(nil): Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr)
Ημερομηνία: Κυρ 18 Ιαν 2004 - 03:21:57 EET

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Πόσοι Ελληνες να ξέρουν κάτι γι' αυτόν; Μια δική του έκφραση όμως
αρκετοί την μεταχειρίστηκαν μέσα στη χρονιά που μόλις έφυγε. Οι
«ασύμμετροι πόλεμοι» αν μπορούσαν να κατοχυρωθούν όπως τα βιβλία ή τα
τραγούδια ως πνευματική ιδιοκτησία, θα έκαναν τον 52χρονο καθηγητή της
Πολιτικής Επιστήμης στο βερολινέζικο Πανεπιστήμιο Αλεξάντερ Χούμπολντ
πάμπλουτο. Ποιος πόλεμος όμως ήταν συμμετρικός και περάσαμε σήμερα στους
άλλους; Κατά τον Μύνκλερ οι στρατιωτικές συγκρούσεις του 19ου και του
20ού αιώνα συνέβαιναν μεταξύ των κρατικών στρατών με σταθερούς κανόνες,
καθορισμένους στόχους και με αρκετές απώλειες μεταξύ των ενστόλων
πολεμιστών. Οι καινούργιοι πόλεμοι όμως στον αιώνα μας ξεκινούν από
τοπικούς φυλάρχους, μισθοφόρους, στρατούς παιδιών, τρομοκράτες που δεν
διστάζουν να τα βάλουν και με ολόκληρα κράτη. Με στόχους θολούς, χωρίς
κανόνες στρατιωτικούς, με θύματα σχεδόν αποκλειστικά ανάμεσα στους
αμάχους. Οι κρατικοδίαιτοι πόλεμοι ήταν δαπανηροί, οι μελλοντικοί
πόλεμοι θα γίνονται με λιγότερα χρήματα και θα διαρκούν πιο πολύ. Οι
πόλεμοι αποκρατικοποιούνται και περνούν στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Δεν
θα ξεκινούν γύρω από κάποια σύνορα αλλά μέσα στις πόλεις. Οι κάτοικοί
τους θα είναι κυριολεκτικά το ψαχνό. Εκεί που η μία πλευρά μπορεί να
διαθέτει όλα τα γνωστά στρατιωτικά όπλα, όπλο των απέναντι μπορεί να
είναι και το αεροπλάνο της γραμμής. Να γιατί ονομάστηκαν «ασύμμετροι» οι
πόλεμοι που ο Μύνκλερ δεν κουράζεται να αναλύει. Οχι μόνο στους φοιτητές
που κατακλύζουν τις αίθουσες των παραδόσεών του αλλά και σε ηγέτες
κρατών, αφού δεν είναι κρυφό ότι οι πόρτες τους γι' αυτόν είναι
ανοικτές. Και γιατί να μην είναι; Εχει μεταλλαχθεί σε έναν τεχνοκράτη
ιστορικό που ζει τις συρράξεις μέσα από το γραφείο του αλλά έχει γι'
αυτές γνώμη και οι ισχυροί ηγέτες ζητούν τη συμβουλή του. Είτε μας
αρέσει είτε όχι, είναι από τα πρόσωπα που έπαιξαν δυνατά μέσα στο 2003.
«Μαθαίνω κι εγώ τόσα από αυτούς» λέει, «τους πολιτικούς αλλά και τους
στρατηγούς. Δεν ακούν ό,τι τους λέω με ευχαρίστηση αλλά καταλαβαίνουν
ότι πρέπει να μετεκπαιδευθούν. Στις καινούργιες αυτές συγκρούσεις
χρειάζονται περισσότερο η αστυνομία και οι μυστικές υπηρεσίες. Ενας
στρατηγός μού είπε ότι στον (καινούργιο) στρατό όπως τον περιγράφω αυτός
δεν θα ήθελε να υπηρετεί. Του απήντησα ότι στρατηγοί σαν και αυτόν, με
τις ωραίες στολές, γεμάτες με πολύχρωμα διακριτικά, δεν θα χρειάζονται
και τόσο. Είναι απομεινάρια των παλιών συμμετρικών πολέμων. Σήμερα έχουν
εμφανιστεί άλλοι αντίπαλοι, χωρίς στολές και στρατιωτικούς βαθμούς»
(«Die Zeit», 30.10.2003, σελ. 28).

Δεν γλιτώνουν από τα λόγια του ακόμη και καλοπροαίρετοι εθελοντές των Μη
Κυβερνητικών Οργανώσεων, που τρέχουν για ανθρωπιστικούς λόγους να
προσφέρουν βοήθεια σε διάφορες δοκιμαζόμενες περιοχές. Τους έχει
προειδοποιήσει ότι μερικές φορές καταφέρνουν να ενισχύουν τους τοπικούς
φυλάρχους.

Καθώς τα κράτη καταρρέουν σε διάφορα σημεία του κόσμου, ο Μύνκλερ,
έχοντας σπουδάσει το πώς η δύναμη του κράτους εξασθένησε στην Ευρώπη,
γίνεται περιζήτητος για τις αναλύσεις του. Μπορεί να ξεκίνησε ως
μελετητής του Μακιαβέλι και του Χομπς αλλά δεν έχει μείνει εκεί. Πήγε
ακόμη πιο... πίσω. Και σήμερα ετοιμάζεται να δώσει σε όσους τον
διαβάζουν ένα καινούργιο ιστορικό εργαλείο. Τη θεωρία περί των
Αυτοκρατοριών. Οι δύσπιστοι θεωρούν ότι δεν κάνει άλλο από το να βρίσκει
άλλοθι στην υπερδύναμη που ονομάζεται Ηνωμένες Πολιτείες. Εκείνος όμως
δεν λαμβάνει υπόψη τέτοιες μομφές. Διότι κατά τον Μύνκλερ οι Αμερικανοί
δεν είναι θύματα της λαχτάρας τους για εξουσία ή σύμφωνα με τη
χιλιοειπωμένη άποψη συμφερόντων όπως αυτά του πετρελαίου και της δράσης
των Εβραίων στο παρασκήνιο. Οι Αμερικανοί δημιουργούν μια αυτοκρατορία,
ένα Imperium, χωρίς να ξέρουν πώς θα πρέπει να συμπεριφερθούν μέσα εκεί.
Και θα πληρώσουν, όπως ακριβώς συνέβη και με τους Ρωμαίους. (Αν και
είναι αμφίβολο ότι οι Αμερικανοί μπορούν να συμπεριφερθούν έστω και σαν
Ρωμαίοι). Ο Μύνκλερ όμως αμφιβάλλει αν και οι Ευρωπαίοι έχουν τα
αντανακλαστικά για να αντιμετωπίσουν όπως πρέπει τους Αμερικανούς, γιατί
με μεγάλη ευκολία ξέχασαν το πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται οι
αυτοκρατορίες. Οπότε τελικά προκύπτει και η πλήρης αδυναμία συνεννόησης
μεταξύ των δύο. Αντίθετα ο κύριος Μύνκλερ όμως φαίνεται να τα καταφέρνει
και να συνεννοείται με όλους.

ΤΟ ΒΗΜΑ

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
Το πρόβλημα με τα χρήματα είναι ότι κοστίζουν ακριβά.
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: Έβελυν: "Χρύσα Κουβελιώτου: H 6η TOY ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ"
• Προηγούμενο μήνυμα: Johnnie G.: "ayth ki aulos, o magikos!"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]