JotD / QotD Ελληνική Λίστα Ανεκδότων (JotD)


Θέμα: Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης


(nil): Fanourgakis Manolis (mfanou(@)gmail.com)
Ημερομηνία: Παρ 31 Οκτ 2008 - 22:08:44 EET

Όκεικ, συμφωνώ. Τα έχετε διαβάσει και δει 20398762093672091875029180
φορές. Ε, και; (-;

~~~

Δημήτρης Νικολαίδης: Ώστε θέλεις δουλειά; Τι δουλειά;
Θανάσης Βέγγος: Ό,τι να ΄ναι. Και τα πόδια μου πιάνουνε, και τα χέρια
μου πιάνουνε, και το μυαλό μου κόβει...
Δημήτρης Νικολαίδης: Γράμματα ξέρεις;
Θανάσης Βέγγος: Πως αμέ! Δώδεκα!
Δημήτρης Νικολαίδης: Καλά, πόσους μήνες πήγες σχολείο;
Θανάσης Βέγγος: Τέσσερεις μόνο. Βλέπετε, ο πατέρας μου δεν έκανε άλλη
δουλειά. Παιδιά έκανε...

~~~

(Στο εστιατόριο, ο Βέγγος είναι γκαρσόνι)

Νίκος Φέρμας: Τι να φάω;
Θανάσης Βέγγος: Ό,τι τραβάει το λαρύγγι σου.
Νίκος Φέρμας: Κατάλογο έχεις; Διάβασε.
Θανάσης Βέγγος: Από μέσα μου;
Νίκος Φέρμας: Απ΄ όξω σου ρε! Ν΄ ακούσω κι εγώ!
Θανάσης Βέγγος: Εστιατόριον "Η Αλικαρνασσός". Πλατεία Κουμουνδούρου 45...
Νίκος Φέρμας: Όχι αυτά ρε! Τα φαγιά!
Θανάσης Βέγγος: Μακαρόνια με κιμά...
Νίκος Φέρμας: Τίποτα πιο εκλεκτό!
Θανάσης Βέγγος: ...ατζέμ πιλάφι...
Νίκος Φέρμας: Τίποτα πιο εκλεκτό!
Θανάσης Βέγγος: ...γαρίδες αυγολέμονο...
Νίκος Φέρμας: Πιο εκλεκτό!
Θανάσης Βέγγος: ...μπαρμπούνια τηγανιτά...
Νίκος Φέρμας: Πιο εκλεκτό!
Θανάσης Βέγγος: Δε διαβάζεις μόνος σου;
Νίκος Φέρμας: Φέρε μια γίγαντες γιαχνί.
Θανάσης Βέγγος: Μ΄ αρέσει που ξέρεις και καλοτρώς!

(Πάει στον εστιάτορα)

Θανάσης Βέγγος: Μια γίγαντες γιαχνί.
Γιώργος Τζιφός: Οι γίγαντες γιαχνί μόλις τελειώσανε.
Θανάσης Βέγγος: Πώς τελειώσανε; Αφού ακόμα δεν πάτησε άνθρωπος στο μαγαζί!
Γιώργος Τζιφός: Ακούς τι σου λέω; Μόλις τελειώσανε. Αυτό να του πεις...

(Πάει στον πελάτη)

Θανάσης Βέγγος: Οι γίγαντες γιαχνί μόλις τελειώσανε.
Νίκος Φέρμας: Πότε προλάβανε και τελειώσανε;
Θανάσης Βέγγος: Έλα ντε! Αυτό του λέω κι εγώ!
Νίκος Φέρμας: Φέρε έναν πατσά!
Θανάσης Βέγγος: Μπράβο! Από εκλεκτό σε εκλεκτό το πάμε!

(Φέρνει τον πατσά)

Νίκος Φέρμας: Είναι ζεστός;
Θανάσης Βέγγος: Ναι.
Νίκος Φέρμας: Πόσο ζεστός;
Θανάσης Βέγγος: Ε, προηγουμένως που του έβαλα θερμόμετρο είχε
τριανταοχτώ και τρία!

