(nil): Nikos Tsekhs (ntsekhs(@)gmail.com)
Ημερομηνία: Τετ 21 Μαρ 2007 - 13:56:18 EET

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Φουρνίζει ο Κ Κ Μοίρης

Η ζωή πριν, η ζωή ακριβώς μετά, ο ερχομός του πρώτου παιδιού, ο
ερχομός των υπολοίπων ... Ο Κ Κ Μοίρης ανασκοπεί τη πρώτη δεκαετία του
γάμου.

Το να γράφεις τα απομνημονεύματα από τα πρώτα δέκα χρόνια γάμου (σου)
ελπίζοντας πως κάποιοι μπορεί να σε πάρουν στα σοβαρά και να
παραδειγματισθούν ή να σε λυπηθούν, είναι ευθέως ισοδύναμο με το να
κάνεις κατήχηση για τα οφέλη του να είσαι vegetarian εν μέσω αγέλης
λιονταριών σε περίοδο λιμού.

Ελπίζοντας βάσιμα πως όσοι διαβάζουν θα φανούν περισσότερο
φιλεύσπλαχνοι από τα λιοντάρια, επιχειρώ το μεγάλο βήμα παίρνοντας
κάθε απαραίτητη προφύλαξη (διακεκομμένη γραφή σε συνδυασμό με
σπερματοκτόνο αλοιφή στην οθόνη, χριστό δεν βλέπω από όσα γράφω αλλά
εδώ προέχει η ασφάλεια των αναγνωστών του 24).

Oδηγίες χρήσης

Ασφαλώς άλλο βάρος έχουν τα δέκα χρόνια γάμου όταν παντρεύτηκες στα
25, άλλον όγκο όταν το επιχείρησες στα 30 , άλλη μάζα αν ανέβηκες τα
σκαλιά στα 35. Ευλόγως παραλείπω το σκληρό σενάριο να παντρεύτηκες στα
70. Σκληρό και για το ΜEN 24 που αλλιώς φανταζόταν το προφίλ του μέσου
αναγνώστη του αλλά και για τον 70ρη που σιγά μην προκάνει να κλείσει
δεκαετία και να την καθαρογράψει κιόλας.

Για να το χοντρύνω κι άλλο, αλλιώς είναι τα δέκα χρόνια γάμου χωρίς
παιδί, αλλιώς με παιδί στα τρία χρόνια, αλλιώς στα εννιά. Τo ακραίο
θρίλερ να προϋπάρχει παιδί του γάμου το απορρίπτω ως κορεάτικο
σπλάττερ και σταματώ εδώ γιατί καλές οι συγκινήσεις αλλά πάντα
παραμονεύει και ένα καρδιακό στη γωνία.

Παραπομπή σε βιβλιογραφία (πώληση μούρης)

Tα πρώτα δύο-τρία χρόνια είναι "days of wine and roses", όχι βέβαια
όπως τα περιγράφει ο Blake Edwards στην ομώνυμη (κι αδικημένη) ταινία
του 1962 αλλά όπως -λίγο πικρά, λίγο ωμά- τα απαγγέλλει ο Εrnest
Dowson στο "Vitae Summa Brevis".

They are not long, the days of wine and roses: Out of a misty dream
Our path emerges for a while, then closes Within a dream.

Είμαι αποφασισμένος να μην παρασυρθώ (αν και επιρρεπής στην τέχνη) από
τον μελαγχολικό οίστρο του Dowson -που πέθανε αλκοολικός και εργένης
στα 33 του-καθώς είμαι ταγμένος στην αποστολή που μου ανέθεσε ο
αρχισυντάκτης μου: «Θα ήθελα να μάθω τις εντυπώσεις / εμπειρίες από
τον πρώτο μέχρι το δέκατο χρόνο γάμου».

Δεν θα ήθελες. Αλλά μάθε. Έχω δέκα λεπτά ακόμη πριν με δει να κάθομαι
στο πληκτρολόγιο αντί να αδειάζω το πλυντήριο πιάτων.

