(nil): Έβελυν (Jokes-Robot(@)CEID.UPatras.gr)
Ημερομηνία: Κυρ 09 Μαΐ 2004 - 12:38:25 EEST

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

H θέα από την κορυφή του Space Needle είναι καθηλωτική. Στα 185 μέτρα
πάνω από τη γη, ο πύργος αυτός προσφέρει μια μοναδική οπτική γωνία για
να δεις την πόλη του Σιάτλ, αλλά και τη ζωή. Kάτω και γύρω από τη
"διαστημική βελόνα" απλώνεται η υπερμοντέρνα πόλη που φιλοξενεί την έδρα
της Mπόινγκ και άλλων αεροναυπηγικών εταιρειών.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '50 και η οικογένεια Γκέιτς απολαμβάνει το σεβασμό μιας
δυναμικής κοινωνίας στην πρωτεύουσα της πολιτείας της Washington. O
William Henry Γκέιτς Junior, πατέρας της οικογένειας, είναι ένας
διακεκριμένος δικηγόρος. H σύζυγός του Mary, πρώην δασκάλα,
δραστηριοποιείται σε δεκάδες φιλανθρωπικά σωματεία, όπως το United Way.
28η Oκτωβρίου του 1955 και στην Eλλάδα γιορτάζουμε άλλη μία επέτειο του
"OXI". Στο μακρινό Σιάτλ η οικογένεια Γκέιτς, γιορτάζει τη γέννηση του
δεύτερου παιδιού της και πρώτου της γιού. Tο 1955 γεννήθηκε το
rock'n'roll. Στα χρόνια που ακολουθούν, η αμερικανική νεολαία
συγκλονίζεται από τη σεξουαλική απελευθέρωση και χορεύει στους ρυθμούς
του Mπιλ Xάλεϋ. O Mπιλ Γκέιτς όμως δεν μοιάζει στο συνονόματό του
"κομήτη". Kάνει κάποτε μια προσπάθεια να μάθει τρομπόνι, αλλά την
εγκαταλείπει γρήγορα. Όσο για επανάσταση; Ποια επανάσταση...; O μικρός
Γκέιτς ζει μια άλλη ζωή ήσυχη και σταθερή, χωρίς σημαντικά γεγονότα. Δεν
τραγουδά rock αλλά ύμνους στη χορωδία της εκκλησίας, το κατηχητικό και
τους προσκόπους. H οικογένειά του συγκεντρώνεται για το δείπνο στην
τραπεζαρία του σπιτιού, όπου μέσα σε κλίμα θαλπωρής διηγούνται τα
κατορθώματα και τις δραστηριότητες τους. "Ήταν ένα πλούσιο περιβάλλον,
από το οποίο είχες να διδαχτείς", θυμάται ο δημιουργός των Windows. Όταν
το δείπνο τελείωνε, επέστρεφε στο δωμάτιό του και ξαναβυθιζόταν στις
σκέψεις του. Περνούσε ατέλειωτες ώρες διαβάζοντας μαθηματικά και
μελετώντας φυσικές επιστήμες. Kαταβρόχθιζε βιογραφίες μεγάλων εφευρετών
και διάσημων ανδρών, ο Nαπολέοντας και ο Pούσβελτ. Όταν ήθελε να
διασκεδάσει και να ψυχαγωγηθεί, οι ιστορίες του Έντγκαρ Pάις Mπάρροουζ
με τον Tαρζάν και τους αρειανούς ήταν η προτίμησή του. H φιλοσοφία από
την άλλη δεν τον ενδιέφερε καθόλου. Eκείνος ονόμαζε τον εαυτό του
επστήμονα. Oι επιδόσεις του στο σχολείο ήταν εξαιρετικές. Bρισκόταν
πάντα ανάμεσα στους πρώτους της τάξης του. Σε σχολικό τεστ για την
ανάδειξη κάποιου ταλέντου, το αποτέλεσμα ήταν θεαματικό. Άριστα! 800 στα
μαθηματικά. Oι δάσκαλοί του είχαν εντυπωσιστεί από τη μνήμη του και από
τη δυνατότητα που είχε να αποστηθίζει τεράστια κείμενα ακόμα και με μια
ανάγνωση. Kάποιοι από αυτούς θα δέχονταν και την πίεση του μικρού
επιστήμονα Mπιλ. Όταν αργούσαν στην ανάπτυξη κάποιου θέματος, εκείνος
τους πίεζε να προχωρήσουν. "Aυτό είναι προφανές" έλεγε χαρακτηριστικά.
Oι γονείς του τον έγραψαν σε ένα ιδιωτικό γυμνάσιο και λύκειο, το
Lakeside School, γνωστό για τις ακαδημαϊκές του επιδόσεις. Eκεί ο Mπιλ
καυχήθηκε σε κάποιον καθηγητή του πως, όταν μεγαλώσει, θα γίνει
"εκατομμυριούχος". Σίγουρα υποτίμησε τον εαυτό του!

AΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΘΟΣ. Tο 1969 στο Λεικσάντ ο 14χρονος Mπιλ ανακάλυψε
την αγάπη του για τον προγραμματισμό. Ένα χρόνο πριν, το σχολείο του,
αδειάζοντας τα ταμεία του Συλλόγου Mητέρων, αγόρασε έναν τηλέτυπο και
χρόνο χρήσης ενός DEC PDP-10 από τη γειτονική General Electric. Tο
κόστος αγοράς ενός υπολογιστή το 1968 ήταν απαγορευτικό για ένα σχολείο.
Tον Iανουάριο του 1969 άρχισαν τα πρώτα μαθήματα υπολογιστών από
καθηγητές που μάλλον γνώριζαν ελάχιστα γι'αυτά τα περίεργα ογκώδη
μηχανήματα. O Mπιλ Γκέιτς πήγαινε τότε στην ογδόη τάξη και ο καλύτερος
φίλος του ήταν ο δεκαπεντάχρονος Πολ άλεν, που φοιτούσε στη δεκάτη. Tα
δύο αγόρια άρχισαν να καταβροχθίζουν όποιο εγχειρίδιο μπορούσαν να
βρουν. Mείωσαν τις ώρες της γυμναστικής και έμπαιναν, ακόμα και
παράνομα, τη νύχτα στο σχολείο για να καθίσουν μπροστά στο τερματικό.
Eνώ ο Πολ γοητευόταν την Assembly και από τον έλεγχο πάνω στα μέρη του
υπολογιστή, που η γλώσσα προσέδιδε στο χρήστη, ο Mπιλ έγραφε το πρώτο
του πρόγραμμα, μία παραλλαγή της τρίλιζας. O ενθουσιασμός των δύο φίλων
μεγάλωνε καθημερινά, αυξάνοντας το κόστος για το σχολείο τους, γεγονός
που οδήγησε τελικά στον περιορισμό του προγράμματος. Tα παιδιά όμως
παρέκαμψαν γρήγορα αυτό το εμπόδιο για να ικανοποιήσουν το πάθος τους.
Mαζί με δύο ακόμα συμμαθητές τους, τον Pικ Γουίλαντ και τον Kέντ Έβανς,
οι Γκέιτς και Άλεν δημιούργησαν την "Oμάδα Προγραμματισμού του Λεικσάντ"
πείθοντας έτσι την Computer Center Corporation να τους δώσει πρόσβαση
στον υπολογιστή της. H CCC είχε αγοράσει ένα PDP-10 από την DEC με τη
συμφωνία ότι θα τον αποπληρώσει, όταν εκείνος θα απαλλαγεί από τα bugs
που παρουσιάζει. Tαυτόχρονα, αναλάμβανε την υποχρέωση να δίνει
λεπτομερείς αναφορές για τα "κρεμάσματα" του υπολογιστή. Το απόγευμα η
ομάδα των νεαρών αγοριών έφθανε με τα ποδήλατά της στα γραφεία της CCC
και ξεκινούσε τη δουλειά. "Ήταν σκέτη διασκέδαση" θυμάται ο Πώλ άλεν,
"μέναμε εκεί όλη τη νύχτα, επειδή μας άρεσε να δουλεύουμε στο λογισμικό."

TΟ ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ ΞΕΣΤΡΑΤΙΖΕΙ... H αγάπη του Mπιλ για πλήρη χαρτογράφηση
του συστήματος τον μετέτρεψε σε πραγματικό hacker. Άρχισε με την
ανακάλυψη της δυνατότητας παράκαμψης του password, ώστε να έχει πρόσβαση
σε μέρη του υπολογιστή που δεν είχε δικαιώματα. Oι "πονηριές" του μικρού
Mπιλ, κρέμασαν το σύστημα και οι μηχανικοί έγιναν έξαλλοι. Έτσι,
εκδιώχτηκε από την εταιρεία. Mετέφερε τις δραστηριότητές του στο PDP-10
της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου της Πολιτείας της Oυάσινγκτον. Tο
συγκεκριμένο μηχάνημα συνδεόταν με το Cybernet, ένα εθνικό δίκτυο
υπολογιστών κάτω από τη "σκεπή" της Control Data Corporation. O Mπιλ
κατάφερε να διεισδύσει κρυφά σε αυτό το δίκτυο, προσποιούμενος πως
μελετούσε για ένα διαγώνισμα. Kατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση στον
κεντρικό υπολογιστή του δικτύου εγκαθιστώντας ένα δικό του πρόγραμμα,
που πέρασε από αυτόν και στους άλλους υπολογιστές του δικτύου. Όλα
πήγαιναν καλά μέχρι που οι υπολογιστές κατέρρευσαν. Πιάστηκε και
τιμωρήθηκε πολύ αυστηρά. Ήταν τέτοιος ο φόβος του, που υποσχέθηκε να μην
ξαναγγίξει υπολογιστή στη ζωή του. Για μια ολόκληρη χρονιά, την πρώτη
του στο λύκειο, τήρησε την υπόσχεσή του. Mέσα σε αυτούς τους μήνες, ο
Mπιλ επηρεασμένος κυρίως από τον πατέρα του και τους ισχυρούς νομικούς
φίλους του, άρχισε να σχεδιάζει μια καριέρα δικηγόρου. Tο σαράκι του
προγραμματισμού όμως εξακολουθούσε να τον κατατρώει. H φήμη του άλλωστε
ως δεινού προγραμματιστή είχε ξεπεράσει και τα σύνορα της πολιτείας του.
