(nil): mpaklavadaki (jonh_vap(@)otenet.gr)
Ημερομηνία: Κυρ 10 Απρ 2005 - 19:17:49 EEST

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Ατάκες από παλιές ελληνικές ταινίες (κι όχι μόνο)

Δημήτρης Χορν: Εγώ να ζηλέψω εσένα; Μα εγώ είμαι νέος! Ζηλεύει η άνοιξη τη
βαρυχειμωνιά;

Αλίμονο στους νέους

----------------------------------------------------------------------------

----
Σώτος: Για να μπλέξει κανείς μαζί σου πρέπει να είναι βλάκας ή ηλίθιος.
Στάθης Ψάλτης: Κι εσύ τι απ' τα δύο είσαι;
Βασικά καλησπέρα σας
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Πήγαινε να πάρεις κρασί.
Νεαρός γιος: Καλά. Τι βαράς ντε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Βαράω προκαταβολικά γιατί το ξέρω ότι θ΄
αργήσεις!
Νεαρός γιος: Ε, τότε ν΄ αργήσω για να ΄μαι και ξοφλημένος!
Γαμπρός απ΄ το Λονδίνο
----------------------------------------------------------------------------
----
Λίλλη Παπαγιάννη: Εδώ παιδάκι μου δεν είναι εταιρεία. Είναι αντρολίβαδο!
Σύμβουλοι, μηχανικοί, αρχιτέκτονες. Τόσοι άνδρες μέσα στην εταιρεία και δεν
σε συγκίνησε κανείς;
Δεσποινίς διευθυντής
----------------------------------------------------------------------------
----
Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος: Δε μου λες; Εσύ θα άντεχες αν έβλεπες τη γυναίκα
σου πάνω στο τραπέζι να χορεύει;
Βασίλης Αυλωνίτης: Τώρα, να σου πω... Εγώ θα άντεχα. Το τραπέζι δε θ΄
άντεχε, γιατί η κυρά Παναγιώτα είναι εκατόν πενήντα κιλά...
Διπλοπενιές
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Έτσι που καταντήσαμε δε μπορώ να χαρώ τίποτα. Απ΄
τη μια η κόρη μου αρραβωνιάστηκε αυτό το σαχλαμάρα που όλο σαλιαρίζει, απ΄
την άλλη εσύ το ΄χεις ρίξει στην κοσμική ζωή και στο χαρτί... Τι απόμεινε
για το φουκαρά τον Αποστόλη; Όχι, σε ρωτάω, τι απόμεινε;
Μπεάτα Ασημακοπούλου: Εγώ Στολή μου, δε σου φτάνω εγώ;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Εσύ παντρεύτηκες τους βαλέδες και τους μπαλαντέρ!
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Άντε ρε Κωστάκη... Που σε έστειλα, στο Βόρειο
Πόλο; Ή το κάνεις επίτηδες για να με εκνευρίζεις... Άντε καημένε, πάρε
κανένα τηλέφωνο, στείλε κανένα τηλεγράφημα να δω κι εγώ πόσα χιλιάρικα
εισέπραξες... Άντε και μου ΄πρηξες το συκώτι...
Υπηρέτρια: Καλέ κύριε, μονολογούτε, μονολογούτε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ναι ρε. Μονολογούμε, μονολογούμε! Εσύ τι θες; 
Υπηρέτρια: Τίποτις. Ήρθα να σας πω τι μεγάλη επιτυχία έχει το πάρτι μας.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Βρε άντε πήγαινε από ΄δω θεότρελη! Όλα τα ΄χει η
Μαριωρή, ο φερετζές της λείπει!
Υπηρέτρια: Καλά λένε λοιπόν πως είστε γρουσούζης και ανάποδος!
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
----------------------------------------------------------------------------
----
Μπεάτα Ασημακοπούλου: Πάμε. Αλλά όχι μ΄ αυτά τα μούτρα!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Γιατί, τι έχουν τα μούτρα μου; Τώρα τα 'πλυνα!
Μπεάτα Ασημακοπούλου: Δε θέλω να καταλάβουνε τις οικονομικές μας
στενοχώριες. Να είσαι πιο χαρούμενος!
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Απαιτώ αυτή η κουδόυνα να φύγει από ΄δω μέσα!
Κώστας Βουτσάς: Ναι, μη σου πέσει η υπόληψη! Κι ύστερα τι έχει η
κουδουνίτσα; Γυαλιστερή, γυαλιστερή!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Σου ζήτησα εγώ γυαλιστερή γυαλιστερή κουδούνα;
Κώστας Βουτσάς: Ε, εσένα θα σου φέρουμε αγυάλιστη!
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι κάνεις εδώ παιδάκι μου;
Τζένη Καρέζη: Τραγουδάω...
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Στη σκάλα τραγουδάει κανείς;
Τζένη Καρέζη: Γιατί; Στη σκάλα του Μιλάνου πώς τραγουδάνε;
Δεσποινίς διευθυντής
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλέκος Αλεξανδράκης: Ο Άρης γύρισε;
Ρένα Βλαχοπούλου: Από τώρα το παιδί;
Υπηρέτρια: Διονύσης 
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Απαιτώ αυτή η κουδόυνα να φύγει από ΄δω μέσα!
Κώστας Βουτσάς: Ναι, μη σου πέσει η υπόληψη! Κι ύστερα τι έχει η
κουδουνίτσα; Γυαλιστερή, γυαλιστερή!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Σου ζήτησα εγώ γυαλιστερή γυαλιστερή κουδούνα;
Κώστας Βουτσάς: Ε, εσένα θα σου φέρουμε αγυάλιστη!
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι κάνεις εδώ παιδάκι μου;
Τζένη Καρέζη: Τραγουδάω...
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Στη σκάλα τραγουδάει κανείς;
Τζένη Καρέζη: Γιατί; Στη σκάλα του Μιλάνου πώς τραγουδάνε;
Δεσποινίς διευθυντής
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλέκος Αλεξανδράκης: Ο Άρης γύρισε;
Ρένα Βλαχοπούλου: Από τώρα το παιδί;
Υπηρέτρια: Διονύσης 
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Απαιτώ αυτή η κουδόυνα να φύγει από ΄δω μέσα!
Κώστας Βουτσάς: Ναι, μη σου πέσει η υπόληψη! Κι ύστερα τι έχει η
κουδουνίτσα; Γυαλιστερή, γυαλιστερή!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Σου ζήτησα εγώ γυαλιστερή γυαλιστερή κουδούνα;
Κώστας Βουτσάς: Ε, εσένα θα σου φέρουμε αγυάλιστη!
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι κάνεις εδώ παιδάκι μου;
Τζένη Καρέζη: Τραγουδάω...
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Στη σκάλα τραγουδάει κανείς;
Τζένη Καρέζη: Γιατί; Στη σκάλα του Μιλάνου πώς τραγουδάνε;
Δεσποινίς διευθυντής
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλέκος Αλεξανδράκης: Ο Άρης γύρισε;
Ρένα Βλαχοπούλου: Από τώρα το παιδί;
Αλέκος Αλεξανδράκης: Ε βέβαια. Δεν ξημέρωσε ακόμα!
Ένα κορίτσι για δύο
----------------------------------------------------------------------------
----
(Έχουν κλειστεί μέσα στον ανελκυστήρα)
Αλέκος Συσσοβίτης: Αν γλυτώσουμε από 'δω θα με παντρευτείς;
Κατερίνα Λέχου: Μου κάνεις πρόταση γάμου τώρα; Αν ναι, να το ξέρω για να
κλάψω...
Είσαι το ταίρι μου
----------------------------------------------------------------------------
----
Μάνα: Μη μου θυμώνεις γιε μου. Μάνα είμαι, έχω το ακαταλόγιστο...
Είσαι το ταίρι μου
----------------------------------------------------------------------------
----
Βίκυ Σταυροπούλου: Όλο το πρωί είμαι μ' ένα φρούτο...
Τούλα: Τι φρούτο;
Βίκυ Σταυροπούλου: Καρπούζι!
Είσαι το ταίρι μου
----------------------------------------------------------------------------
----
Άρης Σερβετάλης: Κάτι μου λέει πως εμείς οι δυο θα γίνουμε αχώριστοι... Δε
μου λες, τι ώρα ξυπνάς τις Κυριακές;
Βασίλης Χαραλαμπόπουλος: Αν δεν έχω δουλειά, το μάτι μου δεν ανοίγει πριν
από τις δύο...
Άρης Σερβετάλης: Α, ωραία.
Βασίλης Χαραλαμπόπουλος: Κι εσύ;
Άρης Σερβετάλης: Εγώ τις Κυριακές ξυπνάω ... το πρωί της Δευτέρας!
Είσαι το ταίρι μου
----------------------------------------------------------------------------
----
(Τα φρικιά φίλοι του Λάζαρου συζητούν)
Φρικιό 1: Τι θα πει «Σερσέ λα φαμ»;
Φρικιό 2: Τι κοιτάς εμένα; Εγώ ήμουνα πρώτη Δέσμη. Δεν κάναμε Αρχαία...
Είσαι το ταίρι μου
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο υπηρέτης φέρνει ένα δίσκο με φαγητά πάνω στο ειδικό τρόλεϊ)
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Για κοίτα! Αυτός έβγαλε τα φαγιά περίπατο!
Ένα αστείο κορίτσι
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Τσούκας: Έχω υπηρετήσει πολλούς τρελούς αλλά αυτός πάει για ρεκόρ...
Ένα αστείο κορίτσι
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Ελπιδάκι; Μήπως είσαι απ΄ τη Θεσσαλονίκη;
Ελπίδα: Όχι, απ΄ τον Πειραιά, γιατί;
Θανάσης Βέγγος: Αχ, γιατί μου το χαλάς; Μισό λεπτό ν΄ αλλάξουν τα λόγια...
[Τραγουδάει] Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά, Ρωμιά και Πειραιώτισσα...
Ένα ασύλληπτο κορόιδο
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιατρός: Βήξτε, παρακαλώ... Πιο δυνατά... Μα, πιο δυνατά, δεν έχετε δύναμη;
Κώστας Βουτσάς: Δύναμη έχω, γρίππη δεν έχω!
Ένας άφραγκος Ωνάσης
----------------------------------------------------------------------------
----
Χρήστος Ευθυμίου: Θα μου πεις κύριε πρόεδρε, έγκλημα με ζαχαρίτσα γίνεται;
Δεν γίνεται... Αλλά τέτοιος βλάκας είμαι, τέτοιο έγκλημα πήγα να κάνω...
Ένας βλάκας και μισός
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Κωσταντάρας διατηρεί σχολή μανεκέν)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ίσιο το κορμί, ψηλά το κεφάλι, κίνησις αρμονική, βήμα
ανάλαφρο, ύφος αρχοντικόν. Και κυρίως σοβαρότης. Όχι τσαχπινιές, όχι νάζια
και καμώματα. Το μανεκέν δεν είναι μπαλαρίνα του μουσικού θεάτρου. Το
μανεκέν είναι ένα πλάσμα που φορώντας μια ξένη τουαλέτα ενσαρκώνει μια ξένη
προσωπικότητα. Όταν θα βρίσκεστε επάνω στην πασαρέλα των επιδείξεων, εσείς
δε θα είσαστε εσείς. Εσείς θα είσαστε μια άλλη κυρία που θα φορά το φουστάνι
που φοράτε αυτή τη στιγμή εσείς...
Μαθήτρια #1: Τι λεει;
Μαθήτρια #2: Δεν ξέρω, αλλά είναι σπουδαίος δάσκαλος...
Ένας τρελός γλεντζές
----------------------------------------------------------------------------
----
(Τον φιλάει)
Θανάσης Βέγγος: Δε μου λες Κατερίνα, το ήθελες και το έκανες αυτό ή το
έκανες κατά λάθος;
Κλειώ Σκουλούδη: Και βέβαια το ήθελα. Εγώ ό,τι κάνω το μελετάω πρώτα.
Θανάσης Βέγγος: Δηλαδή ήτανε φιλί εκ προμελέτης!
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
(Μπαίνει ένας πελάτης στο κουρείο. Ο Βέγγος φοράει ένα φέσι)
Παναγιώτης Καραβουσιάνος: Αυτό το φέσι τι το φόρεσες;
Θανάσης Βέγγος: Δεν το φόρεσα εγώ. Εσύ μου το φόρεσες. Τρία χρόνια έχεις να
με πληρώσεις...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
(Την ώρα που ξυρίζει τον πελάτη, ο Βέγγος ακούει τις αναζητήσεις του Ερυθρού
Σταυρού)
Παναγιώτης Καραβουσιάνος: Δεν αλλάζεις σταθμό να ακούσουμε κανένα μπουζούκι;
Θανάσης Βέγγος: Άμα θες μπουζούκια να πας στου Ζαμπέτα!
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
(Την ώρα που ξυρίζει τον πελάτη, ο Βέγγος ακούει τις αναζητήσεις του Ερυθρού
Σταυρού)
Ραδιόφωνο: Η Ευφροσύνη, χήρα Μπαλωμένου, αναζητεί αβάπτιστο παιδί, αγόρι, με
ελιά στο μάγουλο και κάτω απ΄ τη μασχάλη. Χάθηκε στην υποχώρηση του Εσκί
Σεχίρ...
(Ο Βέγγος ψάχνει τα μάγουλα και τις μασχάλες του)
Παναγιώτης Καραβουσιάνος: Τι ψάχνεσαι ρε Θανάση; Εσύ δε μου είπες ότι η η
μάνα σου πέθανε μόλις σε γέννησε; Εκτός κι αν ζωντάνεψε και ψάχνει να σε
βρει!
Θανάσης Βέγγος: Έχεις δίκιο, αυτό μου διέφυγε τελείως... (Πάει να τον
ξυρίσει)
Παναγιώτης Καραβουσιάνος: Εεε, δεν είπαμε και το μαγουλό μου να γίνει η
σφαγή του Εσκί Σεχίρ...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος, κουρέας, μόλις αποξύρισε έναν πελάτη)
Πελατης: Ξέχασες να μου βάλεις κολώνια.
Θανάσης Βέγγος: Α, με συγχωρείτε, μου τελείωσε. Θέλετε να σας βάλω λίγο
ξύδι; Λίγο κολλυριο στα μάτια;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
Ράφτης: [Μετράει] Μάλιστα. Μέση 52. Αν έχετε και στήθος 65...
Θανάσης Βέγγος: ...βγαίνω σταρ Ελλάς, ξέρω...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
(Τρώνε με τον πατέρα του στα αντίθετα άκρα ενός πολύ μακριού τραπεζιού)
Μπάτλερ: Τρώτε κύριε. Σας σέρβιρα.
Θανάσης Βέγγος: Πώς να φάω βρε παιδάκι μου. Βάλε μια καρέκλα δίπλα στον
πατέρα. Με το τηλέφωνο θα μιλάμε;
Μπάτλερ: Δεν μπορώ να βάλω καρέκλα κύριε. 
Θανάσης Βέγγος: Γιατί; Το απαγορεύει ο τουρισμός;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
Μπάτλερ: Μαθήματα αριστοκρατικής συμπεριφοράς: Θέλω να δω πως θα καθαρίσετε
και θα φάτε τον αστακό.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί βρε παιδάκι μου με αρχίζεις από τα δύσκολα; Τον αστακό
ούτε ο καρχαρίας δεν μπορεί να τον φάει. Φέρε μου ένα γιαούρτι με το κουτάλι
να δεις για πότε το τρώω...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
Μπάτλερ: Τρώμε πάντα κρατώντας το πηρούνι στο αριστερό και το μαχαίρι στο
δεξί.
Θανάσης Βέγγος: Δε μου λες; Το σουβλάκι, για να το φάμε, το κρατάμε στο
αριστερό ή στο δεξί;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
Μπάτλερ: Πάντα το πηρούνι στο αριστερό και το μαχαίρι στο δεξί. Ποτέ το
πηρούνι στο δεξί.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί, αν κρατήσω το πηρούνι με το δεξί, τι θα μου κάνουν;
Φάκελο;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
(Προσπαθεί να κόψει ένα μήλο με μαχαίρι και πηρούνι χωρίς να το πιάσει με τα
χέρια, αλλά όλο του γλυστράει)
Θανάσης Βέγγος: Μα γιατί γλυστράει έτσι; Μπριγιόλ το άλειψες;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
Μπάτλερ: [Φέρνει κονιάκ.] Απόσταγμα οίνου πέντε αστέρων.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί; Ταξίαρχος είναι;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
(Έφιππος, περιμένοντας στο φανάρι)
Θανάσης Βέγγος: Έλα Σταμάτη! Πες του Γρηγόρη να ανάψει! Την χάνουμε την
Κατίνα!
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
(Μπαίνει μέσα στο κέντρο διασκέδασης με το άλογο)
Σερβιτόρος: Μα που πάτε κύριε;
Θανάσης Βέγγος: Ε, τι φταίω εγώ; Ας κάνατε έξω χώρο για παρκάρισμα αλόγων!
Και μη μου μιλάς εμένα έτσι! Εγώ θα φάω λεφτά εδώ μέσα! Ας είν' καλά ο
πατέρας μου ο πλούσιος...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
Λαυρέντης Διανέλλος: Πριν σε βρω, αγαπούσες μια κοπέλα. Τώρα όμως πρέπει να
την ξεχάσεις.
Θανάσης Βέγγος: Μα τι λες πατέρα; Εδώ ένα συνάχι και κάνει τον κύκλο του.
Πόσο μάλλον ο έρωτας που είναι και βαρύ καρδιακό νόσημα...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ένας σωρός γράμματα είναι πάνω στο κρεβάτι)
Κώστας Βουτσάς: Τι ειν΄ όλα αυτά;
Μάρω Κοντού: Αλληλογραφία των αναγνωστών μου.
Κώστας Βουτσάς: Και μου έκανες το κρεβάτι ποστ-ρεστάντ;
Επτά χρόνια γάμου
----------------------------------------------------------------------------
----
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Κοιμάσαι;
Γιώργος Τσιτσόπουλος: Όχι. Δεν μπορώ να κοιμηθώ...
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Σκέφτεσαι το κορίτσι σου;
Γιώργος Τσιτσόπουλος: Όχι! Έφαγα πολύ πεπόνι...
Η Αλίκη στο ναυτικό
----------------------------------------------------------------------------
----
(Μιλάει στο τηλέφωνο)
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι έγινε ρε Αντώνη; Τους πιάσατε στα πράσα;
Γιάννης Βογιατζής: Όχι κύριε υπομοίραρχε, στο κρεβάτι τους πιάσαμε!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ολοτσίτσιδους ρε; Μπράβο ρε Αντώνη. Και εις
ανώτερα.
Η βίλα των οργίων
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Κωσταντάρας είναι στο αυτόφωρο, φορώντας μόνο ένα σεντόνι)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Κύριε διοικητά, δώστε μου κάτι να φορέσω.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Κι αυτά που φοράς πολύ είναι. Καλιγούλα!
Η βίλα των οργίων
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: (Τηλεφωνεί) Τον κύριο υπουργό παρακαλώ...
Γιάννης Βογιατζής: Μόνο υπηρεσιακά τηλεφωνήματα επιτρέπονται.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Κι αυτό υπηρεσιακό είναι. Σε υπουργό τηλεφωνώ.
Γιάννης Βογιατζής: Εσείς όμως δεν είστε υπουργός.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Πρόσεξε καλά! Εμποδίζεις τον υπουργό να επικοινωνεί με
τους φίλους του!
Γιάννης Βογιατζής: Εγώ εσάς εμποδίζω.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Το ίδιο κάνει!
Γιάννης Βογιατζής: Πουθενά δε λεει ο νόμος ότι είναι υπουργοί κι οι φίλοι
του υπουργού.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Δεν το λεει; Ααα, θα τον καταργήσω κι αυτόν! Δε μου
γλυτώνει.
Η βίλα των οργίων
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Βιολέτα, σε ικετεύω πουλάκι μου. Βρίσκομαι σε πολύ
δύσκολη θέση.
Βιολέτα: Γυναικοδουλειά δεν είναι; Ε, βρίσκεσαι στην κανονική σου θέση!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Εμπίπτω στο νόμο.
Βιολέτα: Πάντα εμπίπτεις στο νόμο εσύ, αλλά ο νόμος ποτέ δεν εμπίπτει σε
σένα!
Η βίλα των οργίων
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Τσούκας: Κύριε υπομοίραρχε, πετύχαμε διάνα.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Διάνα, μα δε λογάτε που παν τα τέσσερα ζωντόβολα.
Πόσες φορές θα σας το πω βρε! Βρε εμείς κρατάμε ολάκερη την κοινωνία στα
χέρια μας. Έτσι σαν μια πιατέλα!
Νίκος Τσούκας: Μάλιστα κύριε υπομοίραρχε. Πιατέλα.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Και τι έχει μέσα η πιατέλα; 
Νίκος Τσούκας: Τι έχει κύριε υπομοίραρχε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Λογιών λογιών μεζέδες.
Νίκος Τσούκας: Μάλιστα κύριε υπομοίραρχε.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Πορτοφολάδες, καφετζούδες, φονιάδες, παρδαλές,
ψευτοάγιους, απ΄ όλα τα σχέδια.
Νίκος Τσούκας: Μάλιστα κύριε υπομοίραρχε.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Το λοιπόν, ποια είναι η δουλειά μας εμάς;
Νίκος Τσούκας: Ποια είναι κύριε υπομοίραρχε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τσιμπάμε τον έναν, τσιμπαμε τον άλλον, τσιμπάμε
τον άλλον...
Νίκος Τσούκας: Ώσπου ν΄ αδειάσει η πιατέλα;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Όχι! Ζωντόβολο! Η πιατέλα δεν αδειάζει ποτέ.
Εμείς τσιμπάμε κι η πιατέλα ξαναφουρνίζει μεζέδες.
Νίκος Τσούκας: Γιατί κύριε υπομοίραρχε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Δουλειά της της πιατέλας, εεε, της κοινωνίας. Η
δουλειά η δική μας είναι να τσιμπάμε.
Η βίλα των οργίων
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Του λόγου σου, ποια είσαι;
Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ποιανού ναυάρχου;
Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου Τσαχτσαρίδη, αν έχετε ακουστά.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Α, μάλιστα. Για μπες μέσα και περίμενε. Μ΄ εσένα
έχουμε πολλά να πούμε.
Μιράντα Μυράτ: Πολλά; Ωχ, Θεέ μου κι είμαι καλεσμένη σε κάποια δεξίωση. Πόσο
λέτε ν΄ αργήσω;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Κανά δυο χρονάκια!
Μιράντα Μυράτ: Πόσο είπατε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Βρε, μπες μέσα και περίμενε, που θα σου δώσουμε
κι εξηγήσεις!
Μιράντα Μυράτ: Καλά, καλά, πηγαίνω. Αλλά να χαρείτε, μιλήστε μου στον
πληθυντικό, θα με υποχρεώσετε.
Η βίλα των οργίων
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι σαματάς είν΄ αυτός;
Νίκος Τσούκας: Ο ψευτοάγιος κύριε υπομοίραρχε. Θέλει να τον αφήσουμε.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Πες του να κάτσει φρόνιμα γιατί θα πέσει
βούρδουλας.
Νίκος Τσούκας: Κι αν είναι αληθινός και μας κάψει;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ρε τράβα που σου λεω! Εξουσία είσαι! Εμείς μ΄
όλους μπορούμε να τα βάλουμε. Μ΄ όλους εξόν από το Θεό!
Η βίλα των οργίων
----------------------------------------------------------------------------
----
Ανδρέας Ντούζος: Θα μου το πληρώσεις ακριβά αυτό.
Μέλπω Ζαρόκωστα: Αχ, έλεος Αλέκο μου, έλεος!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Εε, όχι σκοτωμούς! Τι θα το κάνουμε εδώ μέσα
Αμέρικαν Μπαρ;
Μέλπω Ζαρόκωστα: Αχ, είμαι πολύ δυστυχισμένη κύριε υπομοίραρχε, πολύ
δυστυχισμένη.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Κυρία δυστυχισμένη, δε σκεπάζετε τα τσιτσίδια σας
και να πάτε να ντυθείτε; (Φεύγει)
Ανδρέας Ντούζος: Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι η Εύα με απάτησε...
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ε, υπομονή. Εύα είναι αυτή. Ούτε ο πρώτος είσαι,
ούτε ο τελευταίος... Για συμπλήρωσε εδώ τη μήνυση.
Ανδρέας Ντούζος: Προηγουμένως θα ήθελα να υποβάλλω μερικές ερωτήσεις και σ'
αυτόν.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Σε ποιον;
Ανδρέας Ντούζος: Στο Ζάβαλο
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι; Εδώ μέσα; Όχι. Τι θα το κάνουμε εδώ μέσα;
Αμέρικαν Μπαρ;
Η βίλα των οργίων
----------------------------------------------------------------------------
----
Χρήστος Πάρλας: Κύριε Ζάβαλε, είστε υπεύθυνο πρόσωπο κι ο κόσμος
ενδιαφέρεται να μάθει πως ζείτε.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Σιγά μη θέλει να χωθεί και κάτω απ΄ το κρεβάτι μου!
Χρήστος Πάρλας: Ο κόσμος θέλει να μάθει για τις κοινωνικές προεκτάσεις των
πράξεών σας.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ποιες προεκτάσεις βρε παιδάκι μου; Εμένα μ΄ αρέσει να
χαίρομαι τη ζωούλα μου. Μια ζωή έχω. Πληρώνω και τη χαίρομαι. Ενοχλώ
κανέναν; Εσένα μπορεί να σου αρέσει να ρουφάς ναργιλέ! Πώς μπορώ να σου πω
«Κύριε, παράτησε το μαρκούτσι γιατί έχει κοινωνικές προεκτάσεις;» Είμαστε ή
δεν είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι κύριε μαρκούτση μου... κύριε αυτέ μου...
Η βίλα των οργίων
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Άκουσε Βιολέτα. Παίζεις άσχημο παιχνίδι. Αυτό το καρνέ
είναι ατομική βόμβα! Μπορεί να γκρεμίσει τα στηρίγματα της κοινωνίας!
Βιολέτα: Εσένα δηλαδή.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Λίγο να φερθείς επιπόλαια και θα γίνεις αιτία
παγκοσμίου καταστροφής. Άμα πέσουμε εμείς, γκρεμίζεται μαζί και η
κοινωνία... Οπότε, θα βουλιάξουν μαζί και τα Βαλκάνια... Κι άμα βουλιάξουν
τα Βαλκάνια, πάει η Ευρώπη. Κι ύστερα πάει η Ασία κι η Αμερική... Ολόκληρη η
υδρόγειος...
Βιολέτα: Τότε γιατί δε με παντρεύεσαι να σώσεις την υδρόγειο;
Η βίλα των οργίων
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ώστε δεν χάσατε τίποτα, ε; Δεν μπορεί. Εδώ μέσα
τριγυρίζει η Σιγανοπούλου. Κάτι θα σούφρωσε αυτή. Κάποια απάτη θα έκανε. Δεν
αποκλείεται μάλιστα αυτή τη στιγμή να βρίσκεται εδώ μέσα.
Σούλη Σαμπαχ: Εγώ δεν την είδα.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τα δεν είδα, δεν ξέρω, δεν άκουσα κομμένα!
Η βίλα των οργίων
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ποιοι είστε εσείς; Ταυτότητες γρήγορα.
Άρης Μαλλιαγρός: Ταυτότητα; Αυτό έλειπε να ΄χω κι εγώ ταυτότητα.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Δεν έχεις ταυτότητα; Υπό κράτηση.
Μέλπω Ζαρόκωστα: Εμείς υπό κράτηση;
Άρης Μαλλιαγρός: Κύριε, είμαι ο Χριστόφορος Τσιμισκής!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Δεν πα να 'σαι ο Γκραν Πάπας; Ταυτότητα έχεις
παιδί μου; Δεν έχεις ταυτότητα; Ε, θα σε πάω μέσα. Προς εξακρίβωση.
Η βίλα των οργίων
----------------------------------------------------------------------------
----
Ψηφοφόρος: Μαρτζώκος.
