(nil): Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr)
Ημερομηνία: Σαβ 22 Μαρ 2003 - 00:07:11 EET

• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Στο βιβλίο του "Ο Πολιτισμός του Φόβου" ο Frank Furedi, καθηγητής
Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Kent στο Canterbury, αναπτύσσει μια
ολόκληρη θεωρία για το πώς η κοινή γνώμη επηρεασμένη απ' τα γεγονότα
μετατρέπεται σε μια "Κοινωνία του Φόβου". Αυτό έγινε ιδιαίτερα αισθητό
μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Από τότε πολλοί ισχυρίζονται ότι ο κόσμος έχει
αλλάξει μια για πάντα και ότι ζούμε πλέον σε μια ιδιαίτερα ριψοκίνδυνη
εποχή.

'Oμως ο Furedi υποστηρίζει ότι παρόμοιος πανικός είχε εξαπλωθεί λίγο ως
πολύ στον κόσμο και σε άλλες περιπτώσεις πριν απ' την 11η Σεπτεμβρίου π.χ.
για την χρήση των κινητών τηλεφώνων ή για την αύξηση της θερμοκρασίας της
υδρογείου.

Το κίνητρο για τη συγγραφή του βιβλίου του δόθηκε στον Furedi το 1995 με
τον πανικό που είχε δημιουργηθεί για το αντισυλληπτικό χάπι. Η έρευνα που
είχε κάνει τότε ο Furedi έδειξε ότι σε κάποιες χώρες (όπως στη Βρετανία ή
τη Γερμανία) η κοινωνία αντέδρασε με φόβο και σύγχυση, ενώ σε άλλες (όπως
στη Γαλλία, το Βέλγιο ή το Χονγκ Κονγκ) η αντιμετώπιση ήταν πιο ψύχραιμη.

Κάτι παρόμοιο έγινε στις αρχές Μαρτίου του 2002 στη Βρετανία, όταν στα
πρωτοσέλιδα των εφημερίδων εμφανίστηκαν τίτλοι όπως: "Μας σκοτώνει το
χάπι;" ή "Φονικό χάπι". Αν και εκ των υστέρων επίσημες πηγές διαβεβαίωσαν
ότι το χάπι είναι ασφαλές και χαρακτήρισαν υπερβολικά τα δημοσιεύματα,
παρέμεινε η γενική εντύπωση ότι, "τόσο καιρό ο κόσμος δεν είχε ενημερωθεί
για τις καταστροφικές παρενέργειες".

Ο Furedi πιστεύει ότι σταδιακά η ισορροπία έχει πλέον μετατοπιστεί προς
τις αντιδράσεις συναισθηματισμού και δυσπιστίας. Το συναίσθημα θριαμβεύει
της κρύας επιστημονικής λογικής. Η εικόνα μιας μητέρας που κρατάει στα
χέρια της τη φωτογραφία της κόρης της, η οποία υπήρξε θύμα του "φονικού
χαπιού" είναι πιο πειστική απ' τα μισόλογα ενός ειδικού.

Κάτι παρόμοιο είχε υποστηρίξει το 1996 ο Christian Brauner της
ασφαλιστικής εταιρίας Swiss Re αναφερόμενος στον υποτιθέμενους κινδύνους
υγιεινής με τους οποίους υποτίθεται ότι συνδέονταν οι ακτινοβολίες απ' τις
κεραίες των κινητών τηλεφώνων. Ο Brauner κατέληγε στο συμπέρασμα ότι,
άσχετα απ' τα επιστημονικά στοιχεία που θα αποδείκνυαν ή όχι αυτόν τον
κίνδυνο, η συνείδηση του κόσμου θα δυσπιστούσε αν ήθελε την
ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία και στην χρήση των κινητών.

Παράλληλα, ο Νεοζηλανδός ψυχολόγος Ivan Beale, πολέμιος της εγκατάστασης
κεραιών κινητής τηλεφωνίας, υποστήριξε σε δικαστήριο ότι, τίθεται πρόβλημα
υγιεινής άσχετα αν υπάρχει πρόβλημα με την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία,
επειδή μόνο και μόνο η πιθανότητα έκθεσης σε μια αόρατη πηγή ενέργειας
προκαλεί φόβο στο κοινό και ο φόβος είναι αιτία ασθένειας.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Sir William Stewart, διευθυντής της Ανεξάρτητης
Ομάδας Ειδικών για τα Κινητά Τηλέφωνα, ισχυρίζεται σε έκθεσή του ότι,
ακόμα και η εξαίρεση του κοινού απ' τη διαδικασία απόφασης για την κινητή
τηλεφωνία έχει αρνητικά αποτελέσματα στην υγεία και την καλή διάθεση των
ανθρώπων (δίνοντας έτσι στο ζήτημα κοινωνικές προεκτάσεις).

'Oλη αυτή η κατάσταση έχει προέλθει απ' τον "πολιτισμό της ασφάλειας" στον
οποίο ζούμε, ο οποίος θεωρεί την σωματική ακεραιότητα σαν υπέρτατο αγαθό.
Οι άνθρωποι πια, στις δυτικές κοινωνίες αρχίζουν να βρίσκουν αδιανόητο το
ενδεχόμενο να μην μπορεί να αποφευχθεί ένας τραυματισμός ή μια φυσική
καταστροφή.

