(nil): Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr)
Ημερομηνία: Κυρ 01 Φεβ 2004 - 01:14:51 EET
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, μία από τις πιο δημιουργικές διάνοιες της ανθρώπινης
ιστορίας, ήταν φυσικός γερμανοεβραϊκής καταγωγής, που το 1940
πολιτογραφήθηκε Αμερικανός. Γεννήθηκε στην Ουλμ της Γερμανίας το 1879
και πέθανε στο Πρίνστον των ΗΠΑ το 1955.
Στα πρώτα 15 χρόνια του 20ού αιώνα ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ανέπτυξε μία σειρά
από θεωρίες που διακήρυξαν, για πρώτη φορά, την ισοδυναμία της μάζας
προς την ενέργεια ενώ, ταυτόχρονα, έδωσαν εντελώς νέο περιεχόμενο στις
έννοιες του χώρου, του χρόνου και της βαρύτητας. Οι θεωρίες του δεν ήταν
παρά μια βαθιά αναθεώρηση της παλαιάς Νευτώνειας Φυσικής και αποτέλεσαν
επανάσταση για την επιστημονική και φιλοσοφική έρευνα.
Νεότητα και σπουδές
Το 1880 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στο Μόναχο όπου ο πατέρας του,
Χέρμαν Αϊνστάιν και ο θείος του Γιάκομπο Αϊνστάιν άνοιξαν ένα μικρό
ηλεκτρομηχανολογικό εργαστήριο. Στο Μόναχο ο Άλμπερτ πέρασε τα παιδικά
του χρόνια και εκεί έμαθε τα πρώτα γράμματα σε πολύ αυστηρά σχολεία. Η
σχεδόν στρατιωτική πειθαρχία της γερμανικής παιδείας του 19ου αιώνα δεν
ταίριαζε φαίνεται στον φιλελεύθερο χαρακτήρα του, γεγονός που
καθρεφτίζεται στο ότι δεν έδειξε καμία ιδιαίτερη επίδοση στο Λύκειο.
Παράλληλα με τις άλλες σπουδές του και με την αυταρχική επιμονή της
μητέρας του, ο Αϊνστάιν σπούδασε μουσική και παρ’ ότι έπαιζε μόνο για
ξεκούραση έγινε ένας ολοκληρωμένος βιολιστής.
Στα παιδικά του χρόνια δύο άνθρωποι επέδρασαν σημαντικά στη διαμόρφωση
της σκέψης του Άλμπερτ. Ο θείος του Γιάκομπ που τον ενέπνευσε
αποκαλύπτοντάς του όλη τη γοητεία των Μαθηματικών και ο θείος του Σέζαρ
Κωχ που του εμφύτευσε μια, αδηφάγα μπορεί να πει κανείς, περιέργεια για
την επιστήμη.
Στα δώδεκά του χρόνια ο Αϊνστάιν αποφάσισε να αφιερωθεί στην επίλυση του
γρίφου που λέγεται «σύμπαν». Τρία χρόνια αργότερα, με πολύ χαμηλούς
βαθμούς στην Ιστορία, τη Γεωγραφία και τις ξένες γλώσσες, εγκατέλειψε το
σχολείο του, χωρίς να πάρει απολυτήριο, και πήγε στο Μιλάνο να
συναντήσει την οικογένειά του, που πρόσφατα είχε μεταναστεύσει, γιατί οι
δουλειές του πατέρα του δεν πήγαιναν καλά. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν συνέχισε
τις σπουδές του στην Ελβετία, στη φημισμένη Πολυτεχνική Ακαδημία της
Ζυρίχης όπου ολοκλήρωσε επιτυχώς τέσσερα χρόνια σπουδών στη Φυσική.
Μετά την αποφοίτησή του, την άνοιξη του 1900, πήρε την ελβετική
υπηκοότητα, δούλεψε για δύο μήνες ως καθηγητής Μαθηματικών και τέλος το
1902 προσλήφθηκε ως εξεταστής στο Ελβετικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών στη
Βέρνη. Έχοντας εξασφαλίσει τα προς τα ζην ο Αϊνστάιν παντρεύτηκε το 1903
τη συμφοιτητριά του Μίλεβα Μάριτς.