Θανάσης Βέγγος: Τι θέλετε;
Ψηφοφόρος: Ήρθα για μια ανάλυση ούρων!
Θανάσης Βέγγος: Τι 'ν' αυτά που λέτε κύριε Μαρτζώκο! Εδώ είναι πολιτικό
γραφείο. Δεν είναι ιατρείο. Λάθος πόρτα κάνατε...
Ψηφοφόρος: Καθόλου. Εγώ τον κύριο Φερέκη τον ψήφισα!
Θανάσης Βέγγος: Τον ψηφίσατε; Κι επειδή τον ψηφίσατε πρέπει να φροντίζει για
τα ούρα σας; Τέλος πάντων. Φέρτα εδώ. Θα τα φροντίσουμε.
Ψηφοφόρος: Να μου τα προσέχετε.
Θανάσης Βέγγος: Ναι, θα τα βάλουμε στα πούπουλα!
Ζητείται ψεύτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Ντίνος Ηλιόπουλος: Έχω μια συστατική επιστολή για να αναλάβω το ιδιαίτερο
γραφείο του κύριου Φερέκη.
Άννα Κυριακού: Α, για ιδιαίτερος, ε; Και τι προσόντα έχετε;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Επιτρέψτε μου να συστηθώ. Θόδωρος Πάρλας, γνωστός ως
Ψευτοθόδωρος.
Άννα Κυριακού: Μπα. Και καμαρώνετε, βλέπω!
Ντίνος Ηλιόπουλος: Μα είναι να μην καμαρώνω; Εγώ κυρία μου δεν έιμαι ένας
τυχαίος ψεύτης όπως τόσοι και τόσοι άλλοι τίμιοι και ευυπόλυπτοι πολίτες.
Εγώ είμαι ένας ψεύτης με ταλέντο.
Ζητείται ψεύτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Άννα Κυριακού: Δηλαδή το καυχιέστε που είστε ψεύτης;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ναι, γιατί απορείτε;
Άννα Κυριακού: Κι όλα αυτά μου τα 'πατε για να κερδίσετε την εμπιστοσύνη
μου;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Γιατί όχι; Είμαι ένας πολύ ειλικρινής ψεύτης. Για την
ακρίβεια ο πιο ειλικρινής που θα μπορούσατε να βρείτε.
Άννα Κυριακού: Και τι επάγγελμα κάνατε ως τώρα;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ψευδομάρτυς!
Άννα Κυριακού: Μπα, και δε σας άρπαξε κανένας δικαστής;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Τι λέτε κυρία μου, εδώ με τρόμαξαν δικαστές και
δικηγόροι!
Άννα Κυριακού: Κι από αυτό το επάγγελμα ζούσατε;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Όχι, όχι, έκανα το δημοσιογράφο.
Άννα Κυριακού: Και σε ποια εφημερίδα γράφατε τα ψέματά σας;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Στην "Αλήθεια"!
Ζητείται ψεύτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Άννα Κυριακού: Κι αφου τα καταφέρνατε τόσο καλά στην πατρίδα σας γιατί
ήρθατε στην Αθήνα;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Οι φίλοι μου με φάγανε. Πήγαινε στην Αθήνα που έχουν πολύ
μεγαλύτερη πέραση τα ψέματα για να προκόψεις!
Άννα Κυριακού: Κι έτσι ήρθατε στην Αθήνα!
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ναι, μάλιστα. Πήγα κατ' ευθείαν σ' ένα φτασμένο πατριώτη
μου αλλά αυτός δε με χρειάζεται.
Άννα Κυριακού: Γιατί;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Είναι δικηγόρος, είναι πιο ψεύτης κι από μένα!
Ζητείται ψεύτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Άννα Κυριακού: Λυπάμε κύριε Θόδωρε, αλλά εγώ προσωπικά αντιπαθώ τα ψέματα.
Ντίνος Ηλιόπουλος: Τι λέτε κυρία μου; Γυναίκα και να αντιπαθεί τα ψέματα,
γίνεται ποτέ; Οι γυναίκες είναι γενημένες ψεύτρες! Έπειτα, μαντάμ, το ψέμα
είναι ταλέντο, είναι δώρο Θεού, είναι δυνατόν να το αντιπαθείτε; Απόδειξη
ότι οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου είναι μεγάλοι ψεύτες...
Ζητείται ψεύτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Ντίνος Ηλιόπουλος: Μπορώ τώρα να δω τον κύριο Φερέκη;
Άννα Κυριακού: Δυστυχώς απουσιάζει.
Ντίνος Ηλιόπουλος: Μα τι λέτε κυρία μου. Αφού η υπηρεσία σας είπε πριν λίγο
ότι ήταν εδώ.
Άννα Κυριακού: Τέλος πάντων, ποιον θα πιστέψετε, την υπηρεσία μου ή εμένα;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Μάλλον την υπηρεσία σας!
Άννα Κυριακού: Ακούστε κύριε μου. Πολύ θάρρος δεν πήρατε;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Κυρία μου, εγώ δεν ήρθα εδώ για να εισπράξω ψέματα. Για
να πουλήσω ήρθα!
Άννα Κυριακού: Μα σας είπα κύριε ότι ο άντρας μου απουσιάζει.
Ντίνος Ηλιόπουλος: Να το λέτε κυρία μου αλλά να μην επιμένετε. Τι διάβολο,
συναγωνισμό θα μου κάνετε; Στο κάτω κάτω έχουμε και επαγγελματικό φιλότιμο.
Ζητείται ψεύτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Ντίνος Ηλιόπουλος: Όχι κύριε. Ο κύριος Φερέκης δεν είναι εδώ. Έχει ανέβει
στα ανάκτορα! Όταν γυρίσει θα σας δεχτεί.
Γραμματέας: Ποιός ήτανε;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ενας. Δεν έχει σημασία. Εγώ με τα ανάκτορα που του είπα,
τον θάμπωσα!
Ζητείται ψεύτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Ντίνος Ηλιόπουλος: Θέλω να βγάλω δική μου εφημερίδα... τη Νέα Αλήθεια που θα
συγκλονίσει τον κόσμο στις ψευτιές!
Ζητείται ψεύτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ήταν ψηλός, μετρίου αναστήματος, παχουλός πολύ... προς το
αδύνατο, με μια μουστακάρα... να έτσι, ένα μουστακάκι...
Ζητείται ψεύτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Παντελής Ζερβός: Καλημέρα σας κυρία μου.
Ψηοφοφόρος: Καλημέρα σας κύριε Φερέκη. Ήρθα για την υπόθεσή του κουνιάδου
μου που ήταν τελώνης στην Αλεξανδρούπολη και ήθελε να τον μεταθέσετε στην
Αθήνα!
Παντελής Ζερβός: Α, ναι. Αυτή την υπόθεση την έχει αναλάβει ο ιδιαίτερος
μου. Και δεν έγινε ο διορισμός;
Ψηφοφόρορος: Ξέρετε, ο καημένος πέθανε εχθές!
(Μπαίνει ο Ηλιόπουλος μέσα, που δεν ξέρει για το θάνατο του κουνιάδου)
Ντίνος Ηλιόπουλος: Α, καλημέρα σας κυρία μου. Εντάξει, έγινε η μετάθεση.
Τηλεφώνησα στον κουνιάδο σας και σήμερα το πρωί πήρα και απάντηση:
"Ευχαριστώ απείρως ΣΤΟΠ Έρχομαι Αθήνα".
Ψηφοφόρος: Σας τηλεγράφησε; Αφού πέθανε!
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ααα, σας το 'πανε; Μα έτσι απότομα; Τσ τσ, τι άγαρμπος
κόσμος!
Ζητείται ψεύτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Περικλής Χριστοφορίδης: Τι γίνεσαι Θόδωρε; Πώς πάει;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Δε βαριέστε κύριε Χαρίλαε, ρουτίνα... Ένα ψεματάκι στον
ένα, ένα ψεματάκι στον άλλο. Δηλαδή λιανική πώληση...
Ζητείται ψεύτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Ηλιόπουλος κάνει πως μιλάει στο τηλέφωνο με το βουλευτή για ένα ρουσφέτι
που του ζήτησε μια κυρία που είναι μπροστά. Έχει γυρισμένη την πλάτη στην
πόρτα. Κάποια στιγμή μπαίνει ο βουλευτής από την πόρτα και τον κοιτάζει
άγρια. Ο Ηλιόπουλος δεν τον έχει δει.)
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ναι κύριε Φερέκη. Μάλιστα κύριε Φερέκη.
(Γυρνάει και τον βλέπει)
Ντίνος Ηλιόπουλος: Α, χα χα χα! Ξέρετε γιατί γελάω κύριε Φερέκη; Μόλις τώρα
μπήκε ο δίδυμός σας αδελφός, ο γιατρός. Και η κυρία νομίζει πως είστε εσείς!
Ζητείται ψεύτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Γυναίκα: Γιατί δε μιλάτε;
Θάνασης Βέγγος: Πως, πως, προσπαθώ...
Γυναίκα: Αρκεί η προσπάθεια
Θάνασης Βέγγος: Θέλετε τσίχλα;
Γυναίκα: Όχι ευχαριστώ.
Θάνασης Βέγγος: Κάνει και φουσκάλες!
Ζήτω η τρέλα
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ώρε μάνα μου κάτι σουβλάκια...
Σουβλατζής: Να σου βάλω δυο-τρία; Πώς τα θες; Με γύρο, με πίτα;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς τα θέλω; Τσάμπα!
Η Αλίκη δικτάτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Και τι βιβλία ειν' αυτά;
Νίκος Γαλανός: Φιλοσοφικά.
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ααα, δεν είναι ελληνικά;
Η Αλίκη δικτάτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
(Η Βουγιουκλάκη παίζει το Σαρλό δικτάτορα στα πιτσιρίκια)
Πιτσιρίκι: Μανούλα, τι θα πει δικτάτωρ;
Μάνα: Βλέπε την παράσταση και μη μιλάς.
Πιτσιρίκι: Μα πες μου, τι θα πει δικτάτωρ!
Μάνα: Βούλωστο σου λέω, μη μιλάς!
Πιτσιρίκι: Μα θέλω να μάθω τι θα πει δικτάτωρ!
Μάνα: Σκάσε! Βούλωστο και μη μιλάς!
Η Αλίκη δικτάτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Που είναι η κυρία σου παιδί μου;
Οικιακή βοηθός: Εξήλθεν έξω!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Πάλι καλά που δεν εξήλθε μέσα...
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Γιατί ειν' εδώ αυτό το βάζο; Δεν ειν' η θέση του εδώ!
Μαίρη Αρώνη: Έχεις δίκιο. Δεν ειν' εδώ η θέση του!
(Το πετάει κάτω και το σπάει)
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι κάνεις εσύ εδώ;
Οικιακή βοηθός: Σκουπίζω.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Και που ειν' η σκούπα;
Οικιακή βοηθός: Σκουπίζω θεωρητικώς!
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
----------------------------------------------------------------------------
----
Μέλπω Ζαρόκωστα: Τι δουλειά κάνετε δεσποινίς;
Δεσποινίς: Εργάζομαι ως χορεύτρια.
Μέλπω Ζαρόκωστα: Χορεύτρια; Σε κέντρο;
Μαίρη Αρώνη: Όχι σε μπακάλικο!
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
----------------------------------------------------------------------------
----
Άρης Μαλλιαγρός: Αισθάνομαι τελείως ηλίθιος έτσι όπως βρίσκομαι εδώ.
Μαίρη Αρώνη: Επιτέλους άρχισες να καταλαβαίνεις τον εαυτό σου...
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
----------------------------------------------------------------------------
----
Μαίρη Αρώνη: Βρήκαν δυο μικρούλες και αμέσως πήγαν να κανονίσουν επαφή...
Μέλπω Ζαρόκωστα: Τι; Πάω να του βγάλω τα μάτια!
Μαίρη Αρώνη: Κάτσε κάτω... Τι ωφελεί να έχεις έναν άντρα αόμματο;
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Δούκας (φωνάζει): Βάρδα ρε Καραβάγγο! Ειδοποία ρε ότι ξαναπιάνουμε
δουλειά!
Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα
----------------------------------------------------------------------------
----
Σταύρος Ξενίδης: Εγώ είμαι στρατιωτικός και τα λέω τσεκουράτα...
Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιώργος Κωσταντίνου: Βελόνα και κλωστή Αντωνάκη...
Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιώργος Κωσταντίνου: Για πρόσεξε κυρία Ελένη, γιατί εγώ είμαι τρελός. Σήμερα
παντρευτήκαμε, σήμερα χωρίζουμε! Παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω!
Μάρω Κοντού: Άκου να σου πω Αντωνάκη! Δε θα μου βγάλεις ξυνή τη μέρα του
γάμου μας! Πάρε το καπελάκι σου κι ώρα καλή στην πρύμνη σου κι αέρα στα
πανιά σου! [Του φοράει το καπέλο κολάρο]
Γιώργος Κωσταντίνου: Ααααα! Με καπέλωσε! Φεύγω...
Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιώργος Κωσταντίνου: Δε μου λες σωφέρ; Άκουσα καλά; Είπε σκασμός Αντωνάκη;
Γιώργος Τζιφός: Όχι, είπε σκασμός Αντωνάκη «μου»!... Έτσι είναι κύριε...
Τώρα μπήκε η κουλούρα... Τώρα σταματάνε οι γλύκες κι αρχίζει η παντόφλα...
Γιώργος Κωσταντίνου: Δε μου λες; Παθώς είσαι;
Γιώργος Τζιφός (κουνάει το κεφάλι με ύφος απελπισίας): Παθώς και μαθώς...
Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα
----------------------------------------------------------------------------
----
(Στο λεωφορείο ένας κύριος με ένα καλάμι ψαρέματος στέκεται δίπλα στον
Ορέστη Μακρή)
Ορέστης Μακρής: Τράβα το καλάμι σου παιδί μου, μη μου ψαρέψεις κανένα μάτι!
Η Θεία απ' το Σικάγο
----------------------------------------------------------------------------
----
(Στο λεωφορείο. Στρίμωγμα.)
Ορέστης Μακρής: Που πάτε κύριε;
Κύριος: Στο διάδρομο.
Ορέστης Μακρής: Μα δε βλέπετε ότι δεν έχει χώρο;
Κύριος: Καλά κύριε. Μην κάνατε έτσι. Δε σας πιάσαμε και απ' τη μύτη!
Ορέστης Μακρής: Μόνο απ' τη μύτη δε μ' έπιασες. Απ' όπου αλλού, με έπιασες
παιδάκι μου!
Η Θεία απ' το Σικάγο
----------------------------------------------------------------------------
----
Ορέστης Μακρής: Ροκ εντ ρολ; Δεν είναι αυτός ο χορός που αρπάζει ο
καβαλιέρος τη ντάμα και της φέρνει το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω; Ωραίος
χορός... Θα ήθελα κι εγώ πολύ να τον χορέψω... Αλλά μ' αυτόν που τον εφηύρε!
Να τον πιάσω...
Η Θεία απ' το Σικάγο
----------------------------------------------------------------------------
----
Ορέστης Μακρής: Καλλιόπη Πάπας. Δηλαδή Παππά λεγότανε, αλλά φαίνεται πως
εκεί κάτω όπου βρουν παπά τον κάνουν Πάπα!
Η Θεία απ' το Σικάγο
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Η ανηψιά μου κι εγώ είμαστε πάρα πολύ στενοχωρημένες
γι' αυτό που συνέβη, κύριε. Είμαστε very very... πώς το λέτε εδώ στην
Ελλάδα; Χολοσκασμένες!
Η Θεία απ' το Σικάγο
----------------------------------------------------------------------------
----
(Δοκιμάζουν μαγιώ)
Τζένη Καρέζη: Μα δεν είναι πολύ τολμηρό Θεία;
Γεωργία Βασιλειάδου: Ε και; Δεν έχεις ακούσει που λένε «Η τύχη βοηθάει τους
τολμηρούς»;
Η Θεία απ' το Σικάγο
----------------------------------------------------------------------------
----
(Δοκιμάζουν μαγιώ)
Ελένη Ζαφειρίου: Βρε Καλλιόπη, όλα έξω τα έχουν τα κορίτσια!
Γεωργία Βασιλειάδου: Τι λες καημένη! Αλίμονο από μας που πρέπει να τα έχουμε
όλα μέσα...
Η Θεία απ' το Σικάγο
----------------------------------------------------------------------------
----
(Στην παραλία)
Ανηψιά: Πώπω άντρες!
Γεωργία Βασιλειάδου: Γιατί, φοβάσαι;... Κανονικά δηλαδή αυτοί έπρεπε να
φοβούνται. Αν ήξεραν τι τους περιμένει...
Η Θεία απ' το Σικάγο
----------------------------------------------------------------------------
----
Ελληνοαμερικάνος: Εσύ Ανάργυρε [Λουμπαρδόπουλος σ.σ.] χάνεσαι εδώ στην
Ελλάδα. Αν ερχόσουν στην Αμερική...
Βασίλης Λογοθετίδης: Ξέρω, ξέρω. Θα είχα γίνει Λουμπ... 
Η κάλπικη λίρα
----------------------------------------------------------------------------
----
Βαγγέλης Πρωτόπαππας: Όταν έχεις λεφτά Ανάργυρε μπορείς να αφήσεις τη
συνείδησή σου να κοιμάται μόνη της κι εσύ να κοιμάσαι με την καλύτερη
ερωμένη.
Η κάλπικη λίρα
----------------------------------------------------------------------------
----
[Γίνεται μια κηδεία. Περνάει μια άσχετη κυρία]
Κυρία: Καλέ, ποιος πέθανε;
Πιτσιρίκος: Δεν ξέρεις κυρία μου;
Κυρία: Όχι, ποιος;
Πιτσιρίκος: Αυτός που είναι μες στην κάσα!
Η κάλπικη λίρα
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Φωτόπουλος είναι σ' ένα απόμερο κέντρο με το κορίτσι του και εμφανίζεται
ο Φέρμας ως πλανόδιος έμπορος ξηρών καρπών.
Νίκος Φέρμας: Έχω και φυστίκι Αιγίνης πολύ φρέσκο... Έχω και φυστίκι
αράπικο... Παίζω και μονά ζυγά...
Φωτόπουλος: Φύγε να χαρείς την καλαθούνα σου που μου την έχωσες μες στη
μύτη...
Η καφετζού
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Φωτόπουλος προσπαθεί να κλείσει το καφενείο του και τσακώνεται μ' ένα
μεθυσμένο. Με τις φωνές έρχεται ένας αστυφύλακας.)
Μεθυσμένος: Αυτό (χικ) που μου είπες (χικ) εμένα, αύριο (χικ) να το
θυμηθείς...
Μίμης Φωτόπουλος: Φύγε ρε!
Μεθυσμένος: Αυτό (χικ) που μου είπες εμένα (χικ)...
Μίμης Φωτόπουλος: Καλά, εγώ θα το θυμάμαι, δε μου λες, εσύ θα το θυμάσαι;
Μεθυσμένος: Μπαρδόν;
Η καφετζού
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Φωτόπουλος προσπαθεί να κλείσει το καφενείο του και τσακώνεται μ' ένα
μεθυσμένο. Με τις φωνές έρχεται ένας αστυφύλακας.)
Μίμης Φωτόπουλος: Ρε, θα φύγεις;
Μεθυσμένος: Αυτό (χικ) που μου είπες (χικ) εμένα, αύριο (χικ) να το
θυμηθείς...
Αστυφύλακας: Τι γίνεται εδώ;
Μίμης Φωτόπουλος: Τίποτα κύριε πόλισμαν. Ο φιλαράκος απο 'δω έχει πιει καμιά
πενηνταριά ποτηράκια παραπάνω...
Αστυφύλακας: Για πάμε λίγο στο τμήμα όλοι μαζί.
Μίμης Φωτόπουλος: Μισο λεπτό να κλείσω το μαγαζί.
Μεθυσμένος: Αν δραπετεύσει (χικ), είσαι υπεύθυνος...
Η καφετζού
----------------------------------------------------------------------------
----
Μεθυσμένος: Γιατί (χικ) να μου το πει εμένα αυτό (χικ) κύριε πόλισμαν;
Αστυφύλακας: Ε, τι σου είπε;
Μεθυσμένος: Δε θυμάμαι. Αλλά (χικ) γιατί να μου το πει;
Η καφετζού
----------------------------------------------------------------------------
----
(Στο κρατητήριο)
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ένα ποντίκι! Μα, επάνω μου είπαν ότι δεν έχει ποντίκια!
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Ε, τότε να ζητήσεις τα λεφτά σου πίσω!
Η κόρη μου σοσιαλίστρια
----------------------------------------------------------------------------
----
(Μόλις είδε το ποντίκι, η Βουγιουκλάκη πήδηξε στην αγκαλιά του Παπαμιχαήλ)
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Που έιναι το ποντίκι;
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Το φωνάξανε μέσα για ανάκριση...
Η κόρη μου σοσιαλίστρια
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Είναι ωραίος ο μουσακάς;
Τρώγων: Μμμμ μμμμ...
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Για να μουγκρίζει αυτός, καλός θα είναι...
Η κόρη μου η σοσιαλίστρια
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Ποιο δόντι σε πονάει;
Χωρικός: Ο κάτω δεξιός τραπεζίτης.
Γεωργία Βασιλειάδου: Εμ, βέβαια. Τραπεζίτης και αριστερός γίνεται;
Η κυρά μας η μαμή
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Τα μαυρομάτικα ματιάσματα, καθώς και τα μαυρομάτικα
φασόλια δεν είναι τίποτα. Το γαλανό μάτι όμως είναι άτιμο μάτι. Φτάνει μέχρι
το μεδούλι...
Η κυρά μας η μαμή
----------------------------------------------------------------------------
----
Ορέστης Μακρής: Μπα, έχει και γιο η μαμή;
Ελένη Ζαφερίου: Ναι, ο νεαρός που ήρθε τελευταία.
Ορέστης Μακρής: Ο φοιτητής της ιατρικής; Μπα, δεν το 'ξερα ότι στο
πανεπιστήμιο έβαλαν και έδρα ξεματιάσματος...
Η κυρά μας η μαμή
----------------------------------------------------------------------------
----
Επισκέπτρια: Πώς είναι ο κύριός σου Ασημίνα;
Υπηρέτρια: Καλά είναι. Μόνο που είναι άρρωστος στο κρεβάτι και πονάει πολύ.
Επισκέπτρια: Εμ τότε τι μαύρα καλά ειναι; Κι η κυρία σου είναι μέσα;
Υπηρέτρια: Όξω ήτανε, αλλά μπήκε μέσα...
Η κυρά μας η μαμή
----------------------------------------------------------------------------
----
Χωρικός: Εσείς στη Ρούμελη δεν έχετε θάλασσα;
Νίκος Τσούκας: Όχι ακόμα. Προβλέπεται όμως...
Η νεράιδα και το παλικάρι
----------------------------------------------------------------------------
----
Ρένα Βλαχοπούλου: Δε μου λες βρε παιδί μου, ποιος είναι αυτός ο Χούλιο
Μπάλμας;
Σωτήρης Τζεβελέκος: Κυνηγός.
Ρένα Βλαχοπούλου: Και τι σόϊ κυνηγός έιναι αυτός που κοιμάται μέχρι τις
έντεκα η ώρα;
Σωτήρης Τζεβελέκος: Κυνηγός αριστερός [εννοεί ποδοσφαιριστής].
Ρένα Βλαχοπούλου: Αριστερός; Και δεν τον έχει πιάσει ακόμα η ασφάλεια;
Η Ρένα είναι οφ σάϊντ
----------------------------------------------------------------------------
----
Τάσος Γιαννόπουλος: Είναι αυθάδης κύριε πρόεδρε. Όταν της έκανα σήμα να
σταματήσει, εβγαλε κι αυτή το χέρι της και μου έριξε μια μούτζα να!
Πεντάλφα, βασιλικιά που λένε...
Η σωφερίνα
----------------------------------------------------------------------------
----
(Στο διάλειμμα της δίκης, η Καίτη Λαμπροπούλου πάει να βάλει λίγο πούδρα στο
πρόσωπό της)
Νίκος Τσούκας [Αστυφύλακας]: Απαγορεύονται αυτά εδώ!
Καίτη Λαμπροπούλου: Γιατί; Τι έκανα;
Νίκος Τσούκας: Εδώ ειναι δικαστήριο. Η πλαστοπροσωπία διώκεται ποινικά!
Η σωφερίνα
----------------------------------------------------------------------------
----
Τάσος Γιαννόπουλος: Από που πας;
Βασίλης Αυλωνίτης: Από 'κει. [Δείχνει με το μάτι, αλλά είναι αλλοίθωρος]
Τάσος Γιαννόπουλος: Και γω από 'κει πάω, πάμε μαζί.
(Φεύγουν προς αντίθετες κατευθύνσεις)
Η σωφερίνα
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Τσούκας: Αχ κατακαημένα Γιάννενα...
Θάνος Κεφαλόπουλος: Τι πάθανε τα Γιάννενα;
Νίκος Τσούκας: Χάσανε από την Καλαμάτα εντός έδρας!
Θάνος Κεφαλόπουλος: Α, είπα κι εγώ... Δε μου λες, από τα Γιάννενα είσαι;
Νίκος Τσούκας: Όχι, απ' το Σουφλί!
Θάνος Κεφαλόπουλος: Και τότε γιατί τα υποστηρίζεις;
Νίκος Τσούκας: Μ' αρέσει η φωτογραφία τους...
Η ωραία του κουρέα
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιάννης Γκιωνάκης: [Αναφερόμενος στο βοηθό του.] Τώρα θα μου πεις, τι τον
κρατάω και δεν τον σκοτώνω; Ε, χαζούλης είναι, λεει και καμιά βλακεία και
περνάει η ώρα...
Νίκος Τσούκας: Εγώ δεν είμαι πασατέμπος...
Η ωραία του κουρέα
----------------------------------------------------------------------------
----
Αιμιλία Υψηλάντη: Αυτός ο Ιονέσκο είναι καταπληκτικός. Κάθε σελίδα του και
ένα ανθρώπινο πρόβλημα...
Θεία: Καλά, δε μου λες; Αριθμητική διαβάζεις;
Η ωραία του κουρέα
----------------------------------------------------------------------------
----
Θεία: Ποιος είναι αυτός ο πίθηκος;
Κατερίνα Γώγου: Τον βλέπεις θεία; Είναι ο Χάλι Νταίη!
Θεία: Το χάλι το βλέπω, το Νταίη δε βλέπω...
Κατερίνα Γώγου: Μα είναι απίθανος, είναι καταπληκτικός...
Θεία: Είναι και ακούρευτος...
Κατερίνα Γώγου: ...για χάρη του θα μπορούσα να σκίσω δέκα πουκάμισα!
Θεία: Το νοικοκυριό σου δε λέγεται...
Η ωραία του κουρέα
----------------------------------------------------------------------------
----
Αιμιλία Υψηλάντη: Ο γάμος μόνο βάσανα και πρόβληματα φέρνει, λεει ο Ιονέσκο.
Εγώ αν αποφασίσω να παντρευτώ, ο άντρας που θα πάρω θέλω να είναι
αφοσιωμένος στα βιβλία, στο διάβασμα...
Θεία: Εσύ θες διάβασμα!
Η ωραία του κουρέα
----------------------------------------------------------------------------
----
Θεία: Σας πληροφορώ πως εγώ θα παντρευτώ πρώτη απ' όλες. Και πολύ σύντομα
μάλιστα.
Αιμιλία Υψηλάντη: Μπα; Και ποιος είναι ο ευτυχής θνητός;
Θεία: Γιατί θνητός; Ζωντανό θα πάρω!
Η ωραία του κουρέα
----------------------------------------------------------------------------
----
Μάρθα Καραγιάννη: Τι θα γίνει βρε Γιάννη; Ώσπου να παντρευτούμε θα έχει
φτάσει ο άνθρωπος στη Σελήνη!
Γιάννης Γκιωνάκης: Ε, και δε χαίρεσαι βρε κουτό; Έτσι θα πάμε και τη Σελήνη
του μέλιτος!
