Re: Re: From Myrto with love

(nil): Dimitris667 (dlenas(@)teledomenet.gr)
Ημερομηνία: Παρ 23 Ιουλ 2004 - 14:43:46 EEST

Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

> Οσο για το "κάθε κόμη", παρακαλώ να το αναθεωρήσεις,
> δεν νομίζω να χωράμε δύο ή περισσότεροι κόμητες στην λίστα,
> είμαι ένας και μοναδικός !

Εδώ κάνεις ένα μικρό λάθος....
Κόμητες μπορουν να είναι πολλοί...
Αλαζόνες (μη χρησιμοποιήσω άλλη εκφραση) ομως λιγότεροι...

Take it or leave it...

----- Original Message -----
From: "Comte De Toulouse" <comptedetoulouse(@)yahoo.gr>
To: "JotD - Ελληνική Λίστα Ανεκδότων" <Jokes(@)ceid.upatras.gr>
Sent: Friday, July 23, 2004 12:27 PM
Subject: Re: Re: JotD... From Myrto with love

> Σχόλια και ανέκδοτο παρακάτω.
> (Γιατί η αναλογία ανεκδοτα / μηνυματα έχει χαλάσει εσχάτως !)
>
> ----- Original Message -----
> From: "Μυρτώ" <myrtoiro(@)yahoo.gr>
>
>
Καλησπέρα,