Προκαταρκτικά

Wine, roses, beers, friends και sex. Πολύ sex. Όχι γιατί σου είχε
λείψει πριν την εκκλησία ή το δημαρχείο αλλά γιατί είναι το μόνο που
δεν θα βαρεθείς τα πρώτα χρόνια του έγγαμου βίου. Όλα τα υπόλοιπα
-wine,roses,friends,beers- είναι το απεριτίφ. Το κυρίως πιάτο είναι
αυτή (η αυτός, μας διαβάζουν και κυρίες υποθέτω). Πρωί , μεσημέρι,
βράδυ, λίγο μετά το βράδυ, λίγο πριν το πρωί, με την τσίμπλα στο μάτι,
με το βρακί στο κεφάλι, ξυρισμένος, αξύριστος, κοιμισμένος, με
παντόφλες, χωρίς παντόφλες, με ανεβασμένη την τεστοστερόνη, με
κατεβασμένη την τέντα στο μπαλκόνι. Ο,τι κάνεις, όπως το κάνεις,
κέρδος είναι και θα το θυμάσαι αργότερα με δάκρυα στα μάτια (το ίδιο
και η ξεθωριασμένη, πιά, τέντα ).

Μικρές παρεμβολές λόγω δουλειάς, υποτιθέμενης καριέρας (θα καταλάβεις
αργότερα την έννοια του «υποτιθέμενη»), γονικών συναινέσεων ή
παρεμβάσεων, ελαφρών τύψεων (για την χαλάρωση των δεσμών με τους
κολλητούς φίλους), είναι άνευ σημασίας τα πρώτα χρόνια που μοιάζουν
απόρθητα από ο,τι «κακό» παραμονεύει εκεί έξω. Και υπάρχουν πολλά
«κακά», πιστέψτε με (έχω και φωτογραφικές αποδείξεις, αν χρειαστεί).

Το σπίτι σας είναι «έξω» και το έξω είναι «σπίτι» σας , με όποια σειρά
το θέλετε. Οι φίλοι δεν είναι «σου» ή «μου» αλλά «μας» και μπλέκονται
γλυκά στα πόδια σας όταν το θέλετε αλλά δεν σας καίγεται καρφάκι ακόμη
κι όταν δεν το θέλετε γιατί όλος ο χρόνος του κόσμου είναι δικός σας
κι ακόμη κι αν σας φάνε τον μισό πάλι θα μείνουν ρέστα αρκετά για δυό
ζωές (dream on).Τις εξόδους τις αποφασίζετε on the spot , για τον τόπο
διακοπών λίγο σας απασχολεί αν θα 'χει βαθιά νερά, κρύες θάλασσες και
μιάμιση ταβέρνα με τηγανητά αυγά και φως μόνο με γεννήτριες το βράδυ
και νερό με δελτίο. Το αυτοκίνητο μπορεί να έχει δυό πόρτες,
ενδεχομένως και μία αλλά την αγαπάτε τόσο τη φρέσκια γυναίκα σας που
δεν θέλετε να την βλέπετε να ταλαιπωρείται μπαινοβγαίνοντας από την
δική σας πόρτα (αλλά σας χαρίζει απλόχερα έξοχο θέαμα κατά την
είσοδο), κι όσο για χώρο αποσκευών αρκεί να χωρά δυό σακ βουαγιάζ,
μισή ρεζέρβα και τον έρωτά σας (όσο είναι νωρίς, μετά θα μπει κι αυτός
σε ένα σακ βουαγιάζ που δεν θα θυμάστε σε ποια ντουλάπα το έχετε
πετάξει).

Κάποια στιγμή βέβαια θα διαπιστώσετε πως η μικρή σας οικογένεια των
δύο ανθρώπων μεγαλώνει κατά πολύ, ερήμην σας, γιατί εκτός από την καλή
σας παντρεύεστε και όλο της το σόι (αν και συνήθως συμβαίνει ακριβώς
το αντίστροφο, για να πούμε και της στραβής το δίκιο). Αυτά τα
πράγματα πρέπει να τα σκοτώνεις όσο είναι μικρά. Μετά σε καταπίνουν
αμάσητο χωρίς οίκτο και δεν πα' να' σαι και εξ αγχιστείας αίμα τους.
Κλείνεις την πόρτα, την ασφαλίζεις και ψάχνεις προσεκτικά να βρεις
μήπως υπάρχει φεγγίτης.