Η ωραία του κουρέα
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Τσούκας: Εμένα πότε θα με κουρέψεις αφεντικό;
Γιάννης Γκιωνάκης: Σε προπονώ για προβατίνα!
Η ωραία του κουρέα
----------------------------------------------------------------------------
----
Γείτονας: Θα το νοικιάσεις το δωμάτιο κυρά Αριστέα;
Γεωργία Βασιλειάδου: Κατά πρώτον δεσποινίς. Και κατά δεύτερον, ναι, θα το
νοικάσω, να αυξήσουμε τα εισοδήματά μας, να βάλουμε και λίγο λίπασμα πάνω
μας...
Η ωραία των Αθηνών
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Γιατί μας το έκανε αυτό ο μακαρίτης; Βάρεσε μια κλωτσιά
και μετά έμεινε σα σανίδα.
Βασίλης Αυλωνίτης: Από μικρός είχε μανία με το ποδόσφαιρο...
Η ωραία των Αθηνών
----------------------------------------------------------------------------
----
Βασίλης Αυλωνίτης: Τι θα γίνει λεβέντες; Πάει ο τέταρτος μήνας χωρίς
ενοίκιο. Αν δε με πληρώσετε το συντομότερο, τρώτε κλωτσιά.
Μίμης Φωτόπουλος: Μας βλέπω φουτμπόλ...
Η ωραία των Αθηνών
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Κοντά μου, οι νεαροί θα έχουν όλα τα ροκφόρ.
Η ωραία των Αθηνών
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Όταν βρέχει, τρέχουν τα λύκεια [λούκια θέλει να πει]
Νίκος Σταυρίδης: Ποια λύκεια; Των Ελληνίδων;
Η ωραία των Αθηνών
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Εγώ φεύγω τώρα. Και ότι ποθήσετε, ότι επιθυμήσετε, να
μου βροντολογήσετε...
Η ωραία των Αθηνών
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Φωτόπουλος πρέπει να παντρευτεί τη Βασιλειάδου)
Νίκος Σταυρίδης: Άντε Νώντα, να ζήσετε και προπαντώς καλούς απογόνους!
Μίμης Φωτόπουλος: Ναι, θα σου φυλάξω ένα κανελί με βούλες...
Η ωραία των Αθηνών
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Φωτόπουλος μιλάει με το είδωλό του στον καθρέφτη)
Είδωλο: Νώντα, σκέψου το. Νώντα σώζεσαι. Τέρμα πια οι αλητείες. Θα έχεις το
σπιτάκι σου, τη γυναικούλα σου, τη ζεστασιά σου...
Μίμης Φωτόπουλος: Γυναίκα είναι αυτή ή πολυομυελίτης;
Η ωραία των Αθηνών
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Εμείς εδώ τηρούμε την πετροπαράδοτη φιλοξενία...
Η ωραία των Αθηνών
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Άμα τα φάμε όλα αυτά θα γίνουμε εγγαστρίμυθοι...
Η ωραία των Αθηνών
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Θα γίνει το ολοκαύτωμα του ζαρκαδίου...
Η ωραία των Αθηνών
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Και να κλειστώ στο δωμάτιο μόνη με έναν άντρα;
Μίμης Φωτόπουλος: Θα σβήσω και το φως.
Γεωργία Βασιλειάδου: Θα είσαι φρόνιμος;
Μίμης Φωτόπουλος: Χάρακας!
Η ωραία των Αθηνών
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Και θα μ' αφήσεις μόνη με τον ταξιτζή;
Μίμης Φωτόπουλος: Ε, τώρα δε φοβάται πια. Σε συνήθισε.
Η ωραία των Αθηνών
----------------------------------------------------------------------------
----
Δημήτρης Νικολαίδης: Βρε μυστήριο πράγμα αυτό με τα λεφτά... Αυτοί που
ξέρουν να τα βγάλουν δεν ξέρουν να τα χαρούν κι αυτοί που ξέρουν να τα φάνε
δεν μπορούν να τα μαζέψουν...
Θα σε κάνω βασίλισσα
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Έλα, λέγε τώρα τι σου χρωστάω να τελειώνουμε.
Γιώργος Τζιφός: Ό,τι καταλαβαίνεις.
Θανάσης Βέγγος: Λέγε εσύ και άσε τι καταλαβαίνω εγώ!
Γιώργος Τζιφός: Δώσε ένα εικοσάρι.
Θανάσης Βέγγος: Πώς το ΄πες αυτό ρε Βαγγέλη; Για τρελούς ψάχνεις;
Γιώργος Τζιφός: Γιατί κυρ Αντώνη, πολλά σου είπα;
Θανάσης Βέγγος: Τι έκανες ρε και θέλεις ένα εικοσάρι; Δυο πραγματάκια πήρες,
τα φόρτωσες, και τα ξεφόρτωσες εδώ χάμω. Πόσο βάσταξε αυτή η δουλειά;
Βάσταξε μισή ώρα;
Γιώργος Τζιφός: Άντε κυρ Αντώνη, δώσε ένα εικοσάρι τώρα να τελειώνουμε!
Θανάσης Βέγγος: Ένα εικοσάρι για μισή ώρα. Στην ώρα σαράντα και στο οχτάωρο,
τέσσερεις οχτώ τριανταδύο, τρακόσες είκοσι. Και το μήνα, τρεις τριανταδύο
εννενήντα έξι. Εννιά εξακόσες το μήνα; Ποιος είσαι εσύ ρε που παίρνεις εννιά
εξακόσες το μήνα; Ρωτάς αν τα παίρνει ένας αντιναύαρχος εν ενεργεία; Για
δέτε ρε έναν αντιναύαρχο εν ενεργεία!
Γιώργος Τζιφός: Έξι δραχμές μου δίνεις κυρ Αντώνη;
Θανάσης Βέγγος: Μάλιστα, έξι δραχμές! Στην ώρα δώδεκα και στο οχτάωρο οχτώ η
δώδεκα ενενηνταέξι. Και το μήνα τρεις η ενενήντα έξι, διακόσες ογδόντα οχτώ.
Δύο οχτακόσες ογδόντα το μήνα. Βρε, τόσα παίρνει ένας γυμνασιάρχης, που έχει
μάλιστα να κάνει με τετρακόσιους αρκουδόμαγκες που τον σταυρώνουν από το
πρωί ως το βράδυ. Γιατί εσύ έχεις την απαίτηση να παίρνεις πιο πολλά από το
γυμνασιάρχη; Άλλο τούτο πάλι! Ο Βαγγέλης γυμνασιάρχης! Μνήστιτί μου κύριε!
Γιώργος Τζιφός: Άντε, βάλε δυο τάλιρα ακόμα να τελειώνουμε.
Θανάσης Βέγγος: Έλα, πάρε κι αυτό και είσαι εντάξει.
Γιώργος Τζιφός: Τι ΄ν΄ αυτό;
Θανάσης Βέγγος: Αν κάνεις λογαριασμό, θα δεις ότι είσαι πληρωμένος με μισθό
τμηματάρχου! Πήγαινε τώρα γιατί έχουμε κι άλλες δουλειές... Κατάλαβες φίλε
μου; Γίνανε κι οι χαμαλαραίοι τμηματάρχες...
Θα σε κάνω βασίλισσα
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Εγώ τώρα, εγώ Ελένη, ξέρεις πως είμαι τώρα; Εμένα τα μάτια
μου κλείνουνε. Εγώ δηλαδή, για να καταλαβεις, θα ήθελα να πέσω έτσι
μπρούμουτα, και να κοιμηθώ τρεις μήνες, μετά να γυρίσω ανάσκελα και να
κοιμηθώ άλλους τρεις. Και μετά να τον πάρω καναδυό μήνες έτσι πλαγιαστός,
για να συνέλθω...
Θα σε κάνω βασίλισσα
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Ε, και το αυτοκίνητο μπελάς είναι... Μπλέκεις με την
τροχαία, απαγορεύεται το αριστερά, απαγορεύεται το δεξιά, απαγορεύεται η
άνοδος, απαγορεύεται η κάθοδος... Ξεκινάς για το Τουρκολίμανο και βρίσκεσαι
στο Μαραθώνα...
Θα σε κάνω βασίλισσα
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Ε, κι η θάλασσα... Τι της βρίσκετε μωρέ της θάλασσας; Όλο
πλατς, πλουτς... Σαν να πετάς χάμω μια βρεμένη πατσαβούρα...
Θα σε κάνω βασίλισσα
----------------------------------------------------------------------------
----
Σούλη Σαμπάχ: Αν πηγαίναμε στην άνω Βαρυμπόμπη που έχει και αέρα να μας
φυσήξει;
Θανάσης Βέγγος: Και πως έχει αέρα; Αέρα έχει και στον κάβο Μαλιά. Πρέπει να
πάμε κι από κει;
Θα σε κάνω βασίλισσα
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Πολλά δολάρια... Ποτάμι ρέει το χρήμα [στην Αμερική]...
Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις βρίσκεις από κάτω δολάρια...
Θανάσης Βέγγος: Κι εμείς εδώ το έχουμε αυτό, αλλά με κατσαρίδες!
Θα σε κάνω βασίλισσα
----------------------------------------------------------------------------
----
Καθαρίστρια: Γιατί έτσι πρωινός κυρ Αντώνη;
Θανάσης Βέγγος: Πάω για κυνήγι.
Καθαρίστρια: Και που είναι το ντουφέκι σου;
Θανάσης Βέγγος: Θα κυνηγήσω με ξώβεργες...
Θα σε κάνω βασίλισσα
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Οι γυναίκες είναι μπαμπέσικα πλάσματα Γιώργο μου...
Δημήτρης Νικολαίδης: Και για να μου πεις αυτό με ξύπνησες πρωί πρωί;
Θα σε κάνω βασίλισσα
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος πηγαίνει με το βυτιοφόρο του σε ένα ντραιβ ιν)
Υπάλληλος: Πού πάτε;
Θανάσης Βέγγος: Μέσα να δούμε ταινία!
Υπάλληλος: Μα, τρελαθήκατε;
Θανάσης Βέγγος: Γιατί υπάρχει ταμπέλα που να λεει πουθενά απαγορεύεται; Με
αυτοκίνητο λέτε, με αυτοκίνητο ήρθα...
Υπάλληλος: Κι αυτοκίνητο είναι αυτό ρε; Αυτό είναι ολόκληρο βουνό!
Θανάσης Βέγγος: Αυτοκίνητο είναι. Με πρόωρη ανάπτυξη!
Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι
----------------------------------------------------------------------------
----
Δημήτρης Νικολαίδης: Θέλω να γίνεις η σκιά της. Κατάλαβες;
Θανάσης Βέγγος: Κατάλαβα, θα με φάει ο ήλιος...
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Λαυρέντης Διανέλλος χτυπάει αυγολέμονο. Ξαφνικά - υπό το μουσικό θέμα του
Τζέημς Μποντ - εμφανίζεται το χέρι του Βέγγου στο παράθυρο της κουζίνας.
Βουτάει το δάχτυλο στο αυγολέμονο και γράφει στο τζάμι ΘΒ.)
Θανάσης Βέγγος: Πράκτωρ ΘΒ από το γραφείο «η Όσφρησις».
Λαυρέντης Διανέλλος: Σας περίμενα, αλλά όχι και τόσο γρήγορα.
Θανάσης Βέγγος: Πράκτωρ ΘΒ σημαίνει ταχύτης κύριέ μου.
...
Θανάσης Βέγγος: Δε μου λέτε; Για ντολμαδάκια είναι το αυγολέμενο;
Λαυρέντης Διανέλλος: Ναι.
Θανάσης Βέγγος: Ντολμαδάκια; Ουά χα χα!!! (γέλιο Βέγγου)
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
(Διανέλλος και Βέγγος πέφτουν να κοιμηθούν στο ίδιο κρεβάτι και πριν περάσει
ένα λεπτό ο Βέγγος αρχίζει να ροχαλίζει)
Λαυρέντης Διανέλλος: Ροχαλίζεις πάντα;
Θανάσης Βέγγος: Μμμ; Μόνο όταν κοιμάμαι...
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
(Παρακολουθώντας ένα ζευγάρι, ο Βέγγος μπαίνει σ' ένα υφασματάδικο και κάνει
ότι είναι πελάτης κοιτάζοντας ένα τόπι ύφασμα)
Αυτός: Τι έχεις αγάπη μου;
Αυτή: Με παρακολουθούν. Κάποιος βαλτός από τον πατέρα μου.
Αυτος: Μην ανησυχείς αγάπη μου. Η Αθήνα είναι γεμάτη εξοχές. Θα πάρουμε το
αυτοκίνητο και θα γυρίσουμε όλα τα απόμερα κεντράκια. Κι άς τον αυτόν να μας
ψάχνει.
Θανάσης Βέγγος: Ααα, συνηθισμένο σχέδιο...
Πωλητής: [Νομίζει ότι λέει για το ύφασμα] Καθόλου κύριε! Τα υφάσματά μας
είναι όλα πολύ πρωτότυπα σχέδια. Να σας δείξω όμως κάτι και άλλο και μετά
αποφασίζετε. ...Λοιπόν αποφασίσατε; Να το κόψω;
Θανάσης Βέγγος: Ναι, κόφτο. Κόφτο κι άσε με ήσυχο.
(Το ζευγάρι φεύγει. Πάει να φύγει κι ο Βέγγος)
Πωλητής: Που πάτε κύριε. Να πληρώσετε το ύφασμα που με βάλατε και σας έκοψα.
Θανάσης Βέγγος: Το έκοψες; Ε, ξανακόλλα το!
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος παρακολουθεί ένα ζευγάρι και για κάλυψη δανείζεται μια σκούπα από
τον οδοκαθαριστή και αρχίζει να σκουπίζει το δρόμο. Όπως είναι καλά ντυμένος
με κουστούμι, διάφοροι τον κοιτάνε περιέργα)
Θανάσης Βέγγος: Μη με κοιτάς καθόλου. Αν πιάναμε όλοι από μια σκούπα, θα
είχαμε μια Αθήνα κούκλα!
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος παρακολουθεί ένα ζευγάρι και για κάλυψη δανείζεται μια σκούπα από
τον οδοκαθαριστή και αρχίζει να σκουπίζει το δρόμο)
Παρακολουθούμενος: Τι κάνεις εσύ εκεί;
Θανάσης Βέγγος: Βοηθάω το δήμαρχο στην επιχείρηση καθαριότητας.
Παρακολουθούμενος: Ναι, αλλά γεμίσαμε σκόνη.
Θανάσης Βέγγος: Καταβρέχτε... (Μονολογεί) Και που να 'ξερε ότι είμαι ο Σην
Σκόνερι...
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος «επιτάσσει» ένα δίκυκλο για να ακολουθήσει το ζευγάρι που
παρακουλουθεί, αλλά ο οδηγός τον πάει αλλού.)
Θανάσης Βέγγος: Τι είναι εδώ;
Δικυκλιστής: Λαχαναγορά.
Θανάσης Βέγγος: Και γιατί μ' έφερες εδώ Αντίχριστε;
Δικυκλιστής: Αφού είσαι μάπας!
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος τηλεφωνεί από ένα πρατήριο καυσίμων στον αρχηγό και δίνει αναφορά
για την παρακολούθηση)
Θανάσης Βέγγος: ...η επιχείρηση αστραπή πηγαίνει κατ΄ ευχήν. Βρίσκομαι εκτός
σχεδίου πόλεως και αναφέρω κρυπτογραφικώς ότι σπίνος και καρδερίνα έχουν
φωλιάσει εις τεσσερακοστόν χιλίομετρον Εθνικής Οδού. Υπάρχει κι ένα τούνελ
εκεί...
(Ο υπάλληλος τον κοιτάει περίεργα)
Θανάσης Βέγγος: Μισό λεπτό, αλλάχτε κώδικα γιατί παρακολουθούμαι. Να
απαλλαγώ από το βλέμμα του Βούδα...
(Χτυπάει ένα κλάξον που κρατάει πίσω από την πλάτη του. Ο υπάλληλος βγαίνει
έξω νομίζοντας ότι ήρθε πελάτης)
Θανάσης Βέγγος: Ομιλείτε ελεύθερα. Τρίτος άνθρωπος ψάχνει να βρει αόρατον
αυτοκίνητον...
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
(Περιποιούνται το Βέγγο που έχει ένα μαυρισμένο μάτι)
Θανάσης Βέγγος: Εδώ τον είχα, στο χέρι μου...
Δημήτρης Νικολαίδης: Κι ύστερα;
Θανάσης Βέγγος: Ύστερα είχα το χέρι του εδώ, στο μάτι μου...
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Αυτό εδώ το παράθυρο να χτιστεί αμέσως με τούβλο μπατικό.
Μίτση Κωσταντάρα: Μα τι λέτε τώρα;
Θανάσης Βέγγος: Κάντε αυτό που σας λέω, να μη σας χτίσω και τις πόρτες...
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
Γυναίκα: Κανείς δε μπορεί να με βοηθήσει εμένα.
Θανάσης Βέγγος: Αφού σου λέω μπορώ, μπορώ. Δοκίμασέ με!
Γυναίκα: Αφήστε με. Σας λέω, δεν μπορεί κανείς να κάνει τίποτα για μένα!
Θανάσης Βέγγος: Α, σε παρακαλώ! Μην είσαι ισχυρογνώμων. Χαίρω καλής φήμης
εγώ. Έχω βοηθήσει κόσμο και κοσμάκη. Και δε μπορώ να βοηθήσω εσένα;
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
Γυναίκα: Εγώ αγαπάω ένα νέο.
Θανάσης Βέγγος: (Κοιτάει το αββυσαλέο ντεκολτέ) Κι απ΄ ότι βλέπω, πρέπει να
σ΄ αγαπάει κι αυτός...
Γυναίκα: ...κι αφού αγαπιόμαστε κάναμε τα σχέδιά μας... Να χτίσουμε ένα
σπιτάκι. Κι εδώ θέλω τη βοήθειά σας.
Θανάσης Βέγγος: Τι θέλεις δηλαδή, να κουβαλάω το πηλοφόρι στο χτίσιμο;
Γυναίκα: Όχι καλέ, κάτι άλλο. Σήμερα είναι η κρίσιμη ημέρα. Αρχίζει το
χτίσιμο. Και θα ήθελα από σας...
Θανάσης Βέγγος: ...να σφάξω τον κόκκορα!
Γυναίκα: Όχι, μην προτρέχετε. Για ν΄ αρχίσει το χτίσιμο, πρέπει να πάω αυτά
εδώ τα σχέδια στο μηχανικό.
Θανάσης Βέγγος: Και γιατί δεν του τα πας;
Γυναίκα: Διότι μαζί με τα σχέδια, πρέπει να του πάω και την προκαταβολή, την
οποία όμως εγώ δεν έχω.
Θανάσης Βέγγος: Α, ούτε εγώ την έχω. Να ΄μαστε εξηγημένοι... Κατάλαβα. Θες
να σου δώσω εγώ την προκαταβολή...
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
(Στο ζαχαροπλαστείο παίζουν τουρτοπόλεμο και γίνεται της τρελής. Ξαφνικά
εμφανίζεται ένας καλοκάγαθος κύριος στην πόρτα)
Θανάσης Βέγγος: Εσείς τι θέλετε;
Κύριος: Θα ήθελα μια τούρτα για το σπίτι...
Θανάσης Βέγγος: Δεν πειράζει. Θα τη φας εδώ, μαζί μας... (Του πετάει μια
τούρτα στα μούτρα)
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιώργος Κωσταντίνου: Τι είπαμε ότι θα πει «excuse me»;
Νίκη Λινάρδου: Με το μπαρδόν που λέμε ελληνικά.
Γιώργος Κωσταντίνου: Όχι, αυτό είναι γαλλικά...
Καλώς ήρθε το δολάριο
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Φέρμας: Πάρε μερικά φειγ βολάν κι όπου δεις ναυτάκι κόλλα τα του στη
μύτη. Κι άμα το δεις να κοντοστέκεται, άρπα το από τη μπελαμάνα και
κατηφόρισέ το...
Καλώς ήρθε το δολάριο
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Δηλαδή εσύ την ηλικία σου πώς τη μετράς;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Εικοσπέντε.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τινέιτζερ! Κι η πίεσή σου που φτάνει στα
δεκαοχτώ;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ε, τινέιτζερ κι αυτή!
Κάτι κουρασμένα παληκάρια
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Φεύγεις; Πού πάς;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Πάω στους ασθενείς μου.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ε, άσε να γλυτώσει και κανείς!
Κάτι κουρασμένα παληκάρια
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Μπα; Δεν τρώμε ζάχαρη; Εμφανίσαμε συμπτώματα
διαβήτη;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Όχι. Δεν τρώω ζάχαρη γιατί παχαίνει.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ε, έρχονται τώρα και τα γεροντόπαχα...
Λάμπρος Κωσταντάρας: Μπα, εγώ από μικρός είχα τα παχάκια μου!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ε, άμα είναι παιδικό το πάχος μη στεναχωριέσαι!
Θα ρίξεις μπόϊ...
Κάτι κουρασμένα παληκάρια
----------------------------------------------------------------------------
----
Μαρία Μπονέλλου: Μήπως είναι πολύ τολμηρό που ήρθα;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Μα τι λέτε! Η τόλμη είναι αρετή της νιότης!
Μαρία Μπονέλλου: Μα δε λένε ότι η νεότης πρέπει να είναι σεμνή;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Μπα... Αυτά τα λένε όσοι δεν είναι πια νέοι!
Κάτι κουρασμένα παληκάρια
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Καλώς τον. Πως από δω; Έπιασε επιδημία;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Περίπου. Πήγα να δω κάτι γέρους ασθενείς μου. Και
τα γηρατειά κάτι σαν επιδημία είναι.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι με νοίαζει εμένα; Εγώ έχω κάνει εμβόλιο...
Κάτι κουρασμένα παληκάρια
----------------------------------------------------------------------------
----
Χρόνης Εξαρχάκος: Η κυρία;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Γραμματεύς μου.
Χρόνης Εξαρχάκος: Βλέπω συνεχίζεις το ίδιο χόμπυ. Ο κύριος Διαμαντίδης κάνει
συλλογή από κούκλες...
Λάμπρος Κωσταντάρας: Σε παρακαλώ πρόσεχε πως μιλάς. Η κυρία εργάζεται στο
γραφείο μου από δεκαπενταετίας!
Μπετυ Αρβανίτη: Είμαι από τα πρώτα κομμάτια της συλλογής...
Κάτι κουρασμένα παληκάρια
----------------------------------------------------------------------------
----
(Συζητάνε για τον επικείμενο γάμο του Κωσταντάρα με μια μικρούλα)
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Κι η Ιωάννα που της τάζεις γάμο εδώ και δεκαπέντε
χρόνια;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Μα εδώ συζητάνε να διαλύεται ο γάμος σε εφτά χρόνια. Δε
στέκει ούτε νομικώς...
Κάτι κουρασμένα παληκάρια
----------------------------------------------------------------------------
----
Μέλπω Ζαρόκωστα: Χρησιμοποιήσατε τη γοητεία σας για να κατακτήσετε ένα αθώο
πλάσμα...
Χρόνης Εξαρχάκος: Ναι, έκανε κατάχρηση γοητείας...
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ε, τι να γίνει, από γοητεία έχουμε αρκετή...
Κάτι κουρασμένα παληκάρια
----------------------------------------------------------------------------
----
Κόρη: Πατέρα, ο γιατρός σας είπε να κάνετε δίαιτα.
Κώστας Δούκας: Μωρέ τι μου λες; Να βράσω τους γιατρούς και να πιω το
ψαρόζουμό τους!
Μην είδατε τον Παναή
----------------------------------------------------------------------------
----
(Αφού έπεσαν με το αεροπλάνο στη μέση της ερήμου)
Βαγγέλης Σειληνός: Εγώ λέω να κάτσουμε εδώ και να περιμένουμε το καραβάνι.
Ρένα Βλαχοπούλου: Ναι, θα περάσει το καραβάνι των οχτώ και δέκα...
Μια Ελληνίδα στο χαρέμι
----------------------------------------------------------------------------
----
(Στα αποδυτήρια μετά τον αγώνα)
Μάρθα Καραγιάννη: Γεια σας, είμαι η κοπέλα που ήμουνα στις κερκίδες [σ.σ.
Μαζί με άλλους δέκα χιλάδες...]
Μια κυρία στα μπουζούκια
----------------------------------------------------------------------------
----
Μάρω Κοντού: Τι κάνεις βρε Παναγιώτη; Βρήκες καμιά δουλειά;
Δημήτρης Νικολαίδης: Άνοιξα ένα μαγαζάκι, αλλά με κλείσανε μέσα.
Μάρω Κοντού: Γιατί;
Δημήτρης Νικολαίδης: Έ, βλέπεις, το άνοιξα με λοστό!
Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη
----------------------------------------------------------------------------
----
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: Μέρα! Ο κύριος Πολυκράτης Σπανός;
Κατερίνα Γιουλάκη: Ορίστε, τι θέλετε; Είμαι γυναίκα του.
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Δε βλέπω το πρόσωπο!
Κατερίνα Γιουλάκη: Ναι, αλλά ποιον θέλετε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ψηλός, όμορφος, βουτυράτος...
Κατερίνα Γιουλάκη: Βουτυράτος;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Με μια αψηλή, τσιριμπίμ, τσιριμπόμ...
Γιώργος Γαβριηλίδης: Τσιριμπίμ, τσιριμπόμ; Excuse me, μήπως είσαστε από τη
Νότια Αφρική;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Όχι, από τη Νέα Σμύρνη!
Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη
----------------------------------------------------------------------------
----
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: [Είμαι από το] Κατάστημα «Το παλουκάκι».
Γιώργος Γαβριηλίδης: Δεν το ξέρω.
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Καθ΄ όσον δε συχνάζουν φιόγκοι... Μαδάμ! [Της δίνει
ένα χαρτί]
Κατερίνα Γιουλάκη: Τι ΄ν΄ αυτό;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Η λυπημένη θλίψη...
Κατερίνα Γιουλάκη: Λογαριασμός;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Πώπω, μαδάμ, δουλεύεις με διπλό καρμπυρατέρ!
Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη
----------------------------------------------------------------------------
----
Κατερίνα Γιουλάκη: Δεκαοχτώ χιλιάδες δραχμές λογαριασμός; Καλά, ποιος
υπογράφει;
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: Διάβασε το ΄στερόγραφο...
Κατερίνα Γιουλάκη: Αντώνιος... Ο Αντώνης;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ουδέν αληθέστερον τούτου...
Κατερίνα Γιουλάκη: Ήρθε στο μαγαζί σας και αγόρασε δεκαοχτώ χιλιάδων δραχμών
πράγματα;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Δεν αγόρασε... Ρήμαξε... Το κατάστημα πουλάει
πενιές...
Γιώργος Γαβριηλίδης: Πενιές; Τι είν΄ αυτό;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Αναστενάρικες...
Κατερίνα Γιουλάκη: Ε, δηλαδή τι έχετε; Κέντρο με μπουζούκια;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Είδες τι δυνατή που είναι στο σταυρόλεξο;
Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη
----------------------------------------------------------------------------
----
Κατερίνα Γιουλάκη: Κι ήρθε ο Αντώνης [στο κέντρο με τα μπουζούκια] κι έκανε
δεκαοχτώ χιλιάδων λογαριασμό;
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: Με την αψηλή...
Κατερίνα Γιουλάκη: Καλά, τι ήπιανε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Δεν ήπιανε...
Κατερίνα Γιουλάκη: Ε, τότε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ζύγισις, προσοχή, ανάπαυσις... Μπάινουνε τρεις. Το
πρόσωπο που υπόγραψε, η τσιριμπίμ τσιριμπόμ κι ένας άλλος...
Κατερίνα Γιουλάκη: Κοντός;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Στην αρχή δεν ήτανε. Ύστερα τον κοντύνανε...
Γιώργος Γαβριηλίδης: Λοιπόν;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Εσύ μη λες τίποτα. Μυρίζεις απίγανον...
Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη
----------------------------------------------------------------------------
----
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: Λοιπόν, στην αρχή καλά τα παγαίνανε. Και δεν
ξέρω πως, σηκώνεται η αψηλή και βαράει μια στράκα σ΄ έναν στη διπλανή παρέα.