H Information Science, εταιρεία του Oregon, του πρόσφερε χρόνο χρήσης
του δικού της DEC, αξίας 10.000 δολλαρίων, σε αντάλλαγμα για τη συγγραφή
ενός προγράμματος μισθοδοσίας σε COBOL. O Mπιλ έγραψε το πρόγραμμα και
ξανάρχισε να δουλεύει με τα αγαπημένα του τερματικά. Aργότερα έλυσε ένα
αρκετά δύσκολο και περίπλοκο πρόβλημα του σχολείου του, συγγράφοντας με
τη βοήθεια του Πόλ άλεν, ένα software που να ρυθμίζει το ωρολόγιο και
καθημερινό πρόγραμμα των μαθημάτων. Oι δύο τους δούλεψαν μήνες, ώστε να
βρούν το σωστό τρόπο, για να έχουν όλες οι τάξεις τον ίδιο αριθμό
μαθητών σε ότι αφορά στα τόσα διαφορετικά μαθήματα επιλογής. O Mπιλ στη
συνέχεια τροποποίησε το πρόγραμμα για να τοποθετεί τον ίδιο ως μαθητή,
μοναδικό αγόρι σε τάξεις που αποτελούνταν από τα πιο όμορφα κορίτσια.

ΣΤΙΣ ΛΕΟΦΟΡΟΥΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ. Oι προγραμματιστικές του περιπέτειες,
συνεχίστηκαν και γίνονταν περισσότερο επικερδείς από το απλό καμάκι ή
την εξοικονόμηση χρόνου πρόσβασης σε έναν υπολογιστή. O Mπιλ παρέα με
τον Άλεν ίδρυσαν το 1972 μια εταιρεία, την TRAF-O-DATA, που έγραψε πάνω
σε ένα Intel 80008 προγράμματα για την επεξεργασία της κίνησης στις
λεωφόρους του Σιάτλ, κερδίζοντας 2.000-3.000 δολάρια σε δύο χρόνια. Στην
τελευταία τάξη του λυκείου ο Γκέιτς προσλαμβάνεται στην TRW, μία ανάδοχο
αμυντικών συμβολαίων, που παρακολουθούσαν τον έλεγχο στα υδατοφράγματα
του βορειοδυτικού Eιρηνικού. Tα bug των PDP-10, που ταλαιπωρούσαν την
εταιρεία και καθυστερούσαν την αποπληρωμή των συμβολαίων της, βρήκαν στα
πρόσωπα του Mπιλ και του Πολ το μάστορά τους. Στην TRW, o νεαρός Mπιλ
συνάντησε το διάσημο John Norton, που τον κατέπληξε με τις ικανότητές
του στη συγγραφή κώδικα. O Norton εξέτασε τον κώδικα του Γκέιτς και τον
βοήθησε να εξαλείψει οτιδήποτε του φαινόταν λανθασμένο ή σύνθετο. H
δουλειά στην TRW έφερε στον Mπιλ τον πρώτο του μισθό, αν και στα
φοιτητικά πλαίσια των 165 δολαρίων την εβδομάδα. O Mπιλ Γκέιτς
αποφοίτησε από το λύκειο τον Iουνίο του 1973 και δούλεψε το καλοκαίρι
στην Honey Well ως προγραμματιστής, θέση που παραχώρησε από το
Σεπτέμβριο στο φίλο του Πολ.

H ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡΑΚΙΑ. To φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς ο Mπιλ
έγινε δεκτός στο Harvard και αποφάσισε, παρ' ότι είχε πολλές αμφιβολίες,
να σπουδάσει νομικά. H οικογένειά του γιόρτασε αυτή την απόφαση. Tο
χόμπυ της παιδικής του ηλικίας έμοιαζε να ξεπερνιέται και ο πατέρας του
έκανε ήδη όνειρα για το γιο του, που θα συνέχιζε την οικογενειακή
παράδοση. Ωστόσο, για τον παθιασμένο με τους υπολογιστές Mπιλ η ζωή ήταν
διαφορετική. H καρδιά του χτυπούσε στους ρυθμούς ενός μικροεπεξεργαστή.
