωτικό είναι το
> μονοπώλιο της ενοχής. Και το έχετε εσείς!
>
> 9. Η ενοχή είναι που μας κόβει επτά χρόνια. Η ενοχή φέρνει τα
> εμφράγματα και τα έλκη.
>
> 10. Χάρη σε σας νοιώθουμε πάντα ένοχοι. Από τη στιγμή που δεν θα
> βάλουμε το πουλόβερ μας (Γιαννάκη! θα με πεθάνεις!) ως τη στιγμή
> που
> πεθαίνουμε (Γιάννη μου, πού με αφήνεις!) Έτσι που του έρχεται του
> Γιάννη να ζητήσει συγγνώμη...
>
> 11. Ένοχοι όταν σας αγκαλιάζουμε (σας πνίγουμε). Όταν δεν σας
> αγκαλιάζουμε (αδιαφορούμε). Όταν αφήνουμε τη μαμά μας (εγώ που
> έδωσα
> τη ζωή μου για σένα!). Όταν δεν την αφήνουμε (μα επιτέλους, άντρας
> είσαι εσύ;). Όταν σας παντρευόμαστε (σου έδωσα τα καλύτερά μου
> χρόνια!) κι όταν - οϊμέ! -δεν σας παντρευόμαστε (το αυτό, πιο
> δραματικά). Όταν σας πηδάμε (με πλάνεψες, με ζάλισες, με
> παρέσυρες!)
> κι όταν δεν σας πηδάμε (κατάλαβα - δεν μπορείς!). Όταν είμαστε
> ευγενείς (τοιούτος είναι;) κι όταν δεν είμαστε (τι αγροίκος!).
> Κι αλίμονο αν στην ευγενή πράξη της συνουσίας δε δεήσει να σας
> επισκεφθεί ο οργασμός. Ένοχοι εμείς και για αυτό. Αποκλειστικά.
> (Δεν
> τα καταφέρνεις, χρυσέ μου!).
>
> 12. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα...
>
> 13. Η ενοχή μας αγκαλιάζει τα πάντα: φταιμε για τον πληθωρισμό, για
> τους πολέμους, για την ενεργειακή κρίση - ακόμα και για τον
> καιρό.
>
> 14. Στην πραγματικότητα η μητριαρχία ουδέποτε έληξε. 'Aλλαξε μόνο
> μορφή. Από την ωμή δικτατορία του ρόπαλου, έγινε η εξευγενισμένη
> τυραννία των πλεγμάτων.
>
> 15. "Πίσω από κάθε μεγάλο άντρα υπάρχει μια γυναίκα" Ίσως. Αλλά
> οπωσδήποτε πίσω από κάθε νευρωτικό, μαμόθρεφτο, αναποφάσιστο,
> ευνουχισμένο, κακομοίρη άντρα υπάρχει σίγουρα μια γυναίκα.
>
> 16. Η κοινωνιολογική έρευνα έχει αποδείξει πως το 85% των αποφάσεων
> της οικογένειας παίρνονται άμεσα ή έμμεσα από τις γυναίκες (κυρίως
> έμμεσα).
>
> 17. Αριστουργήματα μακιαβελικής πολιτικής. Μας υποβάλλετε την απόφασή
> σας και μετά (αν τα πράγματα δεν πάνε καλά) μας θεωρείτε
> υπεύθυνους
> για αυτή.
>
> 18. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα...
>
> 19. Η φεμινιστική προπαγάνδα μας έχει ζαλίσει με την εικόνα της
> γυναίκας σκλάβας - που τρωει τα χέρια της στη μπουγάδα...
>
> 20. Και η εικόνα του άντρα υποζυγίου (του κουβαλητή) που δουλεύει
> για να χάνει η κυρία του στο κουμ-καν?
>
> 21. Φανερό είναι πως υπάρχουν αρκετές γυναίκες που δε σκοτώνονται για
> το νοικοκυριό. Ίσως να υπάρχουν κι άλλες που δεν παίζουν κουμ-καν.
> Αλλά άντρες μη κουβαλητές δεν υπάρχουν.
>
> 22. Και δε φτάνει που ζείτε επτά χρόνια περισσότερο από μας, είστε
> και προνομιούχες στον έρωτα.
>
> 23. Οι γυναίκες είναι ικανές για απεριόριστο αριθμό οργασμών την
> ημέρα - εσείς, κύριε, μπορείτε τρίπαξ?