Δεν κατάλαβα αγαπητέ Γιώργο, εσύ τώρα το παίζεις
δικηγόρος του κόμη ή της λίστας? Τόσα κ τόσα μηνύματα
που κανονικά είναι για τον παραλήπτη, αλλά παρ' όλα
αυτά έρχονται στη λίστα, αυτά δηλαδή, δεν σε
πειράξανε? Και εν πάση περιπτώση, η λίστα είναι για
ανέκδοτα κ όχι για τις συνομιλίες του καθενός! Και
>
> 
>
ούτε είμαστε υποχρεωμένοι να βλέπουμε τα άσχετα του
κόμη και του κάθε κόμη στη λίστα.
>
> 
>
> ============================================
> Ανεκδοτο : (Κουραστική η ανάγνωση, αλλά καλό το τέλος ....)
>
>
> Το δωμάτιο σκοτεινό... Οι σκιές τρεμοπαίζουν καθώς το λιγοστό φως που
μπαίνει απο το παράθυρο
> προσπαθεί να διαπεράσει τις κουρτίνες... Ο παππούς περιμένει καρτερικά το
αναπόφευκτο...Δεν
> φοβάται...Θα πάρει μαζί του τις καλύτερές του αναμνήσεις: το πρώτο του
χαρτζιλίκι, το πρώτο του
> φιλί, τους φίλους του, τη θύμηση της νέας γυναίκας του, τα δίδυμα... Και
τη γεύση απο τα
> κουλουράκια κανέλας. Ω, πόσο του άρεσαν τα κουλουράκια κανέλας. Τα
λάτρευε. Ό,τι και αν του
> στερούσαν απο τη ζωή, δεν θα άντεχε δίχως αυτά. Μέσα απο τις κακουχίες της
μέχρι τώρα διαδρομής,
> είχε φροντίσει πάντα να έχει διαθέσιμα κάποια απο αυτά. Τα τελευταία 8
χρόνια, όμως, με την
> αρρώστια, ήταν δύσκολα. Και ο γιατρός του τα είχε απαγορέψει και αυτά...
> Νιώθοντας την ώρα να πλησιάζει, τα βλέφαρά του να βαραίνουν και την ανάσα
του να καθυστερεί,
> πάνω που το φως στην άκρη του τούνελ έχει αρχίσει να διαφαίνεται, τα
ρουθούνια του χαϊδέυει μια
> μοναδική μυρωδιά. Αναμνήσεις απο λουλούδια και λειβάδια ξυπνούν στο μυαλό
του, και η μυρωδιά απο
> τα κουλουράκια κανέλας είναι πια ολοφάνερη. Ω, μα πως μπορεί! Πως γίνεται
κάτι τέτοιο!
> Με πολύ προσπάθεια καταφέρνει να τραβήξει τα σκεπάσματα και να κατεβάσει
το ένα του πόδι στο
> πάτωμα. Αρχίζει αργά, αργά, καρτερικά να στρέφει το σώμα του και τελικά
πέφτει στο έδαφος. Με
> πόνο αρχίζει να μπουσουλά, να σέρνεται προς την πόρτα. Φτάνοντας εκεί,
πιέζει τον εαυτό του να
> αντισταθεί στην αδυναμία και τραβάει με όση δύναμη μπορεί το χέρι της
σκάλας. Βήμα - βήμα,
> σκαλί - σκαλί, κατεβαίνει προς την κουζίνα του σπιτιού του. Η μυρωδιά
γίνεται ολοένα και
> εντονότερη! Ω, μα πως! Πως είναι δυνατόν! Μήπως τον γελάνε οι αισθήσεις
του; Μήπως έχει πεθάνει
> και βρίσκεται στον παράδεισο; Ή μήπως, η υπέροχη γυναίκα του, αυτή που
τόσο αγαπά, του ετοίμασε
> όντως μια δόση κουλουράκια κανέλας σαν το ύστατο χαίρε πριν φύγει απο το
μάταιο τούτο κόσμο;
> Μετά απο αρκετή ώρα έχει καταφέρει να φτάσει στην πόρτα της κουζίνας.
Επάνω στο τραπέζι
> βρίσκεται μια λαμαρίνα με φρεσκοψηνένα κουλουράκια κανέλας. Δάκρυα
αναβλύζουν στα μάτια του, το
> στομάχι του δένεται κόμπος και λυγμοί αρχίζουν να ταρακουνούν το
κουρασμένο του κουφάρι.
> Χρησιμοποιόντας το τελευταίο του απόθεμα ζωής, πέφτει προς τα κουλουράκια
σε στάση προσευχής.
> Σηκώνει με εμφανή ταλαιπωρία το χέρι του προς το ταψί, ενώ τα νιώθει ήδη
να λυώνουν στο στόμα
> του... Πρέπει να τα γευτεί... Έστω μια δαγκωνιά... Το χέρι του πλησιάζει,
αγγίζει την άκρη του
> ταψιού, φτάνει σε ένα κουλουράκι... Το δάχτυλό του χαϊδεύει την πορώδη
επιφάνεια του κουλουριού
> όταν η σπάτουλα του κοπανά το χέρι.
> "Αστα κάτω βρε αθεόφοβε, είναι για την κηδεία"
>
>
>
> --
>
> Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
>
> Πρώτος νόμος του Kinkler:
> Η υπευθυνότητα πάντα υπερβαίνει την εξουσία.
>
> Δεύτερος νόμος του Kinkler:
> Όλα τα εύκολα προβλήματα έχουν ήδη λυθεί.
>
>
> ________________________________________________________________________
>
> Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
> https://anekdota.duckdns.org
>
> ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
> ________________________________________________________________________
>
>
>

--
Η Έβελυν (Jokes-Robot(@)ceid.upatras.gr) γράφει :
Με μετακίνησαν!
________________________________________________________________________
          Joke of the Day ... Ελληνική Λίστα Ανεκδότων
             https://anekdota.duckdns.org
        ___ Η JotD βγαίνει σε Ελληνικά και Greeklish ___
________________________________________________________________________

Επόμενο μήνυμα: Eugenios: "Μια ερώτηση! (πραγματική ερώτηση...)"
Προηγούμενο μήνυμα: Diamond: "Re: Ρε¨Re: Για να είστε ακαταμάχητοι στον έρωτα..."
Σαν απάντηση στο: Comte De Toulouse: "Re: Re: From Myrto with love"
Επόμενο στο thread: Comte De Toulouse: "Στο Τσίρκο"
Απάντηση: Comte De Toulouse: "Στο Τσίρκο"
Μηνύματα ταξινομημένα ανά: [ ημερομηνία ] [ thread ] [ θέμα ] [ συγγραφέα ] [ Επισυναπτόμενο ]
Mail ενέργειες: [ Απάντησε σε αυτό το μήνυμα ] [ Στείλε ενα καινούριο μήνυμα ]

Ελληνική Λίστα Ανεκδότων (JotD)

Θέμα: Re: Re: From Myrto with love