(nil): Nikos Tsekhs (ntsekhs(@)gmail.com)
Ημερομηνία: Τετ 21 Μαρ 2007 - 11:57:38 EET

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Γελάει η Μέμη Μπερετούλη

Η χαρά της ζωής! Το χαμόγελο, το χαχάνισμα, ο καγχασμός βρίσκονται
μέσα στην καθημερινότητά μας. Θεωρούνται κάτι συνηθισμένο και
αυτονόητο. Υπάρχουν ακόμα και ζώα που γελάνε! Παρ' όλα αυτά, αιώνες
τώρα οι ερευνητές προσπαθούν να ανακαλύψουν από που προέρχεται.
Διαβάστε το άρθρο και θα μάθετε τι είναι αυτό που μας κάνει να
ξεκαρδιζόμαστε ...

Υπάρχουν φορές που κάποιος από την παρέα λέει ένα ανέκδοτο, όλοι
γελάνε αλλά εμείς ακόμα προσπαθούμε να βρούμε το αστείο! Σε τέτοιες
περιπτώσεις, μπορεί απλά να χαμογελάσουμε από ευγένεια και μόνο, ακόμα
κι αν δεν μας άρεσε το ανέκδοτο. Όταν όμως το ανέκδοτο μας το πει το
αφεντικό μας - ή, τελοσπάντων, κάποιος ανώτερος - θα γελάσουμε ή,
καλύτερα, θα ξεκαρδιστούμε, ακόμα κι αν δεν το βρήκαμε καθόλου αστείο.

Διαβάστε το παρακάτω ανέκδοτο:

Είναι δύο μάφφιν μέσα σε ένα φούρνο και λέει το ένα, «Παναγία μου,
Παναγία μου ... Καίγομαι, καίγομαι!!» Και το άλλο τρομαγμένο, «Παναγία
μου, ένα μάφφιν που μιλάει ... .!».

Σας άρεσε; Σας έκανε να γελάσετε; Υποθέτουμε πως όχι. Να είστε
σίγουροι όμως ότι κάτω από διαφορετικές συνθήκες, θα καγχάζατε
χαμηλόφωνα, ίσως να χαχανίζατε, ή και να γελούσατε δυνατά. Είναι
δύσκολο να το πιστέψετε, αλλά έχετε μας εμπιστοσύνη. Οι αποδείξεις
βρίσκονται στα αποτελέσματα ενός εργαστηριακού πειράματος που έγινε με
βάση το ανέκδοτο αυτό.

Εκεί που η φιλοσοφία εγκαταλείπει ...

Το γέλιο, ένα θέμα που ταλαιπώρησε τους φιλοσόφους για 2000 χρόνια,
υποχώρησε τελικά στην επιστήμη. Οι ερευνητές εξέτασαν τον εγκέφαλο και
γαργάλισαν μωρά, χιμπατζήδες και αρουραίους. Απέδωσαν την προέλευση
του γέλιου σε αυτό που μοιάζει να είναι το πρωταρχικό αστείο - ή, για
να είμαστε ακριβείς, κάτι που συνηθίζουμε να λέμε για να σπάσουμε τον
πάγο όταν πρωτοεμφανιζόμαστε σε ένα ακροατήριο.

Το πρωταρχικό αστείο δεν αποδείχθηκε πιο κωμικό από το ανέκδοτο με τα
μάφφιν, αλλά αυτό δεν προκάλεσε έκπληξη, τουλάχιστον όχι στους
ερευνητές. Ανακάλυψαν κάτι που διέφυγε της προσοχής του Πλάτωνα, του
Αριστοτέλη, του Hobbes, του Kant, του Schopenhauer, του Freud και των
πολλών άλλων θεωρητικών που προσπάθησαν να εξηγήσουν το γέλιο,
βασιζόμενοι στον λανθασμένο συλλογισμό ότι αυτό που έπρεπε στην ουσία
να εξηγήσουν είναι το χιούμορ.

Το γέλιο κοινωνικό εργαλείο ...

Μερικές φορές αναγκαζόμαστε εξαιτίας του αιφνιδιασμού να γελάσουμε με
κάτι αστείο, αλλά τις περισσότερες φορές το γέλιο έχει μικρή σχέση με
το χιούμορ. Πρόκειται για ένα ενστικτώδες εργαλείο επιβίωσης για τα
κοινωνικά ζώα, όχι για μία πνευματώδης αντίδραση στο έξυπνο χιούμορ.
Δεν έχει σχέση με το αν καταλάβαμε το αστείο, αλλά με το ότι θέλουμε
να είμαστε κοινωνικοί.

Έρευνες επί ερευνών

Το ανέκδοτο με το μάφιν παρουσιάστηκε πέρυσι από κοινωνικούς
ψυχολόγους του Πανεπιστημίου της Φλόριντα σε φοιτήτριες, κατά τη
διάρκεια συνεντεύξεων που γινόνταν για μια δήθεν μελέτη για τις
καταναλωτικές τους συνήθειες. Σε κάποιες από αυτές είπαν ότι το άτομο
που θα έκανε τη συνέντευξη θα έδινε ένα σημαντικό χρηματικό βραβείο σε
μερικές από τις συμμετέχουσες, όπως ένα αφεντικό αποφασίζει ποιος
υφιστάμενος αξίζει bonus. Οι γυναίκες που μπήκαν στη θέση της
υφισταμένου ήταν πολύ πιο πιθανό να γελάσουν με το ανέκδοτο (και άλλες
όχι πολύ πειστικά) απ' ότι αυτές που ήταν στην ομάδα ελέγχου. Αλλά
αυτό, όπως αποδείχτηκε σε επόμενο πείραμα, δεν συνέβη απλά επειδή οι
υφιστάμενες προσπαθούσαν να καλοπιάσουν το αφεντικό.