Ποτέ δεν ξέρεις από πού θα προσπαθήσουν να ξαναμπούν για να σου πιούν
όση υπομονή και αίμα σου απόμεινε. Από κείνη τη στιγμή, θα αρχίσει ο
ένας να κοιτά τον άλλον με άλλο μάτι (θολό, μισό, γυάλινο,
μελανιασμένο, πάντως με άλλο).

Οι πρώτες δονήσεις

Ώσπου να δεις την πρώτη ρωγμή στο σοβά (κάπου μεταξύ τρίτου και
τέταρτου χρόνου αλλά μη το δένεις και κόμπο) δεν σε απασχολούσε το
junk. Η καλύτερη μαγείρισσα , μετά τη μαμά, ήταν το delivery. Δεν
παντρεύτηκες, άλλωστε, για να αποκτήσεις το πριβέ σου catering. Αυτά
τα κάναν μόνο οι γονείς μας που ήταν άλλη ράτσα, ίσως εξωγήινοι,
μπορεί παλιομοδίτες αλλά σίγουρα παράδειγμα για αποφυγή.

Ακόμη κι αν το άσπρο πουκάμισο δεν ήταν τόσο άσπρο μετά το πλύσιμο,
ακόμη κι αν η υποψία του λεκέ ήταν ακόμη εκεί μετά το σιδέρωμα, εσύ
δεν παντρεύτηκες για να έχεις την ασφάλεια του προσωπικού σου μπάτλερ.
Η μέρα που θα αρχίσεις να συννεφιάζεις για το αλάτι που έπεσε βροχή
και για το κουμπί που λείπει, είναι τόσο μακριά και τόσο κοντά
ταυτόχρονα που θα σε τρομάξει όταν έρθει (θα έρθει, θα έρθει).

Οι μετασεισμοί (ελλείψει κυρίως σεισμού)

Η πρώτη μικρή ρωγμή στην κερκόπορτα (πιο ζημιάρικη απ' του σοβά), τόσο
μικρή που θα αργήσεις χρόνια να την διακρίνεις, είναι η ώρα του πρώτου
παιδιού. Όσα και να ακολουθήσουν αργότερα, το πρώτο αίμα ανήκει
δικαιωματικά στο πρωτότοκο και είναι ανεξίτηλο.

Στην αρχή προσποιείσαι πως δεν άλλαξε και τίποτε. Ξεπερνάς το
φυσιολογικό σοκ της απότομης ενηλικίωσης (ως τότε ήσουν υπεύθυνος για
το τομάρι σου, τώρα υπάρχει κι άλλος δικαιούχος στο σαρκίο σου), την
εικόνα της γυναίκας που έπαψε να είναι ένα ζευγάρι ωραίες γάμπες και
μπούστο διάδρομος προσγείωσης και έγινε άλλη γυναίκα που κόβει το
χρόνο απασχόλησης μαζί σου στα δύο ή και στα τρία (για να μη σου πω
και μαχαίρι, τουλάχιστον στην αρχή), ξεχνάς τα βγαίνουμε όταν θέλουμε
για όσο θέλουμε και όπου θέλουμε και κρατάς μόνο το θέλουμε (τα όταν,
όσο και όπου παραμένουν άγνωστες λέξεις για μεγάλο χρονικό διάστημα).

Κύλησαν πέντε παράγραφοι και καμιά αναφορά στο sex. Σωστά. Έτσι θα
κυλήσουν και κάποια χρόνια, όχι με έλλειψη αλλά με δίκαια (κατ' αυτήν)
μοιρασμένες δόσεις ανάμεσα στο χρόνο σου και τον χρόνο της. Γιατί πια
-αν δεν το κατάλαβες- υπάρχουν πλέον δυό χρόνοι : ο δικός σου κι ο
δικός της που ενίοτε συναντιούνται αλλά συνήθως κινούνται παράλληλα.
Ούτε ο Χόκινγκ δεν έχει απάντηση γι αυτό το μυστήριο.

Υπάρχει και η αθεράπευτα αισιόδοξη πλευρά που μάλλον δεν απασχόλησε
ποτέ σοβαρά τον Χόκινγκ: Ο ισχυρισμός πως μπορεί να λειτουργήσουν τα
ελιξίρια αποκατάστασης τραυματισμένων σχέσεων. Όπως γράφει η -δική
μας-Ρομίνα Δερβεντλή: «Αν βελτιωθεί το σεξ, τότε θα βελτιωθεί και
ολόκληρη η σχέση. Αν δεν μας πιστεύετε, δοκιμάστε το».

