(nil): Arashmidos (arashmidos(@)freemail.gr)
Ημερομηνία: Παρ 05 Αυγ 2011 - 13:07:35 EEST

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Όσοι από σας έχετε επισκεφτεί την ιταλική (γιατί υπάρχει και γαλλική)
Καμπανία, υποθέτω ότι θα γευτήκατε ένα από τα παραδοσιακά φαγητά της
περιοχής, την πάστα με φασόλια. Εγώ, όταν ήμουν φοιτητής, το
μαγείρευα πολύ συχνά, γιατί και γρήγορο είναι και πολύ ωραίο. Και τώρα, αν
έχω χρόνο να μαγειρέψω το φτιάχνω καμιά φορά. Είδα κι έπαθα να πείσω τη
γυναίκα μου ότι είναι ωραίο, αλλά όταν επιτέλους της το έφτιαξα το έφαγε με
πολλή μεγάλη ευχαρίστηση και μάλιστα μου ζήτησε να το ξαναφτιάξω. Βέβαια δεν
θα
μου ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο να το τρώω καθημερινώς όπως έκαναν τα παλιά τα
χρόνια οι χωρικοί επειδή τους ανάγκαζε η φτώχεια. Τα φασόλια ως γνωστών,
ονομάζονται στην ιατρική επιστήμη και "κρέας των φτωχών" λόγω του ότι η
περιεκτικότητά τους σε πρωτεΐνες είναι περίπου η ίδια με αυτή του κρέατος.
Ένα ζευγάρι γέρων χωρικών, από αυτούς που έτρωγαν καθημερινώς πάστα με
φασόλια, έλαβαν από τον κανακάρη τους που είχε μεταναστεύσει στο Μιλάνο για
να δουλέψει, μια επιταγή με το
αξιοσέβαστο ποσό για την εποχή, των χιλίων ιταλικών λιρών (ή λιρεττών αν το
προτιμάτε). Αποφάσισαν λοιπόν να κάνουν για πρώτη και ίσως τελευταία φορά
στη ζωή τους ένα ταξίδι στη Νεάπολη, την
πρωτεύουσα του νομού. Πήραν, λοιπόν την άμαξα και σε λίγες ώρες βρέθηκαν στο
κέντρο της πόλης. Αφού θαύμασαν το Castel Nuovo, το επονομαζόμενο Maschio
Angioino (παραφθορά του "Mastio Angioino" που σημαίνει "Κάστρο των
Ανδηγαυών") και το Castel dell'Ovo ("Κάστρο του Ωού" το αρχαιότερο Κάστρο
της Πόλης χτισμένο στο νησί "Μεγαρίδα" μετέπειτα "νησί του Σωτήρος" στη θέση
της περίφημης Βίλλας του Λουκούλου για το οποίο ο θρύλος λέει πως χτίστηκε
πάνω σ'ενα αυγό, εξ ου και τ'όνομα, που τοποθέτησε ο ίδιος ο Βιργίλιος),
τα δυο ξακουστά κάστρα της πόλης και μετά από έναν υπέροχο περίπατο στο
λιμανάκι της Mergellina, που τότε ήταν χίλιες φορές πιο όμορφο απ'ό,τι
σήμερα, κατέληξαν σε ένα ήσυχο και φιλόξενο ταβερνάκι της Spaccanapoli
(ισπανική Νάπολη, συνοικία του κέντρου που πήρε το όνομά της επειδή εκεί
είχαν κατοικήσει οι Ισπανοί εισβολείς την περίοδο της ισπανικής
Αντιβασιλείας). Η
πρώτη τους σκέψη ήταν να φάνε κάτι διαφορετικό από πάστα με φασόλια. Έλα
όμως που ήταν αγράμματοι και δεν ήξεραν να διαβάσουν το μενού. Από την άλλη
μεριά δεν ήθελαν να δείξουν πως ήταν αναλφάβητοι. Έδειξαν λοιπόν στο
γκαρσόνι κάτι στα κουτουρού αλλά για κακή τους τύχη ο σερβιτόρος τους έφερε
πάστα με φασόλια. Στο διπλανό τραπέζι καθόταν κάποιος που έτρωγε κάτι που
δεν είχαν ξαναδεί.
Εκείνη την ώρα έρχεται κάποιος άλλος και κάθεται δίπλα του. Φωνάζει κι αυτός
το
γκαρσόνι και του λέει "bis" δηλαδή "εις διπλούν". Το γκαρσόνι φέρνει το ίδιο
φαγητό και στο νεοεισελθώντα. Ο γέρος κι η γριά έκαναν την ίδια σκέψη. "Bis"
λέγεται αυτό που έτρωγαν οι δυο φίλοι. Φωνάζουν το γκαρσόνι και του λένε
"bis" με το
αναμενόμενο αποτέλεσμα. Οι γέροι όμως δεν απογοητεύτηκαν. "Ουκ επ'άρτω
ζήσεται μόνο άνθρωπος" όπως είπε και ο Κύριος. Τόσα ωραία πράγματα έχει η
Νεάπολη με το φαΐ θ'ασχολιόντουσαν. Όχι σαν κάτι δικούς μας που δεν ξέρουν
που είναι η Ακρόπολη αλλά μόλις ξεκίνησε το μετρό και τα μακντόναλντς
έτρεχαν σαν τρελλοί μη τους φύγουν. Φτωχοί κι αμόρφωτοι οι γέροι μας αλλά
ήξεραν το San Carlo, ένα από τα μεγαλύτερα λιρικά θέατρα του κόσμου, που
ανεγέρθη το 1737 επί βασιλείας Καρόλου του Γ' του Βορβόνου, δίπλα από το
βασιλικό
ανάκτορο και φυσικά έσπευσαν να βγάλουν εισιτήριο για τη βραδυνή παράσταση.
Ήταν μια υπέροχη παράσταση. Ενθουσιασμένο το κοινό χειροκρότησε θερμότατα
τους αηδούς και με μια φωνή φώναξαν όλοι μαζί "bis", bis, bis". Λέει τότε ο
γέρος στη γριά "πάμε να φύγουμε, πάλι πάστα με φασόλια θα μας φέρουν".

