(nil): Nikos Tsekhs (ntsek(@)freemail.gr)
Ημερομηνία: Τετ 22 Ιαν 2003 - 15:57:07 EET

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Το μυαλό μου γύριζε σε σχέσεις που είχα περάσει. Όλοι υποστήριζαν ότι κάτι
που το θες το κυνηγάς. Ποτέ δεν είχα μάθει να διεκδικώ. Ακόμα και τώρα που
μετά από πολύ καιρό νιώθω ότι τελικά αγαπώ μια κοπέλα ,δεν μπορώ να
κινηθώ. Νιώθω πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί. Στα μάτια της είμαι ένα θέαμα,
άλλος ένας ακροβάτης. Αυτό έχει κολλήσει στο μυαλό μου, όμως οι φωνές των
γύρω για αγάπες και ότι κάποτε πρέπει να μάθω να διεκδικώ με έχουν στείλει
ήδη στην πτώση. Τώρα το μόνο που μένει να μάθω είναι το αν εκεί που θα
πέσω θα υπάρχει κάποιο στρώμα. Αυτό υποθέτω θα το μάθω σε λίγο γιατί έχω
ήδη πάρει τον δρόμο για να την βρω. Λογικά θα είναι σε κάποιο από εκείνα
τα μπαρ που εμένα περισσότερο βιτρίνα για κούκλες και είδος κρεοπωλείου
μου θυμίζουν παρά χώρους διασκέδασης. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα που
υποθέτω θα πρέπει να το βουλώσω κάποτε για να μην με λένε μαλάκα.

Τώρα περνάω έξω από μια ψησταριά στην πλατεία Όλγας. Το μυαλό μου κολλάει
για λίγο. Πόσες φορές την θυμάμαι να χαμογελάει σε αυτό το μικρό άγνωστο
μαγαζί μαζί μου. Τότε έμοιαζε αποκομμένη από την ζωή που είχε συνηθίσει.
Έμοιαζε πιο αυθεντική από ποτέ. Γυρνάω το κεφάλι μου πάλι και ξεκολλάω
συνεχίζοντας την ηλίθια πορεία μου προς τον έρωτα.

Σιγά σιγά το παίρνω απόφαση. Θα πάω εκεί, θα την σκουντήξω και θα της πω
¨εγώ το ξέρω ότι είσαι ερωτευμένη μαζί μου, εσύ γιατί δεν το ξέρεις;¨ και
μετά θα περιμένω να με φιλήσει. Πω, πω, ούτε ο Φώσκολος δεν έγραφε τα
σενάρια που γράφει αυτή την στιγμή το μυαλό μου. Αλλά ξέρω το τι νιώθει.
Το έχω καταλάβει στο κάθε της ανούσιο φιλί και στο κάθε της προδομένο
βλέμμα. Ε, τι στο διάολο; Υπάρχει κάτι ανώτερο από την αγάπη; Γιατί να μην
το κυνηγήσω για πρώτη φορά σοβαρά;

Ανοίγω την πόρτα και μπαίνω στο ταξί. Του λέω διεύθυνση και ξαναβυθίζομαι
στις σκέψεις μου. Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι όλα θα πάνε καλά.
Δεν είναι δύσκολο να τον πείσω. Αρκεί να θυμηθώ. Πιστέψτε με έχω πολλά να θυμηθώ.

Έχει αρχίσει να βρέχει. Βλέπω τις σταγόνες να πέφτουν στο παράθυρο και
χάνομαι. Μου μοιάζει γνώριμη η αίσθηση της μελαγχολίας. Θυμάμαι την ατάκα
που είχα ακούσει σε μια ταινία. Ο τύπος είναι στην τελική ευθεία και λέει
στην κοπέλα ¨ξέρω ότι δεν σου αξίζω αλλά θα μπορούσα να σε αγαπώ για
πάντα¨ . Τότε ένιωθα αηδία για τέτοιες ταινίες. Τώρα νιώθω την ανάγκη να
γράψω τέτοιες ταινίες. Πόσες ταινίες αλήθεια έχω δει μαζί της! Όλες οι
ταινίες είχαν αίσιο φινάλε. Εμείς από την άλλη είχαμε πλακωθεί εκατό
φορές. Δεν ξέρω αν έχω μιλήσει σε άλλον άνθρωπο όπως έχω μιλήσει σε αυτό
το άτομο. Δεν ξέρω τι φταίει. Νιώθω.... Ο ταξιτζής με στραβοκοιτάζει και
μάλλον αναρωτιέται γιατί παραμιλάω.

Αρχίζω πάντως να συνειδητοποιώ πως μπορώ να τα καταφέρω. Κάνω το σωστό και
το ξέρω. Πάω να της μιλήσω στα ίσα και έπρεπε να το κάνω καιρό πριν. Τι
σκατά τρέχει λοιπόν; Θα το ανακαλύψω.

Ανοίγω την πόρτα του ταξί και κατεβαίνω. Πληρώνω αν και το μυαλό μου
είναι αλλού. Φίσκα κόσμος παντού. Προχωράω σαν το αρνί που
κατευθύνεται στον λύκο. Νιώθω ότι θα λιποθυμήσω. Έχει γαμηθεί ο Δίας
μέσα μου, τα αισθήματα έχουν καταβάλλει το σώμα μου σε βασανιστήρια,
νιώθω μαστουρωμένος από το χάος μου. Ξέρω πως πίσω δεν γυρίζω
τώρα. Στο μυαλό μου έχει καρφωθεί ότι ο μισός μου εαυτός είναι κάπου
μέσα σε αυτό το μαγαζί και πρέπει να τον βρω και να του μιλήσω. Από εκεί
μέσα πρέπει να φύγω ολόκληρος και όχι πάλι μισός.

Ξαφνικά γυρνάω το κεφάλι μου στα δεξιά. Η όλη φάση μου μοιάζει slow
motion. Η ζωή μου τελειώνει κάπου εκεί. Την βλέπω. Φιλάει κάποιον.
Μέσα σε 2 δευτερόλεπτα όλοι οι παιδικοί μου μύθοι διαλύονται και όλοι οι
ήρωες του παραμυθιού πεθαίνουν. Γυρνάει και με κοιτάει. Σαστίζει.
Βλέπω το στόμα της να κουνιέται αλλά δεν ακούω ήχους. Όλα έχουν
σωπάσει. Βλέπω τριγύρω μου να χορεύουν και να ουρλιάζουν μα δεν τους
ακούω. Γυρνάω να φύγω. Ο δρόμος ως την έξοδο του μαγαζιού , μοιάζει
πιο μακρύς από ολόκληρη την ζωή μου. Καθώς το δεξί μου πόδι περνάει
προς τον δρόμο δεν προλαβαίνω να καταλάβω αυτό που βλέπω.Εντονο φως
και ξαφνικά βρίσκομαι κάτω.Δεν νιώθω τίποτα.Νιώθω ελεύθερος.

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
"Aκουσα, μπαμπά, ότι σε κάποιες χώρες στην Αφρική δε γνωρίζεις τη
γυναίκα σου μέχρι να την παντρευτείς"
"Αυτό ισχύει σ' όλες τις χώρες του κόσμου, αγόρι μου"
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: Έβελυν: "Την τύχη μας την δημιουργούμε δεν την ... κληρονομούμε"
• Προηγούμενο μήνυμα: Makis Skepastianos: "RE: γκρικ ίνγκλις!!"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]