Πρώτες δημοσιεύσεις
Στις αρχές του 1905 ο Αϊνστάιν δημοσίευσε στο μηνιαίο γερμανικό
περιοδικό "Annalen der Physik" μια διατριβή με τίτλο: «Ένας νέος
προσδιορισμός των μοριακών διαστάσεων», με την οποία απέκτησε το
διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Τέσσερα ακόμη
σπουδαία άρθρα δημοσιεύθηκαν στο ίδιο περιοδικό, την ίδια χρονιά, και
άλλαξαν για πάντα τη θεώρηση που είχε ο άνθρωπος για το σύμπαν.
Στο άρθρο του «Μια ευρηματική θεώρηση που αφορά στην παραγωγή και τις
μεταμορφώσεις του φωτός» ο Αϊνστάιν έθεσε το αξίωμα ότι το φως
αποτελείται από μεμονωμένα «ποσά ενέργειας», τα οποία εκτός από την
κυματική συμπεριφορά, δίνουν στο φως ορισμένες ιδιότητες
χαρακτηριστικές των σωματίων. Έτσι με μία προσπάθεια πέτυχε δύο στόχους:
επανάσταση στη θεωρία του φωτός και εξήγηση, εκτός των άλλων, της
εκπομπής ηλεκτρονίων από ορισμένα στερεά, όταν σε αυτά προσπίπτει φως.
Η ειδική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν πρωτοδημοσιεύθηκε με τον
τίτλο «Επί της ηλεκτροδυναμικής κινουμένων σωμάτων» και είχε ως βάση ένα
δοκίμιο που είχε γράψει ο Αϊνστάιν στα δεκαέξι του χρόνια. Η κεντρική
ιδέα της θεωρίας ήταν ότι, αν για όλα τα συστήματα αναφοράς η ταχύτητα
του φωτός είναι σταθερή και αν όλοι οι φυσικοί νόμοι είναι ίδιοι, τότε
τόσο ο χρόνος όσο και η κίνηση εξαρτώνται από το σύστημα αναφοράς στο
οποίο μετρούνται.
Προχωρώντας στη μαθηματική διατύπωση της θεωρίας του, ο Αϊνστάιν
δημοσίευσε το τέταρτο άρθρο του με τίτλο «Η αδράνεια ενός σώματος
εξαρτάται από την ενέργειά του;». Η μαθηματική αυτή υποσημείωση στην
ειδική θεωρία της σχετικότητας θεμελίωσε την ισοδυναμία μάζας και
ενέργειας σύμφωνα με την οποία μία ποσότητα ύλης με μάζα m έχει ένα
ενεργειακό περιεχόμενο E ίσο προς τη μάζα επί το τετράγωνο της ταχύτητας
του φωτός. Η σχέση αυτή γράφεται συνήθως: E = mc2.
Η κατανόηση της νέας θεωρίας και η αναγνώριση του δημιουργού της απείχαν
πολλά χρόνια ακόμη αλλά ο Αϊνστάιν είχε κερδίσει μία θέση ανάμεσα στου
πιο φημισμένους Ευρωπαίους φυσικούς οι οποίοι ζητούσαν τις συμβουλές του
όλο και περισσότερο. Ενώ ο Αϊνστάιν συνέχιζε την ανάπτυξη της θεωρίας
του, προσπαθώντας να ενσωματώσει σ’ αυτήν και το φαινόμενο της
βαρύτητας, άφησε το γραφείο ευρεσιτεχνιών και ύστερα από ένα σύντομο
πέρασμα από το Πανεπιστήμιο της Βέρνης και το Γερμανικό Πανεπιστήμιο της
Πράγας, επανήλθε το 1912 στην Πολυτεχνική Ακαδημία της Ζυρίχης.