Και ποιον διάλεξε να βαρέσει; Το Λεωνίδα το Μολυβάτο... Άκου δηλαδή εκλογή!
Κατερίνα Γιουλάκη: Και δηλαδή αρπαχτήκανε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ε, δηλαδή, τι θα κάνανε; Θα κανελώνανε το ρυζόγαλο;
Γιώργος Γαβριηλίδης: Α, μα αυτό είναι βάρβαρο!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Εσύ πάψε, θα σου ρίξω φλιτ!
Κατερίνα Γιουλάκη: Παρακάτω, παρακάτω...
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Δεν έχει παρακάτω. Έγινε το μαγαζί σα δρόμος που του
περνάνε καλώδια!
Μαμά: Γι΄ αυτό είναι με τσιρότο ο Αντώνης. Και είπε πως χτύπησε στην πορτα!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Απάνω σε μπουνιές χτύπησε!
Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιώργος Γαβριηλίδης: Καλά. Δεν ήρθε η αστυνομία; [Στον καβγά στο κέντρο]
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: Όχι. Καθαρίσανε μόνοι τους.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Καθαρίσανε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ο ένας δηλαδή, ο λέλεκας πρόλαβε και τουμπάνιασε με
την πρώτη. Ο υπογράφων όμως και η κυρά...
Γιώργος Γαβριηλίδης: Η τσιριμπίμ τσιριμπόμ...
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Φέρε τον έλεγχο να σου βάλω άριστα!... Έδωσε κάτι
άγριες που τους έκανε αλόγατα. Πέντε, και σκονιάσανε!
Κατερίνα Γιουλάκη: Σκονιάσανε; Δηλαδή γίνανε σκόνη.
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Εσύ θα πας μπροστά!... Είχανε και κάτι βερεσέδια
αστυνομικής υφής, φάγανε και από την αψηλή και κάνανε τον ψόφιο.
Κατερίνα Γιουλάκη: Και μείνανε οι δικοί μας;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Στους τελικούς ναι. Και το χαρτί.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Ούρρα! Ούρρα! [Επιφώνημα θριάμβου]
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Να πας να κάνεις ανάλυση!
Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη
----------------------------------------------------------------------------
----
Κατερίνα Γιουλάκη: Δηλαδή τους κανόνισε μια χαρά η Ιταλίδα!
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: Ε όχι και Ιταλίδα! Αφού τα μιλάει και
μόρτικα! Ξέρεις πως με είπε; Γιαλαντζή ντερβίση!
Κατερίνα Γιουλάκη: Είσαι βέβαιος;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ε, καλά τώρα. Στο πεζοδρόμιο μεγαλώσαμε. Δεν είμαστε
τέτοιοι. [Δείχνει το Γαβριηλίδη]
Γιώργος Γαβριηλίδης: Παρακαλώ κύριε! Είμαι ένας gentleman!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ναι, το γράφει στον τελεφωνικό κατάλογο!
Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη
----------------------------------------------------------------------------
----
Κατερίνα Γιουλάκη: Καλά, είσαι βέβαιος ότι δεν είναι Ιταλίδα;
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: Ε, καλά, ψέματα λέμε; Με το που μπουκάρησε
μου
λέει: «Γουστάρω τραπέζι κεντρικό». Κι έπειτα λέει: «Τσάκω ένα μπουκάλι
ουίσκυ!». «Τι μάρκα;» Της κάνω. «Το Γιάννη που πορπατάει!» μου λεει.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Johnie Walker!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Εγώ δεν ήρθα εδώ για φροντιστήριο! Ήρθα να πλερωθώ!
Κατερίνα Γιουλάκη: Λοιπόν;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Λοιπον, «Δεν έχεις κανένα αλμυρό ρε μισόμαγκα;» μου
κάνει. Ωραίες κουβέντες!
Κατερίνα Γιουλάκη: Μαμά ζαλίζομαι. Θα πέσω!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Που ΄σαι; Δε με ξοφλάς και να πέσεις μετά;
Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη
----------------------------------------------------------------------------
----
(Δίνει αυτόγραφο)
Κώστας Βουτσάς: Ρε παιδιά, πώς γράφεται το «θαυμάστρια»;
Κάποιος: Με ύψιλον!
Μάρθα Καραγιάννη: Εγώ το θέλω με όμικρον-γιώτα!
Κώστας Βουτσάς: Ε, αφού το θέλει έτσι... Πιο πολλά γράμματα, πιο
χορταστικό...
Μια κυρία στα μπουζούκια
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιάννης Μιχαλόπουλος: Πως πας από φωνή Γεώργιε;
Στέφανος Ληναίος: Έτσι κι έτσι. Γιατί;
Γιάννης Μιχαλόπουλος: Είσαι να σε πάρω για αριστερό;
Στέφανος Ληναίος: Δηλαδή θα τραγουδάω τραγούδια του Θεοδωράκη;
Γιάννης Μιχαλόπουλος: Όχι βρε, για αριστερό ψάλτη!
Στέφανος Ληναίος: Μα δεν ξέρω.
Γιάννης Μιχαλόπουλος: Θα μάθεις.
Στέφανος Ληναίος: Ναι, αλλά ώστε να μάθω θα ανατριχιάσει μέχρι και ο ύψιστος
από τα φάλτσα. Και μ' έχει που μ' έχει στη μπούκα του κανονιού.
Γιάννης Μιχαλόπουλος: Πάψε ανόητε, ο Θεός δεν είναι πυροβολητής!
Μιας πεντάρας νειάτα
----------------------------------------------------------------------------
----
Πρόεδρος: Ετών;
Ρένα Βλαχοπούλου: ...και...
Πρόεδρος: Που θα πει;
Ρένα Βλαχοπούλου: Θα πει... όπως στην ώρα λέμε δέκα και πέντε, δέκα και
δέκα, δέκα και τέταρτο... έτσι κι εγώ είμαι σαράντα και...
Μια τρελή σαραντάρα
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Καλά, δεν ντρέπεσαι γέρος άνθρωπος να βγαίνεις με
μικρούλες;
Βασίλης Αυλωνίτης: Ε, όχι και γέρος. Μεσόκοπος... Όπως λέμε μεσοτοιχία...
Μικροί και μεγάλοι εν δράση
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ποιανού είναι αυτές οι πυτζάμες;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Του πατέρα μου. Κουτί σας έρχονται! Ήταν άντρακλας ο
πατέρας μου. Θρεφτάρι σωστό!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Καλά, κι εσύ ποιανού έμοιασες; Της μάνας σου;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Όχι, του κουμπάρου!
Να ζει κανείς ή να μη ζει;
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Βουτσάς: Άκου μαμά... Ήρθε εδώ η Πέπη και την έδιωξα... Ναι! Της είπα
όσα με είπες, αλλά με είπε χαλβά και πολλά στενοχωρήθηκα... Μαμά, άκου, να
με κάνεις κιοφτέδες, πολλούς κιοφτέδες... και κομματάκι χαλβά...
Νύχτα γάμου
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος πουλάει ρολόγια)
Θανάσης Βέγγος: Τι γινέστε κύριε; Περιμένετε ραντεβού;
Περιμένων: Αχ, ναι. Μια ολόκληρη ώρα...
Θανάσης Βέγγος: Θα είναι από τις δύσκολες φαίνεται. Υπομονή... Και με την
ευκαιρία έχω κάτι για σας! Ρολόι για ταλαιπωρημένους εραστές! Πάει πίσω μισή
ώρα ...για παρηγοριά!
Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ
----------------------------------------------------------------------------
----
Ξένια Καλογεροπούλου: (Χτυπάει την πόρτα)
Μίτση Κωσταντάρα: (Ανοίγει)
Ξένια Καλογεροπούλου: Χαίρετε!
Μίτση Κωσταντάρα: ...
Ξένια Καλογεροπούλου: Καλά, δεν πειράζει. Μου χρωστάτε ένα χαίρετε...
Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Αλήθεια μου λες;
Ξένια Καλογεροπούλου: Και γιατί να σου πω ψέματα; Μήπως είμαι υποψήφιος και
θέλω να με ψηφίσεις;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Αυτό να μου πεις...
Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Το χρήμα ειν΄ ατμός και φεύγει. Η δόξα ειν΄ ατμός και πάει.
Ζεις για λίγα χρόνια τη ζωή σου κι ύστερα «Άμωμοι εν οδώ αλληλούια»...
Ο ατσίδας
----------------------------------------------------------------------------
----
Βαγγέλης Πρωτόπαπας: Η κουμπάρα κουμπάρε, μου τα φόρεσε!
Βασίλης Λογοθετίδης: Τι λες μωρέ; γεγονός;
Βαγγέλης Πρωτόπαπας: Τετελεσμένον!
Βασίλης Λογοθετίδης: Πω πω! Και που ετελέσθη;
Βαγγέλης Πρωτόπαπας: Σε γκαρσονιέρα
Βασίλης Λογοθετίδης: Σε γκαρσονιέρα; Σα δε ντρέπεται... Λες και δεν είχατε
σπίτι!
Ο ζηλιαρόγατος
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Χατζηχρήστος: Αχ βρε κατακαημένε Βαγγέλη! Μα, το ζήτημα δεν είναι να
μου ανοίξεις την όρεξη. Το ζήτημα είναι να μου την κλείσεις...
Ο Ηλίας του 16ου
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Χατζηχρήστος: Έβγαλε ένα μάτσο χαρτονομίσματα και έδωσε στην κυρία
δέκα χιλιάρικα. Και το μάτσο, μάτσο. Ούτε που χλώμιασε καθόλου...
Ο Ηλίας του 16ου
----------------------------------------------------------------------------
----
Μαρίκα Κρεβατά: Τρέχτε, κύριε πόλισμαν!
Κώστας Χατζηχρήστος: Τι, να παραβγούμε στο τρέξιμο;
Ο Ηλίας του 16ου
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Χατζηχρήστος: Α, μην τα θέλετε όλα δικά σας. Εγώ να τον βρω, εγώ και
να τον συλλήψω! Μην είμαστε και πλεονέκτες! Βρέστε τον πρώτα εσείς και μετά
με ειδοποιάτε και έρχομαι και τον κάνω αυτόν τον κύριο πέντε παράδες!
Ο Ηλίας του 16ου
----------------------------------------------------------------------------
----
(Προς Αυλωνίτη που τρώει πολύ γρήγορα): Πρόσεχε, θα πνιγείς!
Βασίλης Αυλωνίτης: Σιγα μην πνιγώ. Τι είναι το πιάτο μου να πνιγώ; Στέρνα;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Προς Αυλωνίτη: Εσύ πρέπει να πεθάνεις για να βάλεις μυαλό...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Φέρμας: Ίσα με τριάντα ίππους φορολογήσιμους κορόιδο είσαι!
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Στέφανος Ληναίος: Πώπω αδερφέ μου, τι μυαλό είναι αυτό; Καλά, πως το έχεις
τόσον καιρό και δε σου έχει μπαγιατέψει;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Ρίζος: Πιάσε δυο καταϊφια. Και που 'σαι... Κάντα μου μυθιστόρημα.
Ξένια Καλογεροπούλου: Δηλαδή;
Νίκος Ρίζος: Τύλιξέ μου τα στο χαρτί!
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιατρός (μετράει την πίεση): Εικοσιένα.
Βασίλης Αυλωνίτης: Πολύ δεν είναι γιατρέ μου;
Γιατρός: Να σου πω. Αν ήσουν άλογο θα ήταν μια χαρά. Αλλά για άνθρωπο, πολύ
είναι...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Βασίλης Αυλωνίτης: Θέλω κανένα βιβλίο για να περνάω την ώρα μου.
Νίκος Ρίζος: Βιβλία πασατέμπο δεν έχουμε...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Στέφανος Ληναίος: Απόδειξη;
Γεωργία Βασιλειάδου: Τι να την κάνεις την απόδειξη; Αν είναι να σου φάνε
λεφτά, θα στα φάνε και με απόδειξη...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Ρίζος: Αχ κυρία Θεώνη μου, γιατί το νοίκιασες το δωμάτιο;
Γεωργία Βασιλειάδου: Και τι να 'το 'κανα; Αποθήκη για αράχνες;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Ρίζος: Τι 'ν' αυτό; Πέφτουν σοβάδες;
Γεωργία Βασιλειάδου: Ναι, πέφτουνε σουβάδες απ' το ταβάνι. Αλλά μη
στεναχωριέσαι. Έχω ένα κράνος στην αποθήκη. Θα στο φέρω.
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Βασίλης Αυλωνίτης: Ας όψεται η πίεση.
Γεωργία Βασιλειάδου: Έχεις πίεση;
Βασίλης Αυλωνίτης: Εικοσιένα. Ρόδα... Και μου είπε ο γιατρός να αλλάξω αέρα.
Τι να κάνω;
Γεωργία Βασιλειάδου: Δεν παίρνεις έναν ανεμιστήρα;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Και του 'λεγα: Μην τρως Χαράλαμπε, μην τρως, θα
σκάσεις! «Α, μπα, το φαϊ δεν βλάπτει», έλεγε. Δεν βλάπτει, δεν βλάπτει, να ο
Χαράλαμπος. Από άνθρωπος με τα όλα του κατάντησε κορνίζα με μαύρο κρέπι...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Έλσα Ρίζου: Μα στον κουβά δεν βάζουνε θησαυρό. Κάρβουνα είναι;
Νίκος Ρίζος: Πως... Δεν έχεις ακούσει που λένε «Άνθρακες ο θησαυρός»;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Βασίλης Αυλωνίτης: Τι διάολο σ' έκανα ωραίο μωρέ και μού 'φαγες τα καλύτερα
υλικά;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Σερβιτόρος: Να πάρω το καπέλο σας κύριε;
Νίκος Φέρμας: Ασ' το κάτω ρε. Σε πειράζει; Δεν φτάνει που μας παίρνετε το
πορτοφόλι, θέλετε να μας πάρετε και το καπέλο;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Άντζελα Ζήλεια: Συνεργείο λοιπόν.
Στέφανος Ληναίος: Συνεταιρικό.
Άντζελα Ζήλεια: Και ανύπαντρος.
Στέφανος Ληναίος: Ναι. Έχω συνεταίρο στο συνεργείο και δεν έχω στη ζωή...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Βασίλης Αυλωνίτης: Ωχ, αδερφέ! Δε με βολεύει εδώ. Πάω να πάρω αέρα στο
κοτέτσι.
Γεωργία Βασιλειάδου: Μα στο κοτέτσι θα πας να πάρεις αέρα;
Βασίλης Αυλωνίτης: Μα το κοτέτσι έχει ασβέστιο!
Γεωργία Βασιλειάδου: Κι άμα θες ασβέστη δεν πας σε κανένα γιαπί να πάρεις
δέκα κουβάδες;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Κύριε Νεόκοσμε! Βγες απ' το κοτέτσι! Θα ζηλέψει ο
κόκορας.
Βασίλης Αυλωνίτης: Μα δεν υπάρχει κόκορας.
Γεωργία Βασιλειάδου: Που πήγε;
Βασίλης Αυλωνίτης: Ξέρω 'γω; Θα πήγε να ξουριστεί.
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Αυλωνίτης κατά λάθος γκρεμίζει το κοτέτσι.)
Γεωργία Βασιλειάδου: Ανάθεμά σε, τι μου 'κανες! Εμένα το κοτέτσι μου ήτανε
παρθεναγωγείο! Να μην πατήσει μέσα σερνικός! Ποιος θα μου πληρώσει τώρα τις
ζημιές;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Τι έχει μωρέ το στρώμα και το ξεκοίλιασες;
Σκωληκοηδείτη;
Νίκος Ρίζος: Κάτι είχε και μ' ενοχλούσε. Ααα, μα δεν ήτανε ύπνος αυτός.
Γέμισα ζγρουμπούλια!
Γεωργία Βασιλειάδου: Και μου 'κανες το κρεβάτι μπαμπακολίβαδο;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκη Λινάρδου: Λεφτά! Πρέπει να πάω στο κομμωτήριο.
Νίκος Ρίζος: Στο κομμωτήριο; Γιατί;
Νίκη Λινάρδου: Αφού είμαστε καλεσμένοι το βράδυ. Έτσι θα πάω; Μ' αυτά τα
μαλλιά;
Νίκος Ρίζος: Και στο κομμωτήριο τι θα σου κάνουν βρε Αγγέλα; Θα σου βάλουν
άλλα μαλλιά νάυλον; Αλλά έτσι είσαι... Μη μας καλέσουν τζάμπα για φαϊ. Δε μ'
αφήνεις να το φχαριστηθώ.
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Βασίλης Αυλωνίτης: Ε, απόψε θα φάω!
Γιάννης Φέρμης: Κι αύριο εικοσιένα η πίεση...
Νίκος Ρίζος: Κύριε Νεόκοσμε: Άμα φτάσεις τριάντα να πουλήσεις... Είναι καλή
τιμή!
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Ρίζος: Άντε παιδιά, να ζήσετε!
Νίκη Λινάρδου: Άντε, να δούμε πότε θα το αποφασίσεις και για μας!
Νίκος Ρίζος: Ε, άσε να καλέσουν πρώτα την κλάση μου...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Πολύ ωραία τραγούδησες...
Στέφανος Ληναίος: Αμ, την προίκα την έχουμε στο λαρύγγι μας κυρία Θεώνη!
(Παντρεύεται μια τραγουδίστρια.)
Γεωργία Βασιλειάδου: Ο Θεός να σας φυλάει από φαρυγγίτιδα...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Γεωργία Βασιλειάδου: Τι κάνεις βρε στο ξένο δωμάτιο;
Βασίλης Αυλωνίτης: Λάθος στην πόρτα.
Γεωργία Βασιλειάδου: Λάθος κάνουνε στην ορθογραφία, όχι στις πόρτες!
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Μέντιουμ: Βλέπω έναν άνθρωπο με χρυσά...
Γεωργία Βασιλειάδου: Ναύαρχος θα είναι...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Μέντιουμ: Βλέπω χρυσό...
Γεωργία Βασιλειάδου: Χρυσή να σε κόψει...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Βασίλης Αυλωνίτης: Τώρα όλα τα 'χουμε... Λεφτά έχουμε, πίεση έχουμε, να
'χαμε και μια γυναίκα... Τι λες συμπεθέρα;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
----------------------------------------------------------------------------
----
Λαυρέντης Διανέλλος: Ρωξάνη, άνοιξες πάλι το μοτεράκι σου, μπουρ μπουρ,
μπουρ, μπουρ... Ομιλώ εγώ Ρωξάνη. Κι όταν ομιλώ εγώ, Ρωξάνη, δε θέλω
διακοπές!
Ο Θόδωρος και το δίκαννο
----------------------------------------------------------------------------
----
(Στο τραίνο)
Επιβάτης: Τι θα γίνει επιτέλους μ΄ αυτές τις κότες κύριε;
Κώστας Χατζηχρήστος: Μα πώς κάνεις έτσι; Πίτουρο είσαι και φοβάσαι να μη σε
φάνε;
Ο Θύμιος τα ΄χει 400
----------------------------------------------------------------------------
----
(Παίζουν πόκερ με στραγάλια)
Σπύρος: Μην τρως τα λεφτά!
Οι Απαράδεκτοι
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Ρίζος: Και είναι μεγάλη η αδερφή σου;
Βασίλης Αυλωνίτης: Ε, δεν είναι και σαν την Πελοπόνησσο...
Οι γαμπροί της Ευτυχίας
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκη Λινάρδου: Υπομονή Μάχο μου...
Νίκος Ρίζος: Υπομονή κάνουν και τα λάστιχα, έρχεται όμως η ώρα που
κλατάρουν...
Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός
----------------------------------------------------------------------------
----
Βασίλης Αυλωνίτης: Βρε κουφιοκεφαλάκια! Βρε μπουμπούνα, που άμα σε βάλω στο
λεμονοστίφτη δεν θα βγάλω ούτε δυο κουκούτσια από νεράτζια... Βρε, εμείς
έχουμε λεφτά, αυτή δεν έχει ούτε σαπουνάδα...
Ο λεφτάς
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιώργος Γαβριηλίδης: Σε παρακαλώ. Δε θέλω να με λες μπαμπά...
Βασίλης Αυλωνίτης: Δηλαδή; Ξεμπαμπακιάσαμε;...
Ο λεφτάς
----------------------------------------------------------------------------
----
(Σε ένα αυτοκίνητο μια κυρία προσπαθεί να φύγει αλλά την έχουν κλείσει)
Θανάσης Βέγγος: Φεύγετε κυρία μου;
Κυρία: Που να φύγω; Το στριμωγμένο φυγείν αδύνατον...
Ο παλαβός κόσμος του Θανάση
----------------------------------------------------------------------------
----
(Τα παιδιά τον κοροιδεύουν)
Παιδιά: Παπατρέχας! Παπατρέχας! Παπατρέχας!
Θανάσης Βέγγος: Α, να χαθείτε... Υποψήφιοι τεντιμπόϊδες! Και έχετε και
δωρεάν παιδεία...
Ο παπατρέχας
----------------------------------------------------------------------------
----
Παππούς: Έδώ ζητάτε γαμπρούς;
Θανάσης Βέγγος: Δε σ' ακούω παππούλη. Έλα πάνω.
Παππούς: Έχω τη γνώμη πως εδώ πάνω δεν μπορούμε να κάνουμε σοβαρή συζήτηση.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί; Δεν έχεις ακούσει που λένε συζήτηση υψηλού επιπέδου;
Παππούς: Ε, χε χε χε!
Θανάσης Βέγγος: Πρόσεχε μονάχα μην πέσουμε. Και οι γέροι ως γνωστόν πάνε ή
από πέσιμο ή απ' αυτό που ξέρεις.
Ο παπατρέχας
----------------------------------------------------------------------------
----
Παππούς: Διάβασα την αγγελία σας και ήρθα. Θέλω μια νύφη...
Θανάσης Βέγγος: ...για τον εγγονό σου.
Παππούς: Όχι. Για μένα! Αρκετά ρεμπέλεψα. Καιρός πια να νοικοκυρευτώ!
Θανάσης Βέγγος: Και πόσων χρονών είσαι;
Παππούς: Δεν έχω κλείσει ακόμα τα εβδομήντα πέντε!
Θανάσης Βέγγος: Ε, να ξαναρθείς αύριο με τον κηδεμόνα σου μην πάμε μέσα επί
αποπλάνηση ανηλίκου.
Ο παπατρέχας
----------------------------------------------------------------------------
----
Παππούς: Έχω την εντύπωση πως με ειρωνεύεστε. Ένα σας λέω μόνον: Τσάρλι
Τσάπλιν. Τεκνοποίησε στα εβδομηντα πέντε.
Θανάσης Βέγγος: Καλά, αυτός είχε βρει τη συνταγή... 
Παππούς: Και είμαι κι απ' το Καλέντζι, το χωριό του Παπανδρέου που όλοι οι
άντρες ζούνε εκατόν πενήντα χρόνια!
Θανάσης Βέγγος: Να τα χιλιάσεις παππούλη αλλά εμείς ζητάμε γαμπρούς, δε
ζητάμε πρωθυπουργούς!
Παππούς: Πάντως κι εγώ είμαι γερό κόκκαλο.
Θανάσης Βέγγος: Και τι να το κάνουμε; Σούπα θα φτιάξουμε;
Ο παπατρέχας
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Ώστε ψάλτης κύριε Δωρόθεε;
Δωρόθεος: Ιεροψάλτης και μάλιστα αριστερός.
Θανάσης Βέγγος: Ααα, της ΕΔΑ δηλαδή.
Δωρόθεος: Όχι, των Αγίων Θεοδώρων.
Θανάσης Βέγγος: Το ίδιο κάνει, Θεοδωρακικός!
Ο παπατρέχας
----------------------------------------------------------------------------
----
(Δίνουν του Βέγγου μια γλάστρα μ' ένα λουλούδι.)
Κυρία: Πολύδωρε να μου την προσέχεις γιατί φεύγω ταξίδι. Στις οχτώ το πρωί
να την ποτίζεις, δέκα με μία το μεσημέρι να την βάζεις στον ήλιο...
Θανάσης Βέγγος: ...κι οχτώ με δέκα σινεμά. Ξέρω...
Ο παπατρέχας
----------------------------------------------------------------------------
----
(Του δίνουν ένα κλουβί με δυο πουλιά)
Κυρία: Πολύδωρε να τα πας πίσω στο κατάστημα που τ' αγόρασσα. Το ένα από τα
δυο δε μιλάει καθόλου.
Θανάσης Βέγγος: Ε, θα είναι ο σύζυγος φαίνεται...
Ο παπατρέχας
----------------------------------------------------------------------------
----
(Συζητά με τον υπάλληλο καθαριότητας του Δήμου)
Υπάλληλος: Όλο τρέχεις Πολύδωρε. Είσαι συνεχώς υπ' ατμόν!
Θανάσης Βέγγος: Ε, είναι που σέρνω πίσω μου έξη βαγόνια και μια σκευοφόρο!
Τις αδερφές και τη θεία μου δηλαδή.
Υπάλληλος: Μπα, έχεις αδερφές;
Θανάσης Βέγγος: Ναι και όλο το βάρος πέφτει στον αδερφό. Και καλά, τις
μεγάλωσα. Το παλούκι είναι το πάντρεμα.
Υπάλληλος: Αν είν' έτσι να σε βοηθήσω, να πάρω τη μια.
Θανάσης Βέγγος: Ε, είπαμε να τις παντρέψουμε όχι να τις πετάξουμε στα
σκουπίδια!
[Περνάει η θεία του, η ηθοποιός "Ταϋγέτη", η οποία δε φημίζεται για την
ομορφιά της].
Θανάσης Βέγγος: Α, να η θεία μου. Μην τη βλέπεις έτσι, το βράδυ ομορφαίνει.
Πάντως είναι γυναίκα. Εξακριβωμένα πράγματα.
Ο παπατρέχας
----------------------------------------------------------------------------
----
(Πάει στον κουρέα με τον μακρυμάλλη γαμπρό μιας από της αδερφές του)
Κουρέας: Πόσο να τα πάρουμε;
Γαμπρός: Λίγο στο πλάϊ μόνο.
Θανάσης Βέγγος: Τι λίγο στο πλάϊ; Αντρικά! Δυο πόντους σαν το γκαζόν της
Ομονοίας!
Ο παπατρέχας
----------------------------------------------------------------------------
----
(Τρώει με το κορίτσι του, τη Χαρίκλεια σε ένα εστιατόριο όταν έρχεται ο
Φέρμας ο αδερφός της ο Κρητικός και του την παίρνει.)
Θανάσης Βέγγος: Μανώλη, δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Τι μου παίρνεις έτσι
το κορίτσι!
Νίκος Φέρμας: Δεν ακούω τίποτα! Να μπει το στεφάνι.
Θανάσης Βέγγος: Μανώλη! Θα πάρω πέτρα!
Νίκος Φέρμας: Τίποτα. Και μην ξεχνάς, η Χαρίκλεια έχει εννιά αδερφούς. Οχτώ
στην Κρήτη κι έναν εδώ.
Θανάσης Βέγγος: Μάνα με τους εννια σου γιους και με τη μια σου κόρη!
Ο παπατρέχας
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Φέρμας: Ησύχασε Πολύδωρε. Εγώ σε έμπλεξα, εγώ θα σε γλυτώσω. Σου βρήκα
γαμπρό για τη θεία σου. Θα την πάρει ένας θείος μου.
Θανάσης Βέγγος: [Γελάει] Ωράιο ακούγεται. Ο θείος σου θα πάρει τη θεία μου!
(Μετά το γάμο της θείας)
Θανάσης Βέγγος: Τιμή και δόξα στον ήρωα! Ήρωας του δεύτερου Παγκοσμίου
Πολέμου ήταν. Εμ βέβαια! Μόνο ήρωας θα μπορούσε να την πάρει!
Ο παπατρέχας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Δούκας: (αφού ανέβηκε ανάποδα στο άλογο) Μέχρι να μου βρείτε άλογο με
δυο κεφάλια, η ιππασία κομμένη!
