(nil): Fanourgakis Manolis (mfanou(@)gmail.com)
Ημερομηνία: Δευ 29 Σεπ 2008 - 16:32:39 EEST
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]
Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα τυπικό ελληνικό χωριό, ήταν ο παππούς
ετών 98... και φυσικά κανένας άλλος, αφού τα τρία παιδιά είχαν πάει
όλα στην Αθήνα.
Κάποτε έρχεται η ώρα του παππούλη. Έρχονται και τα παιδιά να του
κλείσουν τα μάτια. Οι τελευταίες λέξεις του γέρου ήταν: "Παιδιά μου,
την ευχή μου να έχετε, μάθετε πως έχω κρύψει μια κάσα λίρες στο σπίτι
από τον καιρό της Κατοχής. Μου την άφησε ένας γέρο Εβραιος και με
όρκισε να τη φυλάξω. Αν δε γύριζε, ήταν δική μου και φυσικά δε
γύρισε..."
Ήθελε να πει όλη την ιστορία ο παππούς, ήταν και παρλαπίπας βλέπετε,
αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβε. Ήρθε ο αξιότιμος κ. Χάρος με το μαύρο φράκο
του και το τελευταίας τεχνολογίας ρομποτικό δρεπάνι του και έκανε τη
δουλειά του...
Σάββατο μεσάνυχτα ξεψύχησε ο παππούς. Κυριακή πρωί έγινε η κηδεία.
Κυριακή μεσημέρι με το παξιμαδάκι στο στόμα, τα βλαστάρια επιστρέφουν
στο σπίτι αποφασισμένοι να το χντενίσουν. Και έκαναν ήδη και όνειρα,
άλλος για εξοχικά, άλλος για κότερα που θα αγόραζαν με τις λίρες.
Αφού έψαξαν όλη μέρα και δε βρήκαν τίποτα, έκαναν παύση και έπεσαν σε
περισυλλογή.
-Αδέρφια, κοιτάξαμε παντού, δε βρήκαμε τίποτα. Έχει γούστο να μας
τσίμπησε κανένας άλλος τις λίρες.
-Σώπα ρε, τρελός είσαι; Αφού ο γέρος δεν είχε μιλήσει ποτέ. Ολόκληρο
το χωριό εξεπλάγει. Σας λέω, οι λίρες είναι εδώ! Πού να τις έχει
παραχώσει ο άτιμος;
Βλέπετε, ο γέρος ήταν αλεπού. Χρόνια γνωστός για την εξυπνάδα και την
πονηριά του.
-Εγώ λέω να κοιτάξουμε στους σοβάδες και στο πάτωμα. Αυτές δεν είναι
οι καλύτερες κρυψώνες;
-Καλά λες. Αύριο θα πάμε στην πόλη να πάρουμε ένα κομπρεσέρ και θα τα
σαρώσουμε όλα.
-Ρε παιδιά, πετάγεται ένας, θα το πηδήξουμε το σπίτι. Και ειναι κρίμα.
Τόσες αναμνήσεις έχουμε...
-Ναι, σιγά το παλιόσπιτο. Δε λέγαμε να το δώσουμε αντιπαροχή;
-Όχι ρε, το πατρικό μας; Θα μείνει όπως έχει
-Αφού τα κανονίσαμε να το επισκευάσουμε και να σηκώσουμε και 2 πατώματα ακόμα...
-Τι λες ρε μ@λ@κ@; Ούτε το ένα δεν αντέχουν τα θεμέλια!
Και γενικά, ήταν έτοιμοι να πιαστούν στα χέρια. Βλέπετε τα παιδιά από
χρόνια μάλωναν τι θα κάνουν με το πατρικό τους όταν θα τους άφηνε
χρόνια ο γέρος. Αυτός όμως είπε να τα εκατοστήσει για να τους δώσει
περισσότερο χρόνο να αποφασίσουν...
Τελικά, συμφώνησαν να ψάξουν εξονυχιστικά ακόμα κι αν προκαλούσαν
μεγάλες ζημιές. Βλέπετε, μεγάλο το χρυσό δέλεαρ...
Βρρρρ, λοιπόν το κομπρεσέρ κι αρχίζει να σπάει πλακάκια και σοβάδες.
Να μην τα πολυλογώ, αφού επί τρεις μέρες ...κατεδάφισης έκαναν το
σπίτι καραγιαπί, δε βρήκαν τίποτα απολύτως.
Κλαμένοι και απογοητευμένοι, με τσακισμένα όνειρα και αιμάσσουσες
καρδιές, με το παράπονο στο στόμα και συννεφιασμένη ψυχή, με τον ίσκιο
της απελπισίας να τους μαυρίζει το στήθος [καλά, καλά, συνεχίζω
((((-;] αποφάσισαν τελικά να δώσουν αντιπαροχή το σπίτι, το οποίο όπως
το είχαν κάνει δεν έπαιρνε επισκευής. Όχι ότι είχαν και λεφτά γι'
αυτό, δηλαδή.
-Τουλάχιστον θα μας μείνει από ένα διαμέρισμα. Α ρε γέρο με τις λίρες
σου, τι μας έκανες....
Την επόμενη, αναχώρησαν συμφιλιωμένοι πάλι για Αθήνα. Δεν υπήρχε χώρος
για τσακωμούς τώρα πια. Μια επιλογή είχαν, βλέπετε.
Η ιστοριούλα μας θα μπορούσε να τέλειωνε εδώ. Το ζουμερό όμως ακολουθεί:
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Τήν ίδια μέρα, η κυρά Αδάμω, παιδική φίλη του παππού, ετών 91, πήγε
και άναψε ένα κερί στον τάφο του.
-Θεός σχωρέσ' τα πεθαμένα σου μάστρο Θανάση! Μια χαρά τα κατάφερες με
το παραμύθι για τις λίρες. Τα ρεμάλια συμφώνησαν. Αν δε γινόταν έτσι,
αυτοί ήταν ικανοί να σκοτώσουν ο ένας τον άλλο, αφού ποτέ δε θα
συμφωνούσαν για το σπίτι. Ενώ τώρα βγήκαν και κερδισμένοι. Αλεπού
ήσουνα μάστρο Θανάση, αλεπού ζωντανός, αλεπού και πεθαμένος! Θεός
σχωρέσ' τον και πάλι...
(Σημείωση: Την ιστορία μου τη διηγήθηκε η Α.Δ και είναι ΑΛΗΘΙΝΗ, πέρα
από ...λογοτεχνικές λεπτομέρειες που πρόσθεσα ο ίδιος).
--
Η Έβελυν γράφει :
Το όπλο της Άρτεμης ήταν το τόξο και σύμβολό της το ζαρκάδι.
trivial cookies
________________________________________________________________________
Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
https://anekdota.duckdns.org
________________________________________________________________________
- Επόμενο μήνυμα: Χρονοντούλαπο: "Επετειολόγιον 30 Σεπτεμβρίου"
- Προηγούμενο μήνυμα: Χρονοντούλαπο: "Επετειολόγιον 29 Σεπτεμβρίου"
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]