(nil): Arashmidos (arashmidos(@)freemail.gr)
Ημερομηνία: Δευ 25 Ιουλ 2011 - 10:41:18 EEST
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]
Ήταν κάποτε μια τεράστια βιβλιοθήκη. Διέθετε αμέτρητους τόμους βιβλίων.
Χωρίς να γίνομαι υπερβολικός η βιβλιοθήκη αυτή διέθετε όλα τα βιβλία που
είχαν κυκλοφορήσει από τότε που ανακαλύφτηκε το χαρτί. Αυτή η βιβλιοθήκη,
όμως, είχε ένα πολύ μεγάλο μειονέκτημα. Τα βιβλία ήταν τοποθετημένα στα
ράφια εντελώς τυχαία, χωρίς καμία λογική σειρά, κι αυτό προκαλούσε μεγάλη
σύγχυση, παρ'όλο που ο βιβλιοθηκάριος ήξερε μία μία τη θέση του κάθε
βιβλίου. Συν τοις άλλοις, η βιβλιοθήκη δεν διέθετε καταλόγους κι αυτό
δυσκόλευε πολύ τη λειτουργία της. Παρά τις συχνές διαμαρτυρίες του κοινού, ο
βιβλιοθηκάριος δεν άλλαζε γνώμη και δεν μπορούσε να γίνει τίποτα, καθ' ότι
είχε πάρει τη θέση με μέσο από πολύ νέος, η δε οικογένειά του είχε
διασυνδέσεις με όλα τα υψηλά πρόσωπα της εποχής. Κάποτε, όμως, ήρθε και γι'
αυτόν το μοιραίο κι ο αντικαταστάτης του, τακτικός και σχολαστικός,
συνεπαρμένος δε από το νεανικό του ενθουσιασμό, ανέλαβε την υπεύθυνη αυτή
θέση, αποφασισμένος να βάλει τάξη στο χάος που παρέλαβε από τον προηγούμενο
και να αναβαθμίσει σημαντικά το ρόλο της πλουσιότερης, ίσως, βιβλιοθήκης που
είχε γνωρίσει ποτέ της η χώρα μας.
Όπως είπαμε, ο νέος βιβλιοθηκάριος ήταν άνθρωπος τακτικός και μεθοδικός.
Ιδού λοιπόν το σύστημα που αποφασίζει να ακολουθήσει: Καταχωρεί όλα τα
βιβλία περισσότερες από μία φορές με βάση διαφορετικά κριτήρια.
Παραδείγματος χάρη: πρώτα καταχωρεί τα βιβλία κατά έτος εκδόσεως, κατόπιν
κατά θέμα, ύστερα κατά συγγραφέα, κατά γλώσσα κλπ.
Ακολουθεί λοιπόν την εξής διαδικασία: παίρνει έναν άδειο κατάλογο και τον
ονομάζει, π.χ "βιβλία που γράφτηκαν πριν το 1700". Αφού σημειώσει όλα τα
σχετικά βιβλία παίρνει έναν άλλο άδειο κατάλογο και τον ονομάζει "βιβλία που
γράφτηκαν μετά το 1700" και καταχωρεί τα σχετικά βιβλία. Μετά παίρνει έναν
κατάλογο και καταχωρεί όλα τα ιστορικά βιβλία, μετά όλα τα βιβλία στην
ελληνική γλώσσα, ύστερα στην αγγλική γλώσσα, κατόπιν όλα τα χειρόγραφα και
πάει λέγοντας.
Αφού δούλεψε μέρα και νύχτα, κατόρθωσε σε σχετικά σύντομο χρόνο να τελειώσει
αυτή την επίπονη αλλά σημαντική εργασία. Κάθισε, λοιπόν και κοίταζε με δέος
τους εκατοντάδες κατάλογος που με τόσο κόπο έφτιαξε, βαθιά ικανοποιημένος
για το αποτέλεσμα του κόπου του. Τότε αντελήφθη ότι και οι κατάλογοι του
είναι κι αυτοί βιβλία, βιβλία που προστέθηκαν πρόσφατα στη πλούσια συλλογή
της βιβλιοθήκης και συνεπώς ως τέτοια πρέπει και αυτά να καταχωρηθούν.