Ο πύργος των ιπποτών
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Δούκας: Εδώ είναι η στοά των προγόνων μου. Αυτός είναι ο Αύγουστος
Δελαρόσας...
Μίμης Φωτόπουλος: ...κι αυτός ο Σεπτέμβριος...
Κώστας Δούκας: Βούλωστο βρε βλάκα! Τι τους πέρασες τους προγόνους μου,
καζαμία;
Ο πύργος των ιπποτών
----------------------------------------------------------------------------
----
Μίμης Φωτόπουλος: Οι πρόγονοι είναι το αντίθετο από τα ζαρζαβατικά. Όσο πιο
μπαγιάτικοι είναι τόσο το καλύτερο.
Ο πύργος των ιπποτών
----------------------------------------------------------------------------
----
Μίμης Φωτόπουλος: Κλαίτε δεσποινίς;
Σμαρούλα Γιούλη: Η ζωή δεν είναι μόνο χαρές.
Μίμης Φωτόπουλος: Ναι. Πρέπει να την ...ποτίζεις που και που...
Ο πύργος των ιπποτών
----------------------------------------------------------------------------
----
Άννα Φόνσου: Πώς σου φαίνονται τα καινούρια σου ρούχα μανούλι;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Καλά είναι, μόνο το παντελόνι είναι λίγο τσουρούτικο!
Άννα Φόνσου: Μα τώρα έχεις λεφτά μανούλι! Θα ντύνεσαι ωραία!
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ααα, δηλαδή φαρδύναν τα οικονομικά μου και στενέψαν τα
μπατζάκια μου!
Ο Στρατής παραστράτησε 
----------------------------------------------------------------------------
----
Ντίνος Ηλιόπουλος: Έι, αυτό το σακάκι είναι σκισμένο!
Άννα Φόνσου: Μα έτσι είναι η γραμμή του, είναι της μόδας!
Ντίνος Ηλιόπουλος: Για κοίτα, κι είχα τόσα σακάκια σκισμένα και τα πέταγα,
δεν το ήξερα ότι είναι της μόδας!
Ο Στρατής παραστράτησε 
----------------------------------------------------------------------------
----
Υπηρέτρια: Τι είναι όλα αυτά τα βιβλία;
Άννα Φόνσου: Αρχαία!
Υπηρέτρια: Μα, φαίνονται ολοκαίνουρια!
Άννα Φόνσου: Αυτά που γράφουν μέσα είναι αρχαία!
Ο Στρατής παραστράτησε 
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο μικρός γιος έχει φέρει τη μηχανή μέσα στο σαλόνι)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι ΄ν΄ αυτό βρε; Εδώ μου την κουβάλησες; Γι΄ αυτό
φαγώθηκες να στην αγοράσω;
Γιος: Αφού κάτω δεν κλείνει καλά η πόρτα και μπορεί να μου την κλέψουνε...
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ωραία! Έχουμε μια μοτοσυκλέτα στην τραπεζαρία, να
βάλουμε κι από ένα τζιπ στις κρεβατοκάμαρες και να το κάνουμε Σώμα Αμέσου
Δράσεως! Γιατί σπίτι μια φορά αυτό εδώ πέρα δεν είναι!
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Αν ήταν σπίτι εδώ μέσα, αυτή την ώρα που ήρθα έπρεπε να
ήταν στρωμένο το τραπέζι. Και στην κουζίνα τέλος πάντων να βρίσκεται ένα
τσουκάλι με κανένα φαγάκι του Θεού...
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Παύλος Λιάρος: Αλήθεια τι γίνεται, θα βάλουμε καμιά μπουκιά στο στόμα μας
σήμερα;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ξέρω ΄γω; Εγώ μια φορά έφερα μαζί μου λίγο τυρί, λίγο
ζαμπόν, λίγο σαλάμι. Άνοιχτο ρε Κίμων. (Το πετάει στον Παύλο Λιάρο)
Παύλος Λιάρος: (Το πετάει στον Γιάννη Παπαδόπουλο) Άνοιχτο ρε Αντρέα!
Γιάννης Παπαδόπουλος: (Το πετάει στο μικρό) Ίσα ρε Μπάμπη! Άνοιχτο!
Λάμπρος Κωσταντάρας: (Παίρνει ένα ύφος που υποδηλώνει «Σε ποιον τοίχο να
χτυπήσω το κεφάλι μου;»)
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Στην κουζίνα υπάρχει τίποτα; [για φαί] Για ρίξε μια
ματιά ρε Κίμωνα, στο ντουλάπι, στην κουζίνα, στο ψυγείο, όλο και κάτι θα
υπάρχει.
Παύλος Λιάρος: Ρε Αντρέα, ρίξε μια ματιά στην κουζίνα να δεις αν υπάρχει
τίποτα.
Γιάννης Παπαδόπουλος: Άντε ρε Μπάμπη! Σάλτα μια στιγμούλα μέχρι την κουζίνα.
Μικρός: Σε σένα το ΄πανε!
Γιάννης Παπαδόπουλος: Βρε κάνε εκείνο που σου λένε!
Παύλος Λιάρος: Εσένα δηλαδή θα σου κοβότανε η μέση δηλαδή να πεταχτείς μέχρι
την κουζίνα;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Άντε βρε παιδιά! Αηδία καταντήσαμε εδώ μέσα!
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Αλλά δε φταίτε εσείς βρε! Εγώ φταίω! Που για να κάνω
ένα κοριτσάκι που λαχτάριζε η ψυχή μου τιγκάρισα μια μάντρα κρεμανταλάδες!
Ένα παιδί ήθελα εγώ μωρέ! Ένα! Κι αυτό κοριτσάκι. Εσάς δε σας ήθελα. Πώς
μπήκατε στη μέση εσείς; Να κάνουμε ένα κοριτσάκι, να έχουμε δυο χέρια
πονετικά στα γεράματά μας με τη μακαρίτισσα τη μάνα σας. Περνάν΄ οι εννιά
μήνες, να ο πρώτος μουστακαλής. Ε, λέμε, μια και ήταν το τυχερό, ας κάνουμε
τώρα και το κοριτσάκι. Άλλοι εννιά μήνες, άλλος μουστακαλής. Ε, τώρα λέμε,
δε μας γλυτώνει το κοριτσάκι. Αφού τα
φτιάξαμε όλα ροζ προκαταβολικώς: ροζ ζιπουνάκια, ροζ σαλιαρίτσες, ροζ
κρεβατάκι, ροζ κορδέλες... Άλλοι εννιά μήνες, να κι ο τρίτος μουστακαλής.
Άλλαξα τα ροζ και τα ΄βαψα μπλε, αντί να τα βάψω μάυρα. Γιατί αντί να βάλω
την ευλογία του Θεού στο σπίτι μου, έβαλα ένα λόχο ταβλαδόρους.
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Άντε να πάρεις ψωμί.
Γιος: Πόσο να πάρω;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ξέρω ΄γω; Πάρε καμιά πενηνταριά κιλά. Και ν΄
αποφασίσουμε ένα βράδυ να κάνουμε ξενύχτι να το κάνουμε παξιμάδια. Έτσι όπως
πάμε, το φαί θα κοπεί που θα κοπεί εδώ μέσα, να ΄χουμε τουλάχιστον κάτι να
τραγανίζουμε σα σκίουροι...
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο μικρός γιος πάει να πάρει ψωμί καβαλώντας τη μηχανή του _μέσα_ στο
σαλόνι)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Βρε συ! Τι κάνεις; Τσίρκο είν΄ εδώ μέσα; Πού πας;
Γιος: Δε μου είπατε να πάω στο φούρνο;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Και γιατί να πας με τη μηχανή παιδάκι μου; Δυο βήματα
είναι ο φούρνος.
Γιος: Κι αφού την έχω γιατί να πάω με τα πόδια;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Άει στο διάολο! Να γλυτώσουμε κι απ΄ τα καυσαέρια!
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι
----------------------------------------------------------------------------
----
(Κάθονται στο τραπέζι να φάνε, και τα παιδιά ορμάνε στα φαγητά)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Κάντε και κανένα σταυρό βρε παιδιά, κάντε και κανένα
σταυρό! Να μας βγει σε καλό!
(Κάνουν όλοι από ένα γρήγορο σταυρό)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Σταυρό είπα! Όχι μαντολίνο!
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι
----------------------------------------------------------------------------
----
(Τρώνε κι ο Κωσταντάρας πνίγεται)
Λάμπρος Κωσταντάρας: [πνιγμένα] Λίγο νερό βρε παιδιά! Λίγο νερό!
Παύλος Λιάρος: Αντρέα!
Γιάννης Παπαδόπουλος: Τι είναι «Αντρέα» πάλι;
Παύλος Λιάρος: Σάλτα γέμισ΄ την κανάτα νερό.
Γιάννης Παπαδόπουλος: (Προς τον μικρό) Δεν άκουσες ρε;
Μικρός: Τι ν΄ «ακούσω ρε»;
Γιάννης Παπαδόπουλος: Πήγαινε να φέρεις λίγο νερό!
Μικρός: Πάλι εγώ;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Άντε βρε παιδιά. Συννενοηθείτε προτού γκαργκανιάσουμε
εδώ μέσα!
Μικρός: Μα όλα θα τα κάνω εγώ εδώ μέσα; Εγώ για το ψωμί, εγώ για το
μπουρνούζι, εγώ για το νερό, εγώ όλα;
Γιάννης Παπαδόπουλος: Και τη σαλάτα ποιος την έκοψε βρε; Ποιος έβαλε λάδι;
Παύλος Λιάρος: Και το σαλάμι ρε ποιος το έκοψε; Κι έστρωσα ολόκληρο τραπέζι!
Μικρός: Εγώ μια φορά δεν πάω πουθενά!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Άντε βρε παιδιά να φέρετε λίγο νερο! Να πεθάνει κανείς
από δίψα στην καρδιά της Σαχάρας πάει κι έρχεται! Σαχάρα είν΄ αυτή! Αλλά να
πεθάνει κανείς από δίψα στην καρδιά της Αθήνας, πάει στο διάολο!
Παύλος Λιάρος: Ρε τι ΄σαστε 'σεις; Ο πατέρας σας ρε, ο πατέρας σας... Τι σας
ζήτησε; Ένα ποτήρι νερό σας ζήτησε...
Λάμπρος Κωσταντάρας: Παλιόπαιδα!
Παύλος Λιάρος: Άντε βρε πατέρα να πιεις μόνος σου. Κι άμα θα ΄ρθεις, φέρε
μου κι εμένα ένα ποτήρι...
(Ο Κωσταντάρας τον αρχίζει στις σφαλιάρες)
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Μίτση Κωσταντάρα: Άτιμη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζεις κι άλλους τους
ρίχνεις στα ξένα χέρια...
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Βασίλης Αυλωνίτης: Φασούλι το φασούλι δε γίνονται περιουσίες. Γίνονται
φασολάδες!
Ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Εσύ τι είσαι;
Αλέκος Τζανετάκος: Μέλος της ορχήστρας.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Α, να χαθείς! Θα πιάσουμε κουβέντα τώρα και με τους
μουζικάντηδες;
Αλέκος Τζανετάκος: Με παρεξηγήσατε. Είμαι διευθυντής της ορχήστρας.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ααα, είσαι ο φον Κάραγιαν, να πούμε;
Αλέκος Τζανετάκος: Όχι, αυτός είναι σκηνοθέτης...
(Ο Κωσταντάρας τον καρπαζώνει)
Ο τρελοπενηντάρης
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι κάνετε κύριε Τρουμπέτα μου; Από που τηλεφωνείτε; Από
Μιλάνο; Τι σύμπτωση! Σήμερα έχω πάπια Μιλανέζ...
Ο φαντασμένος
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ναι κυριά Τσουλόγλου μου! Σας περιμένω αύριο στην πρες
κόνφερενς. Πώς; Όχι, δεν είναι κέντρο διασκέδασης η πρες κόνφερενς...
Ο φαντασμένος
----------------------------------------------------------------------------
----
Ίλυα Λιβυκού: Αχ!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι είναι αγάπη μου;
Ίλυα Λιβυκού: Ένα ρίγος... ...
Ίλυα Λιβυκού: Αχ, αχ!
Βασίλης Λογοθετίδης: Δύο ρίγη...
Ούτε γάτα ούτε ζημιά
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος γυρίζει από το σπίτι της πεθεράς του)
Αρμένης περιπτεράς: Τι έγινε; Μαλώσατε;
Θανάσης Βέγγος: Όχι μαλώσαμε, σκοτωθήκαμε... Φύλαξέ μου την κάσκα. Θα την
ξαναχρειαστώ τον άλλο μήνα. Μ' έβγαλε σπαθί σήμερα.
Αρμένης περιπτεράς: Καλά που σε είπα να πάρεις κάσκα. Αλλιώς θα πάθαινες
μεγάλες ...κασκαρίκες...
Πάρε κόσμε
----------------------------------------------------------------------------
----
Περιπτεράς: Θα μπω στο νοσοκομείο για να βγάλω τις αμυγδαλιές [αμυγδαλές
εννοεί]. Τις είχα κόψει όταν ήμουνα παιδί αλλά ...ξαναφυτρώσανε.
Θανάσης Βέγγος: Ε, από τότε που ήσουνα εσύ παιδί, και πλάτανο να είχαμε
κόψει θα είχε ξαναφυτρώσει...
Πάρε κόσμε
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος αντικαθιστά τον καφετζή)
Πελάτης: Ένα ναι και όχι.
Θανάσης Βέγγος: Δεν έχει ναι και όχι. Μόνο μέτριο ξέρω να φτιάχνω, όπως τον
πίνω κι εγώ.
Πελάτης: Καλά, τι καφετζής είσαι εσύ;
Θανάσης Βέγγος: Δεν είμαι καφετζής, αναπληρωματικός είμαι...
Πάρε κόσμε
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Καλησπέρα σας! Ορίστε! Τουλίπες για τη γυναικούλα μου και
τουλούμπες για την πεθερούλα μου!
Νίτσα Τσαγανέα: Είσαι ένας εσύ...
Πάρε κόσμε
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Τι κάθεσαι και χαζεύεις μωρέ; Τρέχα γρήγορα και κέρνα όλη τη
στοά. Βγες στο δρόμο και κέρνα τους περαστικούς σε ακτίνα 150 μέτρων. Εγώ
κερνάω. Ήρθε η γυναίκα μου. Ξανασμίγουν τ΄ αηδόνια...
Πάρε κόσμε
----------------------------------------------------------------------------
----
Δημήτρης Νικολαίδης: Ώστε θέλεις δουλειά; Τι δουλειά;
Θανάσης Βέγγος: Ό,τι να ΄ναι. Και τα πόδια μου πιάνουνε, και τα χέρια μου
πιάνουνε, και το μυαλό μου κόβει...
Δημήτρης Νικολαίδης: Γράμματα ξέρεις;
Θανάσης Βέγγος: Πως αμέ! Δώδεκα!
Δημήτρης Νικολαίδης: Καλά, πόσους μήνες πήγες σχολείο;
Θανάσης Βέγγος: Τέσσερεις μόνο. Βλέπετε, ο πατέρας μου δεν έκανε άλλη
δουλειά. Παιδιά έκανε...
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Στο εστιατόριο, ο Βέγγος είναι γκαρσόνι)
Νίκος Φέρμας: Τι να φάω;
Θανάσης Βέγγος: Ό,τι τραβάει το λαρύγγι σου.
Νίκος Φέρμας: Κατάλογο έχεις; Διάβασε.
Θανάσης Βέγγος: Από μέσα μου;
Νίκος Φέρμας: Απ΄ όξω σου ρε! Ν΄ ακούσω κι εγώ!
Θανάσης Βέγγος: Εστιατόριον «Η Αλικαρνασσός». Πλατεία Κουμουνδούρου 45...
Νίκος Φέρμας: Όχι αυτά ρε! Τα φαγιά!
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος, γκαρσόνι, διαβάζει τον κατάλογο σε ένα πελάτη)
Θανάσης Βέγγος: Μακαρόνια με κιμά...
Νίκος Φέρμας: Τίποτα πιο εκλεκτό!
Θανάσης Βέγγος: ...ατζέμ πιλάφι...
Νίκος Φέρμας: Τίποτα πιο εκλεκτό!
Θανάσης Βέγγος: ...γαρίδες αυγολέμονο...
Νίκος Φέρμας: Πιο εκλεκτό!
Θανάσης Βέγγος: ...μπαρμπούνια τηγανιτά...
Νίκος Φέρμας: Πιο εκλεκτό!
Θανάσης Βέγγος: Δε διαβάζεις μόνος σου;
Νίκος Φέρμας: Φέρε μια γίγαντες γιαχνί.
Θανάσης Βέγγος: Μ΄ αρέσει που ξέρεις και καλοτρώς!
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Μια γίγαντες γιαχνί.
Γιώργος Τζιφός: Οι γίγαντες γιαχνί μόλις τελειώσανε.
Θανάσης Βέγγος: Πώς τελειώσανε; Αφού ακόμα δεν πάτησε άνθρωπος στο μαγαζί!
Γιώργος Τζιφός: Ακούς τι σου λέω; Μόλις τελειώσανε. Αυτό να του πεις...
(Πάει στον πελάτη)
Θανάσης Βέγγος: Οι γίγαντες γιαχνί μόλις τελειώσανε.
Νίκος Φέρμας: Πότε προλάβανε και τελειώσανε;
Θανάσης Βέγγος: Έλα ντε! Αυτό του λέω κι εγώ!
Νίκος Φέρμας: Φέρε έναν πατσά!
Θανάσης Βέγγος: Μπράβο! Από εκλεκτό σε εκλεκτό το πάμε!
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος, γκαρσόνι, φέρνει έναν πατσά σε πελάτη)
Νίκος Φέρμας: Είναι ζεστός;
Θανάσης Βέγγος: Ναι.
Νίκος Φέρμας: Πόσο ζεστός;
Θανάσης Βέγγος: Ε, προηγουμένως που του έβαλα θερμόμετρο είχε τριανταοχτώ
και τρία!
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος είναι γκαρσονι)
Νίκος Φέρμας: Που ΄σαι! Φέρε αλάτι, πιπέρι, λάδι, ξίδι, μουστάρδα και
κανέλα!
Θανάσης Βέγγος: Να σου φέρω και λίγο λιναρόσπορο;
Νίκος Φέρμας: Βρε ασ΄ την κουβέντα και κάνε δουλειά σου! Και που ΄σαι! Ρίξε
έξι εφτά μερίδες ψωμί!
Θανάσης Βέγγος: Α, ρε, παπάρα που θα πέσει!
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος είναι γκαρσονι)
Θανάσης Βέγγος: Τα μακαρόνια σας.
Γιάννης Βογιατζής: [Είναι βαρήκοος] Ορίστε;
Θανάσης Βέγγος: (Φωνάζει) Η μακαρονάδα σας λέω!
Γιάννης Βογιατζής: Η μακαρονάδα μου. Μάλιστα. Τη βλέπω.
Θανάσης Βέγγος: Έλα ντε! Αφού τι βλέπεις, τι θέλω και στη λέω;
Γιάννης Βογιατζής: Μπορείς να μου πεις αν το βούτυρο είναι αγνό;
Θανάσης Βέγγος: Εγώ μπορώ να στο πω, εσύ μπορείς να το ακούσεις;
Γιάννης Βογιατζής: Τι είπατε;
Θανάσης Βέγγος: Τίποτα, τίποτα. Όρμα της, χύμα της, δώστου!
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος είναι γκαρσονι)
Νικήτας Πλατής: Γιαννάκη, έλα, διάλεξε κάτι να φας.
Βασιλάκης Καίλας: Δεν πεινάω!
Κατερίνα Γιουλάκη: Μα, κατάσταση είν΄ αυτή, να μην τρως τίποτα;
Νικήτας Πλατής: Πεινάς δεν πεινάς, θα πάρεις ένα πιάτο να το φας με το ζόρι.
Βασιλάκης Καίλας: Κι αφού δεν πεινάω;
Κατερίνα Γιουλάκη: Θέλεις ένα φρικασέ;
Βασιλάκης Καίλας: Δεν πεινάω!
Νικήτας Πλατής: Θέλεις ψητό με πατατάκια;
Βασιλάκης Καίλας: Αφού δεν πεινάω;
Κατερίνα Γιουλάκη: Να σου ψήσει ένα ψαράκι;
Βασιλάκης Καίλας: Δεν πεινάω!
Νικήτας Πλατής: Θέλεις μια μακαρονάδα σαν κι αυτή;
Βασιλάκης Καίλας: Δεν πεινάω!
Κατερίνα Γιουλάκη: Θέλεις ένα...
Θανάσης Βέγγος: Αφήστε το μαντάμ. Μην το ζορίζετε. Αφού βλέπετε, δεν θέλει!
Κατερίνα Γιουλάκη: Μα έχει μια βδομάδα να φάει κύριε!
Θανάσης Βέγγος: Ε, για μια μέρα παραπάνω δε χάλασε ο κόσμος!
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος είναι διανυκτερεύων φαρμακοποιός, αλλά κοιμάται του καλού καιρού.
Κάποια στιγμή χτυπάει το κουδούνι ένας πελάτης. Μετά από 5-6 κουδουνίσματα,
ο Βέγγος ξυπνάει και του ανοίγει)
Θανάσης Βέγγος: Ορίστε.
Κώστας Μεντής: Έτσι διανυκτερεύετε κύριε;
Θανάσης Βέγγος: Τι εννοείτε κύριε;
Κώστας Μεντής: Μια ώρα χτυπάω!
Θανάσης Βέγγος: Δεν το ΄ξερα ότι θα ΄ρχόσουνα. Αν το ΄ξερα θα σε περίμενα
στο πεζοδρόμιο!
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Κώστας Μεντής: Ασ΄ τα πολλά λόγια και πιάσε μια ασπιρίνη περιποιημένη.
Θανάσης Βέγγος: Μια ασπιρίνη περιποιημένη! Και για μια ασπιρίνη ρε φίλε
έκανες όλη αυτή τη φασαρία;
Κώστας Μεντής: Δικαίωμά μου δεν είναι; Διανυκτερεύεις κύριε ναι ή όχι;
Θανάσης Βέγγος: Ε, ναι, διανυκτερεύω, λοιπόν;
Κώστας Μεντής: Είσαι υποχρεωμένος να με εξυπηρετήσεις.
Θανάσης Βέγγος: Ορίστε, να σε εξυπηρετήσω. Μια ασπιρίνη περιποιημένη...
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Κώστας Μεντής: Μια ασπιρίνη περιποιημένη... Κοίταξε να μου διαλέξεις μια
παχιά!
Θανάσης Βέγγος: Παχιά είπες; Τώρα, ασπιρίνη θέλεις εσύ ή κότα;
Κώστας Μεντής: Τι κότα; Μια ασπιρίνη περιποιημένη δε σου είπα;
Θανάσης Βέγγος: Εγώ θα σου δώσω μια απεριποίητη. Έτσι δικαίωμά μου δεν
είναι;
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Κώστας Μεντής: Τι κάνεις τόσην ώρα χριστιανέ μου; Άντε και με τάραξε το
δόντι μου...
Θανάσης Βέγγος: Το δόντι σου σε πονάει;
Κώστας Μεντής: Ναι!
Θανάσης Βέγγος: Ποιο δόντι;
Κώστας Μεντής: Ο τραπεζίτης αριστερά.
Θανάσης Βέγγος: Αριστερά καθώς μπαίνουμε ή καθώς βγαίνουμε;
Κώστας Μεντής: Και τι το πέρασες το στόμα μου; Στοά Αρσακείου;
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Θανάσης Βέγγος: Να σου δώσω και απ΄ αυτό;
Κώστας Μεντής: Τι ΄ν΄ αυτό;
Θανάσης Βέγγος: Ξέρω ΄γω; Σιροκόλ λέει...
Κώστας Μεντής: Τι να το κάνω;
Θανάσης Βέγγος: Έτσι να μου κάνεις λίγο νταραβέρι. Με μια ασπιρίνη θα τη
βγάλεις;
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Κώστας Μεντής: Πόσο κάνει; [Μια ασπιρίνη]
Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις;
Κώστας Μεντής: Τι πόσο δίνω; Πόσο κάνει;
Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις; Πες μια τιμή έκει χάμω, φίξ, να
ξεμπερδεύουμε...
Κώστας Μεντής: Ένα πενηνταράκι καλά είναι;
Θανάσης Βέγγος: Όχι, πάρτη. Στη χαρίζω.
Κώστας Μεντής: Πώς μου τη χαρίζεις;
Θανάσης Βέγγος: Έτσι, στη χαρίζω βρε αδερφέ μου. Θα ξεφτιλιστούμε τώρα για
ένα πενηνταράκι; Στην κερνάω εγώ! Αν θέλεις σε κερνάω και λίγο λάβδανο.
Θέλεις;
Κώστας Μεντής: Δεν είμαστε καλά!
Θανάσης Βέγγος: Κάτσε να σου δώσω κι ένα σαπούνι, να πλένεσαι, να με
θυμάσαι!
Κώστας Μεντής: Δεν είμαστε καθόλου καλά μου φάινεται!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Μαίρη Μεταξά: Γρήγορα! Γρήγορα, κύριε φαρμακοποιέ μου!
Θανάσης Βέγγος: Τι είναι ρε κυρά μου, τι τρέχει;
Μαίρη Μεταξά: Θα το χάσουμε το παλικάρι!
Θανάσης Βέγγος: Δηλαδή τι έχει το παλικάρι;
Μαίρη Μεταξά: Έχει πέσει μπρούμουτα! Δεν μπορεί να σαλέψει ούτε πόδια, ούτε
χέρια, ούτε να ανοίξει τα μάτια του!
Θανάσης Βέγγος: Και παλικάρι το λες εσύ αυτό; Αμ, αν ήταν έτσι τα
παλικάρια...
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Θανάσης Βέγγος: Ε, τι θέλεις τώρα, να σου φτιάξω αυτό;
Μαίρη Μεταξά: Γρήγορα κύριε φαρμακοποιέ μου, γρήγορα! 
Θανάσης Βέγγος: Ανάθεμά με κι αν βγάζω λέξη!
Μαίρη Μεταξά: Γρήγορα κύριε φαρμακοποιέ, το χάνουμε το παλικάρι!
Θανάσης Βέγγος: Αν έβγαζα τι γράφει, θα σου έκανα ένα φάρμακο, ξέρεις τι
φάρμακο ;
Μαίρη Μεταξά: Δεν τα βγάζεις κύριε φαρμακοποιέ;
Θανάσης Βέγγος: Δεν τα βγάζω τα ρημάδια, δεν τα βγάζω... Τι λεει εδώ μπε...
λα... μπελαντόνα. Τι είναι αυτή η μπελαντόνα;
Μαίρη Μεταξά: Δεν ξέρεις τη μπελαντόνα;
Θανάσης Βέγγος: Τη μπελαντόνα δεν την ξέρω, τη μπελαμπανα ξέρω! Τη
μπελαμάνα, αυτή που φοράνε οι ναυτικοί...
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Μαίρη Μεταξά: Κάλε γρήγορα κύριε φαρμακοποιέ, το χάνουμε σου λέω το
παλικάρι!
Θανάσης Βέγγος: Καλά, θα σε βολέψω. Μια και πέρασες από ΄δω δε θα σ΄ αφήσω
έτσι... Για κοίτα ΄δω. Να σου ΄βάλω απο αυτό;
Μαίρη Μεταξά: Εμένα ρωτάς;
Θανάσης Βέγγος: Ε, και ποιον θα ρωτήσω; Εσύ παραγγέλνεις, εσύ πληρώνεις, εσύ
διαλέγεις. Εγώ;... Ή θέλεις από αυτό; Για κοίτα... Έχει κι ωραίο χρώμα. Κι
ωραία μυρουδιά. Σα στιφάδο μυρίζει!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Μαίρη Μεταξά: Μα τι φάρμακό είναι αυτό;
Θανάσης Βέγγος: Αμ, αν ήξερα όλα τα φάρμακα απ΄ όξω, θα ΄βγαζα βιβλίο σαν
τον τσελεμεντέ!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Θανάσης Βέγγος: Δε μου λες; Στο φάρμακο, «χρήσις», να βάλω «εσωτερική» ή
«εξωτερική»; Όχι πως με νοιάζει δηλαδή, αλλά να ξέρω τι ταμπέλα θα
κολλήσω...
