(nil): Nikos Tsekhs (ntsekhs(@)gmail.com)
Ημερομηνία: Τετ 23 Ιαν 2008 - 07:25:45 EET
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]
e-MO: Είναι ο ΕΜΟ του internet . Έχει προφίλ στο hi5, δικιά του
ιστοσελίδα και πραγματοποιεί συχνά πυκνά απόπειρες αυτοκτονίας online
μέσω web cam
ΔEMO : Είναι ο ΕΜΟ - δημόσιος υπάλληλος. Σκάει Σύνταγμα κατά τις 8:30
με αθλητική και κουλούρι, μέχρι να πιει καφέ να γράψει κανένα στοίχημα
πάει 14:30 και την κάνει για σπίτι.
ΛEMO: Ο ΕΜΟ που εμφανίζεται στην πλατεία Συντάγματος από την πλευρά
της Μ. Βρετανίας με αμάξι πολυτελείας (limo)
ΘΑΨΕΜΟ : Γνωστός και ως ΕΜΟ-κοράκι. Γουστάρει να πηγαίνει σε κηδείες
και μνημόσυνα. Θα τον βρείτε να υποβαστάζεται απαρηγόρητος από τη
χείρα. Αξεσουάρ: μαλλί- πλερέζα, μαντήλι. Hot spots : Πρώτο, δεύτερο,
Κόκκινος μύλος.
ΔΟΣΕΜΟ: O EMO ρουφιάνος. Φοράει κουκούλα με φράτζα. Κλαίει και
χτυπιέται γιατί έφυγαν οι γερμανοί από την Ελλάδα. Θα τον βρείτε στο
Γερμανό να χαζεύει κινητά.
ΣΚΥΨΕΜΟ: Πολύ απλά: O gay EMO
ΚΛΑΣΕΜΟ: Είναι ο ΕΜΟ που δεν έχει φίλους ...
ΡΕΨEΜΟ: Ο ΕΜΟ των McDonald's
ΣΚΑΨΕΜΟ: Βλ. ΘΑΨΕΜΟ
ΜEMO: Οι απόψεις των ειδικών διίστανται . Άλλοι υποστηρίζουν ότι είναι
ο ΕΜΟ που μιμείται τους original ΕΜΟ. Άλλοι, ότι είναι ο ΕΜΟ στέλεχος
πολυεθνικής που γνωστοποιεί τις απόπειρες αυτοκτονίας του με ΜΕΜΟ ...
DEMO: Οι ΕΜΟ με συγκρότημα. Κλαίνε και χτυπιούνται γιατί δεν βρίσκουν
παραγωγό και δισκογραφική. Αγαπημένο spot απόπειρας . Το booth σε
προβάδικο.
ΠΝΙΞΕΜΟ: O EMO που κάνει απόπειρα αυτοκτονίας κρατώντας την αναπνοή του.
ΠΡΟΣΤΕΜΟ: O EMO που παρκάρει στο πεζοδρόμιο της πλατείας Συντάγματος
ΚΟΨΕΜΟ: Ο ΕΜΟ που έκανε απόπειρα αυτοκτονίας με καθαρτικό
ΣΦΙΞΕΜΟ: Ο δυσκοίλιος ΕΜΟ . Αγαπημένη απόπειρα αυτοκτονίας με ρύζι λαπά.
ΚΑΘΑΡΟΕΜΟ: To EMO γκομενάκι . Το ψηλοκάβαλο. Σπάνιο είδος ...
ΕΘΕΜΟ: O παραδοσιακός ΕΜΟ, ο traditional. Στην πλατεία Συντάγματος θα
τον βρείτε δίπλα στον τσολιά.
ΚΡΑΞΕΜΟ: Αυτόν θα τον βρείτε μέσα στη Βουλή ...
ΤΡΕΞΕΜΟ: Του φευγάτου ΕΜΟ η μάνα κλαίει συνέχεια. Όσο και να τρέξουν
θα τις φάνε ...
ΧΑΡΤΟΣΕΜΟ: O EMO που κλαίει γιατί δεν έχει να πληρώσει το νοίκι ...