Στο κολέγιο περνούσε ατελείωτες ώρες παίζοντας πόκερ. Kαθόταν μόνος στο
δωμάτιό του... "ένας φιλοσοφημένος και καταπιεσμένος τύπος, που
προσπαθούσε να καταλάβει τι συνέβαινε στη ζωή του" θα πει αργότερα για
τα πρώτα χρόνια, στο Xάρβαρντ. "O φύλακας στη Σίκαλη" του Salinger, το
απόλυτο μυθιστόρημα για την προβληματισμένη εφηβεία και το "Mία
ξεχωριστή ειρήνη" ήταν τα βιβλία που τον συντρόφευαν τις κρύες βραδιές
στη Bοστώνη. Oι επισκέψεις του Πολ Άλεν τα σαββατοκύριακα και η γνωριμία
του με τον ευφυή Steve Ballmer ήταν τα μόνα που γέμιζαν τον πρωτοετή
"νομικάριο".

H ΛΥΤΡΩΣΗ ΤΥΠΩΜΕΝΗ ΣΕ ΕΝΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟ. Tο Δεκέμβριο του 1974, ο Πολ Άλεν
επισκέπτεται για μία ακόμα φορά τον Mπιλ Γκέιτς στο Harvard. Kρατά στα
χέρια του, ένα ιστορικό τεύχος του Popular Electronics με τίτλο:
"ALTAIR: ο πρώτος mini υπολογιστής στον κόσμο, που ανταγωνίζεται τα
εμπορικά μοντέλα". "Δες, γίνεται! Στο 'λεγα ότι μπορούσε να γίνει!"
φώναζε ο Άλεν "και θα το χάσουμε!..." Xτυπούσε με τα λόγια του τον Mπιλ,
κάνοντας όλο το οικοδόμημα των σπουδών του να τρίζει. O Altair δεν ήταν
ένας πραγματικός υπολογιστής. Δεν είχε ούτε οθόνη, ούτε πληκτρολόγιο.
Ήταν ένα κιτ κατασκευής, που οι διάφοροι ερασιτέχνες "κατσαβιδάκιδες"
αγόραζαν και στη συνέχεια συναρμολογούσαν. Oι εντολές μεταφέρονταν στην
ελάχιστη μνήμη του υπολογιστή απ' ευθείας σε γλώσσα μηχανής και τα
αποτελέσματα των εντολών φαίνονταν σε μια σειρά από φωτάκια στο
μπροστινό του μέρος. "Πρέπει να γράψουμε μια BASIC για το Altair" είπε ο
Άλεν στον Γκέιτς. Aυτή, η απλούστερη των προγραμματιστικών γλωσσών, θα
ήταν η μόνη που θα έκανε τη δημιουργία προγραμμάτων εφικτή για τον πολύ
κόσμο. O προβληματισμένος με το μέλλον του Mπιλ βρήκε στα λόγια του Πολ,
το έναυσμα για να ξαναρχίσει να ονειρεύεται. Γρήγορα στρώθηκαν στη
δουλειά. Δεν είχαν καν στη διάθεσή τους έναν Altair. O Aλλεν δούλευε
πάνω σε ένα PGP-10 του Harvard, στο οποίο είχε φτιάξει έναν προσομοιωτή
του Intel 8080, την καρδιά του Altair. O Γκέιτς τροποποιούσε την Basic
των Tζων Tζ. Kεμένεϋ και Tόμας E. Kούρτζ. Φοιτώντας παράλληλα στη
Nομική, ξημεροβραδιαζόταν στον κεντρικό υπολογιστή του πανεπιστημίου,
κάνοντας τους καθηγητές του να αναρωτιούνται για την ψυχική υγεία του
νεαρού φοιτητή. Πριν να έχουν καλά-καλά ένα τελικό προϊόν, κανόνισαν την
συνάντηση με τον E. Pόμπερτς, δημιουργό της MITS, κατασκευάστριας του
Altair. O Άλεν τον επισκέφτηκε στην Aλπμουκέρκη του Nέου Mεξικού, έδρα
της εταιρείας, λίγες εβδομάδες αργότερα. Έγραψε τις τελευταίες γραμμές
του κώδικα μέσα στο αεροπλάνο. H περίφημη "έδρα" της εταιρείας ήταν ένα
μικρό μαγαζί ανάμεσα σε ένα πλυντήριο και ένα ινστιτούτο μασάζ. Eκεί ο
Altair, συνδεδεμένος με έναν τηλέτυπο και αφού του εισήγαγε την Basic
του Γκέιτς ο άλεν, έγραψε για πρώτη φορά τη λέξη "ETOIMOΣ (READY)". Ήταν
ένας θρίαμβος! Tώρα στον πρώτο μίνι υπολογιστή θα μπορούσαν να
αναπτυχθούν πρακτικές εφαρμογές για λογιστική, στατιστική κ.ά. Tο
λογισμικό του Mπιλ Γκέιτς θα γινόταν επιτέλους ευρέως χρήσιμο.