Μαίρη Μεταξά: Εμένα ρωτάς; Αμάν! Τελείωνε κύριε φαρμακοποιέ μου,
τελείωνε!... Ευχαριστώ. Θα το πιει όλο αυτό;
Θανάσης Βέγγος: Ε, ας πιει όσο πιει, κι αν δε δει καλό, με το υπόλοιπο τον
τρίβετε!... Ζωή σε λόγου σου!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Ράλλης Αγγελίδης: Χαίρετε!
Θανάσης Βέγγος: Αντιχαίρετε! Ορίστε. Τι τρέχει;
Ράλλης Αγγελίδης: Άμα πονάει κανείς τι κάνει; Ωωωχ, τι έπαθα!
Θανάσης Βέγγος: Αναλόγως τον πόνο. Πονάς, ε; Που;
Ράλλης Αγγελίδης: [Δείχνει με το χέρι του οριζόντια πάνω στο σώμα του] Από
εδώ, ως εδώ, από εδώ, ως εδώ, από εδώ ως εδώ...
Θανάσης Βέγγος: Ε, και τώρα τι θέλεις; Να πονάς και στα ενδιάμεσα;
Ράλλης Αγγελίδης: Κάνε μου κάτι να ησυχάσω.
Θανάσης Βέγγος: Έννοια σου και θα σου κάνω κάτι εγώ να ησυχάσεις για
πάντα...
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος φτιάχνει φάρμακο για έναν πελάτη που πονάει πολύ)
Ράλλης Αγγελίδης: Γρήγορα!
Θανάσης Βέγγος: Δε μου λες, τα ξινά σ΄ αρέσουνε;
Ράλλης Αγγελίδης: Βρε, βάλε ό,τι να ΄ναι, τώρα! Γρήγορα!
Θανάσης Βέγγος: Όχι, γιατί αν δε σ΄ αρέσουνε, στο φτιάχνω και αλμυρό εγώ!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος φτιάχνει φάρμακο για έναν πελάτη)
Θανάσης Βέγγος: Έτοιμο. Δε μου λες, παιδιά έχεις;
Ράλλης Αγγελίδης: Έντεκα!
Θανάσης Βέγγος: Το μεγαλύτερο αγόρι πόσο είναι;
Ράλλης Αγγελίδης: Εικοσιενός.
Θανάσης Βέγγος: Α, εντάξει. Θα δουλέψει και θα θρέψει τα υπόλοιπα...
Ράλλης Αγγελίδης: Φέρ' το να το πιω.
Θανάσης Βέγγος: Τι; Εδώ θα το πιεις; Εγώ λέω να πας στο σπιτάκι σου να
φιλήσεις τη γυναικούλα σου, τα παιδάκια σου. Φάρμακο ειν΄ αυτό. Δεν ξέρεις
τι γίνεται!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό. Μπαίνει μέσα ένα ζευγάρι)
Κοπέλα: [μουρμουρίζει ξεψυχισμένα] Δε μπορώ Κώστα μου...
Θανάσης Βέγγος: Τί είναι βρε παιδιά; Τι πάθατε;
Ερρίκος Μπριόλας: Στον κινηματογράφο ήμαστε και ξαφνικά της ήρθε μια ζαλάδα
και λιποθύμισε...
Κοπέλα: [μουρμουρίζει ξεψυχισμένα] Δε μπορώ...
Ερρίκος Μπριόλας: ...ανάβουν τα φώτα, συνέρχεται λιγάκι, την παίρνω να
φύγουμε, στην έξοδο μου ξαναλιποθυμάει...
Θανάσης Βέγγος: Πάλι;
Ερρίκος Μπριόλας: ...τη συνεφέρνω και βγαίνουμε ν΄ αναπνεύσουμε λίγον αέρα.
Κάνουμε δυο βήματα, μου ξαναλιποθυμάει.
Κοπέλα: [μουρμουρίζει ξεψυχισμένα] Θα λιγοθυμίσω...
Θανάσης Βέγγος: Ε, ας τη να πάει στο διάολο! Δε γίνεται τίποτα με δαύτήν!
Ερρίκος Μπριόλας: Έλα, κάνε τίποτα να τη συνεφέρουμε.
Θανάσης Βέγγος: Ε, κι αν τη συνεφέρουμε, θα ξαναλιγοθυμίσει πάλι!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Φίλος: Και δε μου λες, τα καταφέρνεις; [σα φωτογράφος]
Θανάσης Βέγγος: Ε, όσο πάω και καλύτερα Χαρίλαε. Στην αρχή δυσκολεύτηκα
λιγάκι.
Φίλος: Δυσκολεύτηκες, ε;
Θανάσης Βέγγος: Στην πρώτη φωτογραφία που τράβηξα, ήτανε να βγάλω δυο. Ένα
ζευγάρι. Ξέρεις τι έγινε; Δε βγήκε κανένας.
Φίλος: Και ύστερα;
Θανάσης Βέγγος: Ύστερα έστρωσα. Ήρθανε πάλι δύο και έβγαλα τον έναν! Ε, από
κει και πέρα πλάκωσε η πρόοδος μαζεμένή. Ήρθανε πάλι δύο και τους έβγαλα και
τους δύο!
Φίλος: Και τους δύο;
Θανάσης Βέγγος: Και τους δύο ναι! Αλλά από τη μέση και κάτω!
Φίλος: [Γελάει]
Θανάσης Βέγγος: Ε, από κει και πέρα επήρα τον αέρα της δουλειάς. Και για να
σου δώσω να καταλάβεις, την τέταρτη φορά ήρθανε πάλι δύο. Ε, και πόσους
έβγαλα νομίζεις;
Φίλος: Πόσους;
Θανάσης Βέγγος: Τρεις ρε Χαρίλαε!
Φίλος: [Γελάει]
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο και ένας πελάτης έρχεται να πάρει τις
φωτογραφίες του)
Θανάσης Βέγγος: Δε μου λέτε κύριέ μου, μόνος σας είχατε φωτογραφηθεί;
Ερρίκος Κονταρίνης: Μόνος.
Θανάσης Βέγγος: Ώ ρε, να πάρει η ευχή. Δεν έχω κανένα μονάχο του σήμερα!
Μόνος σας είπατε ε;
Ερρίκος Κονταρίνης: Μάλιστα κύριε, μόνος.
Θανάσης Βέγγος: Κακό αυτό. Αν ήσαστε δυο τρεις θα ξεμπερδεύατε εύκολα. Έχω
πολλές, καταλάβατε;... Α, να ένας μόνος του! Βέβαια, αυτός είναι!
Ερρίκος Κονταρίνης: Τι ΄ν΄ αυτό;
Θανάσης Βέγγος: Η φωτογραφία σας.
Ερρίκος Κονταρίνης: Αυτός είμ΄ εγώ; Έτσι ειμ΄ εγώ;
Θανάσης Βέγγος: Έτσι και χειρότερα!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο και ένας πελάτης έρχεται να πάρει τις
φωτογραφίες του)
Ερρίκος Κονταρίνης: Στάσου ρε φίλε, κοροιδευόμαστε τώρα; Η μύτη πως είν΄
έτσι;
Θανάσης Βέγγος: Τι έχει η μύτη;
Ερρίκος Κονταρίνης: Μεγάλη!
Θανάσης Βέγγος: Ε, φαίνεται θα κουνήθηκε!
Ερρίκος Κονταρίνης: Κουνήθηκε η μύτη μου μονάχη της; [Με το πρόσωπο
ακίνητο]... Κι έπειτα για στάσου... Εδώ στην άκρη, υπάρχει και μια άλλη
μύτη!
Θανάσης Βέγγος: Αυτή ειν΄ δική μου!
Ερρίκος Κονταρίνης: Και τι δουλειά έχει η μύτη η δική σου στη φωτογραφία τη
δική μου;
Θανάσης Βέγγος: Φαίνεται την ώρα που έσκυβα την πήρε ο φακός...
Ερρίκος Κονταρίνης: Τι θα την κάνω τώρα τη μύτη αυτή;
Θανάσης Βέγγος: Ε, κράτα τη τώρα, δεν ειν΄ τίποτα σπουδαίο πράμα. Μια μύτη
είναι δεν ειν΄ τίποτ΄ άλλο!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Ήρθε ένας πελάτης και δεν του άρεσαν οι
φωτογραφίες του. Τις πέταξε κάτω κι έφυγε εκνευρισμένος)
Θανάσης Βέγγος: Ελενίτσα, αυτές εδώ μας μείνανε. Πάρτες και βάλτες εκεί πέρα
στη βιτρίνα. Αυτή εδώ βάλτη έτσι ανάποδα και γράψε από κάτω «Μύκονος»...
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί και
τους βάζει τον έναν πίσω απ΄ τον άλλον)
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα έτσι δε θα φαίνομαι καθόλου!
Θανάσης Βέγγος: Αυτό θα το πάθεις που θα το πάθεις!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί)
Γιώργος Γαβριηλίδης: Κύριε φωτογράφε, σας παρακαλώ να προσέξετε να βγει και
το γαρίφαλλο.
Θανάσης Βέγγος: Βρε, άσε να βγεις πρώτα εσύ, κι άσε το γαρίφαλλο!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί και
προσπαθεί να τους χωρέσει στο φωτογραφικό κάδρο)
Θανάσης Βέγγος: Έτσι μπράβο. Τώρα σε βλέπω ολόκληρο. Αλλά σε φοβάμαι. Άκρος
δεξιός δεν είσαι; Θα μου φύγεις... Ελενίτσα! Έλα, πάρε τη θέση σου παιδί
μου!
(Η κοπέλα πάει και κάθεται δεξιά από το Γαβριηλίδη)
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα τι ΄ν΄ αυτά κύριε φωτογράφε; Τι θέλει η δεσποινίς
δίπλα μας; Σας είπα ότι πρόκειται περί οικογενειακής φωτογραφίας!
Θανάσης Βέγγος: Η κοπέλα; Α, μη φοβάσαι, δε θα βγει. Τη θέλω για το μέτρημα,
για να κρατήσω τα γράδα!
Γιώργος Γαβριηλίδης: Ναι, αλλά να να προσπαθήσετε να μη βγει! 
Θανάσης Βέγγος: Άμα προσπαθήσω να μη βγει η κοπέλα, δε θα βγει η κόρη σου
από ΄δω. Άσε με να κάνω τη δουλειά μου! Κάτι ξέρω κι εγώ.
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί)
Θανάσης Βέγγος: Λοιπόν! Ακίνητοι τώρα. Δεν κουνιόμαστε!
Πιτσιρίκι: Να μην κουνιόμαστε καθόλου;
Θανάσης Βέγγος: Ναι παιδί μου. Καθόλου;
Πιτσιρίκι: Ααα, εγώ δε μπορώ!
Μαμά: Έλα Αμαλίτσα, μην κουνιέσαι, που σου μιλάει ο κύριος!
Γιώργος Γαβριηλίδης: Αμαλίτσα, φρόνιμα!
Θανάσης Βέγγος: Έλα παιδί μου! Κάτσε μια στιγμή ακίνητη. Φρόνιμα. Θα δεις
και το πουλάκι!
Πιτσιρίκι: Τι πουλάκι;
Θανάσης Βέγγος: Καρδερίνα!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί)
Θανάσης Βέγγος: Λοιπόν! Όλοι ακίνητοι, έτσι;
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μια στιγμή κύριε φωτογράφε! Να παραμείνω απαθής, ή να
μειδιώ;
Θανάσης Βέγγος: Τώρα να παραμείνεις απαθής, γιατί όταν δεις τις φωτογραφίες
θα βάλεις τα κλάματα!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί)
Θανάσης Βέγγος: Λοιπόν τελειώσαμε. Την Τετάρτη που έρχεται θα είναι έτοιμες.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα γιατί τόσο αργά; Εμείς βιαζόμαστε!
Θανάσης Βέγγος: Αν βιαζόσαστε, να σας δώσω μερικές που έχω έτοιμες;
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα αυτοί δε θα είμέθα εμείς!
Θανάσης Βέγγος: Γιατί, αυτές που θα σας βγάλω, θα είστε εσείς;
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Μια παρέα νεαρών τραγουδάει στο δρόμο. Βγαίνει ένας κύριος στο μπαλκόνι)
Κύριος: Βρε παιδιά, τι θα γίνει με σας; Θέλουμε να ησυχάσουμε λίγο!
Νεαρός: Ο δρόμος είναι δημόσιος κι εμείς είμαστε φορολογούμενοι πολίτες!
Κύριος: Βρε άει φευγάτε κι έχω ένα σκουριασμένο ντεπόζιτο και δεν ξέρω τι να
το κάνω!
Νεαρός: Βρε άει ξαπλώσου μέσα μην πεθάνεις όρθιος!
Κύριος: Βρε άει πηγαίνετε και το πεπόνι σήμερα δε μου βγήκε καλό!
Νεαρός: Δεν πα να κάνεις καμιά ένεση να συνέλθεις;
Κύριος: Βρε αει φευγάτε γιατί μου σώθηκε ο πάγος και μου βρώμισε μια
παλαμίδα!
Νεαρός: Βρε άντε μέσα καημένε!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Μια παρέα νεαρών τραγουδάει στο δρόμο. Βγαίνει ένας κύριος στο μπαλκόνι και
τσακώνονται. Έρχεται ο Βέγγος που είναι αστυφύλακας)
Θανάσης Βέγγος: Τι τρέχει εδώ;
Νεαρός: Τίποτα κύριε πόλισμαν. Τραγουδάμε.
Κύριος: Τι τραγουδάτε ρε; Σταυρώνετε τον κόσμο!
Νεαρός: Ε, είπαμε, ο δρόμος είναι δημόσιος!
Θανάσης Βέγγος: Για στάσου νεαρέ! Ο δρόμος βέβαια είναι δημόσιος, ο ύπνος
όμως των πολιτών είναι ιδιωτικός!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος είναι άστυφύλακας και έρχεται η Χλόη Λιάσκου αλαφιασμένη)
Χλόη Λιάσκου: Κύριε πόλισμαν!
Θανάσης Βέγγος: Τι είναι ρε παιδάκι μου;
Χλόη Λιάσκου: Τρέχτε! Τρέχτε!
Θανάσης Βέγγος: Που να τρέξω παιδάκι μου; 
Χλόη Λιάσκου: Τρέχτε! Τρέχτε σας λέω;
Θανάσης Βέγγος: Ε, πες μου κοπέλα μου, που να τρέξω; Ν΄ αρχίσω να τρέχω έτσι
δηλαδή; Να πάω στο Ζάππειο και ν΄ αρχίσω να φέρνω βόλτες έτσι στα καλά
καθούμενα;
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος είναι αστυφύλακας και τον φωνάζουν σ΄ ένα σπίτι που φαίνεται πως
έχουν μπει κλέφτες)
Θανάσης Βέγγος: Καλά, καλά, έννοια σας, μην ανησυχήτε. Αφού είμαι εγώ εδώ,
μη φοβάστε τίποτα. Θα σας τους συγυρίσω εγώ τώρα... Δε μου λέτε; Έχετε
τίποτα όπλα;
Μαρίκα Κρεβατά: Εδώ είναι σπίτι, δεν είναι πυροβολαρχία!
Θανάσης Βέγγος: Αυτό να μου πεις...
Χλόη Λιάσκου: Γιατί δεν παίρνετε το πιστόλι σας;
Θανάσης Βέγγος: Ποιο πιστόλι; Δεν έχω. Το άφησα στο τμήμα. Αυτά είναι
επικίνδυνα πράγματα. Δεν ξέρετε τι γίνεται καμιά φορά. Τα γεμίζει ο
διάολος...
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος είναι αστυφύλακας και τον φωνάζουν σ΄ ένα σπίτι που φαίνεται πως
έχουν μπει κλέφτες)
Μαρίκα Κρεβατά: Θα μπείτε τώρα; Και τι θα κάνετε;
Θανάσης Βέγγος: Θα τους αρχίσω, που σε πονεί και που σε σφάζει!
Μαρίκα Κρεβατά: Κι εν τω μεταξύ, φωνάζουμε το αυτοκίνητο των πρώτων βοηθειών
και μαζεύει τα πτώματα!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος είναι αστυφύλακας και τον φωνάζουν σ΄ ένα σπίτι που φαίνεται πως
έχουν μπει κλέφτες. Ψάχνει για ένα όπλο)
Θανάσης Βέγγος: Δεν έχετε τέλος πάντων κάτι; Κάνα μαχαίρι, κανά ξύλο, κάνα
σίδερο;
Χλόη Λιάσκου: ...Σας έφερα το φαράσι!
Θανάσης Βέγγος: Τι να το κάνω το φαράσι; Κλέφτες είναι αυτοί, δεν είναι
λεμονόκουπες!
Χλόη Λιάσκου: Ααα, ώστε δεν κάνει;
Θανάσης Βέγγος: Ε, πώς να κάνει; Εγώ πάω να μαλώσω! Δεν πάω να σκουπίσω!
Μαρίκα Κρεβατά: Βρε Μαρία, για σκέψου! Δεν έχουμε τίποτ΄ άλλο;
Χλόη Λιάσκου: Να φέρω το φλιτ;
Θανάσης Βέγγος: Τι φλιτ παιδάκι μου; Κλέφτες είν΄ αυτοί, δεν είναι
κατσαρίδες!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Βέγγος είναι αστυφύλακας και τον φωνάζουν σ΄ ένα σπίτι που φαίνεται πως
έχουν μπει κλέφτες. Ψάχνει για ένα όπλο)
Μαρίκα Κρεβατά: Τι λέτε, θα κάνουμε τίποτα με το γιαταγάνι;
Θανάσης Βέγγος: Τι γιαταγάνι ειν΄ αυτό;
Μαρίκα Κρεβατά: Μου ΄χουνε πει, είναι γιαταγάνι της Επαναστάσεως. Το είχε ο
προπάππος μου!
Θανάσης Βέγγος: Α, ε, τότε θα κάνει.
Χλόη Λιάσκου: Ορίστε... Μα τι κάνετε;
Θανάσης Βέγγος: Έχει σκουριάσει. Δε βγαίνει! Έλα κοπέλα μου, για βάστα από
κει! [Προσπαθεί να το βγάλει από τη θήκη]
Μαρίκα Κρεβατά: Προσέξτε! Μη μου ξεκολλήσετε τη φούντα!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Φίλος: Θες να πεις δηλαδή ότι το Ρενάκι σ΄ αγαπάει;
Θανάσης Βέγγος: Απλώς μ΄ αγαπάει; Λέει Θανάσης και βγαίνει στο μπαλκόνι και
κρεμάει σημαίες!
Φίλος: Ώστε δηλαδή χώρισε οριστικά με τον Πανάγο το μπουρλότο;
Θανάσης Βέγγος: Τον Πανάγο το μπουρλότο;
Φίλος: Ναι μωρε! Εκείνον που τσακώθηκε προχθές βράδυ στην ταβέρνα του
Λάζαρου και τραυμάτισε έξι πολίτες, δύο στρατιώτες, τρεις χωροφύλακες κι
οχτώ ναυτες!
Θανάσης Βέγγος: Και ποιος τους χώρισε; Η αεροπορία;
Φίλος: Άστα αυτά και πρόσεχε. Αν καθαρίσανε χαλάλι σου. Αν όμως δεν
καθαρίσανε θα στις φυλάξει και αλίμονό σου. Σε βλέπω να κρατάς το κεφάλι σου
και να πηγαίνεις περίπατο!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Είναι ένας πεθαμένος εδώ!
Άγγελος Αντωνόπουλος: Είναι ένα πλαστικό ομοίωμα των σπλάχνων δεσποινίς.
Είμαι γιατρός βλέπετε...
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πολύ έξυπνο αυτό. Βλεπετε πως είναι ο άνθρωπος από μέσα
και πάτε στα σίγουρα. Όπως η μοδίστρα με το πατρόν...
Σ' αγαπώ
----------------------------------------------------------------------------
----
Ίλυα Λιβυκού: Αστυνομίος;
Βασίλης Λογοθετίδης: Όχι, Φαγκρίος!
Σάντα Τσικίτα
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Για πιάστε το τιμόνι... Όχι έτσι, απαλά! Δεν πέφτουν επάνω
του για να μπορεί να περιστρέφεται... Αλλά πώς να περιστραφεί; Σφίχτε λίγο
την κοιλιά σας... Ωραία! Τώρα με χαμόγελο και με γλύκα... Όχι σε μένα η
γλύκα. Μπροστά να κοιτάτε... Μπροστά και μακριά... Τώρα βάλτε μπρος. Γυρίστε
διακόπτη και πατήστε μίζα... Λάθος, τα χάσατε... Ούτε... Αυτό είν΄ το
ραδιόφωνο... Ωραία! Τώρα δε μένει να ρίξουμε τα κουκιά για να βρούμε που
είναι η μίζα... [Τη βρίσκει] Δόξα τω Θεώ... [Γυρνάει πολύ ώρα τη μίζα] Σιγά
κυρία μου! Δεν είναι αεροπλανο να δοκιμάζετε τον έλικα!
Σχολή για σωφερίνες
----------------------------------------------------------------------------
----
(Πέφτουν σ΄ ένα χαντάκι και χτυπάνε σ΄ ένα βαρέλι)
Θανάσης Βέγγος: Κυρία μου, ορίστε, χάνδαξ! Καλά, το χαντάκι δεν το είδατε,
το βαρέλι δεν το είδατε;
Μαίρη Μεταξά: Με συγχωρείς κύριε Μπάμπη!
Θανάσης Βέγγος: Μα έτσι όπως το πας το ρημάδι, σε λίγο θα είμαστε κι οι δυο
συγχωρεμένοι!
Σχολή για σωφερίνες
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Τι το ήθελες το βολάν; Εμπρός απ΄ την αρχή! Έχουμε κάνει ως
τώρα δέκα μαθήματα. Σβήστα και να γραφτείς ποδοσφαιριστής!
Μαίρη Μεταξά: Μα...
Θανάσης Βέγγος: Ούτε μα, ούτε μου! Εμπρός απ΄ το πρώτο μάθημα! Αυτό λέγεται
αυτοκίνητο...
Μαίρη Μεταξά: Καλέ, με κοροιδεύεις; 
Θανάσης Βέγγος: Το Καλαί βρίσκεται στη Γαλλία και μη με διακόπτεις... Το
αυτοκίνητο βρίσκεται στο δρόμο και μας πάει. Αν εμείς το πάμε στο χαντάκι,
τότε αυτό μεν θα πάει στο συνεργείο, εμείς δε στο νοσοκομείο, ή για να μην
πω, κούφια η ώρα που τ΄ ακούει, στο νεκροταφείο...
Σχολή για σωφερίνες
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Σταυρίδης: Ποιος είναι εδώ;
Γιάννης Γκιωνάκης: Εμείς οι δύο!
Τα κίτρινα γάντια
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιάννης Γκιωνάκης: Τι θέτε; Θέτε τίποτα;
Νίκος Σταυρίδης: Έχεις μια πορτοκαλάδα ρε;
Γιάννης Γκιωνάκης: Πορτοκαλάδα θέτε;
Νίκος Σταυρίδης: Ναι.
Γιάννης Γκιωνάκης: Από πορτοκάλια;
Νίκος Σταυρίδης: Όχι, από μούσμουλα!
Τα κίτρινα γάντια
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Σταυρίδης: Πιάσε μια πορτοκαλάδα ρε!
Γιάννης Γκιωνάκης: Πορτοκαλάδα θέτε;
Νίκος Σταυρίδης: Πορτοκαλάδα, λεμονάδα...
Γιάννης Γκιωνάκης: Λεμονάδα θέτε;
Νίκος Σταυρίδης: Άιντε, λεμονάδα!
Γιάννης Γκιωνάκης: Από λεμόνια;
Νίκος Σταυρίδης: Ώρε τι θα γίνω εγώ με δαύτον... Ρε, έχεις μια γκαζόζα;
Γιάννης Γκιωνάκης: Γκαζόζα θέτε;
Γιάννης Γκιωνάκης: Ε, μα τι θέτε; Μια μου λέτε πορτοκαλάδα, μια λεμονάδα,
μια γκαζόζα...
Νίκος Σταυρίδης: Άκου ΄δω! Μια κι όξω! Πορτοκαλάδα;
Γιάννης Γκιωνάκης: Πορτοκαλάδα θέτε;
Νίκος Σταυρίδης: Ναι!
Γιάννης Γκιωνάκης: Από πορτοκάλια;
Νίκος Σταυρίδης: Ααα, μην το ξαναπάμε πάλι από την αρχή.
Γιάννης Γκιωνάκης: Πορτοκαλάδα θέτε; Να σας δώκω.
Νίκος Σταυρίδης: Άιντε, δώκε μου, να ξεμπερδεύουμε...
Τα κίτρινα γάντια
----------------------------------------------------------------------------
----
(Κοιτάει ένα κάδρο)
Νίκος Σταυρίδης: Ρε συ, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός είναι αυτός;
Γιάννης Γκιωνάκης: Τσου! Έλληνας είναι!
Τα κίτρινα γάντια
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Σταυρίδης: Βρε συ!
Γιάννης Γκιωνάκης: Τι με θέτε;
Νίκος Σταυρίδης: Ποιος καθόταν εδώ;
Γιάννης Γκιωνάκης: Που;
Νίκος Σταυρίδης: Σ' αυτό εδώ το τραπέζι.
Γιάννης Γκιωνάκης: Στο τραπέζι; Κανένας! Κάθονται στα τραπέζια οι άνθρωποι;
Τα κίτρινα γάντια
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Σταυρίδης: Ποιος καθόταν εδώ μωρε;
Γιάννης Γκιωνάκης: Στο τραπέζι;
Νίκος Σταυρίδης: Όχι! Στις καρέκλες!
Γιάννης Γκιωνάκης: Α! Στις καρέκλες μάλιστα! Μα μου λέτε στο τραπέζι. Στο
τραπέζι δεν κάθονται οι άνθρωποι...
Τα κίτρινα γάντια
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Σταυρίδης: Ρε λεβέντη μου! Στις καρέκλες εδώ που είναι και οι δυο
πορτοκαλάδες, ποιος καθότανε;
Γιάννης Γκιωνάκης: Εδώ;
Νίκος Σταυρίδης: Ναι!
Γιάννης Γκιωνάκης: Που είναι κι οι δυο πορτοκαλάδες;
Νίκος Σταυρίδης: Ναι!
Γιάννης Γκιωνάκης: Ποιος καθότανε;
Νίκος Σταυρίδης: Ναι!!!
Γιάννης Γκιωνάκης: Δεν ξέρω...
Νίκος Σταυρίδης: Πώς δεν ξέρεις;
Γιάννης Γκιωνάκης: Που θέλετε να ξέρω. Δεν ήμουνα εδώ... Αλλά πάλι, δυο
πορτοκαλάδες... Ε, δυο θα ήτανε...
Τα κίτρινα γάντια
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Σταυρίδης: Και δε μου λες; Αυτό το ζευγαράκι που καθότανε εδώ, που στο
διάλο έχει πάει τώρα;
Γιάννης Γκιωνάκης: Ε, ζευγαράκι είναι. Θα έχει πάει κατά τα πευκάκια. Τα
ζευγαράκια τραβάνε τη μέρα κάτω από τα πευκακια και το βράδυ κατά την
αμμουδιά.
Νίκος Σταυρίδης: Ώστε έτσι λοιπόν τα ζευγαράκια. Είτε μέρα είναι είτε νύχτα,
την κουτσουκέλα τους θα την κάνουνε...
Τα κίτρινα γάντια
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Σταυρίδης: Μουστάκια, εμείς οι δυο όπως πάμε, θα φάμε τα μουστάκια
μας. Κι επειδή εγώ δεν έχω, ό,τι φάμε, θα το φάμε απ΄ το δικό σου...
