(nil): Lydia (lydiapvnrt(@)gmail.com)
Ημερομηνία: Δευ 12 Ιουλ 2010 - 17:35:13 EEST
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]
Να λέμε και από που τα πήραμε ε;
http://www.slang.gr/lemma/show/zaxaroplastis_itan_o_pateras_sou;_10034
2010/7/12 Nikos Tsekhs <ntsekhs(@)gmail.com>:
> - Ε, ψιτ, μαντάμ, ζαχαροπλάστης ήταν ο πατέρας σου;
> - Ναι, ρε, και ο πρώτος χαλβάς που έφτιαξε ήσουν εσύ.
>
> Μια νουαζέτα που κινείται σινάμενη και κουνάμενη, αποσπά την προσοχή
> κάποιου που θαυμάζοντας την, της φωνάζει:
> - Πω πω παιδάκι μου, ζαχαροπλάστης είναι ο πατέρας σου;
>
>
>
> Μια καμακιάρικη έκφραση, όπως κι η έκφραση: θερμά συγχαρητήρια στον
> μπαμπά και στη μαμά.
>
> Είναι πιο ραφιναρισμένη σίγουρα απ' αυτή: Ωχ τα πόδια, άστα κει,
> κολεοί (*) και είναι εντελώς διαφορετικού νοήματος απ' τη φράση:
> Μάγειρας ήταν ο μπαμπάς σου (**) .
>
> Η φράση, ζαχαροπλάστης ήταν ο πατέρας σου, αντίκα και ξεπερασμένη πια,
> απευθυνόταν από καμάκι παλαιάς κοπής, σε διερχόμενη γκόμενα, με στόχο
> να εκθειάσει τη θηλυκότητα της. Ήθελε έτσι, ο τριαινοφόρος, να πει
> πως, τη βρίσκει νοστιμούλα και μάλιστα γλυκιά σα ζάχαρη. Προσπαθούσε
> δηλαδή, μέσω της ατάκας αυτής, να περάσει το μήνυμα, πως ο πατέρας της
> θα πρέπει να 'ταν... ζαχαροπλάστης ώστε να μπορέσει να «φτιάξει ένα
> τέτοιο γλυκό». Δε σημαίνει βεβαίως, πώς αυτά που έλεγε, πως τα
> εννοούσε κιόλας. (Συνήθως, σα δόλωμα τα 'ριχνε).
>
> Που στόχευε;
>
> Ήθελε έτσι ο τυπάς να την πέσει στο παστάκι, στο μπουγατσάκι, στο
> πιπινάκι, στο μιλφέιγ, σε κάποια ζαχαρομούνα, ή σε κάποια, κάπως έτσι
> τέλος πάντων, με στόχο να ανεβάσει τα πεσμένα του ζάχαρα καίγοντας
> θερμίδες μαζί της.
>
> Ας δούμε αναλυτικότερα όμως, τι θα μπορούσε και καλά, να υπάρχει στο
> background της φράσης.
>
> 1) Ένας πατέρας ζαχαροπλάστης, ξέρει κι εκτιμά το γλυκό, από τη γεύση
> του, από τη γλύκα που αυτό πλημμυρίζει το στόμα, από το σιρόπι του
> και... σίγουρα κάνει τα πάντα για να φτιάχνει γλυκά όνομα και πράγμα.
> Σκεπτόμενος έτσι φτάνει κάποια στιγμή, που ότι και καλά γίνεται
> (εξέρχεται) απ' αυτόν, χαρακτηρίζεται και καλά... από μοναδική γλύκα.
> Επομένως και το σορόπι, που εξέρχεται απ' το σουτζούκ λουκούμ του...
> Λέμε τώρα!
>
> Αυτό λοιπόν το σορόπι, ως μοναδικό σερμπέτι, πέφτοντας στη μήτρα της
> γυναίκας του, ως πετιμεζάτο ...μπεϊκιν παόυντερ, συμβάλλει καθοριστικά
> στη δημιουργία ενός γλυκού εντός του φούρνου της.