ΔΟΚΕΜΟ: Ο εκπαιδευόμενος ΕΜΟ. Θα τον αναγνωρίσετε αμέσως. Είναι αυτός
που τον σφαλιαρώνουν οι άλλοι ΕΜΟ για να συνηθίσει το ξύλο
ΦΤΙΑΞΕΜΟ: Είναι ο βυσματούχος ΕΜΟ . Πρώτο τραπέζι σιντριβάνι ...
ΧΤΙΣΕΜΟ: Το πρωί οικοδομή το βράδυ Σύνταγμα ... Θα τον αναγνωρίσετε από
τον ασβέστη στο Vans
ΧΩΣΕΜΟ: Το επόμενο στάδιο από τον ΔΟΚΕΜΟ. Είναι αυτός που πάει για
καφέδες, τσιγάρα και ξυραφάκια
ΣΤΑΣΕΜΟ: O αρχαιότερος ΕΜΟ στο Σύνταγμα : O Άγνωστος Στρατιώτης ...
ΑΣΕΜΟ: Μην τον ψάχνετε στην πλατεία Συντάγματος, κοιτάξτε πλατεία
Εξαρχείων. Έχει μούσι και κιθάρα.
ΕΜΒΟΛΕΜΟ: O άσχετος ΕΜΟ. Δεν ξέρει κανέναν δεν τον ξέρει κανείς. Και
όλοι μαζί κλαίνε γι' αυτό
ΦΙΛΟΤΕΜΟ: Είναι ο ΕΜΟ «Ξανθόπουλος» . Αδικημένος από τη ζωή. Ψάχνει
τον πατέρα του. Οδηγεί φορτηγό αλλά σπουδάζει και ιατρική. Προμηθεύει
την παρέα με νυστέρια, οινόπνευμα και γάζες.
HEMΟ: Είναι οι emo γαλατάδες
********************** Tι; Δεν ξέρετε τι είναι ΕΜΟ; Πάρτε μια ιδέα !
****************************************
«Είμαι ΕΜΟ, αφήστε με ήσυχο»
Tου Τακη Καμπυλη
Το εμβληματικό συγκρότημά τους είναι το «My chemical Romance» που
αναδείχτηκε -και αυτό- κυρίως μέσα από το MySpace. Οι ΕΜΟ (ίμο - από
το emotional) έγιναν μέσα σε δύο βδομάδες τα αγαπημένα παιδιά της
τηλεόρασης. Γιατί όχι; Εχουν «περίεργη» εμφάνιση και είναι απολύτως μη
κατανοητοί. Είναι τα νέα παιδιά της πόλης, λατρεύουν(;) τους δημόσιους
χώρους της και υποφέρουν σ' αυτούς από τα άλλα παιδιά της πόλης.
Δύο πράγματα φαίνεται να ξεχωρίζουν τους ΕΜΟ από τις άλλες νεανικές
(υπο)κουλτούρες: Η παθητικότητά τους και η καταγωγή τους. Αν και
γεννήθηκαν από το punk (και τα διάφορα χέβι), εντούτοις δεν είναι
παιδιά υποβαθμισμένων περιοχών και φτωχών οικογενειών. Το αντίθετο. Οι
ΕΜΟ είναι 15άρηδες ή 17άρηδες από οικογένειες στα βόρεια ή στα νότια
προάστια της πόλης. Στην Αθήνα δεν έχουν περισσότερα από δύο χρόνια
«ζωής», αλλά και στις μητροπόλεις - χύτρες νεανικής κουλτούρας δεν
μετράνε περισσότερα από πέντε χρόνια.
Οι ΕΜΟ είναι στόχος. Ανεξήγητο το γιατί. Κάθε «σκεϊτάς», «τρεντάκιας»
ή ό,τι άλλο κινείται ως παρέα - ομάδα σχεδόν θεωρεί υποχρέωσή του να
δείρει τους ΕΜΟ. Μιλάμε για ξύλο.
Ομως εξίσου ανεξήγητη είναι η παθητικότητα με την οποία οι ΕΜΟ
γίνονται και στόχοι και θύματα. Δεν ασχολούνται! Και αυτό εξοργίζει
ακόμη περισσότερο τους διώκτες τους.
