(nil): Νυχτολούλουδο (nixtolouloudo(@)gmail.com)
Ημερομηνία: Πεμ 15 Δεκ 2005 - 21:37:49 EET

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Σε ήξερα από παλιά...

Όχι δε σε γνώρισα εκείνη την ημέρα. Σε ήξερα από πάντα. Από τότε που
ήμουνα μικρό κοριτσάκι και την κοπανούσα απ' το σπίτι. Απ' τον καιρό
που τσακωνόμουνα με τους φονείς μου -έτσι έλεγα τους γονείς- για τα
πιστεύω τους που μύριζαν σαπίλα. Από τότε που έκανα κοπάνες απ' το
σχολείο, κυνηγώντας ίχνη ζωής. Απ' τη νύχτα που έδωσα το πρώτο μου
φιλί, που κάπνισα το πρώτο μου τσιγάρο. Απ' την ημέρα που πηγαίνοντας
στο σχολείο αποφάσισα πως δεν έχει τίποτα να μου προσφέρει, κι άρχισα
να διαβάζω στη διάρκεια όλων σχεδόν των μαθημάτων λογοτεχνία, ενώ τα
θρησκευτικά προσφέρονταν για Μαρξ και Βέδες. Σε ήξερα από τότε που
έκανα το «έγκλημα» να σκοτώσω τη συνήθεια και να ακολουθήσω όλους τους
άγνωστους και αβέβαιους δρόμους, που ίσως να με οδηγούσαν στην
καταστροφή -αν και υπάρχουν πολλών ειδών καταστροφές που είναι δύσκολο
κανείς να τις κατονομάσει. Ήσουνα εσύ που ερχόσουνα στα όνειρά μου,
που χάιδευες το κοιμισμένο μου κορμί, που δρόσιζες το φλογισμένο μου
μυαλό με τα φιλιά. Ήσουνα ο διάβολος κι ο προστάτης, αυτός που μου
άνοιγε το δρόμο και με οδηγούσε στον γκρεμό. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Για τριάντα τόσα χρόνια ετοιμαζόμουνα να σε συναντήσω. Να δώσω ζωή
στις λαχτάρες μου, να απογειώσω τους πόθους μου. Ήξερα πως με το να
είμαι μαζί σου έπαιζα τη ζωή μου στα ζάρια, αλλά τι διάολο, δική μου
ήταν ότι ήθελα την έκανα. Ως την ημέρα που σου παραδόθηκα με ψυχή και
σώμα, είχα γνωρίσει πολλούς άντρες, που γεύτηκαν τους χυμούς του
κορμιού μου, αλλά κανείς τους δεν κατάφερε ποτέ να με διαβάσει. Κι
ήρθες εσύ και μαζί το φως, κι ας βούλιαζες ολόκληρος μες στο σκοτάδι.
Μόλις σε αντίκρισα σκέφτηκα, «Αυτός είναι» και γέμισα γαλήνη και
προσδοκία. Μόλις σε γνώρισα σκέφτηκα, «Αυτός είναι» και άναψε μέσα μου
ο πόθος. Μόλις σου δόθηκα σκέφτηκα, «Αυτός είναι» κι είδα ν'
ανοίγονται μπροστά μου του παράδεισου οι πύλες. Μα ήξερα ότι ο
παράδεισος είναι μακριά. Ο παράδεισος δεν είναι ζωή, είναι ελπίδα.
Είδα αυτό που έλπιζα σα μέσα σ' ένα όνειρο, απ' το οποίο κάποια μέρα
θα ξυπνούσα. Ένα όνειρο, ναι. Αυτό είναι! ένα όνειρο, τώρα θυμάμαι. Οι
εικόνες ζωντανεύουν στο μυαλό μου σα χτεσινές. Ένα όνειρο, παράξενο
όνειρο, στο οποίο δεν ήμουνα πρωταγωνίστρια αλλά θεατής, κι ας η
ηρωίδα είχε το πρόσωπό μου...

Ακόμη ένα απόσπασμα από κάποιο μυθιστόρημα που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Μια ζωή μισές δουλειές έκανα...

ΑΔΑΗΣ
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ
ΑΛΚΟΟΛ. ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ
http://adais.blogspot.com/2005/11/blog-post_28.html

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
Απο νεους, μου αρεσουν, η Τσαλιγοπουλου, ο Μπασης, η Πρωτοψαλτη...
Δεν ειναι νεα καλλιτεχνης η Πρωτοψαλτη; Ε δεν ειναι και γερασμενη η γυναικα
Αντζελα Δημητριου
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: Νυχτολούλουδο: "Γιατί ..."
• Προηγούμενο μήνυμα: Korbas: "ΤΟΚ-ΤΟΚ"
• Σαν απάντηση στο: Korbas: "ΤΟΚ-ΤΟΚ"
• Επόμενο στο thread: Μυρτώ: "Θέμα: Δικτακτορία + Λήδα?"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]