Τα κίτρινα γάντια
----------------------------------------------------------------------------
----
Έλλια Καλιγεράκη: Λέω να φύγω για την Ελβετία.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Στάσου παιδί μου. Είπαμε να ψυχράνουμε κάπως τη σχέση
μας. Όχι να τη ρίξουμε στους παγετώνες των Άλπεων!
...
Έλλια Καλιγεράκη: Καλά θα το σκεφτώ.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Σκεφτείτε το. Σκεφτείτε ελληνικά! Προτιμήσατε τα
ελληνικά προιόντα. Υπερέχουν έναντι των ξένων!
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Δούκας: Τι, από τώρα φεύγεις;
Κύριος: Βάλε και κανένα μεζέ βρε Παντελή!
Κώστας Δούκας: Ε, θα σφάξω ρέγγα!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Χατζηχρήστος: Εμένα με το «ρε», να μη μου μιλάς, γιατί εγώ το «ρε»
δεν το σηκώνω! Ούτε χειρονομίες δε σηκώνω, ακούς;
Κώστας Δούκας: Εσύ μου κάνεις χειρονομίες!
Κώστας Χατζηχρήστος: Σου κάνω χειρονομίες για να μη μου κάνεις εσύ!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Δούκας: Πού ήσουνα;
Κώστας Χατζηχρήστος: Πού με έστειλες;
Κώστας Δούκας: Πού σε έστειλα; Να πας κάτι πράγματα της κυρά Παναγιώτας και
κάτι λουμίνια της κυρά Θοδώρας!
Κώστας Χατζηχρήστος: Ε, τα λουμίνια! Μου πέσανε!
Κώστας Δούκας: Γι' αυτό άργησες;
Κώστας Χατζηχρήστος: Ώσπου να τα μαζώξω, τι να κάνω;
Κώστας Δούκας: Να σου κοπανήσω μία...!
Κώστας Χατζηχρήστος: Μην κάνεις χειραψίες γιατί... Πού είσαι; Σε κολλάω μια
κουτουλιά στο ψωμοσάκουλο και θα κάνεις δέκα μέρες να φας! Τ' ακούς; Δεν
μπορείς να μου συμπεριφέρεσαι έτσι!
Κώστας Δούκας: Τι 'ν' αυτά που μου λες ρε;
Κώστας Χατζηχρήστος: (Κορδώνεται) Τι με κοιτάς; Έτσι και ξετυλιχτώ θα γίνω
ένα κι ενενήντα και δε θα σε γλυτώνει άνθρωπος!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Δούκας: Βρε, σε δουλεύουνε βρε μοσχάρι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Δε γεννήθηκε ακόμα άνθρωπος που θα με κοροιδέψει εμένα!
Κώστας Δούκας: Γεννήθηκε όμως αυτός που θα σε ξυλοφορτώσει!
Κώστας Χατζηχρήστος: Για κάνε πως χτυπάς κι αν δεν πάω στο Υπουργείο
Υγρασίας να τα αναφέρω όλα αυτά...
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Δούκας: Και γιατί δεν τη χωνεύεις;
Κώστας Χατζηχρήστος: Γιατί δε μου δίνει ποτέ τίποτα! Μόνο τα Χριστούγεννα
μου έδωκε ένα πενηνταράκι κι ένα μελομακάρονο που μέσα βρήκα ένα σκώληκα σαν
αυτόν που σκότωσε ο Μέγας Αλέξανδρος!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Χατζηχρήστος: Δε μου λες, έχεις γιοφύρια μές στα πόδια σου; Έχεις;
Για θα σου δώσω μια κουτουλιά, να γίνει η γέφυρα της Αλαμάνας!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Μαρίκα Νέζερ: Καλήμερα κυρ Παντελή! Μια χαρά είσαι σήμερα!
Κώστας Δούκας: Ε, το συνηθίζω πότε-πότε!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Δούκας: Να σου βάλω αυτό; [Ένα κομμάτι μπακαλιάρο]
Μαρίκα Νέζερ: Μπα, είναι πολύ μεγάλο!
Κώστας Δούκας: Αυτό;
Μαρίκα Νέζερ: Πολύ μικρό!
Κώστας Δούκας: Τι νούμερο παπούτσι φοράς;
Μαρίκα Νέζερ: 37, ξώφτερνο!
Κώστας Δούκας: Ε, τότε μην το συζητάς, θα πάρεις αυτό οπωσδήποτε!
Μαρίκα Νέζερ: Γιατί;
Κώστας Δούκας: Περισσεύει να κάνεις και τακούνια!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Μαρίκα Νέζερ: Για την Αρτεμισία το εσκέφθης;
Κώστας Δούκας: Α, ναι. Το εσκέφθην...
Μαρίκα Νέζερ: Ε, τι αποφάσισες;
Κώστας Δούκας: Άσε με κάτω κυρά Δέσποινα! 
Μαρίκα Νέζερ: Μα γιατί; Η Αρτεμισία είναι καλή και μυαλωμένη κοπέλα!
Κώστας Δούκας: Έ, όχι και κοπέλα! Αυτή όπου να 'ναι θα τη γκρεμίσουνε να την
κάνουνε πολυκατοικία!
Μαρίκα Νέζερ: Κι εσύ δηλαδή γιατί περνιέσαι; Για κανένα λυκόπουλο;
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Μαρίκα Νέζερ: Βρε, ξέρεις πόσοι μου τη ζητάνε [την Αρτεμισία];
Κώστας Δούκας: Στη ζητάνε πολλοί; Ε, να της πεις να πάρει τέσσερεις να της
έρθει και πιο φτηνά η κηδεία!
Μαρίκα Νέζερ: Ε, την αδικείς την κοπέλα!
Κώστας Δούκας: Βρε, ποια κοπέλα! Αυτή έδωσε τη λεκάνη στον Πιλάτο να νίψει
τας χείρας!
Μαρίκα Νέζερ: Χάνεις! Θα σου γεμίσει το σπίτι!
Κώστας Δούκας: ...με μπουμπάρια, μασέλες και καρακοκκάλες!
Μαρίκα Νέζερ: Θα σου στολίσει το μαγαζί!
Κώστας Δούκας: Μώρε άσε με χάμω, μην κάνω λάθος καμιά μέρα και την πουλήσω
για σκουμπρί!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Δούκας: Λοιπόν, πόσο τυρί να κόψω;
Ντίνα Τριάντη: Ε, λίγο! Δυο άνθρωποι είμαστε! Μα, όχι τόσο πολύ!
Κώστας Δούκας: Α, δεν είναι πολύ! Μη σας εξαπατά ο όγκος! Υπολογίστε και τις
τρύπες μαζί!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Δούκας: Ζήκο! Θα σου ρίξω κλωτσιά και θα σε βάλω γκολ στο γήπεδο
Καραισκάκη!
Κώστας Χατζηχρήστος: Μπα; Κι εγώ αργώ ξέρεις να το σφυρίξω οφσάιντ!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Μεντής: [Χτυπάει παλαμάκια να έρθει ο Ζήκος]
Κώστας Χατζηχρήστος: Εσύ όχι παλαμάκια! Να παλαμοκροτάν αυτοί που πληρώνουν!
Όχι εσύ που θέλουμε τρεις κιμωλίες στο γράψε-σβήσε τη βδομάδα για σένα,
έτσι;
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Χατζηχρήστος: Κουβάλησες και την ανηψιά σου εδώ πέρα να μας κάνει την
όμορφη!
Κώστας Μεντής: Ποια ανηψιά μου βρε; Γυναίκα μου είναι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Γυναίκα σου; Δικιά σου;
Κώστας Μεντής: Όχι του γείτονα! Με αγάπησε και με πήρε!
Κώστας Χατζηχρήστος: Σ' αγάπησε; Τι αγάπησε από εσένα βρε κακομούστακε;
[Προς
τη γυναίκα:] Ο άντρας σου είναι αυτός;
Κώστας Μεντής: Ναι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Άντρας σου; Καλά να πάθεις! Τι του λιμπίστηκες του
κομοδίνου; Εμείς αυτούς στο χωριό, τους πνίγουμε στο νεροχύτη για να μη
χαλάσει η ράτσα!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Χατζηχρήστος: [Σηκώνει το τηλέφωνο] Άντε 'μπρος! Τι 'ν' εδώ;
Κατάστημα τροφίμων. Στο τηλέφωνο ο αποδιοικητής... Τι κάνετε κυρία
γιατρέσσα;... Ε, πώς να 'μαστε; Προσεχώς καλύτερα!... Τι να 'χουμε; Στα
ράφια δεν έχουμε! Μήπως θέλετε να δω μέσα στις γενικές αποθήκες;
[Πάει μέσα. Σε λίγο ακούγονται ήχοι από σπασίματα.]
Κώστας Χατζηχρήστος: [Πιάνει το τηλέφωνο] Μ' ακούτε μαντάμ; Το εμπόρευμα
μόλις εξαντλήθη λόγω κατεδαφίσεως!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Χατζηχρήστος: [Μιλάει στο τηλέφωνο] Τι να 'χουμε; Ναι, νομίζω πως
έχουμε ένα και μοναχικό. Για αναμείνατε ολίγον τι... Είναι αυτό που έχει μια
τρούπα στη μέση;... Δεν ξέρω να σας πω τι μάρκα είναι γιατί τα γράμματα
είναι τ' ανάσκελα!... Ε, μάλλον δεν θα είναι ελληνικής κατασκευής, θα είναι
αλλοδαπής προελεύσεως, γιατί βλέπω πολλά μασκαραλίκια απ' όξω! Έχει κάτι
γατιά, κάτι λιοντάρια!... Πάντως εσείς θα τα φάτε;... Όχι, θα τ' ανάψετε!...
Ε, άμα ανάψουν ανάψανε! Μάλιστα θα τα στείλω σε πρώτη ευκαιρία γιατί λείπει
ο μικρός!... Σας μερσώ μαντάμ! Ωρέ ντουβάρ!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Μεντής: [Γελάει με ένα διαπεραστικό σφύριγμα]
Κώστας Χατζηχρήστος: Μη μου κάνεις το τραίνο της Μαλακάσας εμένα, γιατί θα
σε κάνω καροτσάκι!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
[Μπαίνει ο Ρίζος]
Φιφίκα: Γεια σου Κιτσάρα!
Κώστας Χατζηχρήστος: Ρε καμαρώστε έναν Κιτσάρα τέσσερα πατώματα στο υπόγειο!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Φιφίκα: Μήπως έχετε κληματόφυλλα για ντολμάδες;
Κώστας Χατζηχρήστος: Κονσέρβα; Να κοιτάξω... Σάμπως και δεν έχουμε!... Αλλά,
που είσαι; Θα σου δώσω κάτι άλλο! Θα σου δώσω τομάτα πελτέ Λαγκαδά!
Φιφίκα: Τι να την κάνω; Χθες πήρα! Εγώ θέλω κληματόφυλλα!
Κώστας Χατζηχρήστος: Οπωσδήποτε; Γιατί είχαμε ένα κουτί κληματόφυλλα
προπολεμικό! Αλλά που το βάνει αυτός ο μούργος ο αφεντικός μου δεν ξέρω! Να
ψάξω μέσα!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Χατζηχρήστος: [Φέρνει μια κονσέρβα] Αυτό είναι που λέει αμπελόφυλλα;
Φιφίκα: Αυτό! Είναι φρέσκα;
Κώστας Χατζηχρήστος: Ούου! [Φυσάει πάνω στην κονσέρβα και σηκώνεται ένα
σύννεφο σκόνη]
Νίκος Ρίζος: Σιγά ρε! Μας γιόμισες!
Κώστας Χατζηχρήστος: Τα παράπονά σου στο δήμαρχο που δεν καταβρέχει, όχι σ'
εμένα!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Ρίζος: Τσάκω ένα καρτούτσο και βάλε και λίγο κασεράκι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Κασεράκι; Γιατι, έτρωγες και στο χωριό σου κασεράκι,
που κόβατε τον πατσά με το ψαλίδι;
Νίκος Ρίζος: Άντε ρε!
Κώστας Χατζηχρήστος: [Μονολογεί] Καρτούτσο, ένα! Κασεράκι, ολίγο!...
Έφτασεεε!
Νίκος Ρίζος: Σε ποιον τα λες ρε;
Κώστας Χατζηχρήστος: Στο βοηθό μου! Κάποιον διατάζουμε κι εμείς! Δεν είμαστε
άντε-άντε!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
[Μιλάει στο τηλέφωνο]
Κώστας Χατζηχρήστος: Άντε μαντάμ μπρος! Κατάστημα τροφίμων, εδώ
'ποδιευθυντής!
Κώστας Δούκας: [Του ρίχνει ένα φάσκελο]
Κώστας Χατζηχρήστος: Στα μούτρα σου!... Με συγχωρείτε μαντάμ! Δεν ήταν για
σας! Μου στείλανε ένα τηλεγράφημα και το 'στειλα πίσω!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Χατζηχρήστος: ...και με κρατάς και τον Ίκα! Ποιος είν' αυτός ο Ίκας;
Κώστας Δούκας: Αυτό όλοι το πληρώνουν!
Κώστας Χατζηχρήστος: Δεν το πληρώνω εγώ! Δε με φτάνει που δε με πληρώνεις,
μου κρατάς και τον Ίκα! Και μου λες όλο υπομονή Ζήκο θ' αρρωστήσεις! Πότε θ'
αρρωστήσω εγώ;
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Μαρίκα Νέζερ: Λίτσα; Ποια Λίτσα;
Κώστας Δούκας: Την κόρη του κυρ Μανώλη!
Μαρίκα Νέζερ: Αυτού που εισπρακτορεύει στα τρόλεϊ; Καλέ, αυτή είναι σωστό
μπουμπούκι!
Κώστας Δούκας: Ε, μα άμα παντρευτώ κυρά Θοδώρα, μπουμπούκι θα πάρω. Τι να
πάρω, πατσά νυκτός;
Μαρίκα Νέζερ: Κι εξόν από αυτό, διαφέρετε και στην ηλικία!
Κώστας Δούκας: Βρε, μην κοιτάς που φαίνομαι μεγάλος! Είναι που είμαι
χοντροκόκκαλος!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Φιφίκα: Κυρ Παντελή! Πάρτε κανένα μεζεδάκι! Καμιά σαρδελίτσα...
Κώστας Δούκας: Πα πα! Αλμυρά ποτέ!
Κώστας Χατζηχρήστος: Ναι, αλμυρά δεν τρώει γιατί το απαγορεύει ο κτηνίατρος!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Μαρίκα Νέζερ: Ξεκουμπίσου από 'δω, έχω κάτι να πω στον άνθρωπο.
Κώστας Χατζηχρήστος: Θα κάνεις εκπομπή;
Μαρίκα Νέζερ: Ότι θέλω θα κάνω!
Κώστας Χατζηχρήστος: Θα κάνεις ανακαταμετάδοση εις ρυθμόν απαγορεύσεως;
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιώργος Βελέντζας: Μήπως φάνηκε ο κύριος Μπούρμπουρης;
Κώστας Χατζηχρήστος: Ποιος είναι ο Μπούρμπουρης;
Γιώργος Βελέντζας: Ο κύριος Κιτσάρας. [Ο Ρίζος]
Κώστας Χατζηχρήστος: Ααα, ο Κιτσάρας είναι και Μπούρμπουρης; Έχει δυο
ονόματα, λόγω αναστήματος βλέπεις...
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιώργος Βελέντζας: Εδώ κοντά υπάρχει ένα καφενείο;
Κώστας Χατζηχρήστος: Όχι εδώ κοντά, πέμπτος δρόμος αριστερά, οδός
Τσιλιβίγκα.
Γιώργος Βελέντζας: Αριθμός;
Κώστας Χατζηχρήστος: Δε χρειάζεται αριθμός, θα το βρεις. Θα δεις καμιά
εικοσαριά τεμπελχανάδες να είναι ξαπλωμένοι απ' έξω, δυο παίζουν τάβλι, δέκα
μιλάνε... Τράβα. Κι εξ' άλλου, ξυπνός φαίνεσαι, μουστάκι έχεις, θα το
καταλάβεις...
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Χατζηχρήστος: Α, ψωνίσαμε! Πετάς τα λεφτά σου στα παλιοκούτια και δεν
κοιτάς να πάρεις ένα τσουβάλι φακές να πουλάμε, που ζητάει ο κόσμος φακές
και του δίνω ρεβύθια!
Κώστας Δούκας: Τι λες ρε, τρελάθηκες; Ένα τσουβάλι φακές δεν έχουμε εδώ
πέρα;
Κώστας Χατζηχρήστος: Δεν έχουμε, είχαμε!
Κώστας Δούκας: Τι γίνανε οι φακές; Τις πούλησες;
Κώστας Χατζηχρήστος: Δεν τις πούλησα, φύγανε μοναχές τους! Διότι σκάσανε οι
φακές, βγήκαν τα μαμούνια, πήρε κάθε μαμούνι στην πλάτη από μια φακή, και
δρόμο τον ανήφορο!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Κώστας Χατζηχρήστος: Τι 'ν' αυτό;
Κώστας Δούκας: Το γαμπριάτικο υποκάμισο.
Κώστας Χατζηχρήστος: Και γιατί το λες υποκάμισο, τι είναι υπολοχαγός;
Κώστας Δούκας: Έτσι το λένε!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκος Φέρμας: Απορώ ρε Παντελή, πως τον ανέχεσαι τόσον καιρό! [Τον
Χατζηχρήστο]
Κώστας Δούκας: Τον βλέπεις τελευταία που έχει αδυνατίσει; Κάθε βράδυ στο φαί
του του βάζω από λίγο παραθείο!
Κώστας Χατζηχρήστος: Να μου κάνεις τη χάρη! Το άκουσα τι είπες, μου έβρισες
το θειο!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
[Ο Χατζηχρήστος παίρνει το τσιγάρο του Ρίζου και το καπνίζει]
Κώστας Χατζηχρήστος: Άλλαξες μάρκα πάλι;
Νίκος Ρίζος: Ναι.
Κώστας Χατζηχρήστος: Ε, δεν πας στο δ****ο, αλλάζεις όλο μάρκες, θα μου
κάνεις το λαιμό μου χάλια, δεν μπορώ να μιλήσω! Μια μάρκα θα φουμάρεις!
Της κακομοίρας
----------------------------------------------------------------------------
----
Έλλια Καλιγεράκη: [Πιάνει ένα ξύλινο πουλί] Εσείς το φέρατε αυτό;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ναι. Είναι αρσενικός και τον λένε Κίτσο. Τον έφερα να
τον βάλετε στην κάμαρά σας να με θυμάστε.
Έλλια Καλιγεράκη: Κουκουβάγια. Το σύμβολο της σοφίας και της λογικής.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Δεν είναι κουκουβάγια.
Έλλια Καλιγεράκη: Τι είναι;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Μπούφος!
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Δε νομίζω πως υπάρχει θέμα ντροπής.
Έλλια Καλιγεράκη: Όταν σφάλλει κανέις...
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ναι, αλλά πώς σφάλλει. Από σφάλμα;
Ρίκα Διαλυνά: Ζάχο μου, από τι άλλο;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Μπορεί να σφάλλει ...εσφαλμένα!
Ρίκα Διαλυνά: Τι ΄ναι πάλι αυτό;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Να νομίζει ότι σφάλλει. Που είναι μεγαλύτερο σφάλμα.
Διότι ο σφάλλων δεν είναι άσφαλτος...
Ρίκα Διαλυνά: Ζάχο μου, δεν αφήνεις το ουίσκι;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Νομίζω ότι εξηγούμαι σαφώς.
Έλλια Καλιγεράκη: Σαφέστατα.
Ρίκα Διαλυνά: Δηλαδή εσύ κατάλαβες;
Έλλια Καλιγεράκη: Τότε εγώ είμαι η καθυστερημένη...
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Όμως τα σφάλματά μας πρέπει να τα κοιτάμε κατα πρόσωπο.
Διότι το πρόσωπο είναι καθρέφτης. Κι όταν κοιτάμε σ΄ έναν καθρέφτη δεν
ξέρουμε ποτέ τι θα μας απαντήσει.
Έλλια Καλιγεράκη: Αν δεν ξέρουμε εμείς, τότε ποιος ξέρει;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ίσως ο καθρέφτης.
Έλλια Καλιγεράκη: Ένα ψυχρό γυαλί;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Που θα μας πει την ψυχρή αλήθεια.
Ρίκα Διαλυνά: Την κακή μου και την ψυχρή μου εμένα που δεν καταλαβαίνω
τίποτα. Μα τι λετε τόση ώρα;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Υπηρεσιακά, της δουλειάς μας.
Ρίκα Διαλυνά: Και τι σχέση έχουν οι καθρέφτες με τις σαπουνόσκονες;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Θα βάζουμε καθρεφτάκια στις σαπουνόσκονες για να
κοιτάγεται ο κόσμος πριν καθαρίσει οριστικά...
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Την κουβέντιασα την κοπέλα και κατάλαβα. Τον λυπάται.
Απλώς
τον συμπονάει. Τον βλέπει έτσι φλομωμένο και λεει: «ας του δώσω λίγο
κουράγιο μη μείνει στον τόπο». Γιατί έχει και την καρδιά του, π΄ ανάθεμά
τονε...
Ρίκα Διαλυνά: Έλα μωρέ Ζάχο μου. Όλο κουσούρια του βρίσκεις.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Εγώ του τα βρίσκω; Οι γιατροί του τα βρίσκουνε.
Νομίζεις πως είναι μόνο η ηλικία; Αυτός παιδί μου είναι ερείπιον, θέλει
αναστήλωση. Εάν δεις ανάλυση ούρων και αίματος θα πέσεις τ΄ ανάσκελα.
Ζάχαρο, ουρία, λεύκωμα, χοληστερόλη, οξόνες και κρύσταλλοι κυκλοφορούν στο
αίμα του εις ποσότητες. Πέρσι του αφήρεσαν ένα νεφρό. Του κάνανε εγχείριση
κιρσούς στα πόδια. Είκοσι εκατοστά παχύ έντερο (Της λεει κάτι στ΄ αυτί)
Ρίκα Διαλυνά: Μουσείο δηλαδή!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Εκφυλισμένον κύταρρον σου λέω παιδάκι μου!
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Πώς είστε;
Νεαρός: Καλά ευχαριστώ.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Όχι βρε παιδάκι μου. Πως είσαι έτσι θέλω να πω.
Νεαρός: Πώς είμαι;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Σαν σκουπιδιάρης του Σκυλίτση δεν ειν΄ αυτός;
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Αμάν! Τα μαλλιά της γριάς μπήκαν πάλι!
Υπάλληλος: Όλα σας καλά κύριε διευθυντά, αλλά αυτό να μην είχατε.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ποιο ρε Φίλιππα;
Υπάλληλος: Τη μανία σας για τα μαλλιά.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ρε, εγώ έχω μανία με τα μαλλιά, ή εσύ που τα
περιποιήσαι σαν παλιά Αρσακειάδα;
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
(Μπαίνει ο Γιώργος Μοσχίδης)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ααα, να κι άλλος μάλλινος! Και μάλιστα ψευτομάλλινος
αυτός!
Γιώργος Μοσχίδης: Γιατί ψευτομάλλινος;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Γιατί αν δεν τα έβαφες, θα ήσουν μπαμπακερός! Γι΄ αυτό!
Γιώργος Μοσχίδης: Μμμ, κακίες αναχρονιστικών ανθρώπων.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι είπες ρε μπάρμπα χίππη;
Γιώργος Μοσχίδης: Μπάρμπα να σε πουν τ΄ ανήψια σου!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Εμένα με λένε. Εσένα ντρέπονται να σε πούνε!
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
Μίτση Κωσταντάρα: Έλα μια στιγμή κάτω.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Στάσου μωρή, τι με τραβάς έτσι; Τσουβάλι είμαι;
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ρε συ, τι ειν΄ αυτά που φοράς; Χάμουρα βρε; Μουλάρι
είσαι; Άντε να χαθείς βρε! (Γελάει)
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Πώς πήγε το ψάρεμα;
Ρίκα Διαλυνά: Καλά. Στο τέλος με κατάφερε και της τα είπα όλα.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ποια όλα;
Ρίκα Διαλυνά: Τα δικά μου.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Μωρή, για τα δικά της δε σου είπα να της μιλήσεις;
Ρίκα Διαλυνά: Ε, τι να κάνουμε, αυτά βγήκανε στη φόρα...
Λάμπρος Κωσταντάρας: Μωρ' τι έχεις στο κεφάλι σου, φάβα Σαντορίνης;
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
(Μπαίνει ο Γιώργος Μοσχίδης κρατώντας ένα αρκουδάκι)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Πώς είσαι έτσι βρε; Η μεγάλη αρκούδα έφερε τη μικρή!
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι έγινε η δεσποινίς Μαργαρίτη;
Μίτση Κωσταντάρα: Εμένα ρωτάς;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Δεν τηλεφώνησε καθόλου;
Μίτση Κωσταντάρα: Μου φαίνεται πως τηλεφώνησε στον προσωπάρχη.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Γιατί δε μου ΄πε τίποτα ο προσωπάρχης;
Μίτση Κωσταντάρα: Μου φαίνεται πως μου ΄πε να στο πω εγώ.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Μου φαίνεται πως άρχισες να κουρκουτιένεις!
Μίτση Κωσταντάρα: Αυτό το λες γιατί θέλεις να με διώξεις.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Αν ήθελα να σε διώξω θα σ΄ έδιωχνα. Φύγε!... Και φάε
λίγη τσίχλα να ξεβρωμίσεις! Σκορδοφάγα!
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ο Κωσταντάρας μόλις γύρισε απ΄ το Λονδίνο με ...χίππικη περιβολή)
Υπάλληλος: Κύριε διευθυντά, τι έκπληξη είν΄ αυτή;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Λονδίνο ειν΄ αυτό παιδιά μου! Μπορεί να μη σ΄
επηρεάσει; Και που πήγε και μου έκλεισε ξενοδοχείο αυτός ο αλιτήριος ο γιος
μου; Στην Carnaby Street. Εκεί παιδιά να δείτε μαλλιά και γένια. Αφού οι
άνθρωποι δε χρησιμοποιούν πια σαπούνια. Βάζουν ναφθαλίνη για το σκώρο!
Τι 30, τι 40, τι 50
----------------------------------------------------------------------------
----
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ο έρωτας είναι σαν τις αμοιβάδες. Γι' αυτό πρέπει να
είναι... αμοιβαίος!
Τρεις κούκλες κι εγώ
----------------------------------------------------------------------------
----
(Στο καμπαρέ, ο Αλεξανδράκης συζητάει με το σερβιτόρο και κοιτάει τη
Βουγιουκλάκη που φιλιέται επί ένα λεπτό μ' έναν πελάτη)
Αλέκος Αλεξανδράκης: Μπράβο αντοχή! Με τέτοια αναπνοή μπορεί να καταρίψει το
παγκόσμιο ρεκόρ στις βουτιές!
Σερβιτόρος: Και στις βουτιές είναι καλή!
(Μας δείχνει την ώρα που φιλιέται, που του ...βουτάει από την τσέπη ένα
κατοστάρικο)
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
(O Αλεξανδράκης κάθεται στο τραπέζι της καμπαρετζούς Βουγιουκλάκη)
Αλέκος Αλεξανδράκης: Τι δουλειά κάνεις εδώ;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Χειροτεχνία.
Αλέκος Αλεξανδράκης: Δηλαδή;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Απλώνουν αυτοι τα ξερά τους, εγώ τους τα μαζεύω, και
ούτω καθ' εξής...
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλέκος Αλεξανδράκης: Λοιπόν, κατ' αρχάς θα κάνεις ένα καλό μπανιο.
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Έννοια σου, όσο πιο βρώμικη δουλειά κάνει μια γυναίκα,
τόσο πιο καλά πλένεται.
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
(Περπατάει με βιβλία στο κεφάλι για να εξασκηθεί στο σωστό περπάτημα.)
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Αυτό το ντορβά τι μου τον βάλατε στη μάπα; Κουλουρτζή θα
με κάνετε;
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλέκος Αλεξανδράκης: Μη χρησιμοποιείς σε παρακαλώ τέτοιες εκφράσεις. Άκου
μάπα...