Αρχίζει λοιπόν να τα καταχωρεί. Π.χ όλα αυτά τα βιβλία είναι χειρόγραφα, άρα
καταχωρούνται στα χειρόγραφα, γράφτηκαν μετά το 1700 άρα καταχωρούνται στον
κατάλογο των βιβλίων μετά το 1700 κοκ. Σε αυτό το σημείο παρατήρησε το εξής:
Ορισμένοι κατάλογοι καταχωρούνται στην κατηγορία που περιγράφουν κι άλλοι
όχι. Π.χ ο κατάλογος των βιβλίων στην ελληνική γλώσσα είναι κι αυτός ένα
βιβλίο γραμμένο στην ελληνική γλώσσα και συνεπώς το τελευταίο βιβλίο που
περιλαμβάνεται σε αυτόν τον κατάλογο δεν είναι άλλο από τον εν λόγω
κατάλογο. Φυσικά υπάρχουν κι άλλοι κατάλογοι που ακολουθούν αυτόν τον
κανόνα. Ο κατάλογος των βιβλίων που γράφτηκαν μετά το 1700 είναι κι αυτός
ένα βιβλίο που γράφτηκε μετά το 1700, άρα αυτοκαταχωρείται, ο κατάλογος των
χειρογράφων είναι κι αυτός χειρόγραφος, άρα αυτοκαταχωρείται και πάει
λέγοντας. Υπάρχουν όμως και κατάλογοι που δεν υπακούουν στον παραπάνω
κανόνα. Π.χ ο κατάλογος των ιστορικών βιβλίων δεν συνιστά ιστορικό βιβλίο,
επομένως δεν αυτοκαταχωρείται, ο κατάλογος των βιβλίων στην αγγλική γλώσσα
δεν γράφτηκε στην αγγλική γλώσσα, άρα δεν αυτοκαταχωρείται κοκ. Στο σημείο
αυτό απεφάνθη, πως λείπει κάτι ακόμα από την εργασία του προκειμένου να
ολοκληρωθεί και συγκεκριμένα δύο κατάλογοι: ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΟΓΩΝ ΠΟΥ
ΑΥΤΟΚΑΤΑΧΩΡΟΥΝΤΑΙ και Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΟΓΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΥΤΟΚΑΤΑΧΩΡΟΥΝΤΑΙ.
Παίρνει, λοιπόν, έναν άδειο κατάλογο και καταγράφει όλους τους καταλόγους
που αυτοκαταχωρούνται και έναν άλλο κατάλογο στον οποίο καταχωρεί όλους τους
καταλόγους που δεν αυτοκαταχωρούνται. Και για να ολοκληρώσει πρέπει, όπως
καταλαβαίνετε, να αποφασίσει αν οι δύο τελευταίοι κατάλογοι
αυτοκαταχωρούνται ή όχι. Όπως είναι εύλογο "ο κατάλογος των καταλόγων που
αυτοκαταχωρούνται", αυτοκαταχωρείται. Τι γίνεται όμως με τον "κατάλογο των
καταλόγων που δεν αυτοκαταχωρούνται"; Αν περιλάβει τον εαυτό του τότε
αυτοκαταχωρείται οπότε δεν μπορεί να περιλάβει τον εαυτό του ως "κατάλογος
των καταλόγων που δεν αυτοκαταχωρούνται", μα αν δεν τον περιλάβει τότε δεν
αυτοκαταχωρείται και πρέπει να τον περιλάβει, μα αν το περιλάβει
αυτοκαταχωρείται και δεν πρέπει να τον περιλάβει οπότε ως μη
αυτοκαταχωρούμενος πρέπει να τον περιλάβει μα αν τον περιλάβει.....
Περιττό να σας πω ότι ο νέος βιβλιοθηκάριος δε κατάφερε να βρει λύση στο
παραπάνω πρόβλημα και δυστυχώς δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει το δύσκολο έργο
που ανέλαβε.
-- Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει : "Η δημοκρατία θα είναι νεκρή μέχρι το 1950". Τζον Λάγκτον Ντέιβις, "Μία μικρή ιστορία του μέλλοντος", 1936 ________________________________________________________________________ Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων https://anekdota.duckdns.org ________________________________________________________________________
- Επόμενο μήνυμα: Γίωργος Νυστάζος: "Re: βιβλιοθήκη"
- Προηγούμενο μήνυμα: Comte De Toulouse: "Re: άλογα"
- Επόμενο στο thread: Γίωργος Νυστάζος: "Re: βιβλιοθήκη"
- Απάντηση: Γίωργος Νυστάζος: "Re: βιβλιοθήκη"
- Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
- Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]