Νίκος Φέρμας: Που ΄σαι! Φέρε αλάτι, πιπέρι, λάδι, ξίδι, μουστάρδα και κανέλα!
Θανάσης Βέγγος: Να σου φέρω και λίγο λιναρόσπορο;
Νίκος Φέρμας: Βρε ασ΄ την κουβέντα και κάνε δουλειά σου! Και που ΄σαι!
 Ρίξε έξι εφτά μερίδες ψωμί!
Θανάσης Βέγγος: Α, ρε, παπάρα που θα πέσει!

~~~

Θανάσης Βέγγος: Τα μακαρόνια σας.
Γιάννης Βογιατζής: [Είναι βαρήκοος] Ορίστε;
Θανάσης Βέγγος: (Φωνάζει) Η μακαρονάδα σας λέω!
Γιάννης Βογιατζής: Η μακαρονάδα μου. Μάλιστα. Τη βλέπω.
Θανάσης Βέγγος: Έλα ντε! Αφού τι βλέπεις, τι θέλω και στη λέω;
Γιάννης Βογιατζής: Μπορείς να μου πεις αν το βούτυρο είναι αγνό;
Θανάσης Βέγγος: Εγώ μπορώ να στο πω, εσύ μπορείς να το ακούσεις;
Γιάννης Βογιατζής: Τι είπατε;
Θανάσης Βέγγος: Τίποτα, τίποτα. Όρμα της, χύμα της, δώστου!

~~~

Νικήτας Πλατής: Γιαννάκη, έλα, διάλεξε κάτι να φας.
Βασιλάκης Καίλας: Δεν πεινάω!
Κατερίνα Γιουλάκη: Μα, κατάσταση ειν΄ αυτή, να μην τρως τίποτα;
Νικήτας Πλατής: Πεινάς δεν πεινάς, θα πάρεις ένα πιάτο να το φας με το ζόρι.
Βασιλάκης Καίλας: Κι αφού δεν πεινάω;
Κατερίνα Γιουλάκη: Θέλεις ένα φρικασέ;
Βασιλάκης Καίλας: Δεν πεινάω!
Νικήτας Πλατής: Θέλεις ψητό με πατατάκια;
Βασιλάκης Καίλας: Αφού δεν πεινάω;
Κατερίνα Γιουλάκη: Να σου ψήσει ένα ψαράκι;
Βασιλάκης Καίλας: Δεν πεινάω!
Νικήτας Πλατής: Θέλεις μια μακαρονάδα σαν κι αυτή;
Βασιλάκης Καίλας: Δεν πεινάω!
Κατερίνα Γιουλάκη: Θέλεις ένα...
Θανάσης Βέγγος: Αφήστε το μαντάμ. Μην το ζορίζετε. Αφού βλέπετε, δεν θέλει!
Κατερίνα Γιουλάκη: Μα έχει μια βδομάδα να φάει κύριε!
Θανάσης Βέγγος: Ε, για μια μέρα παραπάνω δε χάλασε ο κόσμος!

~~~

(Ο Βέγγος είναι διανυκτερεύων φαρμακοποιός, αλλά κοιμάται του καλού
καιρού. Κάποια στιγμή χτυπάει το κουδούνι ένας πελάτης. Μετά από 5-6
κουδουνίσματα, ο Βέγγος ξυπνάει και του ανοίγει)

Θανάσης Βέγγος: Ορίστε.
Κώστας Μεντής: Έτσι διανυκτερεύετε κύριε;
Θανάσης Βέγγος: Τι εννοείτε κύριε;
Κώστας Μεντής: Μια ώρα χτυπάω!
Θανάσης Βέγγος: Δεν το ΄ξερα ότι θα ΄ρχόσουνα. Αν το ΄ξερα θα σε
περίμενα στο πεζοδρόμιο!