«Καλώς τα φωτιστικά»
Ετσι φωνάζουν πολλά από τα κορίτσια ΕΜΟ οι «άλλοι». Αυτές κοιτούν με
βλέμμα θλιμμένο και δεν απαντούν. «Φωτιστικό» ή «κουνουπίδι» είναι για
τους «άλλους» το περίεργο χτένισμα που δεν αρκείται στη φράντζα (σήμα
κατατεθέν από τους ΕΜΟ), αλλά ανυψώνει τα μαλλιά δίνοντας όγκο. Κοντά
σ' αυτό, τα βαμμένα μάτια και νύχια και το «πίρσινγκ». Α, και τα πολύ
ακριβά ρούχα συγκεκριμένης ταμπέλας και στυλ.
Οι πρώτοι που άρχισαν το «κυνήγι ΕΜΟ» ήταν κάποιοι που ένιωσαν ότι
μοιράζονται τον χώρο μαζί τους. Διότι οι ΕΜΟ δεν έχουν δικά τους
στέκια (μπαρ ή άλλους κλειστούς χώρους) .
Ο Παναγής Παναγιωτόπουλος (λέκτορας κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο
Αθηνών) είναι από τους λίγους που παρακολουθούν με προσοχή το
«φαινόμενο».
«Είχαμε καιρό να δούμε στην Ελλάδα μια νεανική υποκουλτούρα να
ανακινεί με τον δικό της τρόπο κάποιο θέμα. Εχουν άθελά τους μια
ομοιότητα με τους "πάνκηδες" οι οποίοι όταν εμφανίστηκαν πριν από δύο
δεκαετίες και περισσότερο αντιμετωπίστηκαν από την αριστερά απλώς ως
"μόδα", ενώ οι συντηρητικοί τους αντιμετώπισαν με φόβο. Οι ΕΜΟ, σε μια
εποχή που οι κοινωνικές επιστήμες ασχολούνται με το συναίσθημα, θέτουν
ακριβώς αυτό. Τουλάχιστον ρηματικά, οι ΕΜΟ ισχυρίζονται πως όλοι οι
άλλοι δεν έχουν συναισθήματα. Υπάρχουν ομοιότητες με τους "γκόθικ" στο
ότι "όλα είναι χάλια, ο κόσμος βρωμάει", μόνο που οι ΕΜΟ δεν το
καταγγέλλουν. Απλώς -όπως λένε- "είναι σε κατάθλιψη". Ακόμη και η
φράντζα προσθέτει στη σημειολογία της κατάθλιψης - "για να μη βλέπω
τουλάχιστον από το ένα μάτι τον κόσμο"».
Σύνταγμα και «κάγκουρες»
Κάθε Σάββατο στο Σύνταγμα, οι ΕΜΟ πρωταγωνιστούν σε άλλη εποχή.
Περισσότεροι από εκατό ΕΜΟ κάθονται στα σκαλοπάτια κάνοντας περίπου
τίποτα. Ησυχοι, μερικοί φιλιούνται ώρες μεταξύ τους, σιωπηλοί. Κάποιες
στιγμές δυο - τρεις θα σηκωθούν, θα περάσουν απέναντι στα MacDonald's,
θα αγοράσουν ένα χάμπουργκερ και θα ξαναγυρίσουν στα σκαλοπάτια να
φάνε. Και μετά, σχεδόν σαν ένα προσυμφωνημένο ραντεβού, θα εμφανιστούν
οι «κάγκουρες». Αλλοι τύποι αυτοί, πιο λαϊκοί, πιο μάγκες, πιο
«ζωντανοί» και κυρίως επιθετικοί. Ερχονται να δείρουν ΕΜΟ. Το σιωπηλό
ποτάμι στα σκαλοπάτια αρχίζει να κινείται. Τα κορίτσια τραβούν τα
αγόρια -«πάμε, θα μας δείρουν»- και το κυνήγι αρχίζει. Σχεδόν σαν
«κλέφτες και αστυνόμοι», μόνο που όποιος «συλληφθεί» δεν βγαίνει απλά
έξω από το παιχνίδι, αλλά μπορεί να μπει και στο νοσοκομείο. Διότι ο
ΕΜΟ δεν αντιδρά. Απλώς δέχεται τη βία.
