JotD / QotD Ελληνική Λίστα Ανεκδότων (JotD)


Θέμα: Αν είμασταν αθάνατοι


(nil): Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr)
Ημερομηνία: Παρ 17 Οκτ 2003 - 11:30:31 EEST

"Έχουμε ανακαλύψει με ποιον τρόπο θα νικήσουμε οριστικά τη γήρανση. Στο
εξής θα μπορούμε να ξανακουρδίζουμε το βιολογικό μας ρολόι, παρέχοντας
εναλλακτικές θεραπείες για την επιμήκυνση της ζωής". Αυτή η φράση δεν
προέρχεται από κάποιο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, αλλά από μια
συνέντευξη Τύπου της αμερικανικής βιοτεχνολογικής εταιρείας Ceron
Corporation.

Η συνέντευξη έγινε πριν από δύο χρόνια και αφορά στην ανακάλυψη ότι για
να κάνουμε ένα κύτταρο αθάνατο, αρκεί να του εισάγουμε ένα ένζυμο: την
τελομεράση.

Τι θα συνέβαινε άραγε αν ζούσαμε πολύ περισσότερα χρόνια και με καλή
υγεία; Θα δοκιμάσουμε νΆ απαντήσουμε σΆ αυτό το φλέγον και ακανθώδες
ερώτημα με τη βοήθεια κάποιων ειδικών. Όπως θα δούμε, η "αιωνιότητα" θα
είχε εκπληκτικές, αλλά όχι πάντα θετικές συνέπειες στη ζωή μας.
Ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το ένζυμο τελομεράση θα μπορούσε νΆ
αλλάξει δραστικά το μέλλον μας. Τα "τελομέρη" είναι τμήματα του DNA που
βρίσκονται στις απολήξεις των χρωμοσωμάτων και γίνονται βραχύτερα με το
πέρασμα του χρόνου. ¶ρα, οι φθορές ή η βράχυνση του μήκους των τελομερών
είναι ένα ακριβές βιολογικό ρολόι που αντανακλά τη γήρανση των κυττάρων.
  Αν σε όλα αυτά προσθέσετε τα "θαύματα" της σύγχρονης ιατρικής τότε η
παράταση και η βελτίωση της ανθρώπινης ζωής πρέπει να θεωρείται ήδη
δεδομένη.

Εκείνο που παραμένει σε εκκρεμότητα είναι το μέγεθος της παράτασης και
της βελτίωσης. Στην αρχαία Ελλάδα, ο μέσος όρος ζωής ήταν τα τριάντα
χρόνια. Σήμερα είναι περίπου τα 75, με "σούπερ παππούδες" που φτάνουν
στα 110-120 χρόνια, ενώ στο μέλλον προβλέπεται πως θα φτάνουν ακόμα και
στα 200. Αν συμβεί αυτό ή αν καταφέρουμε να παρατείνουμε τη ζωή μας
ακόμα και για αρκετές εκατονταετίες, τότε ο τρόπος ζωής και τα ήθη μας
θα γνωρίσουν ριζοσπαστικές ανατροπές. Δε θα αλλάξουν μόνο τα κοινωνικά
ήθη και τα έθιμά μας, αλλά και ο "ανθρώπινος" τρόπος σκέψης.
Ένα από τα πρώτα φαινόμενα που θα συνέβαιναν στην κοινωνία των
"αθανάτων" θα ήταν η δραματική αύξηση των διαζυγίων και των γάμων. Η
υπερμακροβιότητα, η διαρκής νεότητα και η άτρωτη σωματική ευεξία δύσκολα
συμβιβάζονται με την ιδέα του "αιώνιου έρωτα". Στις ΗΠΑ, όπου η
διάρκεια της ζωής υπερβαίνει τα 75 χρόνια, για πολιτισμικούς αλλά και
ληξιαρχικούς λόγους τα διαζύγια είναι τριάντα φορές περισσότερα απΆ ό,τι
στη Σρι Λάνκα, όπου ο μέσος όρος ζωής δεν υπερβαίνει τα εξήντα χρόνια.
Είναι μάλιστα στατιστικά αποδεδειγμένο ότι στην Αμερική μετά το δεύτερο
γάμο εύκολα προχωρά κάποιος σΆ έναν τρίτο ή τέταρτο. Αν η θνησιμότητα
έτεινε στο μηδέν, τότε θα έπρεπε να "μηδενίσουμε" και τις γεννήσεις, για
νΆ αποφύγουμε τις δραματικές συνέπειες του υπερπληθυσμού. Και όποιος θα
ήθελε να κάνει ένα παιδί θα έπρεπε να μπει σε λίστα αναμονής,
περιμένοντας πότε ένας συνάνθρωπός του θα αποφάσιζε να θέσει τέλος στη
ζωή του. Αν στο μέλλον ο ανθρώπινος χρόνος μετριέται σε αιώνες, θα είναι
δύσκολο να βιώνουμε νέες εμπειρίες, χωρίς φάρμακα ικανά να σβήνουν τις
συσσωρευμένες αναμνήσεις μας, ώστε ότι ζούμε να μας φαίνεται "καινούριο"
και ζωηρό.