Κώστας Μεντής: Ασ΄ τα πολλά λόγια και πιάσε μια ασπιρίνη περιποιημένη.
Θανάσης Βέγγος: Μια ασπιρίνη περιποιημένη! Και για μια ασπιρίνη ρε
φίλε έκανες όλη αυτή τη φασαρία;
Κώστας Μεντής: Δικαίωμά μου δεν είναι; Διανυκτερεύεις κύριε ναι ή όχι;
Θανάσης Βέγγος: Ε, ναι, διανυκτερεύω, λοιπόν;
Κώστας Μεντής: Είσαι υποχρεωμένος να με εξυπηρετήσεις.
Θανάσης Βέγγος: Ορίστε, να σε εξυπηρετήσω. Μια ασπιρίνη περιποιημένη...
Κώστας Μεντής: Και που' σαι... Κοίταξε να μου διαλέξεις μια παχιά - παχιά!
Θανάσης Βέγγος: Παχιά είπες; Τώρα, ασπιρίνη θέλεις εσύ ή κότα;
Κώστας Μεντής: Τι κότα; Μια ασπιρίνη περιποιημένη δε σου είπα;
Θανάσης Βέγγος: Εγώ θα σου δώσω μια απεριποίητη. Έτσι δικαίωμά μου δεν είναι;

Κώστας Μεντής: Τι κάνεις τόσην ώρα χριστιανέ μου; Άντε και με τάραξε
το δόντι μου...
Θανάσης Βέγγος: Το δόντι σου σε πονάει;
Κώστας Μεντής: Ναι!
Θανάσης Βέγγος: Ποιο δόντι;
Κώστας Μεντής: Ο τραπεζίτης αριστερά.
Θανάσης Βέγγος: Αριστερά καθώς μπαίνουμε ή καθώς βγαίνουμε;
Κώστας Μεντής: Και τι το πέρασες το στόμα μου; Στοά Αρσακείου;

Θανάσης Βέγγος: Να σου δώσω και απ΄ αυτό;
Κώστας Μεντής: Τι ΄ν΄ αυτό;
Θανάσης Βέγγος: Ξέρω ΄γω; Σιροκόλ λέει...
Κώστας Μεντής: Τι να το κάνω;
Θανάσης Βέγγος: Έτσι να μου κάνεις λίγο νταραβέρι. Με μια ασπιρίνη θα
τη βγάλεις;

Κώστας Μεντής: Πόσο κάνει;
Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις;
Κώστας Μεντής: Τι πόσο δίνω; Πόσο κάνει;
Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις; Πες μια τιμή έκει χάμω, φίξ, να
ξεμπερδεύουμε...
Κώστας Μεντής: Ένα πενηνταράκι καλά είναι;
Θανάσης Βέγγος: Όχι, πάρτη. Στη χαρίζω.
Κώστας Μεντής: Πώς μου τη χαρίζεις;
Θανάσης Βέγγος: Έτσι, στη χαρίζω βρε αδερφέ μου. Θα ξεφτιλιστούμε τώρα
για ένα πενηνταράκι; Στην κερνάω εγώ! Αν θέλεις σε κερνάω και λίγο
λάβδανο. Θέλεις;
Κώστας Μεντής: Δεν είμαστε καλά!
Θανάσης Βέγγος: Κάτσε να σου δώσω κι ένα σαπούνι, να πλένεσαι, να με θυμάσαι!
Κώστας Μεντής: Δεν είμαστε καθόλου καλά μου φάινεται!

