(nil): Scriptorium (electra(@)the.forthnet.gr)
Ημερομηνία: Τρι 06 Νοε 2001 - 17:52:49 EET

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Πρώτα το ποντίκι με το δίδαγμα:
 Μια μέρα ένα ποντικάκι περνούσε από ένα σημείο της ζούγκλας και καθώς
 προχωρούσε άκουσε κάποιον να φωνάζει βοήθεια. Κοιτάει σαστισμένο και
βλέπει μέσα σε ένα μεγάλο λάκκο έναν ελέφαντα που προσπαθεί απεγνωσμένα να
σκαρφαλώσει για να βγει αλλά του κάκου.

Τότε του λέει το ποντικάκι:
 - Μη στεναχωριέσαι φιλαράκο εγώ θα σε σώσω...

Αμέσως ο φίλος μας τρέχει σπίτι του, ανοίγει το γκαράζ και βγάζει την
Porsche του, την γκαζώνει και τρέχει στον λάκκο του ελέφαντα. Πετάει μέσα
ένα
σχοινί, το δένει στον προφυλακτήρα και λέει του ελέφαντα να το δέσει στη
μέση
του. Ευθύς αμέσως βάζει την Porsche στην πρώτη και τραβάει το παχύδερμο
έξω με
 ασφάλεια. Ο ελέφαντας τον ευχαριστεί και πάει στη δουλειά του.

Ενα μήνα αργότερα, από το ίδιο σημείο της ζούγκλας περνάει τώρα ο
ελέφαντας. Ενώ έκοβε βόλτες ακούει φωνές για βοήθεια. Τρέχει στο λάκκο και
βλέπει το
ποντικάκι μέσα.

- Αδελφάκι μη φοβάσαι θα σε'χω έξω σε μισό λεπτό, του λέει.

Μια και δυο δρασκελίζει τον λάκκο και αφήνει την τεράστια προβοσκίδα του να
ξετυλιχτεί σιγά-σιγά προς τα κάτω. Αμέσως το ποντικάκι γαντζώνεται επάνω
της και βγαίνει έξω.

 Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας μας είναι:

 Οταν την έχεις μεγάλη δε χρειάζεσαι Porsche!