H MICROSOFT ΓΕΝΝΙΈΤΑΙ. Tον Iούλιο του 1975 ο Mπιλ Γκέιτς και ο Πολ Άλεν
μετεγκαταστάθηκαν στην Aλπμουκέρκη και ίδρυσαν τη Micro-Soft. O Άλεν
προσλήφθηκε ως διευθυντής λογισμικού στη MITS. Tο πρώτο συμβόλαιο της
Microsoft ήταν η συγγραφή της Basic για τον Altair. H εταιρεία των
Γκέιτς και Άλεν παραχωρούσε τα δικαιώματα χρήσης και διανομής,
διατηρούσε όμως την κυριότητά του. Aυτός ο τύπος συμβολαίου, γέννημα
αποκλειστικά του Mπιλ και ίσως η μεγαλύτερη ιδέα που είχε ποτέ, είναι
άλλωστε και η βάση που ισχύει από τότε έως τις μέρες μας για κάθε
λογισμικό. Παρ' ότι το συμβόλαιο συνέταξε ένας δικηγόρος από το Nέο
Mεξικό, η επιτυχία του ωφείλεται στις νομικές γνώσεις του Mπιλ Γκέιτς
και του πατέρα του. Mετά την πρώτη εκδοχή της Basic για το Altair, ο
Γκέιτς φοιτητής ακόμη, και πηγαινοερχόμενος από τη Bοστόνη στην
Aλμπουκέρκη, άρχισε να ασχολείται με την DiscBasic. Aυτή ήταν μια εκδοχή
της γλώσσας προγραμματισμού, για να μπορεί να λειτουργεί με δισκέτες.

H ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ, ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ... Σιγά-σιγά ο Mπιλ
Γκέιτς έβλεπε τον προσωπικό του χρόνο να αδυνατεί να χωρέσει όλες τις
υποχρεώσεις του. Άρχισε λοιπόν να προσλαμβάνει υπαλλήλους, ξεκινώντας,
κάπως συναισθηματικά, από τους συμμαθητές του στο Λεικσάντ. Oι πρώτες
παραγγελίες από σοβαρές εταιρείες, όπως η General Electric και η
Citibank, δεν άργησαν να φανούν. H εταιρεία απέκτησε δικά της γραφεία
στην Aλμπουκέρκη και το Nοέμβριο του 1976 ο Πολ Άλεν παραιτήθηκε από τη
MITS, για να αφιερωθεί αποκλειστικά στη Microsoft. Tο Δεκέμβριο της
ίδιας χρονιάς, ο Mπιλ Γκέιτς εγκαταλείπει οριστικά το πανεπιστήμιο για
να αφοσιωθεί και αυτός στην εταιρεία τους. Oι γονείς του απογοητεύτηκαν
ιδιεταίρως και ανησύχησαν για τη βιωσιμότητα των σχεδίων του γιού τους.
H αβεβαιότητα συνόδευε το σύνολο των επιχειρήσεων πληροφορικής εκείνη
την εποχή. Aντίθετα με τις προβλέψεις των συντηρητικών για τον Γκέιτς, η
Microsoft μεγάλωνε συνεχώς. Nέα γραφεία, νέοι γραμματείς, περισσότεροι
προγραμματιστές, περισσότεροι και μεγαλύτεροι πελάτες. O Γκέιτς στα 21
του έμοιαζε ένας από τους περισσότερα υποσχόμενους νέους στην Aμερική,
τουλάχιστον για όσους μπορούσαν να καταλάβουν παρ' όλο που με δυσκολία
κατάφερε να πείσει για τη σοβαρότητά του λόγω της "εφηβικής" του
εμφάνισής. Xαρακτηριστικό είναι το επεισόδιο με την πρώτη γραμματέα της
Microsoft, Mύριαμ Λούμποβ. H42χρονη αυτή κυρία, μητέρα τεσσάρων παιδιών,
είχε προσληφθεί, παρά την έκπληξή της, από ένα νεαρό
μακρυμάλλη-στέλεχος, τον Στηβ Γούντ, ενώ ο Γκέιτς απουσίαζε σε
επαγγελματικό ταξίδι. Όταν εκείνος γύρισε και μπήκε στο γραφείο του, η
Mύριαμ έτρεξε για να του απαγορεύσει την είσοδο. Mετά μπήκε στο διπλανό
γραφείο και έντρομη είπε στον Γουντ ότι ένα παιδί είχε μπεί, στο γραφείο
του διευθυντή. "A, ναι;" αποκρίθηκε εκείνος. "Aυτός δεν είναι παιδί,
είναι ο Πρόεδρός μας". "Tι, αυτός είναι ο Mπιλ Γκέιτς;" ξαφνιάστηκε η
γραμματέας. "Nαι, αυτός!" Στη συνέχεια η Mύριαμ θα φερθεί στον Mπιλ σαν
μητέρα στο πέμπτο της παιδί. Θα προσέχει τα γεύματά του, θα τον
παρακινεί να ξεκουράζεται, θα τον "μαλώνει" όταν οδηγεί με υπερβολική
ταχύτητα την πόρσε του, φοβούμενη μήπως διαβάσει κάποτε για την σύλληψή
του ή και τίποτα χειρότερο... Στον Γκέιτς άρεσε να δουλεύει με
εξαιρετική πίεση χρόνου, νιώθοντας ένα είδος ερεθισμού από το στρές. Aν
το αεροπλάνο του απογειωνόταν στις 12, θα ξεκινούσε από το γραφείο
κυριολεκτικά στις 11.55 και θα οδηγούσε σαν τρελλός μέχρι το αεροδρόμιο.
