(nil): Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr)
Ημερομηνία: Παρ 11 Απρ 2003 - 12:40:08 EEST

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Πάρτε και αυτό απο ενα λιστη απο hotmail που δεν μπορεί να το
στείλει απευθείας...

Όχι, δεν θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα γκαντέμη, τουλάχιστο όχι
περισσότερο από τον μέσο όρο. Βέβαια, δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία
Πρωτοχρονιά που κέρδισα στο στούκι, δεν μου'χει πέσει ποτέ το φλουρί της
βασιλόπιτας ενώ και οι κληρώσεις δεν είναι το φόρτε μου.Τώρα που το
σκέφτομαι, δεν έχω κερδίσει ποτέ και τίποτα σε κλήρωση πέραν μιας
διαφημιστικής τσάντας που μου την είχαν στείλει συστημένη και που δεν
έκανα καν τον κόπο να την πάρω από το ταχυδρομείο οπότε μάλλον κι'αυτό δεν
μετράει. Επιπλέον, έχω και εγώ μέρες όπου όλα πάνε στραβά, από το κακό στο
χειρότερο......αλλά πάλι και ποιος δεν έχει.

Όχι, δεν είμαι μοιρολάτρης, το αντίθετο μάλιστα. Πολύ συχνά πιάνω τον
εαυτό μου να διακηρύττει με σιγουριά πως όλοι είμαστε άξιοι της μοίρας μας
και πως ιν δε λονγκ ραν όλοι παίρνουμε αυτό που μας αξίζει. Μάλιστα, πολύ
σπάνια μπορώ να δεχτώ πως κάποιος είναι πραγματικά άτυχος. Τις
περισσότερες φορές, ή σωστότερα περισσότερες φορές από όσες θέλουμε να
παραδεχτούμε, σε ένα 'άτυχο' συμβάν υπάρχει μια έστω παράμετρος που ανάγει
τα αίτιά του σε 'έπαθε αυτό που του αξίζει' παρά σε 'απλή γκαντεμιά'.
Κάποιες φορές πάλι, ιδιαίτερα σε πολύ δραματικές καταστάσεις, δύσκολα
μπορεί να πει κανείς ότι 'έπαθε αυτό που του αξίζει' και σίγουρα δεν
υπάρχει κανείς που αποδίδει το γεγονός σε απλή γκαντεμιά. Είναι η
περίπτωση που εγώ θα ονόμαζα 'όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα.......'.
Αυτό που οι Αμερικάνοι θα λέγανε 'χι χαντ ιτ κάμιν' ενώ οι Αγγλοσάξωνες θα
περιέγραφαν ως 'χι σουντ χαβ εξπέκτιντ ιτ'.

Να εξηγήσω όμως τι εννοώ με παράδειγμα. Ένας χαρτοπαίκτης που δεν
σταυρώνει κόλπο όλο το βράδυ λέμε ότι είναι 'απλά γκαντέμης'. Αν φτάσει να
χάσει όλο το μηνιάτικό του στην πόκα τότε εκτός από 'απλά γκαντέμης' λέμε
και ότι ήταν άξιος της τύχης του, 'έπαθε αυτό που του αξίζει'. Να το
τραβήξω λίγο ακόμη όμως. Τι μπορεί να πει κανείς στην περίπτωση όπου ο εν
λόγω χαρτοπαίκτης μπει στην φυλακή για τα χρέη του ? Κάποιοι θα μπορούσαν
να πουν πως ακόμα βρισκόμαστε στην περίπτωση 'έπαθε αυτό που του αξίζει'.
Ας το δεχτώ αυτό για χάρη του παραδείγματος και μόνο. Επιτρέψτε μου όμως
να το τραβήξω λίγο ακόμη (από τα μαλιά) το παραμύθι. Τι θα λέγαμε στην
περίπτωση που ήρωάς μας έφτανε στο σημείο να δανειστεί λεφτά από
τοκογλύφους/μαφιόζους/νονούς της νύχτας και κατέληγε με τον ένα ή τον άλλο
τρόπο νεκρός ? Υπάρχει κανείς τότε που θα μπορούσε να πει ότι 'έπαθε αυτό
που του αξίζει' ? Δεν ήταν κακός άνθρωπος, δεν έβλαψε κανέναν και αν και
δεχτήκαμε καταχρηστικά ότι ίσως 'του αξίζει' να κάνει φυλακή σίγουρα δεν
'του αξίζει' να πεθάνει μόνο και μόνο επειδή έχει πάθος με τον τζόγο. Τι
έφταιξε λοιπόν ? Υπάρχει μια παλιά Κινέζικη παροιμία που λέει πως 'Όποιος
ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες'. Υπάρχουν ρίσκα όταν
μπλέκεις με υπόκοσμο, ο φίλος μας θάπρεπε να τόχε σκεφτεί αυτό.