Τέλος λόγω της επιμονής του Πλανκ και του Νερνστ αποδέχθηκε το 1913 τη
θέση του διδασκάλου στο Ινστιτούτο Κάιζερ Βίλχελμ του Βερολίνου ενώ,
ταυτόχρονα, μπήκε στην Πρωσική Ακαδημία Επιστημών. Έτσι, παρά τον
ανεξάρτητο χαρακτήρα του και τις πολιτικές και κοινωνικές του αντιθέσεις
προς το στρατοκρατικό καθεστώς της Γερμανίας του Γουλιέλμου Β’,
αναχώρησε τον Απρίλιο του 1914 οικογενειακώς για το Βερολίνο, που ήταν
τότε ένα από τα πιο λαμπρά κέντρα της ευρωπαϊκής επιστήμης.
Η γενική θεωρία της σχετικότητας
Στη γενική θεωρία της σχετικότητας το ακούραστο μυαλό του Αϊνστάιν
πραγματεύεται κινήσεις με μεταβαλλόμενη ταχύτητα. Ο Αϊνστάιν προσέγγισε
το θέμα κατά τρόπο εντελώς διαφορετικό από τον Νεύτωνα. Ο μεγάλος
φυσικός του 17ου αιώνα είχε παρατηρήσει κάτι που ήταν μια αξιοσημείωτη
συγκυρία: η βαρύτητα δρούσε κατά τον ίδιο τρόπο σ’ όλα τα σώματα,
ανεξάρτητα από τη μάζα τους. Ο Αϊνστάιν έδωσε μία εξήγηση στο ζήτημα
αυτό. Η επιτάχυνση που προκαλεί η βαρύτητα, είπε, δεν είναι δυνατόν να
ξεχωριστεί από τις επιταχύνσεις που προκαλούν άλλες δυνάμεις.
Ο Αϊνστάιν δημιούργησε χρησιμοποιώντας δέκα σύνθετες εξισώσεις «πεδίου»,
τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας το 1916. Η Γενική Θεωρία, αντίθετα
προς την Ειδική Θεωρία, δεν είχε σχεδόν κανένα άμεσο νοητικό πρόγονο.
Ακόμη και σήμερα οι νοητικές συλλήψεις που χρησιμοποίησε ο Αϊνστάιν
ξαφνιάζουν τους επιστήμονες.
Οι εξισώσεις του Αϊνστάιν προβλέπουν πράγματι καμπύλωση του φωτός από τη
βαρύτητα, και η καμπύλωση αυτή μπορεί να αποδειχθεί με τη μέτρηση της
αποκλίσεως μιας φωτεινής ακτίνας που έρχεται από ένα μακρινό άστρο και
περνά κοντά από τον Ήλιο. Το φως που προέρχεται από το άστρο μπροεί να
γίνει ορατό μόνο κατά τη διάρκεια μιας ολικής εκλείψεως. Ο Αϊνστάιν
πρόβλεψε θεωρητικά διπλάσια απόκλιση από ό,τι μπορούσε να προβλεφθεί με
τους νόμους του Νεύτωνα.
Ανάπτυξη της ατομικής βόμβας
Ο μεγάλος Δανός ατομικός φυσικός Νιλς Μπορ έφερε το 1939 στον Αϊνστάιν
την είδηση ότι η Γερμανίδα πρόσφυγας φυσικός Λίζε Μάιτνερ είχε διασπάσει
το άτομο του ουρανίου με ελαφρή απώλειας μάζας που είχε μετατραπεί σε
ενέργεια. Τα πείραματα, που πραγματοποιηθήκαν στην Κοπενγχάγη, είχε
εμπνευστεί η Μάιτνερ από όμοια, αν και λιγότερο αξιόπιστα, που είχαν
γίνει μερικούς μήνες νωρίτερα από δύο Γερμανούς χημικούς, τους Ότο Χαν
και Φριτς Στράσμαν, στο Βερολίνο. Ο Μπορ έκανε τη σκέψη ότι αν μπορούσε
να πραγματοποιηθεί μια ελεγχόμενη αλυσιδωτή αντίδραση σχάσεως ατόμων
ουρανίου, το αποτέλεσμα θα ήταν μια έκρηξη μαμούθ. Ο Αϊνστάιν
δυσπιστούσε σε μια τέτοια δυνατότητα, τα εργαστηριακά όμως πειράματα
στις Ηνωμένες Πολιτείες απέδειξαν το εφικτό της ιδέας. Με έναν πόλεμο
που θεωρούνταν ότι επέρχεται στην Ευρώπη και με τον φόβο ότι οι ναζί
επιστήμονες ίσως να κατασκεύαζαν πρώτοι μια τέτοια «βόμβα» ο Αϊνστάιν
πείσθηκε από συναδέλφους του να γράψει ένα γράμμα στον πρόδεδρο Φράνκλιν
Ρούσβελτ παροτρύνοντας για «μεγάλη επαγρύπνηση και, αν είναι αναγκαίο,
γρήγορη δράση» από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην έρευνα για την κατασκευή
της ατομικής βόμβας. Αυτή η σύσταση είχε ως αποτέλεσμα την έναρξη του
Ερευνητικού Προγράμματος Μανχάταν (για την κατασκευή της ατομικής βόμβας).