Και για όσους θέλουν τη συνταγή
για 2-3 άτομα:
τσιγαρίζουμε σκόρδο και κρεμμύδι, προσθέτουμε 1-2 κονσέρβες αποφλιωμένα
τοματάκια ή ένα κουτί συμπυκνωμένο χυμό τομάτας ή φρέσκο χυμό τομάτας αν
έχουμε χρόνο, μαϊντανό, ρίγανη αλατοπίπερο, αν επιθυμούμε λίγη καυτερή
πιπερία και μια κονσέρβα προμαγειρεμένα φασόλια (αν έχουμε χρόνο, εγώ ως
φοιτητής δεν είχα, βαζουμε κανονικά φασόλια και όχι κονσέρβα και φυσικά
αρκετό νερό και το βράζουμε τουλάχιστον δύο ώρες). Μπορούμε να βάλουμε και
άλλα μυρωδικά ανάλογα με τις ορέξεις μας. Αφού βράσουν καλά τα φασόλια
αφήνουμε τη σάλτσα να πιει το νερό. Σε μια άλλη κατσαρόλα βράζουμε την
πάστα. Ενδεδειγμένες πάστες για τη συνταγή είναι γενικώς οι μικρές πάστες
όπως penne, rigattoni, farfalle, fusili. Μη βάλετε spaghetti γιατί δεν είναι
ωραία. Τα καλύτερα ζυμαρικά είναι τα Dececco, μπορείτε να βρείτε στο
Βασιλόπουλο, όχι όμως μεγάλη ποικιλία, και τα Buitoni .Αλλά και η Barilla
κι αυτή καλή είναι. Σεβόμαστε αυστηρώς το χρόνο βρασμού γιατί αν η pasta δεν
είναι al dente δε λέει. Αυτοί που παραβράζουν τα ζυμαρικά είναι ΑΣΧΕΤΟΙ!!!
Αφού σουρώσουμε τα ζυμαρικά, τα ανακατεύουμε με την σάλτσα και γευόμεθα ένα
εξαίσιο έδεσμα. Μια παραλλαγή της συνταγής είναι η προσθήκη στη σάλτσα μιας
κονσέρβας τόνου κατά προτίμηση rio mare. Άλλο πράμα.

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr)  γράφει :
Από όλες τις δυστυχίες των ανθρώπων η μεγαλύτερη είναι αυτή:
να γνωρίζεις πάρα πολλά και να μην ελέγχεις τίποτα.
		Ηρόδοτος
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: Arashmidos: "βασίλειο των ζώων"
• Προηγούμενο μήνυμα: Fanourgakis Manolis: "Διάφορα"
• Επόμενο στο thread: Βασίλης Πλιάσσας: "Re: πάστα με φασόλια"
• Απάντηση: Βασίλης Πλιάσσας: "Re: πάστα με φασόλια"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]