Βάσει των παραπάνω, οποιοδήποτε ατυχές περιστατικό μπορεί να προσεγγιστεί
σε ένα τρισδιάστατο σύστημα καρτεσιανών συντεταγμένων όπως φαίνεται στο
σχήμα (κοίτα το επισυναπτόμενο)

Ο μπλε άξονας Χ είναι ο άξονας της 'απλής γκαντεμιάς'. Πάνω σε αυτόν
ανήκει η περίπτωση του χαρτοπαίκτη που δεν σταυρώνει κόλπο. Ο κόκκινος
άξονας Υ ονομάζεται άξονας 'Πήρε αυτό που του αξίζει' ή άξονας 'Άξιος της
μοίρας του'. Στην βιβλιογραφία, σπανιότερα, συναντάται και ως άξονας 'Όπως
έστρωσες.....'. Η περίπτωση του χαρτοπαίκτη που χάνει το μηνιάτικό του
καθώς και η περίπτωση της φυλακής ας θεωρήσουμε, για λόγους απλότητας, ότι
μπορούν να απεικονιστούν στον άξονα Υ (σωστότερα θα έπρεπε να τοποθετηθούν
στο επίπεδο ΧΥ). Τέλος ο πράσινος άξονας Ζ μετράει την κλίμακα 'Όποιος
ανακατεύεται με τα πίτουρα'. Πάλι για λόγους απλότητας ας τοποθετήσουμε
την περίπτωση του νεκρού χαρτοπαίκτη στον άξονα Ζ (σωστότερα ανήκει στο
επίπεδο ΧΖ).

Ας επεκτείνουμε την ανάλυση με μερικά ακόμη παραδείγματα. Οι καταστάσεις
που θα περιγραφούν μπορεί να είναι πραγματικές, αποκυήματα της φαντασίας
μου ή δανεισμένες από την 'Μανόλια' του Πωλ Τόμας Άντερσον η οποία είναι
ταινία-ύμνος προς την γκαντεμιά και δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από ένα
τέτοιο άρθρο.

Ο αστυνομικός που χάνει το όπλο του (θεωρείται μέγιστη ντροπή για έναν
αστυνομικό να χάσει το όπλο του) ενώ καταδιώκει κακοποιό είναι μάλλον
σκέτο 'Απλά γκαντέμης'. Δεν στέκει να πούμε ότι είναι άξιος της μοίρας του
ούτε πως το έπαθε αυτό που έπαθε επειδή 'ακατεύεται με τα πίτουρα' διότι
είναι δουλειά του και καθήκον του να ανακατεύεται με τα πίτουρα. Επομένως,
είναι λάθος να απεικονίζουμε στον άξονα Ζ περιπτώσεις ατυχών συμβάντων που
έχουν άμεση σχέση με την επικινδυνότητα ενός επαγγέλματος. Το ατύχημα πχ
σε ένα χημικό εργαστήριο δεν συμβαίνει επειδή ο χημικός 'ανακατεύεται με
τα πίτουρα'. Έχει κάνει το ίδιο πράγμα ίσως εκατό φορές στο παρελθόν
έχοντας πάρει τις ίδιες ακριβώς προφυλάξεις και τις εκατό φορές. Αν μια
φορά κάτι πάει στραβά το αίτιο είναι 'Απλή γκαντεμιά'. Αν πάλι δεν έχει
πάρει τις απαραίτητες προφυλάξεις τότε εκτός από 'Απλή γκαντεμιά' είναι
και 'Άξιος της μοίρας του' και η περίπτωση απεικονίζεται στο επίπεδο ΧΥ.

