(nil): Nikos Tsekhs (ntsek(@)freemail.gr)
Ημερομηνία: Τετ 22 Οκτ 2003 - 23:47:49 EEST

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Πολλοί από σας έχετε κατά πάσα πιθανότητα ασχοληθεί με τον
προγραμματισμό ως χόμπι. Κάποιοι ίσως και καθόλου. Έχετε λοιπόν σκεφτεί
ποτέ πώς είναι η τυπική μέρα ενός προγραμματιστή; Τι κάνει από το πρωί
που ξυπνάει μέχρι το βράδυ που κάνει νανάκια; Διαβάστε παρακάτω για να
πάρετε μια ιδέα της πραγματικότητας.

ΩΡΑ 5:30 Π.Μ. Είδα στον ύπνο μου τι έφταιγε και δε δούλευε αυτή η
καταραμένη procedure. Άτιμα bugs! Τώρα δε μασάω όμως, νομίζω πως βρήκα
το κατάλληλο εντομοκτόνο! Σηκώνομαι όλος χαρά και με την τσίμπλα στο
μάτι ακόμα, αφού ούτε καν πλύθηκα από την ανυπομονησία μου να διορθώσω
αυτό που έφταιγε, ανοίγω το Γιώργο. Ναι του έχω βγάλει κι όνομα του
καλού μου του PC. Ο Γιώργος είναι εκείνος ο παιδαράς που μου στάθηκε
πολύ όταν τα χάλασα με τον Παύλο και... με βοήθησε με τον τρόπο του να
τον ξεπεράσω! Προς αποφυγή παρεξηγήσεων εμένα με λένε Χρήστο... Τέλος
πάντων, μπαίνω στο περιβάλλον της VB6 κι αρχίζω χαμογελώντας με ειρωνεία
προς το Γιώργο το debugging. Με κλειστά τα μάτια σχεδόν γράφω τις
γραμμές κώδικα που έλειπαν και πάω περιχαρής να δοκιμάσω το πρόγραμμα.
ΣΚΑΤΑ! Όχι απλά δε δούλεψε, αλλά τα έκανα χειρότερα από πριν.
Εκνευρισμένος σκάω μια μπουνιά στο Γιώργο και την ξαναπέφτω για ύπνο.

ΩΡΑ 8:30 Π.Μ. Το ξυπνητήρι χτυπάει παίζοντας τη μουσική του UnReal. Τα
νεύρα μου, πάλι άυπνος έμεινα. Σηκώνομαι αμέσως για 2 λόγους: 1ον γιατί
αν δεν προλάβω να τελειώσω σήμερα το πρόγραμμα θα με απολύσουν και 2ον
σε λίγο το ξυπνητήρι θ' αρχίσει να παίζει και τα εφέ... Ετοιμάζω τον 1ο
καφέ της ημέρας και έτσι με τις πυτζάμες όπως είμαι ξανανοίγω το PC να
ξεστραβωθώ. Κάθομαι και δουλεύω όλη την ώρα πάνω στο καταραμένο bug που
μου στέρησε το χθεσινό μου ύπνο.

ΩΡΑ 13:00 Μ.Μ. Μετά από τρεις καφέδες και 4.5 ώρες δουλειάς κατάφερα
επιτέλους να εξοντώσω το πρόβλημα. Τα πάντα δουλεύουν ρολόι. Κλείνω
περιχαρής το κατά τ' άλλα συμπαθέστατο περιβάλλον εργασίας μου και
ετοιμάζομαι να παίξω δικτυακά το Age Of Empires 2. Ανοίγω τα τετράδια με
τις στρατηγικές, κρεμάω το χάρτη της πίστας στον τοίχο, ντύνομαι σαν τον
Ιούλιο Καίσαρα(Άβε!) και ετοιμάζομαι να γίνω ο νέος κατακτητής του κόσμου.