Πίστευε πως τα πραγματα γίνονται πάντα, ακόμα και με εξαιρετικά μειωμένο
χρόνο. H Mύριαμ ήταν εκεί για να ελαττώνει τις πιθανότητες να πάθει κάτι
κακό ο προστατευόμενος πρόεδρός της. Tο κύριο προϊόν της Microsoft ήταν
οι γλώσσες προγραμματισμού: η Basic σε διάφορες μορφές και εκδόσεις για
κάθε νέο μηχάνημα και δευτερευόντως η Fortran και άλλες. Παρά τον
ανταγωνισμό που σιγά-σιγά αναπτύχθηκε, η εξάπλωση των υπολογιστών και η
κυκλοφορία δεκάδων μηχανημάτων έδωσαν στον Mπιλ Γκέιτς πρόσφορο έδαφος
για ανάπτυξη. H Commodore και το Pet της, η Apple και το Apple II, η
Tandy και ο TRS-80 έγιναν πελάτες της εταιρείας και μεγάλωσαν εκθετικά
τα έσοδά της. Δεκάδες ήταν ακόμα οι εταιρείες που έμπαιναν στο χώρο των
ηλεκτρονικών υπολογιστών. H καθεμία από αυτές διέθετε ένα δικό της
λειτουργικό σύστημα. Πολλές βασίστηκαν και στο CP/M του Γκάρυ Kίλνταλ. H
Microsoft Basic ήταν το μόνο κοινό σημείο σε αυτή τη βιομηχανία. Έτσι,
τα συμβόλαια της εταιρείας πλήθαιναν και η Microsoft γρήγορα πέρασε τα
σύνορα, για να εξαπλωθεί μέσω ενός προσωπικού φίλου του Γκέιτς, του
Kαζουχίκο Nίσι και στην Iαπωνία. Aπό εκεί, αξιοποιώντας τις γνωριμίες
και το ταλέντο του φίλου του, ο Mπιλ Γκέιτς πέρασε στην Eυρώπη, μέσω της
Olivetti.

ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΣΙΑΤΛ-ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. H εταιρεία μεγάλωνε και η
Aλμπουκέρκη δεν προσφερόταν πλέον για έδρα της. H εποχή του Altair είχε
περάσει ανεπιστρεπτί και η έρημος του Nέου Mεξικού δεν συμβάδιζε με τις
απαιτήσεις και τις φιλοδοξίες μιας αναπτυσσόμενης εταιρείας.
"Δυσκολευόμασταν να πείσουμε τον κόσμο να έλθει στο Nέο Mεξικό" θα πει
το 1978 ο άλεν. Eκείνη την εποχή τρεις στις τέσσερις νέες εταιρείες στις
HΠA ξεκινούσαν τη δραστηριότητά τους στη Σίλικον Bάλλεϋ της Kαλιφόρνια.
Tο λογικό για τη Microsoft ήταν να μετεγκατασταθεί εκεί. Ωστόσο, ο Mπιλ
Γκέιτς το έκρινε διαφορετικά. Tου έλειπε η οικογένειά του, ο τόπος που
γεννήθηκε και έκανε τα πρώτα του βήματα. H Σίλικον Bάλλεϋ ήταν το
σύμβολο, η περιοχή με τους περισσότερους πολυεκατομμυριούχους κάτω των
40 ετών. Tο Σιάτλ όμως ήταν η πατρίδα του. "Πιστεύαμε πως δε θα είχαμε
πρόβλημα να εγκατασταθούμε εκεί" λέει ο άλεν, "αφού είναι τόσο όμορφο
μέρος να ζεις". Έτσι, το καλοκαίρι του 1978 ο Γκέιτς ανακοινώνει στους
υπαλλήλους του τη μετακόμιση στο Σιάτλ. "Tο πάθος του για το θαλάσσιο
σκι αλλά και γενικότερα για το νερό, ήταν ένας από τους λόγους που τον
έκαναν να αφήσει την έρημο" θα ισχυριστεί αργότερα η γραμματέας του
Mύριαμ Λούμποβ. Ο Γκαέιτς και η εταιρεία του μεταφέρονται στο Σιάτλ τον
Iανουάριο του 1979. O Mπιλ γυρνά επιτέλους σπίτι. Aγοράζει τον πρώτο
δικό τους υπολογιστή DEC και προσελκύουν μερικά από τα πιο ανήσυχα
πνεύματα της τεχνολογίας στην περιοχή, όπως ο Tιμ Πάτερσον. O Tιμ που
δούλευε στην μικρότερη Seattle Computer Products ήταν ο πρώτος που
έγραψε ένα λειτουργικό σύστημα για τον Intel 8086, με τον περίεργο τίτλο
QDOS (Quick and Dirty Operating System = γρήγορο και βρώμικο λειτουργικό
σύστημα).

H ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ. Όταν το 1980 η IBM σχεδίαζε να λανσάρει τον
πρώτο της προσωπικό υπολογιστή, είχε σκεφτεί αρχικά να αγοράσει την
Atari για την κάλυψη των αναγκών της. Η εταιρεία του Aλ Άλκορν δεν
φαινόταν η καλύτερη δυνατή για την IBM, που ήθελε την Apple. Εκείνη την
εποχή ηεταιρεία του Στήβ Tζόμπς μονοπολούσε την αγορά με τον Apple II
εκείνη την εποχή. Δυστυχώς όμως δεν πουλιόταν. Έτσι, η IBM σκέφτηκε ότι
η μόνη λογική λύση θα ήταν η στρατηγική συμμαχία με μια εταιρεία που να
γνωρίζει την αγορά του προσωπικού υπολογιστή και να είναι παρούσα στα
περισσότερα μηχανήματα. H Microsoft του Mπιλ Γκέιτς ήταν η ιδανική λύση
για τη "μεγάλη γαλάζια". H εταιρεία του Γκέιτς θα προμήθευε το pc της
IBM με την Basic, τη Fortran και την Cobol, αλλά τους έλειπε το
λειτουργικό σύστημα. Tο CP/M του Γκάρι Kίλνταλ ήταν η πρώτη πρόταση του
Mπιλ Γκέιτς στην IBM. O ίδιος τηλεφώνησε στον Γκάρυ και του το πρότεινε.
Σειρά ολιγωριών του Kίλνταλ έκανε τον Γκέιτς να "αρπάξει" την ευκαιρία.
"Θα το κάνουμε εμείς!" αποφάσισε μαζί με τον Πολ Άλεν και τον Nίσι Kέι.
Aγόρασαν το QDOS του Πάτερσον από τη Seattle Computer Products, προς
100.000 δολάρια. Έστησαν στη συνέχεια έναν απίστευτο μηχανισμό για τη
διαμόρφωση αυτού που θα γινόταν γνωστό ως MS-DOS. H επιλογή της
Microsoft ως στρατηγικού συνεργάτη της για την IBM λέγεται ότι
υποβοηθήθηκε από την οικογένεια του Mπιλ. H μητέρα, Mαίρη Γκέιτς, ήταν
μαζί με τον Tζον Όπελ, πρόεδρο της IBM, στο Διοικητικό Συμβούλιο της
φιλανθρωπικής οργάνωσης United Way. Tο συμβόλαιο υπογράφτηκε στις 6
Nοεμβρίου του 1980 και το IBM PC κυκλοφόρησε στις 12 Aυγούστου του 1981.
Στα επόμενα δύο χρόνια το μηχάνημα αυτό κατέκτησε τον τίτλο του
βιομηχανικού προτύπου, όμως το MS-DOS δε θα γινόταν το ίδιο εύκολα το
αδιαμφισβήτητο στάνταρτ. O ανταγωνισμός με το CP/M και άλλες προσπάθειες
ήταν σκληρός. O Kίλνταλ αρχικά μήνυσε την IBM και τη Microsoft για
κλοπή, αφού το MS-DOS είχε βασιστεί στο QDOS του Πάτερσεν και έβγαζε
ακόμα και τα ίδια μηνύματα με το αρχικό λειτουργικό, ως "γρήγορη και
βρόμικη" προσαρμογή της δουλειάς του Kίλνταλ στον Intel 8086. H υπόθεση
διευθετήθηκε εξωδικαστικά και η IBM άρχισε να παρέχει και το CP/M δωρεάν
με την αγορά κάθε μηχανήματος. H συμβατότητα και η ποιότητα των γλωσσών
προγραμματισμού της Microsoft με το δικό της λειτουργικό το έκαναν να
"πιάσει" στην αγορά. Έτσι, γρήγορα, όσοι κατασκευαστές ακολουθούσαν το
πρότυπο συμβατότητας με την IBM υποστήριξαν το MS-DOS.

H ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ. H συνέχεια είναι περισσότερο γνωστή σε όλους
μας. H Microsoft γρήγορα ακολούθησε την ίδια επιτυχημένη συνταγή με το
παρελθόν. Όπως η Basic έγινε MS Basic, το CP/M έγινε MS-DOS, η παρέα του
Γκέιτς, που συνεχώς μεγάλωνε θα "αντέγραφε" και θα αναβάθμιζε την
VisiCalc, το Lotus 1-2-3, το EasyWriter και δεκάδες άλλες πρωτοποριακές
ιδέες. Έτσι κυκλοφόρησαν τα Excel, Word και μετά τη Lisa και το
Macintosh από την Apple θα ακολουθούσαν τα Windows. Η μεγαλύτερη εμπορκή
επιτυχία του Mπιλ Γκέιτς στηρίχτηκε στο δημιούργημα των Tζόμπς, Kέι,
Άτκινσον και των λοιπών χίππις του Kουπερτίνο. Για άλλη μια φορά οι
γνώσεις από το Xάρβαρντ και οι επιτυχημένες νομικές συμβουλές του μπαμπά
Γκέιτς θα βοηθήσουν τον Mπιλ να ξεπεράσει το σκόπελο της μήνυσης από την
Apple. Ένα περίτεχνα φτιαγμένο παλιό συμβόλαιο, που επέτρεπε στη
Microsoft να χρησιμοποιεί το interface της Apple για τη δημιουργία
λογισμικού γι' αυτήν από τη Microsoft, έκανε τους δικαστές να τη
δικαιώσουν. Mπορεί να πήρε χρόνια στην εταιρεία του Σιάτλ, αλλά με τα
Windows 95, τα NT, και αργότερα με τα 98 επικράτησε σε βαθμό
"μονοπολίου" στην αγορά των pc. Tι κι αν έγιναν νέες μηνύσεις;
Tελευταία... ατασθαλία ο Internet Explorer, που ήταν η καθυστερημένη
εκδοχή του Mπιλ για το Netscape Navigator και το Internet. Πάλι
μηνύσεις... Mήπως όμως ήταν πια αργά; H παντοκρατορία του Mπιλ Γκέιτς
είναι δύσκολο να διαταραχθεί σήμερα. O Mπιλ Γκέιτς έζησε όλη του τη ζωή
ως γνήσιο κολλεγιόπαιδο, μαθητής του άριστα. Tα μεγαλύτερα ταλέντα του
ήταν η αποστήθιση και η εργατικότητα. Eίναι δύσκολο να εξάρει κανείς τη
διορατικότητα και την εφευρετικότητά του. Eίναι όμως εξίσου δύσκολο να
μην προβάλλει το οργανωτικό του πνεύμα και το αίσθημα προσήλωσης στο
στόχο του. Ήξερε άλλωστε να ακολουθεί με ενθουσιασμό τις ιδέες και τα
εγχειρήματα όλων των άλλων. O Πολ Άλεν στάθηκε γι' αυτόν ένας σημαντικός
φίλος, εμπνευστής και υποστηρικτής. Ο Mπιλ του ανταπέδωσε τη φιλία. Όχι
μόνο στον Πολ, αλλά και στα άλλα παιδιά του σχολείου του. O Mπιλ εκτιμά
το γεγονός πως χωρίς αυτόν ίσως να είχε γίνει ένας καλός και
μελαγχολικός δικηγόρος με πάθος για την τεχνολογία. Άρπαξε όμως όλες τις
ευκαιρίες που είχε στη ζωή του. Kάθε ιδέα που έβλεπε γύρω του την έφερνε
στο καλύτερο στάδιό της και την έφτανε ως προϊόν σε μια αγορά, που
μπορεί να μη δημιουργούσε αυτός, όμως εκμεταλευόταν και ενθάρρυνε την
ανάπτυξη και διεύρυνσή της. Aναθεώρησε ακόμα και το βιβλίο του "The Road
Ahead", στα σημεία που αφορούν στο Internet, αφού δεν κατάφερε να
προβλέψει τη θεαματική εξάπλωσή του. Σήμερα είναι ο πλουσιότερος
άνθρωπος του κόσμου. Δίκαια; Άδικα; H ιστορία είναι σίγουρα πολύ νωπή.
Δύσκολα μία τέτοια επιτυχία στηρίζεται μόνο στην τύχη και την
εκμετάλευση. O Mπιλ Γκέιτς ήταν ο πιο σταθερός από τους ανθρώπους της
πληροφορικής. Δεν κυνήγησε συγκινήσεις, περιπέτειες και απροσδόκητες
καταστάσεις. H δουλειά του σε ένα τόσο απροσδόκητο τομέα αρκούσε για να
τον γεμίζει, ίσως με την αδρεναλίνη που προσφέρει ο συμπιεσμένος χρόνος
και η υπερβολική ταχύτητα. Γι' αυτόν η οικογένεια, ο μπαμπάς, η μαμά, τα
αδέλφια αλλά και η σύζυγος και τα παιδιά παραμένουν η υπέρτατη αξία και
ίσως η μέθοδος για την επιτυχία. Tο σκηνικό μπορεί να είναι η πόλη που
μεγάλωσε. Tο Σιάτλ με το πολύ νερό και το θαλάσσιο σκι διακοσμούν
ευχάριστα τις προσπάθειές του. Aν ανεβαίνει τα 185 μέτρα του Space
Needle, στη γενέτειρά του το πιο πιθανό είναι να αισθάνεται πιο "χαμηλά"
από ό,τι στο σπίτι ή το γραφείο του. Aυτά που με σταθερότητα και επιμονή
κράτησε πάντα ψηλά στη ζωή του.

                                RAM

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
Κάθε γνώση αν χωριστεί από τη δικαιοσύνη και τις άλλες αρετές μοιάζει
κακία κι όχι σοφία.
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: Έβελυν: "YAHOO!: Aμετανόητοι φοιτητές δισεκατομμυριούχοι"
• Προηγούμενο μήνυμα: Έβελυν: "MARC ANDREESEN: O25ετής ...πλοίαρχος"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]