Γιατί έχουν δημιουργήσει τέτοιες αντιπάθειες; «Εχουν φτιάξει μια
κοινότητα διαφοροποίησης», λέει ο Παναγής Παναγιωτόπουλος. «Αυτό
φαίνεται να ενοχλεί τους άλλους, το εισπράττουν ως ελιτισμό, ως
επίδειξη ανωτερότητας».
Πρέπει να προκαλούν και τα φιλιά τους. Ερωτικά, πολύωρα και κυρίως
μεταξύ αγοριών (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι γκέι). Στο YouTube
υπάρχουν δεκάδες, εκατοντάδες σκηνές με φιλιά μεταξύ ΕΜΟ. «Ισως να
ενοχλεί και αυτό τους "άλλους"», λέει ο Παναγής Παναγιωτόπουλος. «Οχι
τόσο για λόγους "ηθικής" όσο διότι το εισπράττουν επίσης ως ελιτίστικη
συμπεριφορά, ως αύξηση του ερωτικού κεφαλαίου των ΕΜΟ».
Πάντως είναι η πρώτη φορά από την εποχή του life style που
καταγράφεται μια τέτοια διαφοροποίηση από ομάδες νεαρών - αλλά χωρίς
πολιτικό περιεχόμενο. Διότι οι ΕΜΟ δεν εκτονώνονται. Είναι
εσωστρεφείς. Μιλούν για την αγάπη, αλλά όχι γι' αυτήν που τραγούδησε ο
Lenon.
Αν υπάρχει κάτι που ονειρεύεται ένας ΕΜΟ, αυτό είναι ένας άλλος τρόπος
κατάθλιψης και ένας άλλος τόπος να τη βιώσει. «Εμείς εδώ στην Ελλάδα,
λένε, δεν είμαστε πραγματικοί ΕΜΟ. Δεν έχουμε αυθεντική κατάθλιψη. Να
πας στο Λονδίνο. Εκεί υπάρχουν αυθεντικοί ΕΜΟ που κλαίνε στους
δρόμους».
Πολλοί ΕΜΟ συνηθίζουν να χαρακώνονται, αλλά αυτό μάλλον εντάσσεται στα
γενικότερα προβλήματα μιας δύσκολης εφηβείας. Κατά σύμπτωση, οι ίδιοι
έχουν βάλει ως όριο για την «Εμοσύνη» τα 18 χρόνια. Ουδείς μεγαλύτερος
από αυτήν την ηλικία είναι αποδεκτός ως ΕΜΟ.
Κανείς, λέει ο Π. Παναγιωτόπουλος, από τους γύρω τους δεν τους
συμπαθεί. Δεν υπάρχει καν η στοιχειώδης κατανόηση γι' αυτά τα παιδιά.
Και είναι μόλις 15 χρόνων ...
Info
-Α. Αστρινάκη, Λίλυς Στυλιανούδη (επιμ.) «Χέβυ μέταλ, Ροκαμπίλι,
φανατικοί οπαδοί», Αθήνα 1996, εκδ. Ελληνικά Γράμματα
-Carl Rogers «Ενας τρόπος να υπάρχουμε», Αθήνα 2006, εκδ. Ερευνητές
-Charles Tilly «Κοινωνικά κινήματα 1768-2004», Αθήνα 2007, εκδ. Σαββάλας
-Χόρχε Μπουκάι «Ιστορίες να σκεφτείς», Αθήνα 2007, εκδ. Opera
www.kathimerini.gr (16/12/07)
--
Η Έβελυν γράφει :
[Με ένα χέρι και πολύ άσχημα χτυπημένος αφού αντιμετώπισε τον Τ-1000]
Terminator: Χρειάζομαι διακοπές.
Terminator II
________________________________________________________________________
Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
https://anekdota.duckdns.org
________________________________________________________________________
- Επόμενο μήνυμα: Nikos Tsekhs: "Φυσικοί νόμοι"
- Προηγούμενο μήνυμα: Χρονοντούλαπο: "Επετειολόγιον 23 Ιανουαρίου"
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]