(nil): Nikos Tsekhs (ntsek(@)freemail.gr)
Ημερομηνία: Παρ 31 Οκτ 2003 - 17:34:33 EET

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Οι φίλοι, οι γνωστοί και οι άγνωστοι σε αποκαλούν γκαντέμη. Όπου και αν
πας ό,τι και αν κάνεις μια απερίγραπτη ατυχία σε κυνηγάει (και δυστυχώς
για σένα σε φτάνει κιόλας). Σήμερα όμως ....είναι Κυριακή. Χθες ξάπλωσες
νωρίς. Όπως πάντα όμως, ο Μορφέας σε ξεχνά για το τέλος και σε καλεί
κοντά του περασμένες τέσσερις. Στριφογυρνάς στο κρεβάτι σου και
αποφασίζεις να ανοίξεις τα μάτια σου. Διαπιστώνεις ότι έχει ξημερώσει. Ο
μυικός σου τόνος αρχίζει να επανέρχεται σταδιακά από τον όπως πάντα
άστατο ύπνο σου. Πολύς καιρός έχει περάσει από τότε που απόλαυσες ένα
καλό ύπνο.

Στρέφεις το κεφάλι σου και βλέπεις το ξυπνητήρι να δείχνει εφτά, μέχρι
τις δώδεκα που θα χτυπούσε για να αρχίσεις να ετοιμάζεσαι ώστε να πας
για καφέ με τους (πάντοτε αργοπορημένους) φίλους σου στις 2, έχεις
άπλετο χρόνο. Παρά την ολιγόωρη ανάπαυση νιώθεις ξεκούραστος.
Αποφασίζεις να σηκωθείς , κατεύθυνεσαι προς τη κουζίνα ,όπου εκτίθενται
καμιά ντουζίνα ανεκτίμητης αξίας άπλυτα πιάτα και φτιάχνεις ένα
μερακλίδικο διπλό ελληνικό καφέ, όπως άλλωστε συνηθίζεις. Κάθεσαι βαθιά
στο καναπέ και ανοίγεις το ραδιόφωνο. Περιέργως παίζει μόνο τα αγαπημένα
σου τραγούδια. Παρατηρώντας το ρολόι του τοίχου καταλαβαίνεις που
οφείλεται η υπέρμετρη ξεκούραση σου σε σχέση με τη διάρκεια του ύπνου
σου. Η ώρα είναι εννιά και όχι εφτά όπως υποδείκνυε το ξυπνητήρι.
Προφανώς η μπαταρία του έχει εγκαταλείψει εδώ και δύο ώρες το κόσμο
αυτό. Είσαι λοιπόν τυχερός που σηκώθηκες και δε συνέχισες τον ύπνο του
δικαίου.

Κατεβαίνεις στο δρόμο για να πετάξεις τα σκουπίδια και να αγοράσεις
εφημερίδα. Οποία τύχη!! Βγαίνοντας από τη πολυκατοικία κάποιος πετά τα
σκουπίδια του. Δράττεσαι της ευκαιρίας και πλησιάζοντας με βήμα ταχύ
πετάς κι εσύ τα δικά σου χωρίς να αναγκαστείς να αγγίξεις το γλιτσερό
και σιχαμερό καπάκι του σκουπιδοτενεκέ αφού ο προηγούμενος κύριος το
κρατά ευγενικά ανοικτό για σένα. Τον ευχαριστείς και αφού αγοράσεις
εφημερίδα ανεβαίνεις σπίτι για να τη διαβάσεις. Δε μπορείς να το
πιστέψεις κι όμως η εφημερίδα έχει μόνο ενδιαφέροντα θέματα.
Τελειώνοντας τήν η ώρα έχει πάει δώδεκα και μισή. Κάνεις γρήγορα μπάνιο,
ετοιμάζεσαι και κινείς να συναντήσεις τους φίλους σου. Φτάνοντας στην
Εθνική Βιβλιοθήκη για να πάρεις το μετρό, εκατοντάδες περιστέρια
πετάγονται κατά πάνω σου, κάποιος πανηλίθιος όπως πάντα τα τρόμαξε.
Σκέφτεσαι ότι δεν υπάρχει περίπτωση θα τη φας τη κουτσουλιά, δε τη
γλυτώνεις. Κι όμως ούτε ένα από τα ασπροκιτρινοπράσινα υγρά τους βλήματα
δε σε ακούμπησαν. Τα φρεσκοπλυμένα κα σιδερωμένα ρούχα σου (ξέρεις αυτά
από τη τελευταία επίσκεψη της μαμάς πριν από κανα-δυο μήνες) έχουν
μείνει ανέγγιχτα από τα κατά άλλα συμπαθή πουλιά. Έκπληκτος από την
διαπίστωση σου κατεβαίνεις γρήγορα τις σκάλες, χτυπάς εισιτήριο και
κατεβαίνεις στην αποβάθρα. Ούτε δυο δεπτερόλεπτα δεν περνούν και να σου
το μετρό.