Θα ανοίγονταν όμως και νέες δυνατότητες... Όποιος, για παράδειγμα,
επιδεικνύει μεγάλη πνευματική γονιμότητα, θα μπορούσε κάλλιστα να
μεταπηδά από το ένα επάγγελμα στο άλλο. Θα ήταν δυνατό να έχει πτυχίο
ιατρικής και να εξασκεί το επάγγελμα αυτό για ογδόντα χρόνια και μετά
για τα επόμενα εκατό χρόνια, νΆ αφιερωθεί σΆ ένα άλλο πάθος του, όπως η
ζωγραφική. Ένας επαγγελματίας με πολυεκατονταετή εμπειρία και ένα πάντα
ζωηρό πνεύμα θα αποκτούσε κύρος και ανεκτίμητη αξία. Βαθύτατες αλλαγές
θα συνέβαιναν επίσης στο χώρο της οικονομίας. Πιθανότατα θα γνώριζαν
μεγαλύτερη επιτυχία τα οικολογικά αυτοκίνητα με λίγους ρύπους και
ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας, γιατί το συμφέρον όλων θα ήταν να
διατηρηθεί σε καλή υγεία ο πλανήτης μας. Οι εγωισμοί και η ανευθυνότητα
θα παραμερίζονταν. Το να μεταθέτουμε στις πλάτες των παιδιών μας την
ευθύνη για τη λύση προβλημάτων, όπως είναι το φαινόμενο του θερμοκηπίου
ή η τρύπα του όζοντος, δε θα είχε κανένα νόημα. Επίσης, θα έπρεπε να
λύσουμε το πρόβλημα των ισόβιων αξιωμάτων. Θα ήταν αβάσταχτο να
υπομένουμε εφΆ όρου ζωής έναν αυταρχικό κυβερνήτη.

Η αθανασία θα ήταν χρησιμότατη για τις διαστημικές εξερευνήσεις. Η μόνη
δυνατότητα που μπορούμε να φανταστούμε σήμερα ώστε να καταφέρουμε να
ταξιδέψουμε σε μακρινά αστέρια είναι η κατάψυξη των αστροναυτών. Ίσως
λοιπόν στο μέλλον να υπάρχουν υπερμακρόβιοι αστροναύτες, οι οποίοι θα
εξερευνούν μακρινά αστρικά συστήματα και θα μας διηγούνται τις πλούσιες
εμπειρίες τους.
Και δεν είναι μόνο αυτά.. Φανταστείτε να πέθαινε κάποιος στα 120 του
χρόνια και όλοι να λένε: ".. πάνω στο άνθος της ηλικίας του".

Μήπως όμως τελικά τα πράγματα θα ήταν χειρότερα; Μήπως δεν θα δίναμε
δεκάρα για τίποτα; Και γιατί να δώσουμε άλλωστε; Η ζωή δεν θα είναι
μικρή πια..

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
[Σε δήλωση του για την κρίση στο Τέτοβο]
-Αυτό το θέμα θα έλεγα είναι άνευ ουσιαστικής ουσίας.
		Γιώργος Παπανδρέου
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

Γραφτείτε και εσείς στην Ελληνική Λίστα ανεκδότων (JotD) και στείλτε τα ανέκδοτά σας!!!

Επιστροφή στον κεντρικό κατάλογο αυτού του αρχείου