~~~

Μαίρη Μεταξά: Γρήγορα! Γρήγορα, κύριε φαρμακοποιέ μου!
Θανάσης Βέγγος: Τι είναι ρε κυρά μου, τι τρέχει;
Μαίρη Μεταξά: Θα το χάσουμε το παλικάρι!
Θανάσης Βέγγος: Δηλαδή τι έχει το παλικάρι;
Μαίρη Μεταξά: Έχει πέσει μπρούμουτα! Δεν μπορεί να σαλέψει ούτε πόδια,
ούτε χέρια, ούτε να ανοίξει τα μάτια του!
Θανάσης Βέγγος: Και παλικάρι το λες εσύ αυτό; Αμ, αν ήταν έτσι τα παλικάρια...

Θανάσης Βέγγος: Ε, τι θέλεις τώρα, να σου φτιάξω αυτό;
Μαίρη Μεταξά: Γρήγορα κύριε φαρμακοποιέ μου, γρήγορα!
Θανάσης Βέγγος: Ανάθεμά με κι αν βγάζω λέξη!
Μαίρη Μεταξά: Γρήγορα κύριε φαρμακοποιέ, το χάνουμε το παλικάρι!
Θανάσης Βέγγος: Αν έβγαζα τι γράφει, θα σου έκανα ένα φάρμακο, ξέρεις
τι φάρμακο;
Μαίρη Μεταξά: Δεν τα βγάζεις κύριε φαρμακοποιέ;
Θανάσης Βέγγος: Δεν τα βγάζω τα ρημάδια, δεν τα βγάζω... Τι λεει εδώ
μπε... λα... μπελαντόνα. Τι είναι αυτή η μπελαντόνα;
Μαίρη Μεταξά: Δεν ξέρεις τη μπελαντόνα;
Θανάσης Βέγγος: Τη μπελαντόνα δεν την ξέρω, τη μπελαμάνα ξέρω! Τη
μπελαμάνα, αυτή που φοράνε οι ναυτικοί...
Μαίρη Μεταξά: Κάλε γρήγορα κύριε φαρμακοποιέ, το χάνουμε σου λέω το παλικάρι!
Θανάσης Βέγγος: Καλά, θα σε βολέψω. Μια και πέρασες από ΄δω δε θα σ΄
αφήσω έτσι... Για κοίτα ΄δω. Να σου ΄βάλω απο αυτό;
Μαίρη Μεταξά: Εμένα ρωτάς;
Θανάσης Βέγγος: Ε, και ποιον θα ρωτήσω; Εσύ παραγγέλνεις, εσύ
πληρώνεις, εσύ διαλέγεις. Εγώ;... Ή θέλεις από αυτό; Για κοίτα... Έχει
κι ωραίο χρώμα. Κι ωραία μυρουδιά. Σα στιφάδο μυρίζει!

Μαίρη Μεταξά: Μα τι φάρμακό είναι αυτό;
Θανάσης Βέγγος: Αμ, αν ήξερα όλα τα φάρμακα απ΄ όξω, θα ΄βγαζα βιβλίο
σαν τον τσελεμεντέ!

Θανάσης Βέγγος: Δε μου λες; Στο φάρμακο, "χρήσις", να βάλω "εσωτερική"
ή "εξωτερική"; Όχι πως με νοιάζει δηλαδή, αλλά να ξέρω τι ταμπέλα θα
κολλήσω...
Μαίρη Μεταξά: Εμένα ρωτάς; Αμάν! Τελείωνε κύριε φαρμακοποιέ μου,
τελείωνε!... Ευχαριστώ. Θα το πιει όλο αυτό;
Θανάσης Βέγγος: Ε, ας πιει όσο πιει, κι αν δε δει καλό, με το υπόλοιπο
τον τρίβετε!... Ζωή σε λόγου σου!

~~~

(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)

Ράλλης Αγγελίδης: [Πονεμένα] Χαίρετε!
Θανάσης Βέγγος: Αντιχαίρετε! Ορίστε. Τι τρέχει;
Ράλλης Αγγελίδης: Άμα πονάει κανείς τι κάνει; Ωωωχ, τι έπαθα!
Θανάσης Βέγγος: Αναλόγως τον πόνο. Πονάς, ε; Που;
Ράλλης Αγγελίδης: [Δείχνει με το χέρι του οριζόντια πάνω στο σώμα του]
Από εδώ, ως εδώ, από εδώ, ως εδώ, από εδώ ως εδώ...
Θανάσης Βέγγος: Ε, και τώρα τι θέλεις; Να πονάς και στα ενδιάμεσα;
Ράλλης Αγγελίδης: Κάνε μου κάτι να ησυχάσω.
Θανάσης Βέγγος: Έννοια σου και θα σου κάνω κάτι εγώ να ησυχάσεις για πάντα...

Ράλλης Αγγελίδης: Γρήγορα!
Θανάσης Βέγγος: Δε μου λες, τα ξινά σ΄ αρέσουνε;
Ράλλης Αγγελίδης: Βρε, βάλε ό,τι να ΄ναι, τώρα! Γρήγορα!
Θανάσης Βέγγος: Όχι, γιατί αν δε σ΄ αρέσουνε, στο φτιάχνω και αλμυρό εγώ!

Θανάσης Βέγγος: Έτοιμο. Δε μου λες, παιδιά έχεις;
Ράλλης Αγγελίδης: Έντεκα!
Θανάσης Βέγγος: Το μεγαλύτερο αγόρι πόσο είναι;
Ράλλης Αγγελίδης: Εικοσιενός.
Θανάσης Βέγγος: Α, εντάξει. Θα δουλέψει και θα θρέψει τα υπόλοιπα...
Ράλλης Αγγελίδης: Φερ' το να το πιω.
Θανάσης Βέγγος: Τι; Εδώ θα το πιεις; Εγώ λέω να πας στο σπιτάκι σου να
φιλήσεις τη γυναικούλα σου, τα παιδάκια σου. Φάρμακο ειν΄ αυτό. Δεν
ξέρεις τι γίνεται!

