(nil): Stefanos Sakellaridis (stefsak(@)otenet.gr)
Ημερομηνία: Πεμ 22 Ιουλ 2004 - 02:59:27 EEST

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Ένας τύπος κάθεται μόνος του σε μια καφετέρια. Παραδίπλα, σ' ένα άλλο
τραπεζάκι, κάθεται μόνη της μια κούκλα πολύ τραβηχτική, και δεν μπορεί να
πάρει το μάτι του από πάνω της. Κάποια στιγμή διασταυρώνονται τα βλέμματά
τους, και η τύπισσα του χαμογελάει. Αυτός ανταποδίδει, αλλά ένα μεγάλο
ερωτηματικό πλανιέται μέσα του, μέχρι που διασταυρώνονται ξανά τα βλέμματά
τους και εισπράττει ένα δεύτερο χαμόγελο. «Εδώ είμαστε !» λέει μέσα του,
«Βουρρρρ....». Σκύβει προς το μέρος της, και με χαμηλή, διακριτική φωνή,
ρωτάει:

- Να σας προσφέρω κάτι;

Το πρόσωπο της κούκλας αγριεύει, και μιά τσιριχτή φωνή ακούγεται σ' όλο το
μαγαζί:

- Τί είπατε κύριε; Ποιό ξενοδοχείο;

Ο δικός μας τρελλάθηκε, έρχισε να σφυρίζει αδιάφορα κοιτώντας το ταβάνι, ενώ
όλων τα βλέμματα κοίταζαν μιά αυτόν και μιά εκείνη. Η μοναδική λύση θα 'ταν
ν' ανοίξει η γη να τον καταπιεί, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε. Πέρασαν μερικά
λεπτά, η ατμόσφαιρα της καφετέριας αποκαταστάθηκε σιγά - σιγά, και ο τύπος
μας κατέβασε το βλέμμα του από το ταβάνι στο τραπεζομάντηλο. Έριξε μιά
κλεφτή ματιά στα μπούτια της κούκλας στο διπλανό τραπέζι κι' ύστερα στο
πρόσωπό της, και την είδε πάλι να του χαμογελά παραπονιάρικα. «Κάτι δεν πάει
καλά», σκέφτηκε, και ξανακοίταξε πιό προσεκτικά. Το χαμόγελο καρφωτό,
ναζιάρικο και πάντα γοητευτικό. Το πήρε απόφαση να ξαναεπιτεθεί, γλυκά και
διπλωματικά, από μακρυά, χωρίς να σκύψει:

- Συγνώμη, να σας ρωτήσω κάτι;

- Ότι θέλετε... του απαντά η κούκλα, σκύβοντας εκείνη προς το μέρος του.

Ήταν η σειρά του να σκύψει και αυτός προς το μέρος της:

- Συγνώμη, αλλά νομίζω έγινε κάποια παρεξήγηση... Δεν είχα σκοπό να σας
προσβάλλω... μάλλον δεν ακούσατε καλά...

Η κούκλα αγρίεψε πάλι και τσίριξε:

- Τι είπατε κύριε; Ποιά 100 ευρώ;

Η κατάσταση απερίγραπτη, το μαγαζί όλο γελάει, τα σχόλια γίνονται ένα βουητό
σαν μελίσσι που του φέρνει τρέλλα. Θα πεταγόταν να φύγει τρέχοντας, αλλά δεν
είχε πληρώσει, και... τι σατανική σύμπτωση, δεν είχε ψιλά, είχε μόνο ένα
εκατόμπαλο, λες και τόξερε η κουφάλα από δίπλα... Το ταβάνι ήταν ολόϊδιο,
δεν είχε αλλάξει καθόλου, ναι, σίγουρα δεν είχε αλλάξει καθόλου στα τρία
λεπτά που μεσολάβησαν, και χρειάστηκαν άλλα δέκα για να βεβαιωθεί απόλυτα.
Μόλις βεβαιώθηκε, σήκωσε το χέρι κάνοντας νόημα στον σερβιτόρο, Όμως, πριν
από το σερβιτόρο, έφτασε δίπλα του η κούκλα:

- Συγνώμη κύριε για προηγουμένως, θέλω απλά να σας εξηγήσω και πιστεύω να με
συγχωρέσετε... Είμαι ψυχολόγος και κάνω μια μελέτη πάνω στις συμπεριφορές
των αντρών σε καταστάσεις στρες...

Ο τύπος πετάχτηκε όρθιος μ' ένα σπαστικό ασταμάτητο γέλιο και χτυπώντας τα
πόδια του και κρατώντας την κοιλιά του φώναξε::

- Ουουουου... χαχαχαχα... Τι είπες μαντάμ; Ουουουου... Χαχαχα... Μόνο
σπέσιαλ υδραυλικό τσιμπούκι κάνεις; Ουουουου... Χαχαχαχαχα....

Στέφανος

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
Ήξερες ότι ...
Για να καταφέρει να περπατάει με τον περίφημο σέξυ τρόπο της, η Μέριλιν
Μονρόε είχε πριονίσει ένα κομμάτι από το τακούνι του ενός παπουτσιού της!
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: Χρονοντούλαπο: "Επετειολόγιον 22 Ιουλίου"
• Προηγούμενο μήνυμα: Nikos J. FARSARIS: "Κρητική ... Μπύρα"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]