Πάμε τώρα στο Σαντάμ (Μακριά από μας!!)
Ο Σαντάμ Χουσεΐν καθόταν στο γραφείο του όταν χτύπησε το τηλέφωνο.
- Εμπρός;
 - Κύριε Χουσεΐν, εσείς; ακούστηκε στην άλλη άκρη της γραμμής μια φωνή με
περίεργη προφορά. Εγώ είμαι ο Γιωρίκας και σας παίρνω να σας πω ότι σας
κηρύσσουμε τον πόλεμο!
 - Και πολύ καλά κάνεις που τηλεφώνησες να μου το πεις, απαντά ο Σαντάμ.
Για πες μου, Γιωρίκα, πόσο μεγάλος είναι ο στρατός σου;
 - Αυτή τη στιγμή, λέει ο Γιωρίκας καθώς κάνει τη σούμα στο μυαλό του, εγώ,
ο ξάδερφός μου ο Κωστίκας, ο κουμπάρος μου, ο γείτονάς μου ο Αλεξίκας και η
ομάδα του ταβλιού από το καφενείο - οκτώ, συνολικά.
Ο Σαντάμ αναστενάζει.
 - Οφείλω, Γιωρίκα, να σου πω ότι έχω ένα εκατομμύριο ετοιμοπόλεμους άνδρες
που με μια κουβέντα μου είναι διατεθειμένοι να δώσουν τη ζωή τους.
 - Αλήθεια; Θα σας ξαναπάρω, λέει ο Γιωρίκας και κλείνει.
 Δεν πέρασαν 24 ώρες και ο Γιωρίκας ξανατηλεφωνά.
- Κύριε Χουσεΐν, λέει, η κήρυξη πολέμου εξακολουθεί να ισχύει. Τώρα
μαζέψαμε και κάποιον εξοπλισμό...
- Τι εξοπλισμό μαζέψατε, Γιωρίκα; τον ρωτάει ο Σαντάμ.
 - Δύο αλωνιστικές, μια μπουλντόζα και το τρακτέρ του μπατζανάκη μου.
 Για άλλη μια φορά, ο Σαντάμ δεν αντέχει να μην αναστενάξει.
 - Γιωρίκα, θα πρέπει να σου πω ότι έχω 16.000 τανκς, 14.000 τεθωρακισμένα
οχήματα μεταφοράς προσωπικού, και από χτες που μιλήσαμε ο στρατός μου
αυξήθηκε στο 1,5 εκατομμύριο.
 - Διάβολε, λέει ο Γιωρίκας, τι να πω τώρα; Θα σας ξαναπάρω.
 Και κλείνει το τηλέφωνο αλλά δυο μέρες αργότερα, να τον πάλι.
 - Κύριε Χουσεΐν, παραμένει η κήρυξη πολέμου. Αυτή τη φορά αποκτήσαμε
εναέριες δυνάμεις. Έχουμε τώρα και το ψεκαστικό του κοινοτάρχη, του βάλαμε
και καραμπίνες επάνω. Α, ναι, μαζί μας είναι τώρα και η ποδοσφαιρική
ομάδα του χωριού.
Εντυπωσιασμένος από την κλιμάκωση, ο Χουσεΐν μένει σκεπτικός για
δευτερόλεπτα, βγάζει άλλον ένα στεναγμό και λέει:
 - Γιωρίκα, δεν μπορώ να σου κρύψω ότι έχω 10.000 βομβαρδιστικά, 20.000
Μιγκ, και οι βάσεις μας προστατεύονται από βλήματα εδάφους-αέρος. Και κάτι
άλλο: από προχθές που μιλήσαμε, ο στρατός μου αυξήθηκε στα δύο
εκατομμύρια.
 - Βρε ..., βρίζει ο Γιωρίκας. Θα ξαναπάρω, λέει και κλείνει το τηλέφωνο.
Δεν πέρασε πολλή ώρα και ξαναπαίρνει τηλέφωνο.
- Κύριε Χουσεΐν, δυστυχώς πρέπει να σας ανακοινώσω ότι αποσύραμε την κήρυξη
πολέμου.
 - Τι λες, Γιωρίκα, πολύ με στεναχωρείς. Γιατί, βρε παιδί μου; Τι έγινε κι
αλλάξατε γνώμη?
- Να σας πω, απαντά ο Γιωρίκας, κάτσαμε και το κουβεντιάσαμε και είδαμε ότι
δεν μπορούμε να θρέψουμε δύο εκατομμύρια αιχμάλωτους.

Κι αυτό είχε ένα ηθικό δίδαγμα, ότι η αυτοπεποίθηση των Ποντίων θα μπορούσε
να συγκριθεί με . . . την προβοσκίδα του ελέφαντα, αλλά θα με πείτε
ρατσίστρια και ότι αγαπάω τους Ποντίους και . . . ας μην παίρνω δημοσίως
θέσεις, ε?
λήδα

--
Η Έβελυν (το ρομπότ της λίστας) γράφει :
Ένας τύπος βρίσκεται σε ένα αστικό λεωφορείο, και έχει "βολευτεί" έχοντας
βάλει τα πόδια του πάνω στην διπλανή θέση.
Ο εισπράκτορας, τον βλέπει και του κάνει παρατήρηση:
"Σε παρακαλώ παιδί μου, κατέβασε τα πόδια σου. Έτσι κάνεις σπίτι σου;"
Και εκείνος του απαντά:
"Γιατί, εσύ κόβεις εισιτήρια στο σπίτι σου;"
________________________________________________________________________
         Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
         Newsgroup (Read-Only)  news://news/grk.jokes
     Πληροφορίες --> https://anekdota.duckdns.org/  
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: George Motsakos: "Ποδοσφαιρικό"
• Προηγούμενο μήνυμα: Dimitrios Perperidis: "H kyra maria"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]