>
> Η κόρη πάλι, κουβαλώντας αφενός τις κυτταρικές ζαχαροπλαστικές
> καταβολές του πατέρα της και αφεδύο μεγαλώνοντας δίπλα σε ένα
> ζαχαροπλάστη πατέρα, αναμένεται πως θα αποκτήσει μοναδική γλύκα και
> πως θα γίνει το... πλάσμα! Και αντίθετα με ένα γλυκό που γίνεται
> γρήγορα (για εμπορική χρήση), αυτή τελειοποιεί τη γλυκύτητα αργά αργά,
> άρα το αποτέλεσμα θα είναι κατά πολύ ποιοτικότερο.
>
> Με αντίστροφη αναγωγή, καταλήγουμε πώς ένα τέτοιο πλάσμα, θα πρέπει να
> έχει... και καλά, πατέρα ζαχαροπλάστη.
>
> 2) Μια τέτοια φράση υποτίθεται πως λινκάρει με την αγάπη μεταξύ
> κοπέλας-πατέρα, κάτι που... και καλά, θα αναμενόταν πως θα μπορούσε να
> εκτιμηθεί από την κοπέλα ως διπλό κομπλιμέντο (για αυτή αλλά και για
> το φουκαριάρη τον χρυσοχέρη τον πατέρα της που έδωσε όλη του την τέχνη
> και τη μαεστρία του στη δημιουργία της).
>
> Τι έβγαινε από τη φάση;
>
> 1) Για την κοπέλα: Άλλες κολακεύονταν, άλλες ενοχλούντο τάχυναν το
> βήμα κι έφευγαν, άλλες του την έλεγαν κιόλας, άλλες μπορεί να
> ανταπέδιδαν τον καλό λόγο, κι άλλες πάλι μπορεί και να το προχωρούσαν
> το θέμα.
>
> 2) Για τον καμακόβιο: Το γεγονός είναι πως ο δρόμος για το σεξ είναι
> στρωμένος από χυλόπιτες και παντελονόψαρα. Ο κάμακας όμως δεν
> απαιτούσε ευστοχία ένα προς ένα, γιΆ αυτό και συνέχιζε απτόητος!
>
> Σημείωση:
>
> 1) Πολλές φορές, η φράση, συνδυαζόταν με τη φράση: Κουρκουμπίνια σε
> τάιζε η μάνα σου; Εδώ ο ποιητής εστιάζει στο ρόλο της μάνας νοικοκυράς
> που συντηρεί τη γλύκα που ήρθε απ' τον πατέρα. Ο συνδυασμός των δύο
> αυτών φράσεων μαρτυρά έμμεσα την παλαιότητα της φράσης.
>
> 2) Η ατάκα συνηθιζόταν από βαρύμαγκες, κάτι που έκανε αίσθηση, λόγω
> της αντίθεσης που προκαλείτο (βαρύς- γλυκιά). Ωστόσο όμως, ο κάμακας
> θα μπορούσε να πιστεύει πως τα αντίθετα έλκονται.
>
> 3) Η ατάκα θα μπορούσε να λέγεται και: ζαχαροπλάστης είναι ο πατέρας σου;
>
> 4) Η ατάκα θα μπορούσε να λεχθεί και χωρίς να 'χει στοιχείο
> καμακώματος μέσα της. (π.χ.: θα μπορούσε να εμπεριέχει θαυμασμό).
> Ωστόσο θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, πως πάντα υποβόσκει ένα
> λανθάνον στοιχείο καμακιού.
>
>
> Το ερωτικό όνειρο του Έλληνα ήταν μια Σουηδέζα και στα καμάκια η
> φράση-κλισέ που κυριαρχούσε ήταν ζαχαροπλάστης ήταν ο πατέρας σου, ή
> το «παιδί μου ατελείωτο» με το λάμδα Σπηλιωπουλαίικο. Πέρασαν κάμποσα
> χρόνια για να πέσουμε σε πιο minimal πράγματα όπως το περίφημο
> «ΦΣΦΣΦΣΦΣ;» (σαν να χύνεται κάτι και το συγκρατείς). Όλα τελικά
> εξελίσσονται...