Αποβιβάζεσαι στον σταθμό του Συντάγματος και να μπροστά είναι οι
κολλητοί σου. Ούτε χιλιοστό του δευτερολέπτου δε σε έστησαν σήμερα.
Παίρνετε το λεωφορείο, που παρεμπιπτόντως ήρθε ακριβώς στην ώρα του,
αλλά πριν μπείτε στη καφετέρια τα φιλαράκια σου θέλουν να παίξουν ένα
στοίχημα. Πιστεύεις ότι δεν έχεις να χάσεις τίποτα και παίζεις για πρώτη
φορά στη ζωή σου λόγω της σημερινής καλής σου τύχης . Η καφετέρια προς
μεγάλη σου έκπληξη είναι γεμάτη με αιθέριες υπάρξεις και όχι με τους
συνηθισμένου μουστακαλήδες. Στο διπλανό τραπέζι κάθεται η κοπέλα που
ονειρευόσουν από τη πρώτη μέρα που την είδες στη σχολή. Ωστόσο δεν είναι
αυτό που σε συναρπάζει αλλά ότι εκείνη κάνει το πρώτο βήμα για να σε
γνωρίσει. Το απόγευμα φεύγετε και οι δυο παρέες μαζί ύστερα από ένα
φοβερά ευχάριστο μεσημέρι.

Στο μετρό του Συντάγματος καταλήγετε μόνο εσύ και εκείνη αφού όλοι οι
άλλοι μένουν σε διαφορετικές περιοχές. Αγέρωχος περπατάς δίπλα της
σχεδόν χορεύοντας. Μέσα σου χασκογελάς παραδεχόμενος τη φοβερή σου τύχη.
Θα έπρεπε όμως να ξέρεις ότι η αλαζονεία τιμωρείται αυστηρά. Ο συρμός
καθυστερεί υπερβολικά. Δεν ανησυχείς όμως και ευχαριστείς τον καλό
Θεούλη που σου δίνει χρόνο μαζί της. Εκείνη ωστόσο τη στιγμή κατεβαίνει
τα σκαλιά προς την αποβάθρα νεανίας , καλογυμνασμένος που σου ρίχνει ένα
τουλάχιστον κεφάλι. Η κοπέλα φαίνεται να τον γνωρίζει. Αρχίζουν να
συνομιλούν και καταλαβαίνεις ότι παλιότερα ήταν μαζί. Δεν σε
πολυαπασχολεί όμως, αφού τώρα τα έχουν χαλάσει.

Φτάνει επιτέλους ο αναθεματισμένος συρμός και καθώς βιάζεσαι να μπεις
κατανοείς σε όλο του το μεγαλείο τον νόμο της βαρύτητας πέφτοντας μέσα
στο βαγόνι και σφουγγαρίζοντας με τη μούρη σου το πάτωμα. "Ανάθεμα το
κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας" σκέφτεσαι ξεφτιλισμένος , ενώ όλοι οι
επιβάτες κοιτάζοντας σε έχουν ξεραθεί στα γέλια. Ο χρόνος περνάει
βασανιστικά αργά και επιτέλους φτάνεις στο σταθμό του Πανεπιστημίου. Της
λες "ελπίζω να τα ξαναπούμε" αν και πολύ αμφιβάλλεις μετά το θεαματικό
σου μπούσκο.

Ανερχόμενος από τα έγκατα της γης στην επιφάνεια ένα κουτσό περιστέρι
(που έχει μείνει όλο και όλο στη πλατεία) σε βάζει στόχο και αδειάζει
απάνω σου μισό λίτρο παχύρρευστο δύσοσμο υγρό. Προφανώς σφιγγόταν και τα
κρατούσε για εσένα προσωπικά. Ταπεινωμένος μέχρι που δεν παίρνει άλλο
τραβάς την ανιούσα για το σπίτι. Δε προσέχεις το φανάρι και ο ταρίφας
που παραλίγο να σε πατήσει σου απαγγέλλει όλα τα μπινελίκια που
περιλαμβάνει ,το μάλλον πλούσιο από αυτή τη διάλεκτο, λεξιλόγιο
του.Σπουδαίος ραψωδός σκέφτεσαι καθώς απομακρύνεσαι. Επιτέλους
ξεκλειδώνεις τη πόρτα του σπιτιού σου και βγάζεις το χεσμένο παλτό σου,
ενώ ταυτόχρονα η αυτοκτονία αναβοσβήνει στο μυαλό σου σα φάρος σε
απόσταση μερικών εκατοστών. Διατηρείς τη λιγοστή ψυχραιμία που σου έχει
απομείνει και πηγαίνεις στην ιστοσελίδα του στοιχήματος για να
εξακριβώσεις αν τουλάχιστον κέρδισες τίποτα από τη σημερινή σου γκίνια.
Που όμως?Όλοι οι άσοι είναι δύο και όλα τα δύο σου είναι άσοι(μεγάλε
ίσως θα πρεπε να βάζεις και κανένα χι).

Κάθεσαι στη πολυθρόνα σου και ανοίγεις τη τηλεόραση. Όλο αηδίες έχει,
μια από τα ίδια και το ραδιόφωνο. Τα κλείνεις όλα και αναλογίζεσαι πως
για άλλη μια φορά επιβεβαίωσες πανηγυρικά το παρατσούκλι σου. Σκυφτός
,όπως είσαι ,ένας εκνευριστικός διαπεραστικός επαναλαμβανόμενος ήχος σου
τρυπάει τα τύμπανα. Όλα σκοτεινιάζουν. Ανοίγεις τα μάτια σου και βλέπεις
δίπλα σου το ξυπνητήρι να ουρλιάζει. Είναι δώδεκα και πρέπει να αρχίσεις
να ετοιμάζεσαι.Ευτυχώς για σένα ήταν όλα ένας εφιάλτης που βέβαια δεν
απέχει ιδιαίτερα από τη δική σου πραγματικότητα. Γκαντέμη, ε γκαντέμη...

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
Σαν αστράφτει και βροντά, δέσε την βάρκα του ψαρά.
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: Kostas Tsigaridis: "Μαθήματα συντακτικού"
• Προηγούμενο μήνυμα: Innonotamos yatos: "Re: λογικη... και μια ορμόνη :-)"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]