Χαρακτηριστικό είναι ότι μέσα στο 2001 το ιατρικό έντυπο British Medical
Journal έχει πάψει να χρησιμοποιεί τη λέξη "ατύχημα", θεωρώντας ότι αυτό
που αποκαλούμε ατύχημα είναι μια άλλη λέξη για την ανευθυνότητα. Ακόμα και
τυφώνες, σεισμοί και άλλες φυσικές καταστροφές δεν δικαιολογούνται σαν
"ατυχήματα", εφόσον μπορούν να προβλεφτούν σε κάποιο βαθμό. Αυτή η αλλαγή
ορολογίας αντικατοπτρίζει βέβαια μια αλλαγή στα πολιτισμικά ήθη και αξίες.

Σήμερα, θέλουμε να αποκλείσουμε απ' τη ζωή μας την αβεβαιότητα και το
ρίσκο, φτάνοντας τις απαιτήσεις μας πολλές φορές σε παθολογικά μεγέθη.
Ακόμα και στρατιώτες έχουν κάνει μήνυση στο Βρετανικό Υπουργείο Άμυνας για
ελλιπή προετοιμασία στην αντιμετώπιση των ψυχολογικών καταστάσεων ενός
πολέμου.

Η ερώτηση "Τι θα γίνει αν...;" πλανάται συνέχεια στην ατμόσφαιρα. "Τι θα
συμβεί αν ένας αστεροειδής πέσει στη Γη; Το τέλος πλησιάζει !". Κι αυτό
δεν είναι μόνο θέμα φανατισμού; Το Σεπτέμβριο του 2001, Σκωτσέζοι
επιστήμονες εξέφρασαν την ανησυχία τους, μήπως κάποιο υποατομικό σωματίδιο
προϊόν κάποιου πειράματος, εισέλθει στο κέντρο της Γης και αρχίσει να την
"τρώει από μέσα".

Ειδικά μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, οι φοβίες έχουν πάρει
ανυπολόγιστη διάσταση: τρομοκρατικές επιθέσεις, βιολογικός πόλεμος,
καταστροφές σε πυρηνικά κέντρα είναι μερικά από τα σενάρια που προκαλούν
τρόμο. Τελικά το βραβείο μάλλον παίρνει το Worldwatch Institute της
Ουάσινγκτον που ισχυρίστηκε ότι, οι τρομοκράτες θα μπορούσαν να μολύνουν
τεράστιες ποσότητες αποθηκευμένου κρέατος που θα μπορούσε να φτάσει στο
σάντουιτς του καθενός.

'Oλα αυτά τα σενάρια τρέχουν βέβαια να τα εκμεταλλευτούν οι παραγωγοί του
Χόλιγουντ με ανάλογες κινηματογραφικές παραγωγές. Το εκπληκτικό είναι ότι
αξιωματούχοι του στρατού των Η.Π.Α. έχουν έρθει σε επαφή με τέτοιους
παραγωγούς για να ενημερωθούν και να προετοιμαστούν για τα πιο απίθανα
σενάρια τρομοκρατικών επιθέσεων και δολιοφθορών. Στα ονόματα αυτών που
τους "ενημέρωσαν" αναφέρονται αυτά των Steven de Souza σεναριογράφου του
"Die Hard" και του Joseph Zito παραγωγού του "Delta Force One" και του
"Missing in Action".

Απ' την άλλη μεριά βέβαια, όλοι αυτοί οι φόβοι αφήνουν εκτεθειμένες τις
κυβερνήσεις σε κριτικές που τις θέλουν ανέτοιμες να αντιδράσουν στις πιο
απίθανες κακοτυχίες. Κάθε πρόβλημα, όπως μια μικρή επιδημία, δημιουργεί
αμέσως το καταστροφολογικό ερώτημα: "Τι θα κάνει η κυβέρνηση σε μια πιθανή
τρομοκρατική επίθεση με βιολογικά μέσα;" Και βέβαια η κοινή γνώμη υιοθετεί
αμέσως αυτές τις ανησυχίες και επιβαρύνεται με ένα πανικό, που είναι
έτοιμος να ξεσπάσει κάθε στιγμή.

Φυσικά, το να παίρνει μια κοινωνία κάποιες λογικές προφυλάξεις είναι
απαραίτητο. Αλλά η συνεχής φαντασίωση για κάθε καταστροφή που μας
περιμένει στη γωνία, φέρνει μόνο τον πανικό και δεν είναι ο καλύτερος
τρόπος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Ο κόσμος δεν χρειάζεται πια
άλλη πλύση εγκεφάλου απ' το Χόλιγουντ αλλά ώριμη εκτίμηση και αντιμετώπιση
των καταστάσεων που συνεπάγονται τα γεγονότα.

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
Το ραγκμπι δεν ειναι ακομα διογκωμενο στην
Ελλαδα
Θανος Χαντζος (MAD)
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

• Επόμενο μήνυμα: Έβελυν: "Εκκληση βρετανού βουλευτή στους στρατιωτικούς να μη βλάψουν τα ζώα του ζωολογικού κήπου της Βαγδάτης."
• Προηγούμενο μήνυμα: wreix: "Pinocchio"
• Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
• Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]