ΩΡΑ 16:00 Μ.Μ. Δεν περνάνε τρεις ώρες παιχνιδιού, και πάνω στο σημείο
που ετοιμαζόμουνα για τη μεγάλη επίθεση(καλά μιλάμε ότι είχα εφαρμόσει
τέλεια στρατηγική, θα το 'χω να το λέω!) χτυπάει το κουδούνι η κοπελιά
μου. Μετά τα απαραίτητα καντήλια σηκώνομαι όλος νεύρα και ανοίγω την
πόρτα. "Γεια σου μωρό μου", μου λέει, "ήξερα πως δουλεύεις συνέχεια και
σου έφερα κάτι να φας". Τι της λες τώρα; Γενικά είμαι πολύ
συναισθηματικός τύπος και λιώνω με κάτι τέτοια, αλλά οι στιγμές που
παίζω είναι ιερές. Γυρνάω λοιπόν και της λέω όλο μαγκιά:
"@#%$#Τ%$&$*%)**&%ΞΜΔΦΘΣ$^@%#&#* (λογοκρισία) . Αφού παίζω Age τι με
διακόπτεις;" Αυτή βάζει αμέσως τα κλάματα, λέει τα γνωστά που λένε οι
γκόμενες σε τέτοιες περιπτώσεις και φεύγει. Αααχ, ποτέ δε θα μπορέσω να
τις καταλάβω τις γυναίκες. Είναι πολύ αχάριστες ώρες ώρες...

ΩΡΑ 20:00 Μ.Μ. Η νίκη είναι δική μας! Μπορεί να έχασα μια γυναίκα αλλά
κέρδισα μια μάχη που με έφερε 5ο στην κατάταξη των ελλήνων παικτών.
Ανοίγω μια σαμπάνια και το γιορτάζω μόνος μου, όπως πάντα.

ΩΡΑ 21:00 Μ.Μ. Ενώ έχω κατεβάσει ένα μπουκάλι σαμπάνια μόνος μου και έχω
γίνει κουρούμπελο, χτυπάει το τηλέφωνο. Ο Νίκος, ένας κολλητός, μου
προτείνει να πάμε καμιά βόλτα να ξελαμπικάρω. Του σκάω ευγενικά χυλόπιτα
λέγοντας πως έχω δουλειά στον υπολογιστή. Αυτός με βρίζει, με λέει
μούχλα, ξενέρωτο και με προειδοποιεί ότι έτσι όπως πάω σε λίγο δε θα μου
μιλάει κανένας. " Δε βαριέσαι..." σκέφτομαι, κι ανοίγω (με την 4η
προσπάθεια καθώς ήμουνα χάλια) τον υπολογιστή να τελειώσω τη δουλειά μου.

ΩΡΑ 0:00 Π.Μ. Επιτέλους τελείωσα! Τα πάντα φαίνονται να δουλεύουν ρολόι.
Αυτό που με απασχολεί τώρα είναι το Μαράκι που το έδιωξα το μεσημέρι με
τις κλωτσιές. Σίγουρα δε θα μου ξαναμιλήσει. "Δε βαριέσαι...", σκέφτομαι
πάλι. Δεν ξέρω γιατί, αλλά πολύ την έχω συμπαθήσει αυτή την έκφραση.
Πάλι καλά που υπάρχει και το IRC,το ψεύτικο IRC όπου δεν είσαι αυτός που
είσαι αλλά αυτός που δηλώνεις και που δε βλέπεις αυτόν που συνομιλείς
και μπορείς πιο εύκολα να υποκρίνεσαι, μπας και κάνουμε κανένα κονέ.

ΩΡΑ 03:00 Π.Μ. Πέφτω για ύπνο, μετά από τρεις ολόκληρες χαμένες ώρες
αποβλάκωσης. "Δε βαρ....." σκέφτομαι. Καληνύχτα μου.

ΩΡΑ 05:00 Π.Μ. Όχιιιιιιιιιιι! Ξυπνάω, καθώς στον ύπνο μου είδα ότι το
πρόγραμμα πάλι δε δούλευε. Πώς να δουλεύει άλλωστε, αφού όταν έγραφα τον
κώδικα είχα 10% αλκοόλ στο αίμα μου. Ο κώδικας είναι λάθος για τον ίδιο
λόγο που νόμιζα ότι ήταν σωστός όταν τον έγραφα: Αφού με χαλάει τι το
πίνω; Και πάλι απ' την αρχή...

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
scripta manent
Σε αυτοματο τηλεφωνητή της Sony Hellas:
"FOR ENGLISH PLEASE PRESS ENA".
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: Nikos Tsekhs: "Εμπειρικοί νόμοι της ζωής"
• Προηγούμενο μήνυμα: ΤΖΙΝΙΣ: "ΠΡΟΕ-ΣΑΤΥΡΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]