~~~

Κοπέλα: [μουρμουρίζει ξεψυχισμένα] Δε μπορώ Κώστα μου...
Θανάσης Βέγγος: Τι είναι βρε παιδιά; Τι πάθατε;
Ερρίκος Μπριόλας: Στον κινηματογράφο ήμαστε και ξαφνικά της ήρθε μια
ζαλάδα και λιποθύμισε...
Κοπέλα: Δε μπορώ...
Ερρίκος Μπριόλας: ...ανάβουν τα φώτα, συνέρχεται λιγάκι, την παίρνω να
φύγουμε, στην έξοδο μου ξαναλιποθυμάει...
Θανάσης Βέγγος: Πάλι;
Ερρίκος Μπριόλας: ...τη συνεφέρνω και βγαίνουμε ν΄ αναπνεύσουμε λίγον
αέρα. Κάνουμε δυο βήματα, μου ξαναλιποθυμάει.
Κοπέλα: Θα λιγοθυμίσω...
Θανάσης Βέγγος: Ε, ας τη να πάει στο διάολο! Δε γίνεται τίποτα με δαύτην!
Ερρίκος Μπριόλας: Έλα, κάνε τίποτα να τη συνεφέρουμε.
Θανάσης Βέγγος: Ε, κι αν τη συνεφέρουμε, θα ξαναλιγοθυμίσει πάλι!

~~~

Φίλος: Και δε μου λες, τα καταφέρνεις;
Θανάσης Βέγγος: Ε, όσο πάω και καλύτερα Χαρίλαε. Στην αρχή δυσκολεύτηκα λιγάκι.
Φίλος: Δυσκολεύτηκες, ε;
Θανάσης Βέγγος: Στην πρώτη φωτογραφία που τράβηξα, ήτανε να βγάλω δυο.
Ένα ζευγάρι. Ξέρεις τι έγινε; Δε βγήκε κανένας.
Φίλος: Και ύστερα;
Θανάσης Βέγγος: Ύστερα έστρωσα. Ήρθανε πάλι δύο και έβγαλα τον έναν!
Ε, από κει και πέρα πλάκωσε η πρόοδος μαζεμένη. Ήρθανε πάλι δύο και
τους έβγαλα και τους δύο!
Φίλος: Και τους δύο;
Θανάσης Βέγγος: Και τους δύο ναι! Αλλά από τη μέση και κάτω!
Φίλος: [Γελάει]
Θανάσης Βέγγος: Ε, από κει και πέρα επήρα τον αέρα της δουλειάς. Και
για να σου δώσω να καταλάβεις, την τέταρτη φορά ήρθανε πάλι δύο. Ε,
και πόσους έβγαλα νομίζεις;
Φίλος: Πόσους;
Θανάσης Βέγγος: Τρεις ρε Χαρίλαε!
Φίλος: [Γελάει]

~~~

(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο και ένας πελάτης έρχεται να πάρει τις
φωτογραφίες του)

Θανάσης Βέγγος: Δε μου λέτε κύριέ μου, μόνος σας είχατε φωτογραφηθεί;
Ερρίκος Κονταρίνης: Μόνος.
Θανάσης Βέγγος: Ω ρε, να πάρει η ευχή. Δεν έχω κανένα μονάχο του
σήμερα! Μόνος σας είπατε ε;
Ερρίκος Κονταρίνης: Μάλιστα κύριε, μόνος.
Θανάσης Βέγγος: Κακό αυτό. Αν ήσαστε δυο τρεις θα ξεμπερδεύατε εύκολα.
 Έχω πολλές, καταλάβατε;... Α, να ένας μόνος του! Βέβαια! Αυτός είναι!
Ερρίκος Κονταρίνης: Τι ΄ν΄ αυτό;
Θανάσης Βέγγος: Η φωτογραφία σας.
Ερρίκος Κονταρίνης: Αυτός ειμ΄ εγώ; Έτσι ειμ΄ εγώ;
Θανάσης Βέγγος: Έτσι και χειρότερα!
Ερρίκος Κονταρίνης: Στάσου ρε φίλε, κοροιδευόμαστε τώρα; Η μύτη πως ειν΄ έτσι;
Θανάσης Βέγγος: Τι έχει η μύτη;
Ερρίκος Κονταρίνης: Μεγάλη!
Θανάσης Βέγγος: Ε, φαίνεται θα κουνήθηκε!
Ερρίκος Κονταρίνης: Κουνήθηκε η μύτη μου μονάχη της;... Κι έπειτα για
στάσου... Εδώ στην άκρη, υπάρχει και μια άλλη μύτη!
Θανάσης Βέγγος: Αυτή ειν΄ δική μου!
Ερρίκος Κονταρίνης: Και τι δουλειά έχει η μύτη η δική σου στη
φωτογραφία τη δική μου;
Θανάσης Βέγγος: Φαίνεται την ώρα που έσκυβα την πήρε ο φακός...
Ερρίκος Κονταρίνης: Τι θα την κάνω τώρα τη μύτη αυτή;
Θανάσης Βέγγος: Ε, κράτα τη τώρα, δεν ειν΄ τίποτα σπουδαίο πράμα. Μια
μύτη είναι δεν ειν΄ τίποτ΄ άλλο!