Το δοκιμάσαμε για χάρη σου, καλή μας Ρομίνα. Σε χώμα και σε άσφαλτο.
Για 60.000 χλμ. Σε στεγνό και σε βρεγμένο. Και δεν σε πιστεύουμε.

Άμμος (και λίγο αίμα)

Οι πρώτες έγγαμες διακοπές όπου οι δυό σας μοιραζόσασταν μια πετσέτα
και ενάμιση τετραγωνικό βράχου που φάνταζε βασιλική σουίτα του Four
Seasons, είναι πιο μακρινές κι από την εποχή που η Ελένη Μενεγάκη ήταν
καστανή.

Τώρα χρειάζεται σετ από πετσέτες, άλλες για ξάπλωμα κι άλλες για
σκούπισμα, το φορτηγό του Μπομπ του Μάστορα ή τα μπρατσάκια της
Μπάρμπι, τρεις αντηλιακές με δείκτη προστασίας ασ' τα να πάνε και
ο-πωσ-δή-πο-τε άμμος. Πολλή άμμος για να τρέχει ανενόχλητο το σκασμένο
κι εσύ να μπορέσεις να ανάψεις μισό τσιγάρο όσο τρέχει. Μπορείς Σαχάρα
; Εκεί.

Μετά ακόμη κι εκεί θα βρει την άκρη που σκάει το κύμα με βάθος πέντε
πόντους και θα πέσει μέσα να πνιγεί και τζάμπα το μισό τσιγάρο αλλά αν
είναι να σώσεις το παιδί χαλάλι το τσιγάρο. Αυτή είναι η βασική σου
βιολογική διαφορά από τη μέρα που έγινες πατέρας : μέχρι τότε θα
πήγαινες το τσιγάρο μέχρι το τέλος.

Σκαλίζοντας τα συντρίμμια

Δεν είμαι πολύ σκληρός άνθρωπος για να σας στρίβω το μαχαίρι αργά-αργά
στην πληγή, γι αυτό και θα το πω μια κι έξω : Εκτός από το πρωτότοκο,
στα δέκα πρώτα χρόνια ελλοχεύει ο κίνδυνος να σκάσει μύτη από τη γωνία
και δεύτερο. «Αφού μεγάλωσε μωρέ το πρώτο», «δεν ήταν βουνό τελικά»,
«μη μας πάρουν κι άλλο τα χρόνια», «τώρα που είναι νέοι ακόμη οι
παππούδες και μπορούν να κρατάνε λίγο το πρώτο». Βάλτε κι άλλο
κάρβουνο στη λίστα με τις αβάσιμες δικαιολογίες. Έτσι κι αλλιώς δικές
σας είναι, ο,τι θέλετε τις κάνετε.

Ψάχνοντας για επιζώντες - συνθέτοντας το requiem

Εδώ είναι η ώρα για να μιλήσει ο συγγραφέας: «Μέσα σε δέκα χρόνια, το
πάθος κι ο έρωτας αντικαταστάθηκαν από βαθιά και τρυφερή αγάπη».

Αυτόν, λοιπόν, τον συγγραφέα να τον φέρετε μπροστά μου για να 'χουμε
μια κατ' ιδίαν συζήτηση (αφού πρώτα τον χαρακώσω με ό,τι βρω
πρόχειρο). Να φέρετε και τη γυναίκα του να τη ρωτήσω πόση αλήθεια
λέει. Είμαι σίγουρος πως κι αυτή θα τον χαρακώσει.

Γιατί πολύ φοβάμαι πως δέκα χρόνια μετά, άντε ας είναι δεκαπέντε, το
πάθος κι ο έρωτας ψάχνουν άλλο πρόσωπο για αντικείμενό τους και η
βαθιά και τρυφερή αγάπη μυρίζει φρεσκοσιδερωμένα πουκάμισα, υγρή
παρκετίνη και ajax για τα τζάμια.

Αλλά αυτά δεν συμβαίνουν ποτέ σ' εμάς, έτσι δεν είναι;

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
Εγώ μιλάω, γαϊδούρια κλάνουνε.
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: xristina maria: "Gabriel Garcia Markes for life"
• Προηγούμενο μήνυμα: SFika: "Re: Περί Θεού...."
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]