JotD / QotD Ελληνική Λίστα Ανεκδότων (JotD)


Θέμα: Σύντομη ιστορία ...


(nil): Nikos Tsekhs (ntsekhs(@)gmail.com)
Ημερομηνία: Τετ 01 Απρ 2009 - 03:07:47 EEST

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΠΟΥΓΑΤΣΑΣ:
Η μπουγάτσα είναι πίτα από φύλλο, με γέμιση συνήθως κρέμα ή τυρί, αν
και συναντάται και σε άλλες γεύσεις, όπως με κιμά, σπανάκι ή με κρέμα
κακάο. Το όνομά της προέρχεται από την αντίστοιχη τουρκική λέξη
πογάτσα (πίτα με κρέμα ή τυρί). Στην Ελλάδα την έφεραν μικρασιάτες
πρόσφυγες μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, κάνοντάς την ιδιαίτερα
δημοφιλή στη Βόρεια Ελλάδα, ειδικά στη Θεσσαλονίκη και τις Σέρρες, που
θεωρούνται φημισμένες για τη μπουγάτσα τους.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΡΑΠΕ:
Η δημιουργία του φραπέ ήταν τυχαία. Κατά την διάρκεια της Διεθνούς
Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη το 1957, ο αντιπρόσωπος της ελβετικής εταιρίας
Nestle στην Ελλάδα Γιάννης Δρίτσας παρουσίαζε ένα νέο προϊόν για
παιδιά, ένα σοκολατούχο ρόφημα που παρασκευαζόταν στιγμιαία
αναμιγνύοντάς το με γάλα και χτυπώντας το με σέικερ.

Ο Δημήτριος Βακόνδιος, υπάλληλος του Δρίτσα συνήθιζε να πίνει Nescafe
που ήταν στιγμιαίος καφές και παρασκευαζόταν από την Nestle. Σε ένα
διάλειμμα που έκανε κατά την διάρκεια της έκθεσης θέλησε να πιει καφέ
αλλά επειδή δεν έβρισκε ζεστό νερό, σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το
σέικερ για να φτιάξει τον καφέ του με κρύο νερό. Έβαλε καφέ, ζάχαρη
και νερό, τα κούνησε και δημιούργησε τον πρώτο καφέ φραπέ της
ιστορίας. Μετά από χρόνια δήλωνε ότι δε μπορούσε να συνειδητοποιήσει
πως ένα απλό πείραμα τον οδήγησε στην εφεύρεση του διασημότερου
ροφήματος στην Ελλάδα.

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ "ΜΕ ΛΕΣ'':
Το όλο θέμα ξεκινά σε παλαιότερες εποχές, με την κατάργηση της
δοτικής* οπότε και γεννιέται η ανάγκη να βρεθεί νέα λύση εκεί που
μέχρι πρότινος
χρησιμοποιούταν η συγκεκριμένη πτώση.. Έτσι, καθημερινές φράσεις όπως
π.χ. το "λέγεις μοι" παύουν να υφίστανται και η γλώσσα αναζητά έναν
νέο τρόπο
έκφρασης. Στην Βόρειο Ελλάδα προτιμήθηκε η αιτιατική ενώ στην Νότιο
Ελλάδα η γενική για να δώσουν (σε νεώτερα ελληνικά) "με λες" και "μου
λες",
αντίστοιχα.

Και οι δύο αυτοί τύποι είναι σωστοί καθώς χρησιμοποιούνται
κανονικότατα μέσα στους αιώνες από τους Έλληνες. Κατά μίαν άποψη η
αιτιατική είναι πιο κοντά στην δοτική οπότε, όσο παράξενο και να
ακούγεται, ο βορειοελλαδίτικος τύπος (με λες) θα μπορούσαμε να πούμε
πως είναι πιο δικαιολογημένος. Ο βασικότερος λόγος που σήμερα η
σύνταξη με γενική θεωρείται ορθότερη (μου λες) είναι μάλλον επειδή η
Νότιος Ελλάδα απελευθερώθηκε πρώτη και η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε
στο νέο κράτος ήταν αυτή που μιλούσαν σε εκείνα τα μέρη.

Σήμερα, ειδικά μέσω των μέσων μαζική ενημέρωσης, έχει καθιερωθεί
γενικότερα ο τύπος με την γενική. Το βέβαιο είναι πως έχει περάσει στο
υποσυνείδητό μας ως ο ορθός τρόπος αν και αυτό όπως είδαμε δεν στέκει
πραγματικά. Παρεμπιπτόντως, δυο από τους λογοτέχνες που έχουν γράψει
με τον συγκεκριμένο τρόπο είναι ο Κώστας Π. Καβάφης και ο Αθανάσιος
Χριστόπουλος.

Ας μην ξεχνάμε το εξής σημαντικό: οι νοτιοελλαδίτες, που εκφράζουν τη
δοτική μέσω γενικής λέγοντας "θα σου πω κάτι", "θα της δώσω κάτι",
στον πληθυντικό διαπράττουν ακριβώς το "σφάλμα" που καταλογίζουν στα
εκ Βορρά αδέλφια τους, και λένε: "θα σας πω κάτι", "θα τους δώσω
κάτι". Χρησιμοποιούν δηλαδή αιτιατική! Επομένως, καθαρά από απόψεως
ομοιογένειας, τα βόρεια ιδιώματα είναι πιο συνεπή διότι χρησιμοποιούν
αιτιατική και στον ενικό και στον πληθυντικό.

--
Η Έβελυν γράφει :
Οι δρόμοι απόψε οδηγούν στην κόλαση. Την αγαπάω την κόλαση, πάντα αγαπούσα
τα απαγορευμένα. Αύριο θα ενώσουμε κόλαση και παράδεισο, θα κάνουμε χοντρά γέλια.
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
________________________________________________________________________

Γραφτείτε και εσείς στην Ελληνική Λίστα ανεκδότων (JotD) και στείλτε τα ανέκδοτά σας!!!

Επιστροφή στον κεντρικό κατάλογο αυτού του αρχείου