>
> 24. Και με τη νέα σεξουαλική επανάσταση έχουν κατορθώσει να μας
> περάσουν όλη την ευθύνη για την ικανοποίησή τους.
>
> 25. Έτσι αν η κυρία είναι βραδυφλεγής, είσαι υποχρεωμένος να δουλεύεις
> δύο ώρες σαν χαμάλης - χρησιμοποιώντας όλες τις τεχνικές του Alex
> Comfort, των Masters και Johnson της Καμασούτρα και του Σουκιγιάκι
> για να χτυπήσουν κάποτε οι καμπάνες.
>
> 26. Αν δεν χτυπήσουν φταίει ο κωδωνοκρούστης. Ποτέ ο κώδων.
>
> 27. Και το τραγικότερο προνόμιο; Μια γυναίκα δεν είναι ποτέ ανίκανη
> (ή και αν κάποτε έτσι νοιώσει - δεν φαίνεται).
>
> 28. Α! Η τρομακτική τρωτότης του γυμνού άντρα - όπου μπορείτε με μια
> ματιά να προσμετρήσετε την ψυχική του κατάσταση!
>
> 29. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα...
>
> 30. Λένε πως το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο είναι να κάνεις το κέφι
> σου και να σε πληρώνουν για αυτό.
>
> 31. Υπάρχει πιο μεγάλο κέφι από τον έρωτα;
>
> 32. Αλλά ποιον πληρώνουν για αυτό; Όχι βέβαια τους άντρες . . .
>
> 33. Οι μεγάλες εταίρες είναι η κορυφαία στιγμή της γυναικείας
> παντοδυναμίας.
>
> 34. Γοήτευαν, γλεντούσαν, κυβερνούσαν, διάλεγαν τους εραστές τους και
> αποσπούσαν περιουσίες για να δίνουν αυτό που η φύση χαρίζει δωρεάν
> σε όλους.
>
> 35. Σαν να τιμολογούμε τον ήλιο ή το οξυγόνο.
>
> 36. Αλλά και οι ταπεινές πόρνες είναι απόδειξη δύναμης. Γιατί - ποιος
> πληρώνει ποιον; Αυτός που έχει ανάγκη.
>
> 37. Κι εσείς, κυρίες μου, δεν είχατε ποτέ ανάγκη. Ο νόμος της
> προσφοράς και της ζήτησης πάντα μεροληπτούσε για σας.
>
> 38. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα...
>
> 39. Οι γυναίκες καταναλώνουν τετραπλάσιο εισόδημα από αυτό που παράγουν
> (μαζί με τα οικιακά). Κατ' επέκταση οι άντρες απολαμβάνουν το
> ένα τέταρτο της δουλειάς τους (πού είσαι Μαρξ με την υπεραξία
> σου...
> Να δεις ποιος δουλεύει... ή μάλλον ποιος δουλεύει ποιον!!)
>
> 40. Δύο πράγματα μισούσα στη ζωή μου - το στρατιωτικό και την εργασία.
> Και μ' έπιανε ζάλη όταν σκεφτόμουν πως το ωραίο φύλο - αυτονόητα -
> δεν είχε υποχρέωση ούτε για το ένα, ούτε για το άλλο.
>
> 41. Οι γυναίκες παραπονιούνται πως δεν πληρώνονται σαν άντρες. Έχετε
> δει όμως πολλές γυναίκες να εργάζονται "σαν άντρες".
>
> 42. Μια στατιστική αναφέρει πως οι γυναίκες απατούν τους άντρες σε
> μικρότερο ποσοστό (35% έναντι 48%).
>
> 43. Μια άλλη στατιστική όμως λέει πως οι γυναίκες λένε ψέματα σε
> μεγαλύτερο ποσοστό (58% έναντι 22%).
>
> 44. 'Aρα η πρώτη στατιστική είναι ψευδής κατά 58%. 'Aρα οι γυναίκες
> απατούν τους άντρες τους σε μεγαλύτερο ποσοστό.
>
> 45. 'Aλλωστε απάτη δεν είναι να κοιμάσαι με κάποιον άλλο - απάτη
> είναι να λες ψέματα.
>
> 46. Παρατηρήστε τα ζευγάρια σε μια λουτρόπολη. Όσο περνάνε τα χρόνια ο
> μέσος άντρας ολισθαίνει βαθμιαία στο ρόλο του ταλαιπωρημένου,
> ηλικιωμένου, καρτερικού συνταξιούχου. Είναι γεμάτος παραίτηση,
> εγκαρτέρηση και υποταγή.