Στο άλλο πείραμα η κάθε γυναίκα παρακολούθησε το ανέκδοτο με τα μάφφιν
να το λέει σε βιντεοκασέτα ένα άτομο με το οποίο δήθεν θα δούλευαν
μαζί για μία αποστολή. Υποτίθεται ότι μετά θα υπήρχε μια χρηματική
αμοιβή που θα κατανέμονταν από κάποιον, ο οποίος θα ορίζονταν σαν
αφεντικό. Σε κάποιες περιπτώσεις, η γυναίκα που παρακολουθούσε είχε
οριστεί να είναι το αφεντικό. Σε άλλες πάλι, ήταν η υφιστάμενη ή μια
συνεργάτης του ατόμου που εμφανίζονταν στη βιντεοκασέτα.

Όταν η γυναίκα που παρακολουθούσε ήταν το αφεντικό, δεν γελούσε πολύ
με το ανέκδοτο. Αλλά όταν ήταν η υφιστάμενη ή η συνεργάτης, γελούσε
πολύ περισσότερο, ακόμα και όταν αυτός που έλεγε το ανέκδοτο δεν ήταν
στο δωμάτιο για να τη δει.

Όταν είμαστε χαμηλά στην κοινωνική ιεραρχία, χρειαζόμαστε όλους τους
συμμάχους που μπορούμε να βρούμε, επομένως, προφανώς είμαστε έτοιμοι
να καγχάσουμε ακόμα και αν δεν μας κάνει άμεσο καλό.

Πόσο κρύο μπορει να είναι το αστείο;

Ο Robert R. Provine, πριν 20 χρόνια, προσπάθησε να εφαρμόσει στο γέλιο
όσα έμαθε στη νευρολογία, ξεκίνησε αφελώς με το να σέρνει κόσμο στο
εργαστήριό του στο Πανεπιστήμιο του Maryland, στη Βαλτιμόρη, για να
παρακολουθήσουν επεισόδια του «Saturday Night Live» και ένα θεατρικό
νούμερο του George Carlin. Δεν γέλασαν όμως πολύ. Ήταν αυτό που ένας
κωμικός θα ονόμαζε «κρύο» κοινό.

Έτσι, αποφάσισε να κάνει μια βόλτα στο φυσικό περιβάλλον - στα
πεζοδρόμια, στις λεωφόρουςβ€»και να παρατηρήσει προσεκτικά τα καθημερινά
«επεισόδια γέλιου». Ανακάλυψε ότι το 80-90% αυτών εμφανίζονταν μετά
από κοινότυπες φράσεις όπως, «Το ξέρω» ή «Θα τα πούμε αργότερα». Τα
πνευματώδη αστεία που προκαλούσαν γέλιο σπάνια πήγαιναν πάνω από το
επίπεδο του «Μυρίζεις σαν να γύρισες μόλις από προπόνηση».

Ο καθηγητής Provine αναφέρει, «Το γέλιο είναι ένα ειλικρινές κοινωνικό
σημάδι γιατί είναι δύσκολο για κάποιον να προσποιηθεί. Έχουμε να
αντιμετωπίσουμε κάτι ισχυρό, αρχαίο και ανεξερεύνητο. Είναι ένα είδος
συμπεριφοριστικού απολιθώματος που αποδεικνύει ότι όλα τα ανθρώπινα
όντα, και ίσως όλα τα θηλαστικά, έχουν κοινές ρίζες».

Και, τελικά, τι;

Οι άνθρωποι γελάνε από την ηλικία των τεσσάρων μηνών και στην συνέχεια
περνούν από το γαργαλητό σε πιο σύνθετα ερεθίσματα που προκαλούν γέλιο
(ή, σε κάποιες ανεξήγητες περιπτώσεις, στις ταινίες του Jim Carrey).

Το γέλιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί με σκληρότητα για να ενισχυθεί η
αλληλεγγύη και η υπεροψία μιας ομάδας, όπως με τον εμπαιγμό των
περιθωριακών και την προσβολή των παρείσακτων, αλλά κυρίως είναι ένα
έξυπνο κοινωνικό «λιπαντικό».

Είναι ένας τρόπος για να κάνουμε φίλους και για να ξεκαθαρίσουμε ποιος
ανήκει που στην κοινωνική ιεραρχία.

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
Δεν μπορούμε να βλέπουμε τη ζωή πάντα απ'την καλή της πλευρά.
Οι οδηγίες χρήσεως βρίσκονται στο πίσω μέρος.
		Αρκάς
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: SFika: "Re: Περί Θεού...."
• Προηγούμενο μήνυμα: Nikos Tsekhs: "Πονούν τα παληκά ρια ωρε Μανωλιό;"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]