>
>
> (*) Υποσημείωση 1: ωχ τα πόδια, αστα κεί, κωλεοί
>
> Ατάκα που λέγεται πως προέρχεται από έναν ψαρά που, προσπαθώντας
> κάποτε να πουλήσει τα αλιεύματά του, βλέπει να τον προσπερνάει ένας
> κόμματος. Τότε ο ψαράς πέταξε τη συγκεκριμένη ατάκα με στόχο να
> πετύχει έναν πολλαπλό επικοινωνιακό στόχο:
>
> 1) Ο ψαράς αφενός λειτουργεί ως επιθετικός καμακόβιος...
> Η φράση «ωχ τα πόδια» εκφράζει την πρώτη εντύπωσή του βλέποντας τα
> καλλίγραμμα πόδια της, ενώ η φράση «άσ' τα κει» λέχθηκε δεύτερη
> υποδηλώνοντας στην τύπισσα να σταματήσει την πορεία της και να τον
> προσέξει. Στο τέλος εκθειάζει τα οπίσθιά της προσπαθώντας να παίξει
> και το τελευταίο του χαρτί.
>
> 2) Ο ψαράς αφετέρου λειτουργεί και σαν επαγγελματίας που διαφημίζει το
> εμπόρευμά του, αφού το μήνυμα μπορεί να ερμηνευθεί και ως «oχταπόδια,
> αστακοί, κολεοί« (κολιοί δηλαδή). Αυτή η ερμηνεία λειτουργεί ως
> δικλείδα ασφαλείας, όσον αφορά την ερμηνεία του νοήματος αλλά και την
> απώλεια του χρόνου, αφού αν χάσει την τύπισσα θα έχει αρκετές
> πιθανότητες να προωθήσει τα αλιεύματά του.
>
> Η ιστορία αυτή είναι κοντολογίς η ιστορία ενός ψαρά, που βάζοντας
> δόλωμα τα θαλασσινά του πόνταρε να πιάσει έναν κόμματο.
>
> (**) Υποσημείωση 2: μάγειρας ήταν ο μπαμπάς σου;
>
> Απευθύνεται σε χοντρή γκόμενα, αντί του κλασικού και δογκανίστικου
> «ζαχαροπλάστης ήταν ο μπαμπάς σου;»
> - Μαλάκα, πάρε μάτι τον τόφαλο!
> - Πώπω ζαργάνα μου, μάγειρας ήταν ο μπαμπάς σου;
> - Α, να χαθείς γελοίε!
>
>
>
> --
>
> Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
>
> -Η στύση είναι περίπου σαν την θεωρία της Σχετικότητας: όσο περισσότερο την σκέφτεσαι, τόσο πιο έντονη γίνεται. Άγνωστος.
>
>
> ________________________________________________________________________
>
> Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
> https://anekdota.duckdns.org
> ________________________________________________________________________
>
>
>
-- Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει : Ίλυα Λιβυκού: Αχ! Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι είναι αγάπη μου; Ίλυα Λιβυκού: Ένα ρίγος... ... Ίλυα Λιβυκού: Αχ, αχ! Βασίλης Λογοθετίδης: Δύο ρίγη... Ούτε γάτα ούτε ζημιά ________________________________________________________________________ Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων https://anekdota.duckdns.org ________________________________________________________________________
- Επόμενο μήνυμα: Nikos Tsekhs: ""Έξυπνες" απαντήσεις σε ..."χαζές" ερωτήσεις"
- Προηγούμενο μήνυμα: Nikos Tsekhs: "ζαχαροπλάστης ήταν ο πατέρας σου; ωχ τα πόδια, αστα κεί, κωλεοί !"
- Σαν απάντηση στο: Nikos Tsekhs: "ζαχαροπλάστης ήταν ο πατέρας σου; ωχ τα πόδια, αστα κεί, κωλεοί !"
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]