(Ο πελάτης πετάει κάτω τις φωτογραφίες κι φεύγει εκνευρισμένος)

Θανάσης Βέγγος: Ελενίτσα, αυτές εδώ μας μείνανε. Πάρτες και βάλτες
εκεί πέρα στη βιτρίνα. Αυτή εδώ βάλτη έτσι ανάποδα και γράψε από κάτω
"Μύκονος"...

~~~

(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί και
τους βάζει τον έναν πίσω απ΄ τον άλλον)

Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα έτσι δε θα φαίνομαι καθόλου!
Θανάσης Βέγγος: Αυτό θα το πάθεις που θα το πάθεις!
Γιώργος Γαβριηλίδης: Κύριε φωτογράφε, σας παρακαλώ να προσέξετε να
βγει και το γαρίφαλλο [στο πέτο].
Θανάσης Βέγγος: Βρε, κάτσε να βγεις πρώτα εσύ, κι άσε το γαρίφαλλο!

Θανάσης Βέγγος: Έτσι μπράβο. Τώρα σε βλέπω ολόκληρο. Αλλά σε φοβάμαι.
Άκρος δεξιός δεν είσαι; Θα μου φύγεις... Ελενίτσα! Έλα, πάρε τη θέση
σου παιδί μου!

(Η κοπέλα πάει και κάθεται δεξιά από το Γαβριηλίδη)

Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα τι 'ν' αυτά κύριε φωτογράφε; Τι θέλει η
δεσποινίς δίπλα μας; Σας είπα ότι πρόκειται περί οικογενειακής
φωτογραφίας!
Θανάσης Βέγγος: Η κοπέλα; Α, μη φοβάσαι, δε θα βγει. Τη θέλω για το
μέτρημα, για να κρατήσω τα γράδα!
Γιώργος Γαβριηλίδης: Ναι, αλλά να να προσπαθήσετε να μη βγει!
Θανάσης Βέγγος: Άμα προσπαθήσω να μη βγει η κοπέλα, δε θα βγει η κόρη
σου από ΄δω. Άσε με να κάνω τη δουλειά μου! Κάτι ξέρω κι εγώ.

Θανάσης Βέγγος: Λοιπόν! Ακίνητοι τώρα. Δεν κουνιόμαστε!
Πιτσιρίκι: [Παιχνιδιάρικα] Να μην κουνιόμαστε καθόλου;
Θανάσης Βέγγος: Ναι παιδί μου. Καθόλου;
Πιτσιρίκι: Ααα, εγώ δε μπορώ!
Μαμά: Έλα Αμαλίτσα, μην κουνιέσαι, που σου μιλάει ο κύριος!
Γιώργος Γαβριηλίδης: Αμαλίτσα, φρόνιμα!
Θανάσης Βέγγος: Έλα παιδί μου! Κάτσε μια στιγμή ακίνητη. Φρόνιμα. Θα
δεις και το πουλάκι!
Πιτσιρίκι: Τι πουλάκι;
Θανάσης Βέγγος: Καρδερίνα!

Θανάσης Βέγγος: Λοιπόν! Όλοι ακίνητοι, έτσι;
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μια στιγμή κύριε φωτογράφε! Να παραμείνω απαθής,
ή να μειδιώ;
Θανάσης Βέγγος: Τώρα να παραμείνεις απαθής, γιατί όταν δεις τις
φωτογραφίες θα βάλεις τα κλάματα!

Θανάσης Βέγγος: Λοιπόν τελειώσαμε. Την Τετάρτη που έρχεται θα είναι έτοιμες.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα γιατί τόσο αργά; Εμείς βιαζόμαστε!
Θανάσης Βέγγος: Αν βιαζόσαστε, να σας δώσω μερικές που έχω έτοιμες;
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα αυτοί δε θα είμέθα εμείς!
Θανάσης Βέγγος: Γιατί, αυτές που θα σας βγάλω, θα είστε εσείς;