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ε, δηλαδή τη μάπα πώς θα τη λέω; Καφάσι;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Τι καφάσι παιδί μου; Κεφάλι!
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ααα, καθαρεύουσα...
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
Ντίνος Ηλιόπουλος: Παιδί μου, η ποίηση είναι ποίηση άμα δεν την καταλαβαίνει
κανείς. Άμα την καταλαβαίνουν όλοι δεν είναι ποίηση, είναι τσιφτετέλι...
Κατάλαβες;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Όχι...
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ε, δεν είναι κι απαραίτητο...
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Φοβάμαι μην πω καμιά ανοησία.
Ντίνος Ηλιόπουλος: Έννοια σου και μεγαλύτερες ανοησίες από αυτές στη
μοντέρνα ποίηση δεν υπάρχουν. Σημασία έχει να μάθεις να το απαγγέλεις με
συναίσθημα.
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Να το μάθω όλο δηλαδή;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ε, ξέρω ΄γω; Μάθε το μισό. Σάμπως ξέρει κανείς που
αρχίζει και που τελειώνει;
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Αυτά τα ψάρια είναι φρεσκότατα. Ξέρω εγώ από αυτά. Ο
πατέρας μου πάστωνε ψάρια. Ήτανε, που λέμε, πάστωρ...
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Μπάμπη, για πες μου, γιατί παίζουνε χαρτιά αυτοί που
έχουνε λεφτά;
Αλέκος Αλεξανδράκης: Για να τα 'κονομάνε αυτοί που δεν έχουν!
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
Κυρία: Σας αρέσει ο Σεφέρης;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Τι να σας πω... Δεν τον έχω δει από κοντά. Προτιμώ το
Μπιθικώτση!
Άλλη κυρία: Ας αφήσουμε τους σύγχρονούς. Ο Σολωμός σας αρέσει;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ούουου. Με μπόλικο λεμονάκι και αλατάκι είναι
εξαιρετικός. Η μόνη κονσέρβα...
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
(Η Βουγιουκλάκη είναι στην παραλία και της κολλάει ένας)
Ενοχλητικός: Δαγκώνει ο σκύλος σας μαντάμ;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ο σκύλος δε δαγκώνει, δαγκώνω όμως εγώ.
Ενοχλητικός: Τι μάρκα είναι το σκυλάκι σας;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Μπουίκ!!!
Ενοχλητικός: Πως είπατε;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Άντε στη δουλειά σου παιδάκι μου. Άντε, μη σου πω καμιά
κουβέντα Πειραιώτικη και δεν κάνει...
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
(Κοιτάνε μια κοπέλα που ταϊζει ένα σάντουιτς σ' έναν απίστευτα ευτραφή
κύριο).
Ντίνος Ηλιόπουλος: Τη βλέπεις αυτή;... Ε, μην κοιτάς έτσι... Πολλά λεφτά σου
λέω. Πολλά λεφτά...
Αλέκος Αλεξανδράκης: Εφοπλίστρια;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Όχι. Κτηνοτρόφος.
Αλέκος Αλεξανδράκης: Κτηνοτρόφος;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Έχει παντρευτεί αυτό το κτήνος... και το τρέφει.
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
(Ταΐζουν το σκύλο)
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Μήπως βαρυστομαχιάσει;
Κύριος: Α, όχι, αποκλείεται. Αυτό το ζαμπόν είναι πολύ ελαφρύ. Τέτοιο δίνω
κι εγώ του δικού μου.
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Κάθε μέρα;
Κύριος: Κάθε μέρα.
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Κι ύστερα σου λένε σκυλίσια ζωή...
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
(Στο χαρτοπαικτικό τραπέζι)
Βαγγέλης Βουλγαρίδης: Μπορώ να καθήσω;
Κύριος: Εμάς ρωτάς νεαρέ μου;
Βαγγέλης Βουλγαρίδης: Ποιον να ρωτήσω;
Κύριος: Το πορτοφόλι σου!...
Το δόλωμα
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Θα ήθελα τον κύριο Βένγκλερη.
Γραμματέας: Τον ίδιο;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Γιατί, υπάρχει κι άλλος;
Το κλωτσοσκούφι
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλέκος Αλεξανδράκης: Δεν πίνουμε λίγο ουισκάκι; Σας αρέσει το ουίσκυ;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Μου ΄χουνε πει ότι μυρίζει κορέους!
Αλέκος Αλεξανδράκης: Διαδόσεις...
Το κλωτσοσκούφι
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πόσο κάνουν;
Υποδηματοπώλης: Διακόσιες είκοσι.
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Γίνεται να σας δώσω τις είκοσι και να σας χρωστάω τις
διακόσιες;
Υποδηματοπώλης: (Γελάει)
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Τι γελάτε; Καλά... Τότε να σας δώσω διακόσιες και να σας
χρωστάω τις είκοσι;
Το κλωτσοσκούφι
----------------------------------------------------------------------------
----
Σταύρος Ξενίδης: Καθίστε κύριε.
Άγγελος Μαυρόπουλος: Όχι! Δεν κάθομαι! Έχω νεύρα εγώ!
Ντίνος Ηλιόπουλος: Δε μου λέτε, τα νεύρα τα έχετε σε μέρος που σας
εμποδίζουνε να καθίσετε;
Το κοροιδάκι της δεσποινίδας
----------------------------------------------------------------------------
----
Τζένη Καρέζη: Είμαι η Ιουλιέτα και είσαι ο Ρωμαίος μου, είμαι η Κλεοπάτρα
και είσαι ο Αντωνάκης μου, είμαι η Καρμεντσίτα σου και είσαι ο ταυρομάχος
που αγαπώ...
Το κοροιδάκι της δεσποινίδας
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιανόπουλος: Εδώ είσαι εσύ;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Γιατί που ήθελες να είμαι; Στα ανάκτορα του Μπούκινχαμ;
Το κοροιδάκι της δεσποινίδας
----------------------------------------------------------------------------
----
Αλίκη Βουγιουκλάκη: (Μουγκρίζει)
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Είπες τίποτα παιδί μου;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Τίποτα. Απλώς μούγκρισα. Έτσι είμαι εγώ. Στα διαλείματα
μουγκρίζω! Δικαίωμά μου δεν είναι;
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Ασφαλώς παιδί μου! Και δικαίωμα και υποχρέωσή σου είναι
να θυμάσαι που και που τη μητρική σου γλώσσα...
Το ξύλο βγήκε απ΄ τον Παράδεισο
----------------------------------------------------------------------------
----
[Έξω από το σταθμό Λαρίσης, ένας τροχονόμος σταματά τον Φωτόπουλο που οδηγεί
ταξί]
Τροχονόμος: Παράβαση πρώτη: Υπερβολική ταχύτης.
Μίμης Φωτόπουλος: Να προλάβουμε το τραίνο!
Τροχονόμος: Παράβαση νούμερο δυο: Κορνάρισμα εντός της πόλης.
Μίμης Φωτόπουλος: Να προλάβουμε δυστύχημα κύριε πόλισμαν!
[Σφυρίζει το τραίνο]
Μίμης Φωτόπουλος: Αυτός δηλαδή δεν έχει παράβαση, καθ' ότι Λαρισαικός;
Τροχονόμος: Άντε, για πρώτη φορά στη χαρίζω, μη σε ξαναπιάσω όμως!
Μίμης Φωτόπουλος: Κύριε πόλισμαν, είσαι λεβεντιά! Κι αρχιφύλακας!
Το σωφεράκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Σπεράντζα Βρανά: Ποιο είναι το σκληρό;
Μίμης Φωτόπουλος: Βρε καλώς το αφεντικό!
Αφεντικο: [Θυμωμένα] Τι να σου πω; [Χτυπάει το χέρι στο τραπέζι]
Μίμης Φωτόπουλος: Για μπαρδόν. Και δεύτερον, μη μου χτυπάς το χέρι καθ' ότι
συνοδεύουμε και γυναίκα...
Σπεράντζα Βρανά: Για δέτε ρε κάτι άντρες που υπήρχουνε!
Αφεντικο: Βρε αει κάνε τη δουλειά σου κυρά μου!
Σπεράντζα Βρανά: Άει πάενε ρε! Άει πάενε να μη σε στείλω στην οδόν Αιόλου
για καρίκωμα!
Μίμης Φωτόπουλος: Σεμνά!
Το σωφεράκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Αφεντικο: Κάτσε εσύ παλιοφούστανο!
Σμαρούλα Γιούλη: Άει πάενε ρε να μη σε δέσω φιόγκο!
Το σωφεράκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Φιλόσοφος βενζινάς: Τι χάλια είναι αυτά; Πού ήσουν χθες όλη τη νύχτα;
Μίμης Φωτόπουλος: Άστα! Με δυο μικρούλες! Άστα και δεν έχω να πληρώσω τα
χιλιόμετρα του αφεντικού. Να σε τρακάρω ένα πενηντάρι;
Φιλόσοφος βενζινάς: Ο άνθρωπος Βάγγο μου είναι σαν τ' αυτοκίνητο. Άμα σε
πάρει ο κατήφορος και δεν μπορείς να κρατήσεις φρένο, τελειώνεις στην τράκα!
Το σωφεράκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Φιλόσοφος βενζινάς: Ο γάμος, Βάγγο μου, είναι σαν το ταξίμετρο. Όσο η σημαία
σου γράφει «ελεύθερος», κέρδος μηδέν. Μόνο το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη!
Το σωφεράκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Φιλόσοφος βενζινάς: Ό έρωτας Βάγγο μου μοιάζει σαν το από μέσα της
σαμπρέλας: Αέρας φρέσκος. Και οι ερωτευμένοι σαν τις χαλασμένες βαλβίδες που
ξεφυσάνε!
Το σωφεράκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Φιλόσοφος βενζινάς: Τα λόγια Βάγγο μου είναι όπως η εξάτμιση: Καπνός που
Διαλύεται, και παφ - παφ!
Το σωφεράκι
----------------------------------------------------------------------------
----
[Στο βενζινάδικο]
Μίμης Φωτόπουλος: Άντε, κάνε με επιλοχία!
Βενζινάς: Τι;
Μίμης Φωτόπουλος: Κοπάνα μου τρία γαλόνια!
Το σωφεράκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Φιλόσοφος βενζινάς: Έτσι είναι Βάγγο μου η ευτυχία. Ένα είδος κλειδαριάς,
που άμα χάσεις το κλειδί κάθεσαι απ' έξω και μπανίζεις από την
κλειδαρότρυπα.
Το σωφεράκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Φιλόσοφος βενζινάς: Ο φίλος είναι όπως η ρεζέρβα. Για ώρα ανάγκης!
Το σωφεράκι
----------------------------------------------------------------------------
----
Νησιώτης: Ο κύριος Αυγερινός;
Θανάσης Βέγγος: Ορίστε, εδώ κύριε.
Νησιώτης: Επιτέλους κύριε Αυγερινέ μου! Καλώς ορίσατε! Ήρθα να σας παραλάβω.
Θανάσης Βέγγος: Και τι ΄μαι ΄γω; Δέμα εξ Αμερικής να με παραλάβεις;
Τύφλα να ΄χει ο Μάρλον Μπράντο
----------------------------------------------------------------------------
----
(Συζητάει με μια κοκκαλιάρα)
Θανάσης Βέγγος: Πώς βγήκατε έτσι λεπτή; Να τρώτε, να τρώτε!
Γυναίκα: Είμαι μινιόν!
Θανάσης Βέγγος: Εγώ όταν σας βλέπω, μου θυμίζετε το Διονύσιο Σολωμό! «Απ΄ τα
κόκκαλα βγαλμένη»... Κι απορώ μάλιστα πως δε σας έχει φάει ο Έκτωρας [ο
σκύλος]
Γυναίκα: Δε σας αρέσουν οι λεπτές;
Θανάσης Βέγγος: Όχι, προτιμώ τα λεπτά!
Γυναίκα: Μα εγώ έχω μεγάλη προίκα. Τρία οικοπεδα, δύο διαμερίσματα και
μετρητά στην τράπεζα.
Θανάσης Βέγγος: Κούκλα είσαι!
Τύφλα να ΄χει ο Μάρλον Μπράντο
----------------------------------------------------------------------------
----
Γυναίκα: Ξέρετε, εμένα μου αρέσουν οι μεγάλες συγκινήσεις.
Θανάσης Βέγγος: Να πηγαίνετε σε κηδείες!
Τύφλα να ΄χει ο Μάρλον Μπράντο
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: Κοιτάξτε πως με καταντήσανε... (Δείχνει τις μελανιές πάνω
στο σώμα του) Σα χάρτη της Δωδεκανήσου...
Τύφλα να ΄χει ο Μάρλον Μπράντο
----------------------------------------------------------------------------
----
Θανάσης Βέγγος: ...μόλις με είδανε, πέσανε πάνω μου σαν κουραμάνα της
Κατοχής...
Τύφλα να ΄χει ο Μάρλον Μπράντο
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκη Λινάρδου: ...και εκεί που πήγαινα ωραία ωραία, να 'σου και ξεφυτρώνει
μπροστά μου μία ελιά...
Λάμπρος Κωσταντάρας: Η ελιά είχε φυτρώσει εδώ και πενήντα χρόνια ρε
στραβούλιακα!
Υπάρχει και φιλότιμο
----------------------------------------------------------------------------
----
Νίκη Λινάρδου: Που μπορεί κανείς να κάνει ένα μπάνιο;
Χρήστος Δοξαράς: Στο ποτάμι.
Νίκη Λινάρδου: Μα εγώ θέλω ζεστό μπάνιο!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Στο ποτάμι, το Δεκαπενταύγουστο...
Υπάρχει και φιλότιμο
----------------------------------------------------------------------------
----
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ου... ου... μύλος γίνεται στον οργανισμό. Ο κλέψας, του
κλέψαντος, τω κλέψαντι, ω παλιοκλέψαντες και παλιοκλεφταρέοι...
Φωνάζει ο κλέφτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Ρένα Βλαχοπούλου: Κοίτα φίλε μου! Ζεις στην Ελλάδα και δεν ξέρεις τι θα πει
κομπίνα; Α, μα εσύ είσαι τελείως αστοιχείωτος! Στουρνάρι!
Φωνάζει ο κλέφτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Ρένα Βλαχοπούλου: Μα κι εσύ παιδί μου κράτα λίγη πισινή. Όλοι σήμερα κρατάνε
πισινή. Είναι η εποχή των πισινών, πώς να το κάνουμε;
Φωνάζει ο κλέφτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Ρένα Βλαχοπούλου: Δεν αίσθάνομαι καλά. Νιώθω ένα σφίξιμο, ένα σούβλισμα, την
καρδιά μου να σπαρταράει σα λιθρίνι...
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ναι, γιατρέ, με ακούτε; Νιώθει ένα σφίξιμο, ένα
σούβλισμα, την καρδιά της να σπαρταράει σα μπαρμπούνι...
Ρένα Βλαχοπούλου: Λιθρίνι!
Φωνάζει ο κλέφτης
----------------------------------------------------------------------------
----
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Έλα εδώ παιδί μου. Για πάρε να διανείμεις τους
ελέγχους... Όχι αυτούς. Άστους αυτούς... Θα τους δώσω εγώ ο ίδιος. Θα τους
δώσω με φάπες!
Χτυποκάρδια στο θρανίο
----------------------------------------------------------------------------
----
Γιώργος Κωσταντίνου: Δε μου λες; Εσείς [κομπιάζει] εδώ φτιάχνετε ένα που
είναι, έτσι όλο σαντιγύ, που έχει από κάτω σοκολάτα... όχι, από πάνω
σοκολάτα... και έχει πάλι το... και είναι όλο [κομπιάζει] μέσα σ΄ ένα
γυάλινο μπωλ...
Σερβιτόρος: Ααα, προφιτερόλ κύριε!
Γιώργος Κωσταντίνου: Πώς το ΄πες;
Σερβιτόρος: Προφιτερόλ.
Γιώργος Κωσταντίνου: Φροφιτερόλ...
Σερβιτόρος: Όχι φροφιτερόλ, προφιτερόλ.
Γιώργος Κωσταντίνου: Τροφιτερόλ...
Σερβιτόρος: Όχι τροφιτερόλ, προφιτερόλ κύριε. Να σας το μάθω...
Γιώργος Κωσταντίνου: Όχι... Δε θέλω να το μάθω... Θέλω να το φάω!
Χτυποκάρδια στο θρανίο
----------------------------------------------------------------------------
----
Σερβιτόρος: Μάλιστα κύριε. Ένα προφιτερόλ.
Γιώργος Κωσταντίνου: Και που΄ σαι... Δε μου λες; Αυτό το φροφ... πόσο κάνει;
Σερβιτόρος: Εφτά δραχμές κύριε.
Γιώργος Κωσταντίνου: Εφτά δραχμές; Γιατί εφτά δραχμές;
Σερβιτόρος: Ε, είναι βλέπετε γλυκό σπέσιαλ.
Γιώργος Κωσταντίνου: Α, είναι γλυκό σπέσιαλ. Δηλαδή τις [κομπιάζει] πάστες
πόσο τις έχετε;
Σερβιτόρος: Τέσσερεις δραχμές κύριε.
Γιώργος Κωσταντίνου: Τέσσερεις δραχμές. Μάλιστα... Φέρε μου... ένα γλυκύ
βραστό!
Σερβιτόρος: [Τσαντισμένα] Μάλιστα κύριε.
Γιώργος Κωσταντίνου: Ε, και που είσαι...;
Σερβιτόρος: Δύο!
Γιώργος Κωσταντίνου: Τι δύο;
Σερβιτόρος: Ο γλυκύ βραστός, κύριε! Δύο κάνει!
Χτυποκάρδια στο θρανίο
-----Original Message-----
From: Fanurgakis Manolis [mailto:mfanou(@)gmail.com] 
Sent: Sunday, April 10, 2005 12:13 PM
To: JotD - Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
Subject: JotD... Ατάκες #2α: Της κακομοίρας
Κώστας Δούκας: Τι, από τώρα φεύγεις;
Κύριος: Βάλε και κανένα μεζέ βρε Παντελή!
Κώστας Δούκας: Ε, θα σφάξω ρέγγα!
~~
Κώστας Χατζηχρήστος: Εμένα με το «ρε», να μη μου μιλάς, γιατί εγώ το «ρε»
δεν το σηκώνω! Ούτε χειρονομίες δε σηκώνω, ακούς;
Κώστας Δούκας: Εσύ μου κάνεις χειρονομίες!
Κώστας Χατζηχρήστος: Σου κάνω χειρονομίες για να μη μου κάνεις εσύ!
~~
Κώστας Δούκας: Πού ήσουνα;
Κώστας Χατζηχρήστος: Πού με έστειλες;
Κώστας Δούκας: Πού σε έστειλα; Να πας κάτι πράγματα της κυρά Παναγιώτας και
κάτι λουμίνια της κυρά Θοδώρας!
Κώστας Χατζηχρήστος: Ε, τα λουμίνια! Μου πέσανε!
Κώστας Δούκας: Γι' αυτό άργησες;
Κώστας Χατζηχρήστος: Ώσπου να τα μαζώξω, τι να κάνω;
Κώστας Δούκας: Να σου κοπανήσω μία...!
Κώστας Χατζηχρήστος: Μην κάνεις χειραψίες γιατί... Πού είσαι; Σε κολλάω μια
κουτουλιά στο ψωμοσάκουλο και θα κάνεις δέκα μέρες να φας! Τ' ακούς; Δεν
μπορείς να μου συμπεριφέρεσαι έτσι!
Κώστας Δούκας: Τι 'ν' αυτά που μου λες ρε;
Κώστας Χατζηχρήστος: (Κορδώνεται) Τι με κοιτάς; Έτσι και ξετυλιχτώ θα γίνω
ένα κι ενενήντα και δε θα σε γλυτώνει άνθρωπος!
~~
Κώστας Δούκας: Βρε, σε δουλεύουνε βρε μοσχάρι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Δε γεννήθηκε ακόμα άνθρωπος που θα με κοροιδέψει εμένα!
Κώστας Δούκας: Γεννήθηκε όμως αυτός που θα σε ξυλοφορτώσει!
Κώστας Χατζηχρήστος: Για κάνε πως χτυπάς κι αν δεν πάω στο Υπουργείο
Υγρασίας να τα αναφέρω όλα αυτά...
~~
Κώστας Δούκας: Και γιατί δεν τη χωνεύεις;
Κώστας Χατζηχρήστος: Γιατί δε μου δίνει ποτέ τίποτα! Μόνο τα Χριστούγεννα
μου έδωκε ένα πενηνταράκι κι ένα μελομακάρονο που μέσα βρήκα ένα σκώληκα σαν
αυτόν που σκότωσε ο Μέγας Αλέξανδρος!
~~
Κώστας Χατζηχρήστος: Δε μου λες, έχεις γιοφύρια μές στα πόδια σου; Έχεις;
Για θα σου δώσω μια κουτουλιά, να γίνει η γέφυρα της Αλαμάνας!
~~
Μαρίκα Νέζερ: Καλήμερα κυρ Παντελή! Μια χαρά είσαι σήμερα!
Κώστας Δούκας: Ε, το συνηθίζω πότε-πότε!
~~
Κώστας Δούκας: Να σου βάλω αυτό; [Ένα κομμάτι μπακαλιάρο]
Μαρίκα Νέζερ: Μπα, είναι πολύ μεγάλο!
Κώστας Δούκας: Αυτό;
Μαρίκα Νέζερ: Πολύ μικρό!
Κώστας Δούκας: Τι νούμερο παπούτσι φοράς;
Μαρίκα Νέζερ: 37, ξώφτερνο!
Κώστας Δούκας: Ε, τότε μην το συζητάς, θα πάρεις αυτό οπωσδήποτε!
Μαρίκα Νέζερ: Γιατί;
Κώστας Δούκας: Περισσεύει να κάνεις και τακούνια!
~~
Μαρίκα Νέζερ: Για την Αρτεμισία το εσκέφθης;
Κώστας Δούκας: Α, ναι. Το εσκέφθην...
Μαρίκα Νέζερ: Ε, τι αποφάσισες;
Κώστας Δούκας: Άσε με κάτω κυρά Δέσποινα! 
Μαρίκα Νέζερ: Μα γιατί; Η Αρτεμισία είναι καλή και μυαλωμένη κοπέλα!
Κώστας Δούκας: Έ, όχι και κοπέλα! Αυτή όπου να 'ναι θα τη γκρεμίσουνε να την
κάνουνε πολυκατοικία!
Μαρίκα Νέζερ: Κι εσύ δηλαδή γιατί περνιέσαι; Για κανένα λυκόπουλο;
~~
Μαρίκα Νέζερ: Βρε, ξέρεις πόσοι μου τη ζητάνε [την Αρτεμισία];
Κώστας Δούκας: Στη ζητάνε πολλοί; Ε, να της πεις να πάρει τέσσερεις να της
έρθει και πιο φτηνά η κηδεία!
Μαρίκα Νέζερ: Ε, την αδικείς την κοπέλα!
Κώστας Δούκας: Βρε, ποια κοπέλα! Αυτή έδωσε τη λεκάνη στον Πιλάτο να νίψει
τας χείρας!
Μαρίκα Νέζερ: Χάνεις! Θα σου γεμίσει το σπίτι!
Κώστας Δούκας: ...με μπουμπάρια, μασέλες και καρακοκκάλες!
Μαρίκα Νέζερ: Θα σου στολίσει το μαγαζί!
Κώστας Δούκας: Μώρε άσε με χάμω, μην κάνω λάθος καμιά μέρα και την πουλήσω
για σκουμπρί!
~~
Κώστας Δούκας: Ζήκο! Σταμάτα γιατί θα προβώ σε ωμότητες!
Κώστας Χατζηχρήστος: Κι εγώ θα προβώ σε ψημενότητες!
~~
Κώστας Δούκας: Λοιπόν, πόσο τυρί να κόψω;
Ντίνα Τριάντη: Ε, λίγο! Δυο άνθρωποι είμαστε! Μα, όχι τόσο πολύ!
Κώστας Δούκας: Α, δεν είναι πολύ! Μη σας εξαπατά ο όγκος! Υπολογίστε και τις
τρύπες μαζί!
~~
Κώστας Δούκας: Ζήκο! Θα σου ρίξω κλωτσιά και θα σε βάλω γκολ στο γήπεδο
Καραισκάκη!
Κώστας Χατζηχρήστος: Μπα; Κι εγώ αργώ ξέρεις να το σφυρίξω οφσάιντ!
~~
Κώστας Μεντής: [Χτυπάει παλαμάκια να έρθει ο Ζήκος]
Κώστας Χατζηχρήστος: Εσύ όχι παλαμάκια! Να παλαμοκροτάν αυτοί που πληρώνουν!
Όχι εσύ που θέλουμε τρεις κιμωλίες στο γράψε-σβήσε τη βδομάδα για σένα,
έτσι;
~~
Κώστας Χατζηχρήστος: Κουβάλησες και την ανηψιά σου εδώ πέρα να μας κάνει την
όμορφη!
Κώστας Μεντής: Ποια ανηψιά μου βρε; Γυναίκα μου είναι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Γυναίκα σου; Δικιά σου;
Κώστας Μεντής: Όχι του γείτονα! Με αγάπησε και με πήρε!
Κώστας Χατζηχρήστος: Σ' αγάπησε; Τι αγάπησε από εσένα βρε κακομούστακε;
[Προς τη γυναίκα:] Ο άντρας σου είναι αυτός;
Κώστας Μεντής: Ναι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Άντρας σου; Καλά να πάθεις! Τι του λιμπίστηκες του
κομοδίνου; Εμείς αυτούς στο χωριό, τους πνίγουμε στο νεροχύτη για να μη
χαλάσει η ράτσα!
~~
Κώστας Χατζηχρήστος: [Σηκώνει το τηλέφωνο] Άντε 'μπρος! Τι 'ν' εδώ;
Κατάστημα τροφίμων. Στο τηλέφωνο ο αποδιοικητής... Τι κάνετε κυρία
γιατρέσσα;... Ε, πώς να 'μαστε; Προσεχώς καλύτερα!... Τι να 'χουμε; Στα
ράφια δεν έχουμε! Μήπως θέλετε να δω μέσα στις γενικές αποθήκες;
[Πάει μέσα. Σε λίγο ακούγονται ήχοι από σπασίματα.]
Κώστας Χατζηχρήστος: [Πιάνει το τηλέφωνο] Μ' ακούτε μαντάμ; Το εμπόρευμα
μόλις εξαντλήθη λόγω κατεδαφίσεως!
~~
Κώστας Χατζηχρήστος: [Μιλάει στο τηλέφωνο] Τι να 'χουμε; Ναι, νομίζω πως
έχουμε ένα και μοναχικό. Για αναμείνατε ολίγον τι... Είναι αυτό που έχει μια
τρούπα στη μέση;... Δεν ξέρω να σας πω τι μάρκα είναι γιατί τα γράμματα
είναι τ' ανάσκελα!... Ε, μάλλον δεν θα είναι ελληνικής κατασκευής, θα είναι
αλλοδαπής προελεύσεως, γιατί βλέπω πολλά μασκαραλίκια απ' όξω! Έχει κάτι
γατιά, κάτι λιοντάρια!... Πάντως εσείς θα τα φάτε;... Όχι, θα τ' ανάψετε!...
Ε, άμα ανάψουν ανάψανε! Μάλιστα θα τα στείλω σε πρώτη ευκαιρία γιατί λείπει
ο μικρός!... Σας μερσώ μαντάμ! Ωρέ ντουβάρ!
~~
Αυτά για την ώρα
Περισσότερα στο: http://www.softlab.ntua.gr/~mfano/fun/atakes.html
--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
Όταν τελειώνει το παιχνίδι, ο βασιλιάς και το πιόνι
επιστρέφουν στο ίδιο κουτί.
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________
--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
Όταν διδάσκεις μαθαίνεις διπλά.
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: Nikos Tsekhs: "ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ"
• Προηγούμενο μήνυμα: Paul Simeonidis: "Ε Λ Ε Ο Σ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !"
• Σαν απάντηση στο: Fanurgakis Manolis: "Ατάκες #2α: Της κακομοίρας"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]