Όταν φεύγεις από το σπίτι σου για να ζήσεις με τον/την πρώτο τυχάρπαστο/η
που γνώρισες στην Μύκονο το καλοκαίρι και τελικά σου βγαίνει μάπα το
καρπούζι δεν σημαίνει ούτε στο ελάχιστο ότι είσαι άτυχος στις σχέσεις. Δεν
έχεις δικαίωμα να κλαίγεσαι στους φίλους σου διότι είσαι καραμπινάτη
περίπτωση 'Όπως έστρωσες....'. Άξονας Υ δηλαδή και τα μυαλά στα κάγκελα.

Η σύζυγος-προικοθήρας που παντρεύεται τον λεφτά-χούφταλο με μοναδικό σκοπό
να τον κληρονομήσει και όταν τελικά, μετά από μερικά χρόνια, φτάνει αυτή η
στιγμή συνηδειτοποιεί ότι τον έχει ερωτευεί και αρχίζει να νοιώθει τύψεις,
μπορούμε με σιγουριά να πούμε πως είναι 'Αξια της μοίρας της'. Από την
άλλη όμως ο λεφτάς-χούφταλο που παντρεύτηκε την κατά πολύ νεότερη και
νοστιμούλα σύζυγο-προικοθήρα με σκοπό να μοστράρει στους άλλους φίλους του
λεφτάδες-χούφταλα ως επιβήτορας είναι και αυτός 'Άξιος της μοίρας του'.
Πρόκειται δηλαδή για μια κλασική 'Αμφίδρομη Όπως έστρωσες....' περίπτωση.

Ας πάμε σε κάτι ποιο χαρντκόουρ. Πίκτσιουρ δις: Κακοποιός εισβάλει σε
τράπεζα και υπό την απειλή όπλου ζητάει από την ταμία να του γεμίσει τον
σάκο που κρατάει με χαρτονομίσματα των 50. Οι πελάτες που έτυχε να
βρίσκονται στην τράπεζα κρατούνται ως όμηροι. Σαρανταπέντε λεπτά αργότερα
γίνεται εισβολή των ειδικών δυνάμεων στο κτίριο και ο κακοποιός καταλήγει
νεκρός.....
Γκαντεμιά ? Όχι βέβαια!!!! Μήπως του άξιζε ? Ε δεν θα τόλεγα. Σε κανέναν
δεν αξίζει να πεθάνει έτσι. Τι τότε ? Μα τι άλλο!!!! .....ο άξονας Ζ
βέβαια.. 'Ανακατεύτηκες με τα πίτουρα' κύριε.... θα'πρεπε να την
περιμένεις την πιστολιά. Την στιγμή που εισβάλεις με όπλο σε δημόσιο
κτίριο θα πρέπει να ξέρεις πως δεν υπάρχει γυρισμός. Ακόμη και το να
σκοτωθείς είναι ένα ενδεχόμενο που πρέπει να'χεις υπολογίσει, ένα ρίσκο
που αυτόματα έχεις πάρει. Αν δεν τα'χεις σκεφτεί όλα αυτά δεν σου φταίει
ούτε η τύχη σου ούτε κανείς άλλος.

Συμβαίνουν όμως ορισμένα παράδοξα.