~~~

(Μια παρέα νεαρών τραγουδάει στο δρόμο. Βγαίνει ένας κύριος στο μπαλκόνι)

Κύριος: Βρε παιδιά, τι θα γίνει με σας; Θέλουμε να ησυχάσουμε λίγο!
Νεαρός: Ο δρόμος είναι δημόσιος κι εμείς είμαστε φορολογούμενοι πολίτες!
Κύριος: Βρε άει φευγάτε κι έχω ένα σκουριασμένο ντεπόζιτο και δεν ξέρω
τι να το κάνω!
Νεαρός: Βρε άει ξαπλώσου μέσα μην πεθάνεις όρθιος!
Κύριος: Βρε άει πηγαίνετε και το πεπόνι σήμερα δε μου βγήκε καλό!
Νεαρός: Δεν πα' να κάνεις καμιά ένεση να συνέλθεις;
Κύριος: Βρε άει φευγάτε γιατί μου σώθηκε ο πάγος και μου βρώμισε μια παλαμίδα!
Νεαρός: Βρε άντε μέσα καημένε!

Θανάσης Βέγγος: Τι τρέχει εδώ;
Νεαρός: Τίποτα κύριε πόλισμαν. Τραγουδάμε.
Κύριος: Τι τραγουδάτε ρε; Σταυρώνετε τον κόσμο!
Νεαρός: Ε, είπαμε, ο δρόμος είναι δημόσιος!
Θανάσης Βέγγος: Για στάσου ρε λεβέντη! Ο δρόμος βέβαια είναι δημόσιος,
ο ύπνος όμως των πολιτών είναι ιδιωτικός!

~~~

(Ο Βέγγος είναι άστυφύλακας και έρχεται η Χλόη Λιάσκου αλαφιασμένη)

Χλόη Λιάσκου: Κύριε πόλισμαν!
Θανάσης Βέγγος: Τι είναι ρε παιδάκι μου;
Χλόη Λιάσκου: Τρέχτε! Τρέχτε!
Θανάσης Βέγγος: Που να τρέξω παιδάκι μου;
Χλόη Λιάσκου: Τρέχτε! Τρέχτε σας λέω;
Θανάσης Βέγγος: Ε, πες μου κοπέλα μου, που να τρέξω; Ν΄ αρχίσω να
τρέχω έτσι δηλαδή; Να πάω στο Ζάππειο και ν΄ αρχίσω να φέρνω βόλτες
έτσι στα καλά καθούμενα;

~~~

(Ο Βέγγος είναι αστυφύλακας και τον φωνάζουν σ΄ ένα σπίτι που φαίνεται
πως έχουν μπει κλέφτες)

Θανάσης Βέγγος: Καλά, καλά, έννοια σας, μην ανησυχήτε. Αφού είμαι εγώ
εδώ, μη φοβάστε τίποτα. Θα σας τους συγυρίσω εγώ τώρα... Δε μου λέτε;
Έχετε τίποτα όπλα;
Μαρίκα Κρεβατά: Εδώ είναι σπίτι, δεν είναι πυροβολαρχία!
Θανάσης Βέγγος: Αυτό να μου πεις...
Χλόη Λιάσκου: Γιατί δεν παίρνετε το πιστόλι σας;
Θανάσης Βέγγος: Ποιο πιστόλι; Δεν έχω. Το άφησα στο τμήμα. Αυτά είναι
επικίνδυνα πράγματα. Δεν ξέρετε τι γίνεται καμιά φορά. Τα γεμίζει ο
διάολος...