Μολονότι δεν πήρε μέρος στην εργασία που γινόταν στο Λος Άλαμος του Νέου
Μεξικού και δεν έμαθε ότι είχε κατασκευαστεί βόμβα πυρηνικής σχάσεως
μέχρις ότου έπεσε η πρώτη στη Χιροσίμα το 1945, το όνομά του είχε
συνδεθεί στενά με τον ερχομό της ατομικής εποχής.
Η απόρριψη των ανθρωπιστικών του απόψεων από τους κυβερνώντες και τους
πολιτικούς δεν τον τσάκισε γιατί το κύριο πάθος του εξακολούθησε να
είναι η Φυσική. «Δεν μπορεί να αποκόψω τον εαυτό μου από το έργο μου»
είπε κάποτε. «Με κρατάει ανηλεώς στα νύχια του». Σε απόδειξη αυτών των
λόγων του ήρθε η νέα διατύπωση της Ενοποιημένης Θεωρίας Πεδίου το 1950,
ένα πιο σχολαστικό κείμενο που αμέσως, αλλά κατά ευγενικό τρόπο,
επικρίθηκε από τους περισσότερους φυσικούς ως στερούμενο θεμελίων.
Σε σύγκριση με τη δόξα που είχε μια γενέα πρωτύτερα, ο Αϊνστάιν ήταν
στην πραγματικότητα παραμελημένος και έλεγε ότι αισθανόταν τον εαυτό του
σχεδόν σαν ένα ξένο μέσα στον κόσμο.
Η υγεία του είχε επιδεινωθεί σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορούσε πια να
παίζει βιολί ή να κάνει βαρκάδες. Στις 18 Απριλίου 1955 ο Αϊνστάιν
πέθανε, ενώ κοιμόταν, στο Νοσοκομείο του Πρίνστον. Επάνω στο τραπέζι του
βρισκόταν η τελευταία του ασυμπλήρωτη δήλωση γραμμένη προς τιμήν της
Ημέρας Ανεξαρτησίας του Ισραήλ.
Η συνεισφορά του στην κατανόηση του σύμπαντος από τον άνθρωπο ήταν
ασύγκριτη και τον καθιέρωσε ως έναν από τους γίγαντες της επιστήμης,
όλων των εποχών. Οι σταυροφορίες όμως που ανέλαβε για τις ανθρώπινες
υποθέσεις δεν έφεραν ένα βιώσιμο αποτέλεσμα. Οι ίδιος ο Αϊνστάιν για να
προλάβει ίσως μια τέτοια εκτίμηση της ζωής του είπε κάποτε: «Η πολιτική
είναι για το σήμερα. Μια εξίσωση ανήκει στην αιωνιότητα».
FOCUS
-- Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει : Όλες οι μεγάλες ανακαλύψεις έγιναν τυχαία. Young ________________________________________________________________________ Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων https://anekdota.duckdns.org ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___ ________________________________________________________________________
- Επόμενο μήνυμα: Έβελυν: "Στοιχειωμένη Ελλάδα"
- Προηγούμενο μήνυμα: William Wallace: "Re: Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη"
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]