Το να έρχεται το λεωφορείο μόλις ανάψεις τσιγάρο είναι 'Απλή
γκαντεμιά'.......στην αρχή τουλάχιστον. Όταν σου συμβαίνει συνέχεια (και
πιστέψτε με, υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις) τότε δεν έχεις δικαίωμα να
κατεβάζεις Χριστοπαναγίες κάθε φορά που το τσιγάρο σου πάει χαμένο διότι
αφού το γνωρίζεις εκ των πρωτέρων πως έτσι πρόκειται να γίνει, είσαι
'Άξιος της μοίρας σου'. Άρα η ίδια κατάσταση που για κάποιους είναι 'Απλή
γκαντεμιά' άλλους τους κάνει 'Άξιους της μοίρας τους'.

Το καλύτερο σας το φύλαξα για το τέλος. Έντεκα Σεπτέμβρη. Τουίν Τάουερς.
Όχι δεν σκοπεύω να ανοίξω πάλι φλέιμ για το θέμα, αυτό έχει γίνει στο
παρελθόν. Δεν σερβίρω ξαναζεσταμένο φαγητό.

Αναφέρω την περίπτωση επειδή δεν μπορεί να απεικονίστεί στο επίπεδο!!!!!

Πέντε χιλιάρικα άνθρωποι σκοτώθηκαν πάνω κάτω την μέρα κείνη. Επειδή
'Ανακατεύτηκαν με τα πίτουρα' ? Στα γραφεία τους πήγαν οι άνθρωποι...ιδέα
δεν είχαν. Γκαντεμιά μήπως ? Και πάλι όχι, γιατί το μπόινγκ δεν έπεσε από
τύχη εκεί που έπεσε. Ξέρω, ξέρω, μερικοί θα σπεύσετε να πείτε πως 'Πήραν
αυτό που τους αξίζει' οι παλιο-Αμερικάνοι. Δεν μπορώ να διαφωνήσω
περισσότερο γιατί σε κανέναν δεν αξίζει να πεθάνει έτσι. Πωλητές ήταν οι
περισσότεροι, τι μας έφταιξαν ? Αλλά άντε, σας βάζω πως οι Αμερικάνοι
είναι παλιοχαρακτήρες και φονιάδες των λαών και καλώς πάθαν ότι πάθαν.

Αλλάζω το σκηνικό. Μεταφέρω την ίδια φάση στην καθ'όλα συμπαθή όσο άχρωμη
και άοσμη Φινλανδία. Επιστημονική φαντασία θα πείτε, δεν γίνονται αυτά.
Μπορεί, λέω εγώ, αλλά και πάλι, τόση ώρα για φανταστικά γεγονότα σας μιλάω
και κανείς δεν είπε τίποτα. Στο κάτω κάτω και για την Νέα Υόρκη ποιος το
περίμενε ? Ας πούμε λοιπόν πως η τρομοκρατική κεντρο-αριστερή οργάνωση
'Άγιος Βασίλης Έρχεται', αγανακτισμένη από την καπήλευση του ονόματος του
Ελληνογενούς Άγιου από τους βάρβαρους Βίκινγκ ανατινάζει ένα μπόινγκ στο
κέντρο του Ελσίνκι σκοτώνοντας πέντε χιλιάδες κόσμο.

Λίγα λεπτά αργότερα ένα μικρότερο μπόινγκ σκάει στο Ροβανιέμι (ή όπως
διάολο λέγεται). Απολογισμός: 32 τάρανδοι παϊδάκια και καμιά διακοσαριά
ξωτικά φλαμπέ.

Τώρα τι θα πείτε?

Ούτε 'γκαντεμιά', 'ούτε πίτουρα', ούτε 'τους άξιζε'.
Σας είπα δεν εξηγούνται τα πάντα με μαθηματικά !!!!!!!!

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
μαργαριτάρια:
Αναδασμός: λέγεται όταν φυτρώνουμε νέο δάσος.
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: fragas: "Τίτλου Ελλη Ψ."
• Προηγούμενο μήνυμα: Έβελυν: "Το ημερολόγιο των Μάγια"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]