Μαρίκα Κρεβατά: Θα μπείτε τώρα; Και τι θα κάνετε;
Θανάσης Βέγγος: Θα τους αρχίσω, που σε πονεί και που σε σφάζει!
Μαρίκα Κρεβατά: Κι εν τω μεταξύ, φωνάζουμε το αυτοκίνητο των πρώτων
βοηθειών και μαζεύει τα πτώματα!

Θανάσης Βέγγος: Δεν έχετε τέλος πάντων κάτι; Κάνα μαχαίρι, κανά ξύλο,
κάνα σίδερο;
Χλόη Λιάσκου: ...Σας έφερα το φαράσι!
Θανάσης Βέγγος: Τι να το κάνω το φαράσι; Κλέφτες είναι αυτοί, δεν
είναι λεμονόκουπες!
Χλόη Λιάσκου: Ααα, ώστε δεν κάνει;
Θανάσης Βέγγος: Ε, πώς να κάνει; Εγώ πάω να μαλώσω! Δεν πάω να σκουπίσω!
Μαρίκα Κρεβατά: Βρε Μαρία, για σκέψου! Δεν έχουμε τίποτ΄ άλλο;
Χλόη Λιάσκου: Να φέρω το φλιτ;
Θανάσης Βέγγος: Τι φλιτ παιδάκι μου; Κλέφτες ειν΄ αυτοί, δεν είναι κατσαρίδες!

Μαρίκα Κρεβατά: Τι λέτε, θα κάνουμε τίποτα με το γιαταγάνι;
Θανάσης Βέγγος: Τι γιαταγάνι ειν΄ αυτό;
Μαρίκα Κρεβατά: Μου ΄χουνε πει, είναι γιαταγάνι της Επαναστάσεως. Το
είχε ο προπάππος μου!
Θανάσης Βέγγος: Α, ε, τότε θα κάνει.
Χλόη Λιάσκου: Ορίστε... Μα τι κάνετε;
Θανάσης Βέγγος: Έχει σκουριάσει. Δε βγαίνει! Έλα κοπέλα μου, για βάστα
από κει! [Προσπαθεί να το βγάλει από τη θήκη]
Μαρίκα Κρεβατά: Προσέξτε! Μη μου ξεκολλήσετε τη φούντα!

~~~

Φίλος: Θες να πεις δηλαδή ότι το Ρενάκι σ΄ αγαπάει;
Θανάσης Βέγγος: Απλώς μ΄ αγαπάει; Λέει Θανάσης και βγαίνει στο
μπαλκόνι και κρεμάει σημαίες!
Φίλος: Ώστε δηλαδή χώρισε οριστικά με τον Πανάγο το μπουρλότο;
Θανάσης Βέγγος: Τον Πανάγο το μπουρλότο;
Φίλος: Ναι μωρέ! Εκείνον που τσακώθηκε προχθές βράδυ στην ταβέρνα του
Λάζαρου και τραυμάτισε έξι πολίτες, δύο στρατιώτες, τρεις χωροφύλακες
κι οχτώ ναύτες!
Θανάσης Βέγγος: Και ποιος τους χώρισε; Η αεροπορία;
Φίλος: Άστα αυτά και πρόσεχε. Αν καθαρίσανε χαλάλι σου. Αν όμως δεν
καθαρίσανε θα στις φυλάξει και αλίμονό σου. Σε βλέπω να κρατάς το
κεφάλι σου και να πηγαίνεις περίπατο!

~~~

Πάρτε και μερικά λινκ

https://www.youtube.com/watch?v=PNfv4rTimB0
https://www.youtube.com/watch?v=fjqONvlI3DQ&feature=related
https://www.youtube.com/watch?v=EypVV-zp7aQ
https://www.youtube.com/watch?v=QVlHukPUL8s
https://www.youtube.com/watch?v=xI_XFw3P_40&feature=related

--
Η Έβελυν γράφει :
Μας παραμονεύει ο θερμαστής
με τα δυο του πόδια στις καδένες.
Μην κοιτάς ποτέ σου τις αντένες
με την τρικυμία· θα ζαλιστείς.
Νίκος Καββαδίας
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
________________________________________________________________________

Γραφτείτε και εσείς στην Ελληνική Λίστα ανεκδότων (JotD) και στείλτε τα ανέκδοτά σας!!!

Επιστροφή στον κεντρικό κατάλογο αυτού του αρχείου