>
> 47. Ενώ όσο περνάνε τα χρόνια η μέση γυναίκα μεταμορφώνεται σε
> μέγαιρα. Απαιτητική, φωνακλού, υστερική, αυταρχική,
> καταπιεστική...
> πεθερά.
>
> 48. Όσο περνούν τα χρόνια το κάθε φύλο δείχνει το πραγματικό του
> πρόσωπο.
>
> 49. Και το δικό μας πρόσωπο θέλει και καθημερινό ξύρισμα!
>
> 50. Αφού όμως οι γυναίκες είναι το ισχυρό φύλο, τότε τι χρειάζεται η
> απελευθέρωση της γυναίκας;
>
> 51. Η απελευθέρωση της γυναίκας είναι για τις γυναίκες η μεγαλύτερη
> παγίδα - και για μας η τελευταία ελπίδα.
>
> 52. Έτσι και ολοκληρωθεί, σωθήκαμε! Τι είναι το να πλύνεις τρία πιάτα,
> μπροστά στο να κουβαλάς όλες τις ευθύνες (και την ενοχή) του
> κόσμου?
>
> 53. Φαινομενικά η απελευθέρωση της γυναίκας θέλει να καταρρίψει την
> εξωτερική καταπίεση - ελπίζοντας πως θα συντηρήσει την εσωτερική.
>
> 54. Αλλά αυτό είναι λάθος. Το δίχτυ της ενοχής είναι αποκλειστικό όπλο
> του υποτιθέμενου αδύναμου. Μόλις δυναμώσουν θα το χάσουν. Και θα
> λυθούν τα νήματα που μας κινούν (ή μας δένουν).
>
> 55. Έτσι η "απελευθέρωση" της γυναίκας θα γίνει η απελευθέρωση του
> άντρα.
>
> 56. (Και θα πάψω επιτέλους να ανοίγω τις πόρτες και να κρατάω παλτά.
> Ποτέ δεν κατάλαβα το γιατί.)
>
> 57. Ζήτω λοιπόν η απελευθέρωση της γυναίκας! Μια δεκαετία αφού
> ολοκληρωθεί, θα δείτε ποιος θα ζει επτά χρόνια παραπάνω.
>
> 58. Θα δείτε ποιος θα αισθάνεται ένοχος όταν (και οπότε) δεν υφίσταται
> ερωτική διέγερση.
>
> 59. Θα δείτε ποιος θα βγάζει χαρτζιλίκι κάνοντας το (κατά εξοχήν) κέφι
> του...
>
> 60. Φαλλοκράτες όλου του κόσμου ενωθείτε. Κρατήστε λίγο ακόμα τους
> φαλλούς σας (ξέρω πόσο δύσκολο είναι).
>
> 61. Αφήστε τις γυναίκες να μαίνονται κατά των φαλλών. Θα τους κάνουν
> έτσι είδος "ουσιώδες εν ανεπαρκεία"
>
> 62. Μόνον τότε οι φαλλοί πραγματικά θα κυβερνήσουν τον κόσμο!
>
>
>
>
>
>
>
> --
>
> Η Έβελυν (το ρομπότ της λίστας) γράφει :
>
> ΓΑΤΟΤΡΟΦΕΣ ΣΡΕΝΤΙΓΚΕΡ
> Έχουν ή όχι μέσα οι κονσέρβες τροφή;
> Μάθετε το αφού τις ανοίξετε!
>
> _________________________________________________________________
>
> Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
> Newsgroup (Read-Only) news://news.sae.gr/grk.jokes
> Πληροφορίες --> https://anekdota.duckdns.org/
> _________________________________________________________________
>
>
>

--
Η Έβελυν (το ρομπότ της λίστας) γράφει :
Μην παίρνεις τη ζωή πάρα πολύ σοβαρά - έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να ξεφύγεις
από αυτήν ζωντανός.
_________________________________________________________________
         Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
      Newsgroup (Read-Only) news://news.sae.gr/grk.jokes
    Πληροφορίες --> https://anekdota.duckdns.org/  
_________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: ΤΖΙΝΙΣ: "Γερό καφάλι."
• Προηγούμενο μήνυμα: Γ.Καφφετζής: "Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα..."
• Σαν απάντηση στο: Γ.Καφφετζής: "Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα..."
• Επόμενο στο thread: Γ.Καφφετζής: "Re: Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα..."
• Πιθανή απάντηση: Γ.Καφφετζής: "Re: Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα..."
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]